Yazılanlardan zannediyorum hayatta bir takım konular arasında seçim yapmak zorunda kalmışsınız...
Evliliğiniz olduğu için işiniz olmamış, eşinizle yaşantınızı oturtalım derken çocuk sahibi olmayı ertelemişsiniz gibi...
Belli bir yaşa gelincede haliyle "zaman ne çabuk geçti" edasıyla yaşamayı ertelediğiniz şeyleri bir anda hatırlama, yakalama, açıkları kapama gereği duyduğunuzu düşündüm. Psikolojik olarak haklı olabilirsiniz de...
Fakat ne mutlu ki, güzel bir evliliğiniz var.
Ne mutlu ki, evliliğin sadece "rahat edeyim, boy boy çocuğum olsun" mantığıyla örtüşmesiyle olmadığını kavrayabilmişsiniz...
Ne mutlu ki gelir,yaşam tarzı,dünya görüşünüze göre bilinçsizce çocuk yapan zihniyetlerden değilsiniz...
Ruhunuzun halen canlı,genç olduğunu söylüyorsunuz. Önemli olanda bu değil midir zaten?
Yüz çizgilerini, beyaz saçlarını yok edebilme lüksünüz var.
Ama ne yazık ki huzursuz olan ruhunuzun üstesinden bir boyayla veya basit bir krem işlemiyle üstesinden gelinemiyor...
Yaşadığınız geçici bir durum, kaldı ki 30 yaş gayet genç bir yaş. Orta yaş bulanımına girmenize daha çok var :jeyyar:
Çocuk yapmaya çalıştığınızı söylüyorsunuz, olması gerektiği zaman zaten çocuğunuzda kendiliğinden olacaktır.
Daha relax..... :smiley-cool: