- Konu Sahibi Herdaimgunes
-
- #1
merhaba...
siteye dün üye oldum.
nette dertleşebileceğim forum ararken buldum.
dertleşmek istedim çünkü yanlızım.
konusacak anlatacak kimsem yok. var ama anlayan yok..
bir myo da öğrenciyim son sınıfım.
çevremde çok insan var haliyle ama içlerinde beni bi tane anlayan yok. ev arkadasımla yaşıyorum. benden çok daha iyi bölümde. yani o sürekli bunu söylüyor. çok çok iyi bir insan kardeşim gibi. ama kendini her yönden üstün görüyor Allah var hiç bırakmadık birbirimizi yemeğimizi suyumuzu birlikte yiyip içtik. ama hayat görüşlerimiz çok farklı. o da bir sürü şey yaşamasına rağmen ( bebeğini kaybetti, boşandı ) ama hayat dolu gülüyor şarkılar dinliyor aman boşver diyebiliyor. ve çok güzel biri. okulda onunla görüşmek istemeyen erkek yok gibi nerdeyse. ben şişman kısa boyluyum. ve hiç güzel değilim. 22 yaşındayım bu zamana kadar hiç sevgilim olmadı. teklif eden dahi olmadı. bilmiyorum bu ara boşlukta gibiyim. birinden hoşlanıyorum ama bana dönüp bakmıyor bile. şu sıra neden bilmiyorum onun yanımda olmasını çok istiyorum. her yönden yenik başladım hayata ben. babamdan sevgisizlik, fakirlik.. şuan bile çok zor şartlarda okuyorum. özel bir apartta kalıyoruz ama ahım şahım değil. annem kirayı zor ödüyor. burs alıyordum ama bu ay yatmadı. şuan maddi yönden de çok dardayım. kızlar yanımda sevdiğim olsun bana destek versin istiyorum. beni hiç kimse aramaz. sadece vize final haftası not arayanlardan başka. sabahları uyandığımda bir günaydın mesajı görmek az da olsa gün içinde sesini duymak istiyorum. çok şükür psikolojik sorunlarım yok ama yanlızlık hissediyorum. beğenilmeme olayı da tuz biber oluyor. bu halimle zor ama;
ben bu kişiyi etkileyebilir miyim? hiç umudum yok ama..onunla bir araya gelecek ortamımız yok. konusmuşluğumuz da yok. yakısıklı sayılmaz. çevresinde çok insan yok. bahçede hep yanlız oturuyor ama telefon elinden düşmüyor. acaba sevgilisi varmıdır? bir tek teklif bile almadıysam illaki sorun bendendir kızlar moralim çok bozuk anlatamamış olabilirm. yorumlarınızı bekliyorum..
siteye dün üye oldum.
nette dertleşebileceğim forum ararken buldum.
dertleşmek istedim çünkü yanlızım.
konusacak anlatacak kimsem yok. var ama anlayan yok..
bir myo da öğrenciyim son sınıfım.
çevremde çok insan var haliyle ama içlerinde beni bi tane anlayan yok. ev arkadasımla yaşıyorum. benden çok daha iyi bölümde. yani o sürekli bunu söylüyor. çok çok iyi bir insan kardeşim gibi. ama kendini her yönden üstün görüyor Allah var hiç bırakmadık birbirimizi yemeğimizi suyumuzu birlikte yiyip içtik. ama hayat görüşlerimiz çok farklı. o da bir sürü şey yaşamasına rağmen ( bebeğini kaybetti, boşandı ) ama hayat dolu gülüyor şarkılar dinliyor aman boşver diyebiliyor. ve çok güzel biri. okulda onunla görüşmek istemeyen erkek yok gibi nerdeyse. ben şişman kısa boyluyum. ve hiç güzel değilim. 22 yaşındayım bu zamana kadar hiç sevgilim olmadı. teklif eden dahi olmadı. bilmiyorum bu ara boşlukta gibiyim. birinden hoşlanıyorum ama bana dönüp bakmıyor bile. şu sıra neden bilmiyorum onun yanımda olmasını çok istiyorum. her yönden yenik başladım hayata ben. babamdan sevgisizlik, fakirlik.. şuan bile çok zor şartlarda okuyorum. özel bir apartta kalıyoruz ama ahım şahım değil. annem kirayı zor ödüyor. burs alıyordum ama bu ay yatmadı. şuan maddi yönden de çok dardayım. kızlar yanımda sevdiğim olsun bana destek versin istiyorum. beni hiç kimse aramaz. sadece vize final haftası not arayanlardan başka. sabahları uyandığımda bir günaydın mesajı görmek az da olsa gün içinde sesini duymak istiyorum. çok şükür psikolojik sorunlarım yok ama yanlızlık hissediyorum. beğenilmeme olayı da tuz biber oluyor. bu halimle zor ama;
ben bu kişiyi etkileyebilir miyim? hiç umudum yok ama..onunla bir araya gelecek ortamımız yok. konusmuşluğumuz da yok. yakısıklı sayılmaz. çevresinde çok insan yok. bahçede hep yanlız oturuyor ama telefon elinden düşmüyor. acaba sevgilisi varmıdır? bir tek teklif bile almadıysam illaki sorun bendendir kızlar moralim çok bozuk anlatamamış olabilirm. yorumlarınızı bekliyorum..
Son düzenleme: