Teorik derslere nasıl katılmıyor devam zorunluluğu var sınıfta kalır o okulu da biliyorum ben.Alt komşumuzun kızı Kocaeli tıpta okudu bitirdi. İlk üç yıl teorik derslere katılmadı. Sınavlara gitti. Sonraki üç yıl da eve girmedi tabi, ayrı konu.
Bayan muhtemelen devam zorunluluğu olmayan bir üniversitededir. İstediği kadar kredi alıp kalanıyla okulun uzamasını göze almıştır. Fakat üç yıldan sonra istifa etmesi gerekecek diye tahmin ediyorum
Gözümün önünde bitirdi kız okulu. Bildiğin üç yıl gitmedi. Çünkü ailevi problemleri yüzünden devam edemedi. Hiç gitmedi demiyorum ama klasik bir devamsızlık değildi yaptığı. Ne yaptı nasıl geçti ne farkediyor bilemiyorum. Kredi kısmını hiç bilmiyordum ona birşey diyemeyeceğim.Teorik derslere nasıl katılmıyor devam zorunluluğu var sınıfta kalır o okulu da biliyorum ben.
Tıpta kredili sistem yok, belli program var uymak zorundasın
İstanbul hukuk bitirmek ne derece zordur arkadaşımdan biliyorum. Ben sabah uyandığımda o kütüphaneden geliyor olurdu.Benim eşim var mesela,matematik mühendisiydi,12 yıl sonra adalet okudu ve dgs ile sınava girip Türkiye 103.oldu hiç çalışmadan .Ve 4 yıl 0 dan hukuk okudu hazırlıktan muaf oldu şimdi İstanbul üniv mezunu ve bankacılıktan hukuk adamına geçti.Kendi ofisini açtı ve bunları yaparken de ikiz babasıydı.Gece bebeleri besler sınav zamanı notlarını okur sınava girerdi.Hiç alttan bırakmadan İstanbul hukuk bitird.Diyeceğim o ki,sen daha da gençsin yaparsın
Maalesef okuyamazsınız.bir kere hanımefendi eksik bilgi sahibi bence . Tıpta ders alma diye bir şey yok . Az ders alayım çok alayım vs yok .sınıf geçme ve ya sınıfta kalmak vardır .Yani belki ben de istifa etmeden tıp zorluk derecesine sahip bir bölüm okuyabilirim
Sağolun
Başkasına imza Attirmistir. Başka bir yolu yokGözümün önünde bitirdi kız okulu. Bildiğin üç yıl gitmedi. Çünkü ailevi problemleri yüzünden devam edemedi. Hiç gitmedi demiyorum ama klasik bir devamsızlık değildi yaptığı. Ne yaptı nasıl geçti ne farkediyor bilemiyorum. Kredi kısmını hiç bilmiyordum ona birşey diyemeyeceğim.
Istediginizi yapin hic bir sey icin gec degilMerhaba
Son bir yıldır gündemimi işgal eden bir mesele ve sanırım biraz gaza yahut ayakları yere basan fikirlere ihtiyacım var.
Sağlık bakanlığında kimyager olarak çalışıyorum. Ama mesleğimi sevmiyorum ve değiştirmek istiyorum.
Yaşım 31. Henüz çocuğum yok.
Üniversite de dahil olmak üzere her zaman çok başarılı ama çok tembel bir öğrenciydim. İlkokulda Hergün arkadaşımı arayıp ödevlerimi almam gerekirdi çünkü öğretmen ödevleri tahtaya yazarken deftere geçirmeye üşenirdim.
Ortaokulda bir defterim vardı her dersin notlarını o deftere alırdım tembellikten. Liseyi sınav haftalarında çalışarak bitirdim.
-he tamam anladık hiç çalışmamana rağmen çok başarılıydın- diyecekler için şimdiden, evet öyleydim
Fakat başıma 31 yaşıma geldiğimde dank etti. Bu sene küçük çaplı bir sınav hazırlığı girişimim oldu. Sene boyunca belli aralıklarla sınava hazırlandım. Şu an sınav sırasında çok ekstrem bir olay olmadığı müddetçe ilk otuz bine girebilirim. Ve bu beni mutlu etmesinin aksine üzüyor.
‘e sen çalışsan güzel şeyler yapacakmışsın’ demekten kendimi alamıyorum.
Önümüzdeki yıl düzenli çalışırsam tıp bölümü de dahil olmak üzere çoğu bölümü iyi üniversitelerde okuyabilirim.
Fakat, Türkiye’deki her işi bir yaşa sıkıştırma olayını sevmesem de, 18 de üniversiteye girilir 22-23 gibi mezun olup çalışmaya başlanır. Birkaç yıl para biriktirip 25-26 gibi evlenilir. Birkaç yıl sonra bir çocuk, arayı çok açmadan ikinci çocuk yapılır.. gibi bir sıralamanın dışında çok az insan olduğundan kendimi yalnız hissediyorum.
Sizlerin arasında veya çevrenizde benim gibi 30 undan sonra meslek değiştirip mutlu olan örnekleri benimle paylaşırsanız minnettar olacağım
Maalesef okuyamazsınız.bir kere hanımefendi eksik bilgi sahibi bence . Tıpta ders alma diye bir şey yok . Az ders alayım çok alayım vs yok .sınıf geçme ve ya sınıfta kalmak vardır .
Ekstra olarak devamsızlık olayı var ise gitme şansınız yok .ilk 3 sınıfta ayda 15 20 devamsızlık yapabilirsiniz ortalama .
Ama 4 ve sonrasında devamsızlık hakkınız sıfır .
Sabah 8 akşam 4/5 hastanede olma zorunluluğunuz var . Nasıl çalışacaksınız ?
Bakın ders ağırlıklarına hic girmedim bile .
Tipi kazanmak en kolayı . Bunları bilip ona göre plan yapın.
:) yanlış anlamayın, farkındaysanız zorluk degil hepimiz ders saatlerini yazdik. Saat uyusmasi yani .Ya hu ben tıp okuyacağım demiyorum ki ucundan kıyısından tıp a bulaşmış veya öğrenci olmuşlar hemen yol kesmeye çalışıyor. Genetik mühendisliği istiyorum. Cümlemde de tıp derecesinde sor bir bölüm okuyabilirim demek, yazdım dikkat ederseniz
:) yanlış anlamayın, farkındaysanız zorluk degil hepimiz ders saatlerini yazdik. Saat uyusmasi yani .
Yoksa zorluk bazında elbette istediğinizi okuyabilirsiniz .
herkesin hayat döngüsü kendisine yahuMerhaba
Son bir yıldır gündemimi işgal eden bir mesele ve sanırım biraz gaza yahut ayakları yere basan fikirlere ihtiyacım var.
Sağlık bakanlığında kimyager olarak çalışıyorum. Ama mesleğimi sevmiyorum ve değiştirmek istiyorum.
Yaşım 31. Henüz çocuğum yok.
Üniversite de dahil olmak üzere her zaman çok başarılı ama çok tembel bir öğrenciydim. İlkokulda Hergün arkadaşımı arayıp ödevlerimi almam gerekirdi çünkü öğretmen ödevleri tahtaya yazarken deftere geçirmeye üşenirdim.
Ortaokulda bir defterim vardı her dersin notlarını o deftere alırdım tembellikten. Liseyi sınav haftalarında çalışarak bitirdim.
-he tamam anladık hiç çalışmamana rağmen çok başarılıydın- diyecekler için şimdiden, evet öyleydim
Fakat başıma 31 yaşıma geldiğimde dank etti. Bu sene küçük çaplı bir sınav hazırlığı girişimim oldu. Sene boyunca belli aralıklarla sınava hazırlandım. Şu an sınav sırasında çok ekstrem bir olay olmadığı müddetçe ilk otuz bine girebilirim. Ve bu beni mutlu etmesinin aksine üzüyor.
‘e sen çalışsan güzel şeyler yapacakmışsın’ demekten kendimi alamıyorum.
Önümüzdeki yıl düzenli çalışırsam tıp bölümü de dahil olmak üzere çoğu bölümü iyi üniversitelerde okuyabilirim.
Fakat, Türkiye’deki her işi bir yaşa sıkıştırma olayını sevmesem de, 18 de üniversiteye girilir 22-23 gibi mezun olup çalışmaya başlanır. Birkaç yıl para biriktirip 25-26 gibi evlenilir. Birkaç yıl sonra bir çocuk, arayı çok açmadan ikinci çocuk yapılır.. gibi bir sıralamanın dışında çok az insan olduğundan kendimi yalnız hissediyorum.
Sizlerin arasında veya çevrenizde benim gibi 30 undan sonra meslek değiştirip mutlu olan örnekleri benimle paylaşırsanız minnettar olacağım
herkesin hayat döngüsü kendisine yahu
kendinizi başkalarıyla kıyaslamayın
çok sevdiğim bir söz dizisi:
"New York California’dan 3 saat ileride ancak bu California’yı yavaş yapmaz.
Kimi 22 yaşında mezun olur ama sağlam bir iş için 5 sene bekler.
Kimi 25 yaşında CEO olup 50 yaşında ölürken kimi 50 yaşında CEO olur 90’ı görür.
Obama 55 yaşında emekli oldu Trump 70 yaşında göreve başladı.
Bu dünya da herkes ‘kendi zamanına’ göre yaşar. Etraftaki bazı insanlar senden bir adım ileride gözükebilir bazıları ise senin gerinde gözükebilir ancak herkes kendi yarışında, kendi zamanında. Onlara kıskançlık da besleme taklit de etme. Onlar kendi zamanında sen kendi zamanında yaşayacaksın. Hayat harekete geçmek için doğru zamanı beklemektir.
Yani sakin ol,
Geç kalmadın, erken de değil. Tam zamanında yaşıyorsun’’
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?