Ablacim bak daha once de soylemistim sana; surekli "kendime bir sey yapicam, intihari dusunuyorum" falan diyorsun. Cok endise verici boyutta kaygilarin.Derin sularda dayanamiyorum artik ya kendime bişey yapcam yeter artık çeşitli yorumlar geliyo çok güzel biride neden geç oldu tedaviyle mi oldu demiş yeter diyorum kimseye bu sitelere girmesini önermem iyice kötü oldum iyi olayım derken nerden bulaştım ya buraya cevap yazın bekliyorum cevaptan sonra girmiş em bi daha
Ok ok zaten psikiyatriye gidiyorum ilaçta verdi Neyse çıkıyorum zatendedigingibi karışıyor en iyisi girmemek buralaraAblacim bak daha once de soylemistim sana; surekli "kendime bir sey yapicam, intihari dusunuyorum" falan diyorsun. Cok endise verici boyutta kaygilarin.
Burdan sana ne yazilirsa yazilsin kesinlikle bir psikolog psikiyatr tedavisi olmadan rahatlayamacak gibisin.
Uzuluyorum yazdiklarini okudukca, telas, kaygi, kormudan daha fazlasi gibi yasadiginuzman degilim ama psikolojinin iyi olmadigi cok belli.
Surekli kendi yazdigin seyleri alintilayip ayni sorulari soruyorsun.
Aslinda kendi actigin konu var ya orayi takip et sadece bence.
Burda konu sahibine de sana da cevap geliyor karisiyor sanirim.
Allah hepimizin yardimcisi olsun
@derin sulardaAstoria
Bu üyemiz çok sıkıntıda hamileliği konusunda
Önerileriniz olur diye etiketledim.
Psikiyatriye gitmiş fakat bi türlü kendisini rahatlatamıyoryardımcı olabilir misiniz?
Yaa be güzel ablan abin kaç yaşındaymış sen doğduğunda ve yaş farkı varsa aranız nasıl annen ara verince nasıl bebek gelince eve anlatirmisin hep aynı soruları soruyor amaBeni de annem 37den sonra doğurmuş.En küçük ve en zeki cocugu benim zira annem babam öyle der
Evet o üye benim konu başlığında yazıyor 4 yaşındayım 17 yaşında kızım var hamileyim supriz bir gebelik beynimden silmiştim 2. Bebegi silmeseydim zaten ara vermezdim bu kadar bir ara istedik olmadı şimdiyse nasip bu zamanmış dedik ondan sonra kaygı ve endişelerim başladı yeni bebek geceleri kalkmalar bezler biberon oyuncak vs dogunca tabiki seve seve bakar evlat sabahlara kadar otursak nolur yeterki sağlıklı olsun bu yönde kaygılar yaşıyorum psikiyatri pasiflora verdi yatmadan önce içebilirsiniz dedi 1 ay sonra çağırdı yine birde çevremdekiler çok olumlu sevindi herkes ama ben acaba koca kızı var hamile vs diolar mi diye kendimden bi utanma geliyo ama herkes boşuna takiyorsun kimse ne yaşına takıyor nede başka bişeye diyor bazen çok mutlu oluyorum bazende tekrar kaygılar vsSorun nedir tam olarak?
Evet o üye benim konu başlığında yazıyor 4 yaşındayım 17 yaşında kızım var hamileyim supriz bir gebelik beynimden silmiştim 2. Bebegi silmeseydim zaten ara vermezdim bu kadar bir ara istedik olmadı şimdiyse nasip bu zamanmış dedik ondan sonra kaygı ve endişelerim başladı yeni bebek geceleri kalkmalar bezler biberon oyuncak vs dogunca tabiki seve seve bakar evlat sabahlara kadar otursak nolur yeterki sağlıklı olsun bu yönde kaygılar yaşıyorum psikiyatri pasiflora verdi yatmadan önce içebilirsiniz dedi 1 ay sonra çağırdı yine birde çevremdekiler çok olumlu sevindi herkes ama ben acaba koca kızı var hamile vs diolar mi diye kendimden bi utanma geliyo ama herkes boşuna takiyorsun kimse ne yaşına takıyor nede başka bişeye diyor bazen çok mutlu oluyorum bazende tekrar kaygılar vs
Cok tşk ederim endişe ve kaygı kaynağı istemediğim bir gebelik olmasi aklımdan silmiştim 2.bebegi ben tabiki doğduğunda sevilir bakılır ama ara verince zormu olur nasıl yaparım tamam aldırmadık nasip dedik ama sabaha karşı çarpıntı ve panikle uyanıyorum off atamıyorum üstümden beni ayiplicaklar sanıyorum akrabalarım dan uzaklaştımEndişeleriniz normal, yani ne yazık ki toplum odaklı, fazla bireyselleşmenin mümkün olmadığı bir çevrede yaşıyoruz. Yani "Amaaan takma" demek denildiği kadar kolay olmayabilir, hak veriyorum. Ancak dediğiniz gibi nasip bu zamanmış, şu anda olmuş. Koca kızınız olsa ne olur ki, benim bir arkadaşım vardı o dönemler üniversitedeydik 20li yaşlardaydık yani. Babası 80li yaşlardaydı, 50li yaşlarda iki ablası vardı. Kendisi babasının ikinci evliliğinden olma bir çocuktu. Olacağı varsa oluyor yani, istediğiniz yaşta anne olmak isterseniz olabilirsiniz buna kimsenin karışma hakkı yoktur. Önemli olan sizin ne hissettiğinizdir çevrenizden ziyade. Çünkü o bebeğe bakacak olan sizsiniz, çevreniz değil. Ayrıca 40ından sonra anne olanların kortizon, progesteron gibi çeşitli hormonlarının yükselmesinden dolayı daha dinamik, daha sağlıklı oldukları, daha dinç bir bedene sahip olduklarına dair kanıtlanmış araştırmalar var. Psikiyatrlık bir durumunuz yok bence, endişeleriniz makul endişeler ancak biraz kendinizi telkin etmeye ve çevrenin düşüncelerinden ziyade doğacak bebeğinize daha odaklı olmaya çalışmalısınız. Sağlıklı doğumlar diliyorum.
Cok tşk ederim endişe ve kaygı kaynağı istemediğim bir gebelik olmasi aklımdan silmiştim 2.bebegi ben tabiki doğduğunda sevilir bakılır ama ara verince zormu olur nasıl yaparım tamam aldırmadık nasip dedik ama sabaha karşı çarpıntı ve panikle uyanıyorum off atamıyorum üstümden beni ayiplicaklar sanıyorum akrabalarım dan uzaklaştım
Hımm böylemi düşünüyorsunuz yaş konusunda yani geç değil degilmi bazen çok mutlu oluyorum bazende karamsar yardım edin psikiyatriyede psikoloğa da gittim ama faydası yok kafamı değiştirmem lazım uçuruma gidiyorum kızıma baktığımda haksızlık ettim gibi geliyor kazanıp biyere gitse üniversiteye çok üzülürüm oda bi evladı var nasılsa diye soğurum benden az önce ben senin evladın değilim senin evladın karnında dedi çok ağrıma gittiNiye ayıplanacak bir şey yaptığınızı düşünüyorsunuz? Belli bir yaştan sonra sevişemez misiniz, hamile kalamaz mısınız? Daha yaşınız çok genç. Hem de ilk kızınızdan tecrübeli olacağınız için daha bilinçli, daha kontrollü bir anne olacaksınız. Siz utanılacak bir şey yaptığınızı düşünürseniz herkes üzerinize gelebilir; bizim toplumumuzda üzerine vazife olmayan şeylere burnunu sokmayı seven insanlar var. Siz önce kendi düşüncelerinizi değiştirin ki insanlar umrunuzda olmasın. Yaptığınız ayıp değil, günah değil.
Hımm böylemi düşünüyorsunuz yaş konusunda yani geç değil degilmi bazen çok mutlu oluyorum bazende karamsar yardım edin psikiyatriyede psikoloğa da gittim ama faydası yok kafamı değiştirmem lazım uçuruma gidiyorum kızıma baktığımda haksızlık ettim gibi geliyor kazanıp biyere gitse üniversiteye çok üzülürüm oda bi evladı var nasılsa diye soğurum benden az önce ben senin evladın değilim senin evladın karnında dedi çok ağrıma gitti
Aynen zaten her fırsatta sen bizim ilk göz agrimissin vs senin yerin hep ayrı diyoruz bazen oda hareket ediyomu karnında anne diye soruyor ama bugün babayla atıştılar biraz kavga ettiler o yüzden ters bugün ama senin evladın karnında demesi zoruma gitti severmiş dediğimde doğsun öyle dicem diyorKızınıza da bu "Ayıplanacak bir şey yaptım" tavrını yansıttığınız için öyle davranıyor olabilir. Yani nasıl olduysa artık çok mu odaklısınız bu duruma bilmiyorum ama dışlandığını hissetmiş. 17 yaşında aslında yani çok da küçük değil, böyle düşünmesi anormal geldi. Şöyle söyleyebilirsiniz ona da: "Niye evladım olmadığını düşünüyorsun? Sen de bir zamanlar karnımdaydın, büyüdün; kardeşin de şu an karnımda. Ben de beklemiyordum ama oldu. O doğduğunda bize muhtaç olarak doğacak, sen de ona karşı iyi bir abla olmaya çalışmalısın. Ben seni çok seviyorum, senin yerin de kardeşinin yeri de kalbimde ayrı olacak" gibi rahatlatabilirsiniz onu da. Duygularınızı paylaşın kızınızla, el alem ne der korkusuyla kızınızı bile dışlamışsınız. Ne derlerse desinler, biz iki kardeşiz anneme hala "3. yü yapsana, düşünmüyor musun?" diyen vardı. Herkesin ne söylediğini takacaksak kendi hayatımızı yaşayamayız. Bu hayatı başkaları için yaşamıyoruz.
Aynen zaten her fırsatta sen bizim ilk göz agrimissin vs senin yerin hep ayrı diyoruz bazen oda hareket ediyomu karnında anne diye soruyor ama bugün babayla atıştılar biraz kavga ettiler o yüzden ters bugün ama senin evladın karnında demesi zoruma gitti severmiş dediğimde doğsun öyle dicem diyor
Doğru söylüyorsunuz annemde devamli kardeşini severmiş in vs demeyin diyo zamana bırak bi doğsun diyo annemin çok destek olmasini isterdim ilk kızımda olduğu gibi ama olmuyor sevinmiyor bile mecbur oldüğün için hazırlık vs yapıyor işte banami sordun falan diyor buda etkiliyor beniOlur öyle, siz bile durumu kabullenmekte zorlanmışken o da kabullenemeyebilir hemen. Biraz zaman verin. Siz de kendinizi telkin edin sürekli, dediğim gibi hayatınızı başkaları için yaşamayın. Ne güzel ailenize yeni bir üye gelecek, onun tatlı heyecanına bırakın kendinizi. Yaşınız da "Aaa hamile kalmışşş" denecek bir yaş değil artık, çoğu insan 40lı yaşlarda ilk bebeğini kucağına alıyor.
Doğru söylüyorsunuz annemde devamli kardeşini severmiş in vs demeyin diyo zamana bırak bi doğsun diyo annemin çok destek olmasini isterdim ilk kızımda olduğu gibi ama olmuyor sevinmiyor bile mecbur oldüğün için hazırlık vs yapıyor işte banami sordun falan diyor buda etkiliyor beni
Evet zamana bırakmak gerekiyor herşey olacağına varıyor biz sabırsız iz herşey hemen olsun istiyoruz sanki annem bile torunu olcak diye sevinmiyor gibi duruyor ama belkide içinden seviniyordurAlışır, merak etmeyin. Zaman her şeyin ilacı. Dediğim gibi, sizin dahi alışmanız zor olmuş, hala alışma sürecinden geçiyorsunuz; onun da hemen kabullenememesi doğaldır.
Evet zamana bırakmak gerekiyor herşey olacağına varıyor biz sabırsız iz herşey hemen olsun istiyoruz sanki annem bile torunu olcak diye sevinmiyor gibi duruyor ama belkide içinden seviniyordur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?