26 Yaş Sendromu yaşıyorum

Hayatta sıkıntı hiç bir zaman bitmiyor canım bunu anladım ah bi işim olsa maaşım fln olacak mı görürmüyüm derdim 6 senelik memurum ama şu an iç huzurum hiç yok yazın 30 ılucağım 30 oldum evladım yok diyorum bnde 3 yıl hiç korunmasaydım diyırum etrafımdaki herkes bana acıyormuş gibi hissediyorum niye böyle oldu bilmiyorum ama sanırım hayatımızdaki eksik şeylere odaklanıyoruz o kadar odaklanıyoruz ki düşündükçe daha da olmuyor.. demem o ki sen çabala ama akışına bırak iş de olur eş de olur bnm ikisi de hiç ummadığım zamalrda karşıma çıkmıştı ah bir de bebek olsa...

bende ah işim olsa diyorum bana da aciyorlarmis gibi geliyor... dediginiz gibi ne eksikse o kafaya takiliyor
 
Merhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum:KK43:. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder :KK43:


Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
Sınav stresidir o . Gelir arada öyle. Yaklaşık 4 yıllık bi sevgilim vardı atanmadan evlenmem dedim hos onun da öyle bi niyeti yoktu:63: sonra gel zaman git zaman ayrıldık. Sonra ben 6 ay içinde başkasıyla evlendim :oha: nasıl oldu bazen hala anlam veremiyorum çünkü ben de senin gibi düşünüyordum :KK48: hiç bi şey yolunda gitmiyordu sevgilimden ayrilmistim sınava çalışmam lazımdı kazanmam lazımdı. E hadi birini tanımak isteyecektim silbaştan baslayacaktim vs vs.. gözümde büyüyordu. Isim yoktu eşim yoktu. Akışına bıraktım. Sonuç evliyim bi kizim var ve ben hala sınava hazırlanıyorum. Yani bazen hayat alır başka yola koyar insanı, bazen bekledigin gibi gitmez isler:KK43: ama öyle de mutlu olabilirsin.. vardır bi hayır. Sınava odaklanmak en güzeli. Için sıkılınca cik dışarı bi hava al ara ver. Iyi gelecektir..
 
Canım ben senin evli 2 çocuklu modelinin.
Ama hala iş için çabalıyorum. Bazen hiç ilerleyemeyecek gibi hissediyorum kendimi. Hayat gerçekten çok zor. Sürekli hayatım boyunca eğitim öğretim için üzerine birşeyler koymaya çalışıyorum ama bir yerde eksik var onu bulamıyorum. 28 yaşındayım daha severek yapacağım meslek bulamadım. Daldan dala atlıyorum:KK70: 30 una kadar yolu var düzelir herhalde.
 
Çok seçici biriyim.

Ya Huu iki kilo domates için bile pazarı baştan başa geziyoruz. Hayatımıza insan alırken tabii ki seçici olacağız. Buluttan nem kapacağız. Ince eleyip sık dokuyacağız.
Ayrıca işin eşten önce geldiği tek yer sözlüktür ablacığım. Atraksiyona lüzum yok :)
 
Bi ara bende boyle taktim evlilige sonuvunu merak ediyorsan evliyim bi kizim var 3 aylik ama okulum yarim kaldi deger miydi asla yani mutlaka bi zamani vardir acele Edip pişman olmani istemem ben pismanim keske okulu bitirseydim dengimle evlenseydim esimi seviyorun hemde çok ama cok yiprandim sird evlenmem icin düşünüyorum da neden taktim ki bu kadar evlilige saçmalık mis demem o ki takilma evlilige atan parani ye bi gez toz
 
Bi ara bende boyle taktim evlilige sonuvunu merak ediyorsan evliyim bi kizim var 3 aylik ama okulum yarim kaldi deger miydi asla yani mutlaka bi zamani vardir acele Edip pişman olmani istemem ben pismanim keske okulu bitirseydim dengimle evlenseydim esimi seviyorun hemde çok ama cok yiprandim sird evlenmem icin düşünüyorum da neden taktim ki bu kadar evlilige saçmalık mis demem o ki takilma evlilige atan parani ye bi gez toz

Bence esiniz iyiyse pisman olmayin cunku okusaniz is sorunu insani yiyip bitiriyor hadi diyelim is oldu "dengimi bulsam" dediniz ya insanlar yillar boyu yalnizlik cekiyor evlenemeyebiliyor ya da evlense de dengi dediginiz insanlarin kotu aliskanliklari olabiliyor.

Inanin ben okucaam deyip hayatini egitime adayan biriyim oyle cok bunaldim ve kirildim ki keske okumasaydim dicem artik.

Herseyin hayirlisi demek lazim yoksa kaderinizde aci varsa cok iyi sartlarda olsaniz bile sizi buluyor.
 
Aynı durumdayım...
25 yaşındayım 1 yıldır yalnızım.
Isım yok yüksek lisans yapıyorum.
Dün canıma tak etti ağladım oturdum. Çok sevdiğim arkadaşların artık evli insanlar.. çocukları var çok şirinler.
Bazen bana da arada böyle bunalım oluyor bu durumlar.. dertlesmek isterseniz diye yazdım.
Kelin merhemi olsa kendine demişler :KK64:
 
Benzer bir konuda daha yazmıştım
5 sene önce atandım
yalnız yaşıyorum
arkadaşım da yok
sevgilim geldiğim ilk zamanlar çok kısa süreli olmuştu ondan sonra olmadı kimse
31 yaşındayım
iş yerinden memnun değilim tayin de aldıramıyorum
Tüm bunlara rağmen çabalamaktan vazgeçmedim şükür sağlığım yerinde, evimde huzurluyum o yüzden olmayana değil elimdekilere bakıyorum
Geç kaldım demişsin ya bir de beni düşün biriyle tanışacağım da evlenme kararı alacak kadar zaman geçireceğim evleneceğim ki o bile uzun bir süreç, sonra çocuk yapacağım
yani bana göre de bazen geç gibi geliyor ama sonra diyorum ki vardır bir sebebi
üzülmek çare değil insan elinde sahip olduğu şeylere odaklanmalı ve şükretmeli diye düşünüyorum
En basit görüneni sağlığımız, ki ne kadar şükretsek az. Nefes alamayıp hava makinesiyle yaşayanlar var, böbreği çalışmayıp diyalize gireni var, karaciğeri iflas edip nakil bekleyen ve bulunmadığı takdirde bir hafta sonrası için ölümü bekleyeni var, kanser olup ilik bekleyeni var, kolu bacağı olmayıp ressam, atlet olan var. Var da var... Şu an bile kimbilir hastanelerde kimler ne için dua ediyor, kimler hastalığına şifa arıyor?
Ne mutlu ki okuyabilmişsin, okuyamayan ama kafası zehir gibi çalışan insanlar var ki çocuk yaşta evlendiriliyorlar.
Şu an kaç insandan daha iyi durumdayız bunu düşün kardeşim
Sınavna odaklan inşallah işin de olacak çevren de
 
Ben de arttirayim 34 yas ile. Bekarim, sevdigim kimse de yok. Ne yapayim ki oleyim mi simdi? Sendromlari yasamayi biraktim coktan. Iyi kotu bir isim var. Diplomam var. Yarin ehliyet sinavim var Allah'i inş alirim. Yakin zamanda ins gonullu olarak bir kutuphanede calismaya baslicam. Ne yapayim hayatimda birinin olmamasi eksiklik ama önüme bakıyorum. Mutlu olmak sevmek sevilmek guzel seyler ben de anne olmayi cok istiyorum ama evlenmis olmak icinde evlenilmiyor. Rabbim hayirlisini nasip etsin hepimize :)
 
Ben de arttirayim 34 yas ile. Bekarim, sevdigim kimse de yok. Ne yapayim ki oleyim mi simdi? Sendromlari yasamayi biraktim coktan. Iyi kotu bir isim var. Diplomam var. Yarin ehliyet sinavim var Allah'i inş alirim. Yakin zamanda ins gonullu olarak bir kutuphanede calismaya baslicam. Ne yapayim hayatimda birinin olmamasi eksiklik ama önüme bakıyorum. Mutlu olmak sevmek sevilmek guzel seyler ben de anne olmayi cok istiyorum ama evlenmis olmak icinde evlenilmiyor. Rabbim hayirlisini nasip etsin hepimize :)
aaa kütüphanede gönüllülük ne güzel :)
Ben de eğitimlere katılmak istiyorum halk eğitimde de açılacakmış (diplomam sertifikam çok da ben boş durmayı sevmiyorum) ama iş yeri beni o eğitime göndermeyebilir erkeklere öncelik veriliyor benim eğitimimin bi anlamı yok bu iş yerinde maalesef
 
Merhaba herkese. Bu aralar üst üste konu açıyorum çünkü biraz bunalmış hissediyorum kendimi. 26 yaşındayım ve hayata geç kalmışım hissi yaşıyorum. İş hayatım eş hayatım hiç biri yolunda değil. Hali hazırda hazırlandığım bir sınav var. Hepiniz "sınava odaklan" diyeceksiniz ki zaten böyle yapıyorum. Ama bazen de kafamda deli sorular oluyor. Hiç evlenemeyecek, iyi, güzel bir işim olmayacak gibi hissediyorum. Öğretmenim. Erkek arkadaşımla ayrıldık. Ortamımda yok. Birini tanıma şansım pek yok. Artık bu saatten sonra pek kimseyi tanıyıp seveceğime de nedense inanmıyorum. Nerden bulucam artık birini diyorum.Hep yalnız kalıp, yalnız ölücekmişim gibi hissediyorum. "Kısmetin seni bulur" gibi şeylere de inancımı yitiriyorum galiba. Bir çok evlenemeyen hayatının insanını bulamayan insan var kısmet bulsa onları da bulurdu diyorum:KK43:. Çok seçici biriyim. Çok mu abartıyorum sizce , hep böyle mi devam eder :KK43:


Not : Önce işini eline al diyen arkadaşlara hak veriyorum ama zaten bunun için çabalıyorum sınava hazırlanıyorum. Yalnızca böyle ara ara daralmalarım oluyor ve sizlerle paylaşıp dertleşmek istiyorum.
cok karamsarsın ...
 
Ne düşünürsen o olur ben buna çok inanırım.
Olumsuz düşüncelerden uzaklaş herşeyin yoluna greceğine dair inancın olur.
Evlenmemek hele bu yaşta dünyanın sonu değil.
Kendini buna şartlayıp boşuna canını sıkma.
Anı yaşa mutlu olmaya çalış.
Bende bazen bunu diyorum. Düşünüp kötüyü mü çekiyorum diye. Ama umutsuzlukta var işte. Perşembenin gelişi çarşambadan belli olur derler ya. Öyle bişey işte. Çevrem yok bişeyim yok. Kimle nerde tanışıp sevicem ki. Bu yüzden yalnız kalmaktan korkuyorum. Cevabınız için teşekkr ederim bu arada
 
28 yasindayim bende sinava hazirlaniyorum bana da oyle geliyor...kismetinde yoksa gelmiyor yapacak birsey yok
ya artık kısmet işini bile sorgular oldum biliyor musun. Kısmet beni nerden bulcak çevrem bile yok. herkesin kısmeti var derler de hiç evlenmemiş insanlar da var onların kısmeti noldu diyorum :( kafam baya karışık yani
 
Back
X