23 yaş

Ben de 30 yaşındayım. Hâlâ aranamadım. Umudu kestim artık. Mesleğimle alakalı başka şeylere yöneleceğim inşallah. 23 yaş daha erken ama çok üzülüyorsan kendine başka ilgi alanları bul. Meslek olarak yapabileceğin bir iş mesela.
 
Bence siz icten ice kendi kararınızı sorguluyorsunuz. Yüksek lisans yapnak yerine kpss ye mi calışsaydım diye düsünüyorsunuz. sizi bu dusunceye itende etrafınızdaki insanlar.

Bransınız ne bilmiyorum ama eger 1-2 tane alınan cok uc bir brans degilse oturun ciddi anlamda kpss calısın.

Sizi mutlu edecek bu gibi duruyor. Akrabaların lafı da sizi uzmesin percinlesin. Bende atanmadan once ne laflar duydum. Simdi atandım yüzlerine bakmıyorum soğuğum bana zamanında laf vuranlara. onlara en iyi cevap onlari takmamak karsilarinda tabiri caizse duvar gibi olmaktır.
 
Bence siz icten ice kendi kararınızı sorguluyorsunuz. Yüksek lisans yapnak yerine kpss ye mi calışsaydım diye düsünüyorsunuz. sizi bu dusunceye itende etrafınızdaki insanlar.

Bransınız ne bilmiyorum ama eger 1-2 tane alınan cok uc bir brans degilse oturun ciddi anlamda kpss calısın.

Sizi mutlu edecek bu gibi duruyor. Akrabaların lafı da sizi uzmesin percinlesin. Bende atanmadan once ne laflar duydum. Simdi atandım yüzlerine bakmıyorum soğuğum bana zamanında laf vuranlara. onlara en iyi cevap onlari takmamak karsilarinda tabiri caizse duvar gibi olmaktır.
Beni de atanmak mutlu edecek gibi görünüyor. Atandıktan sonra doktoramı da yaparım ama yeterki düzenli işim olsun diyorum:)
 
Öğretmenim. Branşımı ifşa olmamak için söylemiyorum ama alımı kötü değil
Branşı ifşa olmamak için söylememek ilginç ama tabiki tercih meselesi ama matematik yada okul öncesi burada pek çok öğretmen var ifşalık bir durum olduğunu düşünmüyorum yinede yaşadığınız ildeki özel okullara başvurabilirsiniz bende atanamadım okul öncesi mezunuyum özel bir kolejde öğretmenlik yapıyorum yani ailenizin eline bakmaktansa bu yolu tercih edebilirsiniz hala alım yapan özel okullar var çünkü yada küçük bir yerdeyseniz ve alımlarbittiyse etüt merkezi dershane deneyebilirsiniz
 
Öğretmenim. Branşımı ifşa olmamak için söylemiyorum ama alımı kötü değil


Alımı kötü değilse hiç durmayın. Herkesi yüksek lisans mutlu edecek diye birsey yok. 3.42 ortalamam calismadan aldigim 81 ales puanım vardi ama kendimi taniyorum atanmak beni daha mutlu edecekti.

ayrica sizin yerinizde olsam ailem para beklentisi icinde degil diyorsunuz sadece kpss ye yonelirim 1 yıl. hem is bulup hem kpss zor olur. yasınız daha kucuk bosverin is hayatını butun gucunuzu kpss ye harcayın. olmazsa bile temeliniz olmus olur sonraki sene dusunursunuz hem calisip hem kpss calısmlayı.
 
ben 2.kez üniversiteye başladım 22 yaşında 26 yaşında bitti çok şükür.daha 1 yıl stajım var avukat olmam için.bu kadar karamsar olmayın.hayatımız hep oku,işe gir,evlen,çocuk yap şeklinde dümdüz hiç tökezlemeden geçecek diye birşey yok.farklı yollarada sapabiliriz.yenidende başlayabiliriz.hata yapar vakit kaybedebiliriz hayatta olalım sağlığımız elimizde olsun çok şükür herşeyi yoluna koymak için hiçbir zaman geç değil.atanınca eminim bu ruh halindan çıkacaksınız.
 
Okulun uzaması mezun olup işsiz olmaktan daha iyi inanın. Aileniz de anlayışlıymış hem
Kaç defa dedim onlara bırakayım mı diye yaz okuluna da para ödedik gerçi bu dönem toparladım.Bölüm tarih ve bende işsiz adayıyım.Olmazsa baba mesleğini yapacağım.
 
23!!!şaka gibi yazdıkların... Bu yaşta bu her şey e geç kalmışlık kafasına nasıl geldin? Daha yeni başlıyor yolun başındasın atanirsin da iş de bulursun gezer tozarsin da. Ayrıca 30 da evlenmis biri olarak asssla daha erken evlenme derim.
 
21 yaşında atandım sana sorulan sorulara maruz kalmadım ama bende 28 e doğru giderken yaklaşık 5 yıldır sorulan evlilik soruları yüzünden kafayı yemek mi ya da cinnet geçirmek mi ikilemindeyim:bicak:
Bence öncelikli hedefin iş olsun zaten evlilik çabadan öte nasip meselesi
 
22 yaş bitti 23e geldi çattı ama hiçbir doğumgünümde bu kadar mutsuz umutsuz olmamıştım.
2018de mezun oldum, 1 sene master yaptım şimdi teze geçtim. Atanamadım, bu seneki sınavda da olmayacak okul yüzünden çalışamadım. 1 senemi daha yaktığıma pişmanım ama olan oldu artık diyorum.

O kadar canım sıkkın ki akrabalar artık bana atama sormasınlar diye düğünlere kutlamalara katılmıyorum. Hiç hayatında biri yok mu, atama durumlari ne oldu. Bana benim bile cevabını bilmediğim sorular soruyorlar.

Aileme yükmüşüm gibi hissediyorum. Çok şükür problem etmiyorlar çalış falan diyen yok ama benim ağrıma gidiyor. Çalışmadım suçluyum. Kendime öyle kızıyorum ki.

Artık 23 yaşındayım ve hayatımda hiçbir şey tamam değil. Çırpınıp duruyorum sanki. Yaşıtlarım gibi gezme tozmam yok çünkü ekonomik özgürlüğüm yok. Hayatımda biri yok, işim yok. Eskiden kafamın çalıştığına inanirdim artık ona da inanmıyorum. Günlerce evdeyim kendimi eve kapattım. Lisede durumu benden kötü olup ders çalıştırdığım arkadaşlarım şu anda iş sahibi(tabiki de olsunlar orası ayrı) ama ben işsizim. Ağrıma gidiyor.

Belki de size çok basit gelecek, bu mu derdin diyeceksiniz. En güzel yaşlarım hiç olmuş gibi hissediyorum bazen ağlama krizlerine giriyorum. Kendimi başarısız görüyorum. Yeniden 18 19 20 olmak istiyorum eski fotoğraflarıma bakıp üzülüyorum ne kadar mutluymuşum diyorum. Özlüyorum daha 3 5 sene öncesini özlüyorum.

Hayatımda hep işsiz kalacakmışım gibi hissediyorum. Hatta vücudumda bi rahatsızlık çıktı psikolojik sebebi "bir şeylere geç kalma korkusu, gekecekten kaygı duyma, zamanla yarışma" imiş çok şaşırmıştım.

2020 için çalışmam lazım ama sanki yine üzerimde ölü toprağı var.

Insanlar seviliyor seviyor ben de istiyorum evlenmek de istiyorum. Tabi ki önceliğim iş ve atanmak ama evlenmek de istiyorum. Kimine göre erken gelebilir ama ben reşitim ve bunu da istiyorum. Sanki zaman hep aleyhime işliyor. Derdimin çözümü yine bende biliyorum öyle iç döktüm. Size saçma gelmiş olabilir ama polemik yapmayalım olur mu..
Senin şuan geçtiğin zor görünen yollardan biz de geçtik tabi. Ben 2 seneye yakın evde oturmuşumdur herhalde. Benim de çok psikolojim bozulmuştu. Ama sonra iş buldum. İlk işim öyle berbattı ki sabahın köründen akşamın körüne kadar çalışıyordum... Dayanmaya çalıştım ama olmadı en sonunda sinir krizi geçirip işi bıraktım. Patronumu çok seviyordum hala daha konuşuruz ama öyle saçma sapan insanlar oluyor ki... Yüzüne gülüp arkandan kuyunu kazanlar falan çıkabiliyor karşına. Şimdiki işimin saatleri iyi haftasonu tatili falan var ama inanır mısın o evde oturduğum annemle kahve yapıp muhabbet ettiğimiz bunalıma girdiğimi düşündüğüm günlerimi özlüyorum.

Bence hiç kendini üzme. Annene kocaman sarıl onunla bol bol vakit geçir. Daha sonra istesen de olmuyor. Çalışmaya başlıyorsun, evleniyorsun ve yoğun oluyorsun. Hiç boşa üzülme. Keyfini çıkar.
 
25 yaşında issizim. Bundan 2 yıl öncesine yani sizin yasiniza donebilseydim eğer tabiri caizse eşşşek gibi çalışırdım. Ve eminim ki öyle yapmış olsaydım su anda bi işim olurdu.
Bundan 2 yıl sonra benim durumumda olmak istemiyosan şu an ne yapman gerekiyosa oni yapmalısın canını dişine takarak. Simdi sana kotu geliyo ya 23 yaşına geldim hala isim yok bilmem ne falan.. Hah ışte çalışmazsan seneye de ondan sonraki sene de aynı durumda olacaksın. Iste o zaman gercekten cok uzuleceksin. Keske bunu dert etmek yerine calissaydm şimdi bu halde olmazdım diyeceksin
Evlendigin icinmi boyle dusunuyosun canim ?
 
atanamadım hala 30 yaşındayım evliyim yani sizin tabirinizle sevip seviliyorum ama işim var.
yine de sizin durumunuzda ve yaşınızda olmak için neler vermezdim. ☺️
çok güzelsiniz eminim daha saçlarınız capcanlı ev geçindirme derdi her sabah işe gidip orada binbir türlü şeyle uğraşma derdi yok.
akşam evde ne yiyeceğim derdi mutfak aldı başını gitti halıları yıkamaya vereyim derdi yok. atansanız her yere gidebilirsiniz bence bu da bir özgürlük.
benden çok çok daha özgürsünüz lütfen kendinizin kıymetini verin ve mutlu olun.
evlenmeyecek misin diyenlere oğlun var mı kız alsana beni deyin. 🥰
hayat bir şeyleri kafaya takmak için çok kısa
 
Üniv bitince işsizliğimin 30. günü, 35.günü, 47.günü diye diye 2,5 ay saymıştım. Sonra ilk bulduğum saçma sapan bir işe girmiştim de aklım başına gelmişti.

Şuan da bir geçiş dönemindesiniz. Emin olun hiçkimsenin hayatı göründüğü gibi kusursuz değil. Sınavınıza odaklanın. İyi iş, iyi eş getirir. Kafanız çalışmasa master yapamazdınız. Ayrıca 23 yaş “hayata geç kaldım” demek için çok çok çok konik bir yaş... Sizin yaşınızda hala üniversite sınavına hazırlanan insanlar var. Kendinize dert yaratmayın. Elalemin soruları, yargılamaları asla bitmez.
 
2018 mezunuyum ataması bol olan bir bölümden. 25 yaşındayım atanamadım. Bu duyguların aynısını yaşıyorum. Ama ne olursa olsun kpss çalışacağım
 
Back
X