Bir arkadaş var,evli,çocuklu ve gerçekten mutlu.Yaşıtım.Öğrencilikten kalma arkadaşım.
Ben orta yaşa yaklaşmış,boşanmış,cocuksuz.
Bazen nasılsın diye sorduğunda sıkıldığım bir şey varsa söylerim,her zaman da söylemem çünkü anlamıyor..Bir iş sıkıntımdan bahsettim,stresli bir meslek benimki.
Artık mutlu olmayı öğren yolun yarısı kaldı dedi..Sürekli der zaten.Canımın sıkkın olduğunu dahi duymak istemez ,sıkılır..
Ben de sen mutlu olursun tabi,hem öğretmensin hem evlisin hem çocuklusun dedim ilk defa..
Hemen klişeleri söyledi.''kocasındna dayak yiyen vs..
Bunu onlar söylediğinde inandırıcı olur dedim.Sen söylediğinde inandırıcı olmaz.Ki onlar da bezginfir muhakkkak..
''Sen de evlen artık ,armudun sapı üzümün çöpü,yaşın 40 geçti mi dizlerine vurursun dedi.''vs.dedi halimi bilmez gibi..
Bul ozaman ''dedim..
Yok dedi,senin kriterlerin keskin.Öğrencilik yıllarında bazı önem verdiğim şeylerden bahsediyor olmalı ki;14 yıl geçmiş.Ozamankiyle şimdiki bir mi_?
Yok dedim:İçim ısımsın,iyi biri olsun,biraz da maneviyatlı olsun yeter,iş bile sıkıntı değil''dedim..
Yaşamayan anlamıyor bir de ahkam kesmesi kolay oluyor.Yaşayanın ahkamı inandırıcı olabilir sadece..O da herkesin gücü farklı..Neyse..Güçlü olmaya çalışacağız..Kendimiz tek başına yeteceğiz..
haklısınız arkadaşım bulan kışı evleneıp napacaksın dıyor...ozamn sen nıye buldun evlendın.e madem buldun pışman oldun boşan ozamn.onun bahanesıde dul olmak ıstıyorum..ee sen dulluktan korkuyosun bende bekar olmak ıstemıyorum ıstıyoruz ama kotusunu düşünerek degıl kotu orneklerı alarak degıl... ozamn öss yede gırmeyelım unıversıtede okumayalım okuldada basımaıza bısey gelebılır boylemı dusunelım.. okuyupta ıs bulamaıyan ınsanlar var okuyupta napacam dıye okumaktan mı vazgecelım bunun gıbı ornekler.. bırde hep enterasanlar senımı bulur derler. evlenme bosver deler uyuz oluyorum yaa ...