- 4 Mart 2012
- 16.433
- 38.091
- 798
Hiperaktivitteniz var mı? Dehib'in olmazsa olmazaıdır. Kendi kendinize tanı koymuşsunuz belki de çok başka bir durumunuz var.
Hiperaktivitteniz var mı? Dehib'in olmazsa olmazaıdır. Kendi kendinize tanı koymuşsunuz belki de çok başka bir durumunuz var.Videolar izleyerek kitaplar okuyarak..trex pozisyonunda uyurum iki işi asla aynı anda yapamam mesela araba sürerken muhabbet etmek tezgahı silerken arkadaşıma kek tarifi vermek imkansız benim için gibi gibi şeyleri niye yapamadığımı takip edip buldum ..
Bence özellikle iş çevresinde söylemenize gerek yok. Yapacakları ufak bir yorum boş yere canınızı sıkar. Sonuçta bu yaşa kadar gelmişsiniz. Öğrenemeyebilirdiniz de. Şimdiden sonra da gerek yok bence. İşiniz, eşiniz, çocuğunuz var ve normal hayat sürmenize engel bir durum da yok. Bildiğim kadarıyla otizm de de bir oran oluyor. Eğer o orana göre erken emekliliği etkileyecek bir durum var ise bu şekilde kullanabilirsiniz. Belki bizlerde ve çocuklarımızda da var ama haberimiz yok. Anlatınca bana çok sevimli geldiniz. Canınızı sıkacak bir durum da yok.ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.
sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.
burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.
netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.
Kimseye bir şey söylemeyin. İnsanlar merhametli değil. Davranışlarınızı otizme yorup anlayış göstermezler aksine arkanızdan konuşurlar.ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.
sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.
burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.
netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.
Biliyorum aynı şey olmadığını ama disleksi de bir farklılık oldugu icin bu yorumu yaptım.Ben Tansu cillerin de disleksi oldugunu dusunuyorum googleye girin bakın yanlış kullandığı bir sürü kelime var gaflarından bahsetmiyorum ve bu dislekdide çok yaygındır.Konu sahibinin de kendine durduk yere birseyler kondurdugunu sanmıyorum otizm cok geniş bir yelpaze.Benim arkadaşımin oglu otizmli ve gayet basarili bir cocuk akademik anlamda.Konu sahibide cocuguyla ilgili arastirmaya girince kendinde olan aynı belirtilerle aydınlanma yaşamış.Benim de kızım disleksi ben de işin içine girince bir cok belirtinin bende de olduğu konusunda aydınlanma yaşadım.binalide olabilir de otizmle disleksi farklı zaten. tansununki bi gaf sadece. anksiyetesi yüksek insanlar sık gaf yapar. konu sahibi de yüksek anksiyeteli falan muhtemelen. onu bastırayım derken gaf yapıyordur. otizm 33 yaşında konmaz yani öyle bi şey değil o
Benimki de öyle iyi niyetten başımıza ne geliyorsa zaten. Tek fark benimki pişman değil ulu oeta hala konuşur. İnsanların vah vah demelerinden hoşlanıyor sanırım.Annemin iyi niyetinden yana hicbir suphem yok, o benle konusunca beni uzdugunu zannettigi icin torununun basina gelenleri kardesleriyle paylasip rahatliyordu aslinda, sonradan kendide farketti, anlatmayi birakti, kuzuma hasta gibi bakiyorlar diye kendini sucluyor su anda, kardeslerine kiziyor ama tabi artik olan oldu.
Cocuklari etiketlemenin hic geregi yok cok bariz belli degilse yoksa zaten anlasiliyor.Bu evladindan utanmak degil elbetteki ama insanoglu kötü keşke bilinçli bir toplum olsaydik.Bu cocuklar bu toplumda varolmaya calisiyorlar.Ögretmen bile hastalık olarak bahsediyor halbuki bunlar bir hastalik degil farklilikBenimki de öyle iyi niyetten başımıza ne geliyorsa zaten. Tek fark benimki pişman değil ulu oeta hala konuşur. İnsanların vah vah demelerinden hoşlanıyor sanırım.
Ne çıktı peki? :)Konuyu okuyunca hemen yapay zekada kendime test yaptirdim
Hıc bsey çıkmadıNe çıktı peki? :)
Ben de önce yapay zekaya sormuştum evet otizmlisin demişti. Sonra doktora gittim, yapay zeka haklı çıktı.
Her dehbli hiperaktif değildir bence siz de olayı çok yanlış anlamışsınızHiperaktivitteniz var mı? Dehib'in olmazsa olmazaıdır. Kendi kendinize tanı koymuşsunuz belki de çok başka bir durumunuz vardır
Chat gpt ve ben olayın şifresini çözdükHıc bsey çıkmadı
Ben eleştirel, gerekince patavatsiZlasan bı komut vermiştim yapay zekaya.
O yuzden hayatina dert arama diye azarladı bile beni sonlara doğru
Nasıl yaniChat gpt ve ben olayın şifresini çözdük
Ben de konu sahibine drama yapma üremişsin aklın zekan yerinde ne bu melankoli demiştim :)))Nasıl yani
Anladım ben sizi. “Söylersem çevremdeki insanlar farklılıklarıma anlayış gösterir” gibi düşünüyorsunuz. Ama öyle değil. İnsanımız çok cahil, otizmi bilmiyor. Kafalarında ki otizmli hep aynı. Anlamaz, yapamaz, muhtaç, deli, vurur, bağırır, tükürür, saldırır… Yardımcı olacağına yalnız bırakır, ötekileştirir. Anında etiketlenirsin. Sonra ayıkla pişin taşını. Hiç uğraşma benceya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.
sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.
burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.
netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?