- 17 Ocak 2009
- 1.865
- 116
- 163
sağol canım
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
3 yaşındaki kızım eve gelmek istemiyor
- Konu Sahibi verdinaaz
- Başlangıç Tarihi
sağol canım
- 20 Temmuz 2007
- 4.230
- 670
- 723
Aynı problemi bende yaşıyorum benm oğlumda 3 yaşında. annemden bizim eve gelmek istemiyor. . oysaki annem benim evimde bakmış olmasına rağmen. . çocuklar en güzel oyunlar veya oyuncaklarla kandırılıyor. oğlumu sokaktakiler hep ağlayançocuk olarak tanıyor diyebilirim. . ağlasada eve götürüyorum açıkçası merdivenlerde mızmızlanıp evin giriş kapısında aa ben şimdik bütün oyuncaklarla oynayacağım sözüyle birnevi aklını çelmeye çalışıyorum çoğu zaman başarılı olsamda bazen yenik düşüp anneme götürdüğüm oluyor. ki benim oğluma 3.ayından itibaren annemin bakması ona bağlanmasına bir sebep . . .
geceleri uykusundan uyanıp anneannem nerede oraya gidicem dediği bile oluyor. . ne yapıp edip uykusundan olmasına rağmen bile bence evinize getirin kızınızı . hem erken uyanırsa öğle uykusunada zamanında yatmış olacaktır.
geceleri uykusundan uyanıp anneannem nerede oraya gidicem dediği bile oluyor. . ne yapıp edip uykusundan olmasına rağmen bile bence evinize getirin kızınızı . hem erken uyanırsa öğle uykusunada zamanında yatmış olacaktır.
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.824
- 798
Cok zor bir durum.. Hepimiz benzer seyler yasiyoruz sanirim...vardiyali is zordur bilirim...ama sorun sadece o degildi sanki baba cocukla yeterinde vakit gecirmiyor gibi.. Ben cocugumda gece yuyandiginda anneanne baba diyor.., pek anne demez mesela...ama nedense pek gucume gitmiyor bu durum... Her ne kadar onunla cok vakit gecirmek istesemde calisinca zor..aksamlari birlikteyiz... Gece esim genelde gececi oldugu icin ayni odada kaliyorum oglumla... O yataginda bende koltukta...cocuklar ne yapsinki?? Ritimlerine ayak uyduruyorlar aslinda...simdi yeni bir isinvarmus.. Ins bundan sonrasi daha guzel olur...
Anneniz size gelip baksin diyenler olmus... Kadin baktigina sukrediyorsundur o kadar saglik sorunu varmis...
Birde cocuk uyur yemegini yapar isi varsa onu yapar... Cocuk ortalikta gezinir evinde ufak tefek isler yapar...sizin eve gelse kac saat orada kalacak cok zor olur onun icin..
Anneniz size gelip baksin diyenler olmus... Kadin baktigina sukrediyorsundur o kadar saglik sorunu varmis...
Birde cocuk uyur yemegini yapar isi varsa onu yapar... Cocuk ortalikta gezinir evinde ufak tefek isler yapar...sizin eve gelse kac saat orada kalacak cok zor olur onun icin..
- 6 Aralık 2008
- 229
- 102
- 103
aynı şeyleri yaşadım biliyormusun kızım annemde kaldı üşümesin diye eve getir götür yapmayalım dedik anneme alıştı gelmiyordu ben oturup kızım beni istemiyor diye ağlıyordum ama sonra yavaş yavaş düzeldi şimdi zorlasansa orada kalmıyor.ona ilgi göster sürekli sevdiğini söyle sen gelmeyince ben üzülüyorum ağlıyorum de onunla oyunlar oyna alabilirsen izin al bir dönem evinizde sürekli beraber oynayarak vakit geçirin herşey yoluna girer ozaman ...
- 17 Ocak 2009
- 1.865
- 116
- 163
Bundan sonra olması gereken ağlasa da içim acısa da yanımda kalacak
aynen öyle
- 17 Ocak 2009
- 1.865
- 116
- 163
- 9 Eylül 2007
- 21.428
- 66.420
- 1.123
size garanti vereyim düzelir.. benim de miniklerime annem baktı, çok çok yakın oturuyordum ama benim mesaim, şirketin yurtdışında olmasından dolayı astronomik saatler arasındaydı.. çocuklar büyüdükçe herşey normale döndü..
bu yaş için sizin yapacağınız tek şey çok sık vakit geçirmeye çalışmak.. çocuk sizin onu bıraktığınızı düşünmemeli.. her gün birlikte olmaya çalışın, gerekirse uykunuzdan, yemenizden ödün verin.. oyun oynayın, alış veriş yapın.. çocuk siz çalıştığınız için orada kaldığını bilsin.. hafta sonu baba-anne-çocuk olarak takılmaya özen gösterin.. görüşemediğiniz gün telefonda konuşun, ne kadar özlediğini söyleyin.. ne yazık ki hayat şartları çok acımasız olabiliyor bazen..
bu yaş için sizin yapacağınız tek şey çok sık vakit geçirmeye çalışmak.. çocuk sizin onu bıraktığınızı düşünmemeli.. her gün birlikte olmaya çalışın, gerekirse uykunuzdan, yemenizden ödün verin.. oyun oynayın, alış veriş yapın.. çocuk siz çalıştığınız için orada kaldığını bilsin.. hafta sonu baba-anne-çocuk olarak takılmaya özen gösterin.. görüşemediğiniz gün telefonda konuşun, ne kadar özlediğini söyleyin.. ne yazık ki hayat şartları çok acımasız olabiliyor bazen..
benim çocuğumda 4 yaşında şuan, ilk 2 yıl büyük ablam baktı evlerimiz 750 mtr mesafedeydi, 1. yıl eniştemden rica ettik, sabahları işe gitmeden 10 dakika önce çıkıp ablamla gelip alıyorlardı. Bırakmamı çok istedi ablam ama asla taviz vermedim. akşamda ben gidip alıyordum, genelde yürüyorduk . 1 gece bile bırakmadık evladımı, benim işim olunca eşim aldı, yaz kış demedik, sonra zaten dandik bi araba aldık sırf çocuğum için 1 yılda arabayla götürdük getirdik.
2,5 yaşından itibarende diğer ablam benim evime yakın taşındı, aynı bahçenin içerisindeyiz, sabahları uyuyor çocuğum, 11 e kadar falan, yine sabahları uyurken kucağımda götürüyorum hala 4 yaşındaki çocuğu, kışın 2 tane büyük yani bizim örtündüğümüz battaniyeye sarıp 6. kata kucağımda çıkarıyorum çocuğumu, bel fıtığı oldum ama yinede devam bırakamıyorum çünkü bir gece bile, yapım bu, çocuğumda asla kalıcam demez biliyor uyunacak yerin neresi olduğunu, akşam işten geldiğimde kapıya çıkıp ayakkabılarını giyiyor.
benimde-eşiminde uykusu ağırdı çocuğumuz yokken, ama alıştık, şimdi diğer odada uyurken dönse duyuyoruz,
annelik babalık fedakarlık demektir bence, Eşiniz ağır uykusundan feragat edebilirdi ama kolayı seçmiş, sizin için bişey diyemiyorum zordur eminim vardiyalı çalışmak ben yaşamadım, ama bazı geceler 3 saatlik uykuyla işe gittiğimi bilirim.
Çocuklar bizim çocuklarımız, büyüdüklerinde sen beni büyükanne ellerine attın dedirtmemek için 3-4 yıl zorluğunu biz üstlenmeliyiz.
2,5 yaşından itibarende diğer ablam benim evime yakın taşındı, aynı bahçenin içerisindeyiz, sabahları uyuyor çocuğum, 11 e kadar falan, yine sabahları uyurken kucağımda götürüyorum hala 4 yaşındaki çocuğu, kışın 2 tane büyük yani bizim örtündüğümüz battaniyeye sarıp 6. kata kucağımda çıkarıyorum çocuğumu, bel fıtığı oldum ama yinede devam bırakamıyorum çünkü bir gece bile, yapım bu, çocuğumda asla kalıcam demez biliyor uyunacak yerin neresi olduğunu, akşam işten geldiğimde kapıya çıkıp ayakkabılarını giyiyor.
benimde-eşiminde uykusu ağırdı çocuğumuz yokken, ama alıştık, şimdi diğer odada uyurken dönse duyuyoruz,
annelik babalık fedakarlık demektir bence, Eşiniz ağır uykusundan feragat edebilirdi ama kolayı seçmiş, sizin için bişey diyemiyorum zordur eminim vardiyalı çalışmak ben yaşamadım, ama bazı geceler 3 saatlik uykuyla işe gittiğimi bilirim.
Çocuklar bizim çocuklarımız, büyüdüklerinde sen beni büyükanne ellerine attın dedirtmemek için 3-4 yıl zorluğunu biz üstlenmeliyiz.
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.824
- 798
masaAllah gercekten okurken gozlerim doldu..bana kalirsada konu sahibi arkadasin ve annesinin uzerine kalmis butun sorumluluk…ki bunuda yazdim yazimda..cocuk babayla vakit gecirmiyor…ha anneyle gecirebilse gene birsey demeyecegim..ama anne iste baba uyuyor…cocukta ona kim bakarsa onu benimsiyor ve nerde kaliyorsa orayi evi gibi goruyor…
inanin herkes uykusuna ve rahatina duskundur ama bir cocuk kolay buyumuyor…cocuk bu gul gibidir..bakmazsan solar gider…
onlar kolay buyuseler anneler babalar nasil yaslanacak ?
ama senin bu dedigin sey..buyuduklerinde beni buyukanne eline attin demeleri icin illa gece kalmis olmasi gerekmiyor cocuklarin..gunduzde anne bakmiyorsa cocuklar boyle diyebiliyor…Allahim evlatlarimizi kiymet bilenlerden eylesin…bunca fedakarlik ettikten sonra evladindan boyle birsey duymak aci birsey olsa gerek..
buarada enistende cok iyi biriymis masaAllah, 1 yil boyu esinin yegenini alip gitmek istedigine gore..gercekten takdir ettim.
masaAllah gercekten okurken gozlerim doldu..bana kalirsada konu sahibi arkadasin ve annesinin uzerine kalmis butun sorumluluk…ki bunuda yazdim yazimda..cocuk babayla vakit gecirmiyor…ha anneyle gecirebilse gene birsey demeyecegim..ama anne iste baba uyuyor…cocukta ona kim bakarsa onu benimsiyor ve nerde kaliyorsa orayi evi gibi goruyor…
inanin herkes uykusuna ve rahatina duskundur ama bir cocuk kolay buyumuyor…cocuk bu gul gibidir..bakmazsan solar gider…
onlar kolay buyuseler anneler babalar nasil yaslanacak ?
ama senin bu dedigin sey..buyuduklerinde beni buyukanne eline attin demeleri icin illa gece kalmis olmasi gerekmiyor cocuklarin..gunduzde anne bakmiyorsa cocuklar boyle diyebiliyor…Allahim evlatlarimizi kiymet bilenlerden eylesin…bunca fedakarlik ettikten sonra evladindan boyle birsey duymak aci birsey olsa gerek..
buarada enistende cok iyi biriymis masaAllah, 1 yil boyu esinin yegenini alip gitmek istedigine gore..gercekten takdir ettim.
Evet çok haklısın bazı evlatlar, daha doğrusu insanlar çiğ olabiliyor yapılan fedakarlıkları görmeyebiliyor ama en azından ben beni biliyorum, evladım bana ileride beni teyzeme attın işe gittin derse en azından ben bunu zorunluluktan yapmışta olsam vijdanım rahat olur her ne kadar o işteki vakit için yüreğim buruk olsada....
anlatamam size bunu gerçekten dediğiniz lafta cuk oturuyor evlat kolay büyüse kim yaşlanacak :)) gerçekten yaşlandım 4 yılda yemin ederim, gerek psikolojik, gerek yorgunluktan, Allah eksik etmesin evladımı her isteyene nasip etsin ama bir daha çocuk mocuk düşünmüyorum inanın :)
ki ben hastayken işe gidemedim, ama çocuğumu teyzesine göndermedim yine de, annesinin hastalığını da görsün bilsin hep sağlıklı kalmayacağız, hem evladımın bahanesine bende ayaklanıyordum böyle olunca. kahvaltısıydı çorbasıydı :)
evet eniştelerim gerçekten çok çok iyiler Allah razı olsun bizde kalsın diye ölürlerdi çocuğum için... Ama yavrum kalmazdı.
Bu eniştemde öyle...
ben çocuğuma baktıkları için 1 kuruş para veremiyorum ama onlar evladımı yedirip içirip gezdiriyorlar hatta bayramda bayramlık bile alıyorlar
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.824
- 798
Evet çok haklısın bazı evlatlar, daha doğrusu insanlar çiğ olabiliyor yapılan fedakarlıkları görmeyebiliyor ama en azından ben beni biliyorum, evladım bana ileride beni teyzeme attın işe gittin derse en azından ben bunu zorunluluktan yapmışta olsam vijdanım rahat olur her ne kadar o işteki vakit için yüreğim buruk olsada....
anlatamam size bunu gerçekten dediğiniz lafta cuk oturuyor evlat kolay büyüse kim yaşlanacak) gerçekten yaşlandım 4 yılda yemin ederim, gerek psikolojik, gerek yorgunluktan, Allah eksik etmesin evladımı her isteyene nasip etsin ama bir daha çocuk mocuk düşünmüyorum inanın
ki ben hastayken işe gidemedim, ama çocuğumu teyzesine göndermedim yine de, annesinin hastalığını da görsün bilsin hep sağlıklı kalmayacağız, hem evladımın bahanesine bende ayaklanıyordum böyle olunca. kahvaltısıydı çorbasıydı
evet eniştelerim gerçekten çok çok iyiler Allah razı olsun bizde kalsın diye ölürlerdi çocuğum için... Ama yavrum kalmazdı.
Bu eniştemde öyle...
ben çocuğuma baktıkları için 1 kuruş para veremiyorum ama onlar evladımı yedirip içirip gezdiriyorlar hatta bayramda bayramlık bile alıyorlar
gercekten bravo..inan annen baksa boyle seyleri torunu icin zaten yapar dersin ama ablan ve esi yapiyorsa gercekten cok iyiler demekki. Allah razi olsun ve Allah herkese boyle merhamet versin.
Zaman ne getirir bilemezsinki canim…inan bende cogu zaman acaba evladimi nasil yetistirecem..acaba hayirli bir kul olarak yetistirebilecekmiyim diye soruyorum kendi kendime..o kadar zorki annelik dedigimiz gibi…zorlugu guzelliginden geliyor…heleki bizler gibi calisan annelerin hep kaygisi budur…kac saat cocuklarimizdan ayri geciriyoruz…genede onlari emanet edebilecegimiz insanlar varsa sansliyiz canim. Allah onlari basimizdan eksik etmesin..evlat bu kime nasil emanet edersin.
Annelik tamda bu iste..kendin hasta olsan cocugunu kalkip doyurmak istiyorsun keyfi yerinde olsun istiyorsun…Rabbim bizlere onlarin acisini gostermesin..buarada buyuk konusmamak lazim..ilerde belki bi 2. Cocuk dusunursun…insan kendinden ziyade cocugu icin istiyor cunku bunu…bi kardesi olsun ve birlikte buyusunler…birbirlerinin derdine yeri gelir derman olsunlar diye…inan ben cocugumu bazen kendi basina oynarken gorunce bi kardesi olsaydi daha iyi olurdu diyorum…hani hem paylasmayi bilirler hemde birlik olmayi…Rabbim insaAllah bizleri feraha erdirir ve kalbimize gore verir.
canım ya aynı dertten muzdaribim üstelik ben çalışmıyorum da ikinci gebeliğim riskli olduğu için ilk bebeğimle annem ilgilendi şimdi eve misafir gibi geliyor üstelik 3 yaşında bazen bana seni sevmiyorum teyzemi seviyorum diyor öyle üzülüyorum ki eve getirdiğimde öyle ağlıyor ki bayılma noktasına geliyor babam da sesini duyunça çocuğu alıştırcam diye öldürecek sin diyor kızıyorum babama bana alışmasına ızın vermiyor diye gerçekten bende çok üzülüyorum ama hiç bir şey yapamıyorum 
- 9 Eylül 2007
- 21.428
- 66.420
- 1.123
canım ya aynı dertten muzdaribim üstelik ben çalışmıyorum da ikinci gebeliğim riskli olduğu için ilk bebeğimle annem ilgilendi şimdi eve misafir gibi geliyor üstelik 3 yaşında bazen bana seni sevmiyorum teyzemi seviyorum diyor öyle üzülüyorum ki eve getirdiğimde öyle ağlıyor ki bayılma noktasına geliyor babam da sesini duyunça çocuğu alıştırcam diye öldürecek sin diyor kızıyorum babama bana alışmasına ızın vermiyor diye gerçekten bende çok üzülüyorum ama hiç bir şey yapamıyorum
bunun çözümü kardeşi olur olmaz ona da kardeşiyle bir oda hazırlayıp birlikte kalmanız.. mümkünse anneniz gelsin size, hem ağlamaz hem de odasına ve kardeşine alışır.. sakın zorlamayın, baskı yapmayın.. siz annesisiniz ve hiçbir şey bunu değiştiremez..
- 31 Ekim 2013
- 5.504
- 10.051
- 498
odalarını hazırladım zaten beğenebileceği herşeyi yaptım kardeşi bana çok düşkün ama o gelmemek için bir sürü bahanesi var küçük cadının odası çok sıcakmış teyzesinin odası daha serinmiş soğuk soğuk orda yatıyormuş birde annemin geleni gideni çok olur hem kalabalık oyuzden orayı seviyor baskı yapmıyorum ama bazen uzaklaştığımız hissi beni çok üzüyor
- 9 Eylül 2007
- 21.428
- 66.420
- 1.123
odalarını hazırladım zaten beğenebileceği herşeyi yaptım kardeşi bana çok düşkün ama o gelmemek için bir sürü bahanesi var küçük cadının odası çok sıcakmış teyzesinin odası daha serinmiş soğuk soğuk orda yatıyormuş birde annemin geleni gideni çok olur hem kalabalık oyuzden orayı seviyor baskı yapmıyorum ama bazen uzaklaştığımız hissi beni çok üzüyor
sakın sakın öyle düşünmeyin.. 3 yaş çocukların sinir sisteminin pik yaptığı bir yaş.. 2 yaş sendromu, kardeş sendromu.. hepsini aynı anda yaşıyor kızınız.. hiç üstüne gitmeyin, siz büyüksünüz o minicik, onun sizi yönetmesine asla izin vermeyin.. bizim danışmanımız "normalleştir" demişti bana.. elinde olmadan gelişen şeyler için pişmanlık duyduğunuzu hissederse etkilenir.. ama büyük çocuğunuz sizin sağlık sorununuz yüzünden bir süre orada kalması gerekti ve bu çok normal bir olay olarak bakarsanız o da öyle bakıyor bir süre sonra..
o minicik ve onu siz kontrol edeceksiniz, mesela nelerden hoşlanır, ne yapmayı- boyamayı sever.. mesela odasına stickerlar alın, bir gün sabahtan akşama kadar onu yapıştırın, boyama yapın.. eğer bebeğinizle biri ilgilenebilirse siz başbaşa kalın.. hadi eve gidip kovalara su dolduralım, bebeklerimizi yıkayalım gibi onu cezbedecek muzurluklar bulun.. evde kalmaya başlamadan önce sizinle zaman geçirmeyi sevsin miniğiniz..
