İşte ilerde kendimi görüyorum 30 neymiş ki der miyim. Her sahip olduğu yaş insana genç geliyor ve dünyaya dair umutları yaşlanmıyor insanın. Benim dedem 98 yaşında. Yazın köydeki bahçeye kaldırım yapacağım diyor. Neden dedim, akşamları yemek yerken masa sandalye falan koyması kolay olsun yağmur falan yağınca kolay yürürüm diyor. Kurban olduğum daha kaç yıl yaşayacaksın ki diyesi geliyor insanın ama neden 100 ü geçmeyeyim ki diye geçiriyor demek o yaşta da insanBasarabilirseniz ne de guzel olur ah kafamsimdiki aklim olsa keske. Sen 30 yas diyorsun bende cocuklarla birlikte yeniden gitmeyi dusunuyorum universiteye. Ne olursa olsun imkanin varsa mutlaka yap
Bir yandan çalışıp bir yandan tıp fakültesinde öğrenim görüyor doğru mu anladımÇevremde çok fazla örneği var.Devlette öğretmen olup tıpı kazanan arkadaşım var. Atamasını kazandığı ile yaptı. Çoz az ders alarak tıp okuyor şu an.Diğer arkadaşım da aynı okuldan hukuk okuyor. Fen bilg. Öğretmeni olan arkadaşım heykel bölümünde okudu resim öğretmenliğine geçiş yaptı.
Evli degilim yuksek lisansimi daha tamamlamadim cok tembelimEvet o yorumun ekran görüntüsünü aldım kısa çaplı bir şok yaşadım çünkü
Imkanim olsa bende yaparim aslinda 28 yasindayim ama 2 cocugum var kucuk bende o yuzden diyorum ki onlarla birlikte gideyim. Birde sinav zamani okuldayken falan kafamin almadigi ders falan ne varsa simdi biliyorum anliyorum o zaman neden boyle olmadi diyorum demekki aklim basina yeni gelmis. Tarih bolumu mezunuyum istesem tip bile okurmusum su anki kafayla. Dedenin ellerinden opuyorum yasar miyim yasamaz miyim degil icinden ne gelirse onu yapmali insanİşte ilerde kendimi görüyorum 30 neymiş ki der miyim. Her sahip olduğu yaş insana genç geliyor ve dünyaya dair umutları yaşlanmıyor insanın. Benim dedem 98 yaşında. Yazın köydeki bahçeye kaldırım yapacağım diyor. Neden dedim, akşamları yemek yerken masa sandalye falan koyması kolay olsun yağmur falan yağınca kolay yürürüm diyor. Kurban olduğum daha kaç yıl yaşayacaksın ki diyesi geliyor insanın ama neden 100 ü geçmeyeyim ki diye geçiriyor demek o yaşta da insanah dedem, ponçiğim
Üç beş matematik fazlasının nelere sebep olduğunu veya nelere kadir olduğunu görünce o tembellik uçtu gitti tabi. Genetik mühendisi olmak gerçekten istedim. Psikopat gibi Pazar günleri açıp biyoetik makaleleri falan okuyorum.Cok da tembel degilmissin yahubence hayalindekini oku genetik muhendisligini, genclerle nasil yarisacagim diyorsun ama senin yaptigin yapacagin matematik kadar yapacak genc sayisi cok cok azdir
Kimyagermişsiniz, aslında yeniden lisans okumanıza gerek yok genetik mühendisliğini icra edebilmeniz için. Yüksek eğitiminize devam edebilirsiniz yüksek bir not ortalamasına sahipseniz. Bir araştırın bence.Üç beş matematik fazlasının nelere sebep olduğunu veya nelere kadir olduğunu görünce o tembellik uçtu gitti tabi. Genetik mühendisi olmak gerçekten istedim. Psikopat gibi Pazar günleri açıp biyoetik makaleleri falan okuyorum.
Da, yukarıdaki üyenin dediği gibi çok gençler yaadüşünsenize yüz metre koşusuna başlamışız benim bir bacağım topallarken adam Hüseyin bolt a bağlamış
Evet fen bilimleri ve mühendislik alanlarında yüksek lisans öğrencisi kabul ediliyor. İhtimallerin arasında, teşekkür ederimKimyagermişsiniz, aslında yeniden lisans okumanıza gerek yok genetik mühendisliğini icra edebilmeniz için. Yüksek eğitiminize devam edebilirsiniz yüksek bir not ortalamasına sahipseniz. Bir araştırın bence.
Babamin dayisi 80 yasinda, 3.üniversitesini bitirerek, meslek degistirdi. Su an 85 yasinda ve calisiyorMerhaba
Son bir yıldır gündemimi işgal eden bir mesele ve sanırım biraz gaza yahut ayakları yere basan fikirlere ihtiyacım var.
Sağlık bakanlığında kimyager olarak çalışıyorum. Ama mesleğimi sevmiyorum ve değiştirmek istiyorum.
Yaşım 31. Henüz çocuğum yok.
Üniversite de dahil olmak üzere her zaman çok başarılı ama çok tembel bir öğrenciydim. İlkokulda Hergün arkadaşımı arayıp ödevlerimi almam gerekirdi çünkü öğretmen ödevleri tahtaya yazarken deftere geçirmeye üşenirdim.
Ortaokulda bir defterim vardı her dersin notlarını o deftere alırdım tembellikten. Liseyi sınav haftalarında çalışarak bitirdim.
-he tamam anladık hiç çalışmamana rağmen çok başarılıydın- diyecekler için şimdiden, evet öyleydim
Fakat başıma 31 yaşıma geldiğimde dank etti. Bu sene küçük çaplı bir sınav hazırlığı girişimim oldu. Sene boyunca belli aralıklarla sınava hazırlandım. Şu an sınav sırasında çok ekstrem bir olay olmadığı müddetçe ilk otuz bine girebilirim. Ve bu beni mutlu etmesinin aksine üzüyor.
‘e sen çalışsan güzel şeyler yapacakmışsın’ demekten kendimi alamıyorum.
Önümüzdeki yıl düzenli çalışırsam tıp bölümü de dahil olmak üzere çoğu bölümü iyi üniversitelerde okuyabilirim.
Fakat, Türkiye’deki her işi bir yaşa sıkıştırma olayını sevmesem de, 18 de üniversiteye girilir 22-23 gibi mezun olup çalışmaya başlanır. Birkaç yıl para biriktirip 25-26 gibi evlenilir. Birkaç yıl sonra bir çocuk, arayı çok açmadan ikinci çocuk yapılır.. gibi bir sıralamanın dışında çok az insan olduğundan kendimi yalnız hissediyorum.
Sizlerin arasında veya çevrenizde benim gibi 30 undan sonra meslek değiştirip mutlu olan örnekleri benimle paylaşırsanız minnettar olacağım
Evet , doğru anladınız. Kendisi matematik öğretmeni ve tıpta da 2.yılı.Bir yandan çalışıp bir yandan tıp fakültesinde öğrenim görüyor doğru mu anladım
Yani belki ben de istifa etmeden tıp zorluk derecesine sahip bir bölüm okuyabilirimEvet , doğru anladınız. Kendisi matematik öğretmeni ve tıpta da 2.yılı.
Çok az ders alarak nasıl tıp okuyor? Program belli alması gereken dersler belli ve devam zorunluluğu da varEvet , doğru anladınız. Kendisi matematik öğretmeni ve tıpta da 2.yılı.
Alt komşumuzun kızı Kocaeli tıpta okudu bitirdi. İlk üç yıl teorik derslere katılmadı. Sınavlara gitti. Sonraki üç yıl da eve girmedi tabi, ayrı konu.Çok az ders alarak nasıl tıp okuyor? Program belli alması gereken dersler belli ve devam zorunluluğu da var
Çünkü insanın kendini bulduğu yaşlar bence. 20 li yaşların hoppalığı geçmiş olgun yaşlara bir basamak atılmış.Bu 30yaşına yaklaşan ya da 30 u geçen kadınlarda genelde bu durum oluyor sanırım. Bende hiç mutlu olmadığım bir işte çalışıyordum. Ayrıldım işimden . Şimdi yeniden bir bölüm okumak istiyorum. O kadar kararsızım ki ne yapacağımıda tam olarak bilemiyorum. Ama yaz tatilinde araştırıp yeniden bir bölüm okuyacağım.
Umarım sizin de kararsızlığınız son bulur.
Kesinlikle katılıyorum. Keşke şimdi elimde yeniden seçme şansım olsaydı diyorum hep. Ama tabi o günleri geri getiremiyorum.Çünkü insanın kendini bulduğu yaşlar bence. 20 li yaşların hoppalığı geçmiş olgun yaşlara bir basamak atılmış.
Evlilik hay huyu azalmış derkeeen dank ediyor bence.
Benim eşim var mesela,matematik mühendisiydi,12 yıl sonra adalet okudu ve dgs ile sınava girip Türkiye 103.oldu hiç çalışmadan .Ve 4 yıl 0 dan hukuk okudu hazırlıktan muaf oldu şimdi İstanbul üniv mezunu ve bankacılıktan hukuk adamına geçti.Kendi ofisini açtı ve bunları yaparken de ikiz babasıydı.Gece bebeleri besler sınav zamanı notlarını okur sınava girerdi.Hiç alttan bırakmadan İstanbul hukuk bitird.Diyeceğim o ki,sen daha da gençsin yaparsınMerhaba
Son bir yıldır gündemimi işgal eden bir mesele ve sanırım biraz gaza yahut ayakları yere basan fikirlere ihtiyacım var.
Sağlık bakanlığında kimyager olarak çalışıyorum. Ama mesleğimi sevmiyorum ve değiştirmek istiyorum.
Yaşım 31. Henüz çocuğum yok.
Üniversite de dahil olmak üzere her zaman çok başarılı ama çok tembel bir öğrenciydim. İlkokulda Hergün arkadaşımı arayıp ödevlerimi almam gerekirdi çünkü öğretmen ödevleri tahtaya yazarken deftere geçirmeye üşenirdim.
Ortaokulda bir defterim vardı her dersin notlarını o deftere alırdım tembellikten. Liseyi sınav haftalarında çalışarak bitirdim.
-he tamam anladık hiç çalışmamana rağmen çok başarılıydın- diyecekler için şimdiden, evet öyleydim
Fakat başıma 31 yaşıma geldiğimde dank etti. Bu sene küçük çaplı bir sınav hazırlığı girişimim oldu. Sene boyunca belli aralıklarla sınava hazırlandım. Şu an sınav sırasında çok ekstrem bir olay olmadığı müddetçe ilk otuz bine girebilirim. Ve bu beni mutlu etmesinin aksine üzüyor.
‘e sen çalışsan güzel şeyler yapacakmışsın’ demekten kendimi alamıyorum.
Önümüzdeki yıl düzenli çalışırsam tıp bölümü de dahil olmak üzere çoğu bölümü iyi üniversitelerde okuyabilirim.
Fakat, Türkiye’deki her işi bir yaşa sıkıştırma olayını sevmesem de, 18 de üniversiteye girilir 22-23 gibi mezun olup çalışmaya başlanır. Birkaç yıl para biriktirip 25-26 gibi evlenilir. Birkaç yıl sonra bir çocuk, arayı çok açmadan ikinci çocuk yapılır.. gibi bir sıralamanın dışında çok az insan olduğundan kendimi yalnız hissediyorum.
Sizlerin arasında veya çevrenizde benim gibi 30 undan sonra meslek değiştirip mutlu olan örnekleri benimle paylaşırsanız minnettar olacağım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?