Davranış Bozuklukları 34 aylık oğlum hâlâ peşimde geziniyor

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.

Mybabysquirrel

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Aralık 2017
69
25
Merhaba arkadaşlar. 34 aylık bir oğlum var. Birlikte oyun oynayıp kitap okuyoruz. Bunları yaparken sorun yok. Ama anlık herhangi bir iş için yanından ayrılmam gerektiğinde anında koşup peşimden geliyor. İstisnasız sürekli bunu yaşıyorum. Bazen geldiğini farketmiyorum ve arkamı dönünce çarpıp düşüyorum. Kendi başına hiçbir şey yapmıyor, sürekli beni ya da babasını yanında istiyor. Ben yemek veya başka bir iş yapsam onunla ilgilenmediğim için etrafı dağıtıyor. O esnada oyuncaklarını getiriyorum mutfağa oyalansın diye ama yine onları bırakıp bana yapışıyor. Yaklaşık 45 gündür de gündüz uyumamaya başladı. Esniyor deli gibi, çok uykusu var ama yatağa koyunca oyun oynamaya başlıyor. Yanına gidip sarılıyorum ya da benim yatağıma getiriyorum yine uyumuyor. Uyku ihtiyacı olmasa sorun yok ama bu sefer akşam 18.00 edemiyoruz ve her şeyde huysuzluk yapıp ağlıyor. Uyku saatlerinde ve günlük rutinimizde bir değişiklik yok. İki farklı pedagog gördü ve sorun yok dediler. Ama artık dip dibe gezmekten ve uyumadığı için hiçbir şeye vakit ayıramamaktan sinir küpü geziyorum ortalıkta. Ona da kızıp bağırıyorum. Ne yapacağım, bu çocuk neden böyle?
 
ayni model bende de var, ben yanindan kalktigim
anda pesime takilip geliyor ve yaptigim isi sabote ediyor. eger ilgilenmezsem de tehlikeli seyler yapip ilgi cekmeye calisiyor. cikmamasi gereken masa tepesine cikmak televizyonu devirmeye calismak filan gibi... bi de tirmanip anne bak diye bana sesleniyor. bizde ustelik baba evdeyse ikimiz de ayni anda onunla ilgilenelim istiyor birimiz odadan ciksa hemen baba annem nerde diye basliuor.

cok ilgilendik diye oluyor bence. sizi bilmem de ben o uyanikken baska hicbisey yapmadim genelde ilgilendim onunla. dunyanin kendi etrafinda dondugune o kadar alismis ki bunu kabullenmeye tahammulu yok...
 
Canım ilsetisiminiz nasıl?
Bu çocukta size karşı bir güven eksikliği soz konusu anlattiklariniza bakacak olursak . Bırakılma korkusu yaşayan çocuklar genelde böyle davranıyorlar. Bu konuya nerden bu kadar vasifsin diyecek olursanız bunun eğitimini aldik çocuk psilojisini gayet iyi anlıyorum bu nedenle.
Yardimim da dokunsun isterim. Siz sorularıma net cevap verirseniz elimden gelen faydalı bilgileri sizlerle paylaşacağım.

Çocuğunuz konuşabiliyor mu?
Iletişim durumunuz ne aşamada?
Sen ona bir şeyler anlattığında seni ilgilenerek dinliyor ve onaylıyor mu?
 
Canım ilsetisiminiz nasıl?
Bu çocukta size karşı bir güven eksikliği soz konusu anlattiklariniza bakacak olursak . Bırakılma korkusu yaşayan çocuklar genelde böyle davranıyorlar. Bu konuya nerden bu kadar vasifsin diyecek olursanız bunun eğitimini aldik çocuk psilojisini gayet iyi anlıyorum bu nedenle.
Yardimim da dokunsun isterim. Siz sorularıma net cevap verirseniz elimden gelen faydalı bilgileri sizlerle paylaşacağım.

Çocuğunuz konuşabiliyor mu?
Iletişim durumunuz ne aşamada?
Sen ona bir şeyler anlattığında seni ilgilenerek dinliyor ve onaylıyor mu?
merhaba, konu sahibinin konusunu baltalamak istemem ama, ayni durumu bende yasiyorum cocugumla. guvensiz bir iliskimiz oldugunu hic dusunmedim. guvenli baglanma konusunda da arastirdigim kadariyla gayet iyiyiz.

cocugum fena olmayacak duzeyde konusuyor, iletisimimiz genel olarak gayet iyi, ona bisey anlatirken dizlerimin uzerine cokerim ellerini tutarim gozlerine bakarak konusurum, beni dinler ve cevap verir, o da benimle bisey konusmak istediginde yanima gelir elimi tut der ve gozlerime bakarak soyler. yani bu iletisimi kurabildigim bir cocugun guvensiz olmasi dusunulebilir mi ki?
 
Bir çocuk annesinin diğer odaya gidisinde bile rahatsiz oluyor ve arkasından aglıyorsa burda kesin bir guven sıkıntısı vardır. Soruyorsa annem nerde diye ona aciklanmadan gidildiği için bu yolu seçer bu da az da olsa güven problemine yol açar.
Sizin ki tam olarak ilgi beklentisi mi yoksa sizi goremediginde huzursuz olması mi kirmizigitar kirmizigitar
 
Bir çocuk annesinin diğer odaya gidisinde bile rahatsiz oluyor ve arkasından aglıyorsa burda kesin bir guven sıkıntısı vardır. Soruyorsa annem nerde diye ona aciklanmadan gidildiği için bu yolu seçer bu da az da olsa güven problemine yol açar.
Sizin ki tam olarak ilgi beklentisi mi yoksa sizi goremediginde huzursuz olması mi kirmizigitar kirmizigitar
ilgi beklentisi. annecim ben yemek yapmak icin mutfaga gidiyorum sen oyna tamam mi diyorum mesela, tamam diyor. cikiyorum 3 dakika sonra anneeeee nerdesin beni de bekle diye kosa kosa yanima geliyo. napiyosun, ben yapcam diye her isime dahil oluyor. genellikle paylasimci olmak adina birlikte yapiyoruz herseyi. fazla abarttigimi dusunmekle beraber atiyorum sebze dogruyorum bicagin arkasindan da o tutuyor ben kesiyorum o kendi kestigini saniyor inanilmaz mutlu okuyor bak kestim ben yaptim yasasin diye seviniyor, ama her saniye bunu yapma sansimiz olmadigi icin, bazen aaaa hadi sen odana filan diye gonderiyorum. sert ciksr gonderirsem yapmamasi gereken bisey yapiyo (mesela yemek masasina cikiyo) anneeeeeee gel bak diye sesleniyo. orda olmasina panikleyeyim korkup onu yanima alayim diye:) resmen beni tehdit ediyor yani sen bana izin vermezsen bende senin hoslanmayacagin biseyi yaparim diye.

sirf bu yuzden cogunlukla ya isimi gucumu yapmiyor birakiyorum ya da sadece onunla yapabilecegim islere kalkisiyorum.
 
Canım ilsetisiminiz nasıl?
Bu çocukta size karşı bir güven eksikliği soz konusu anlattiklariniza bakacak olursak . Bırakılma korkusu yaşayan çocuklar genelde böyle davranıyorlar. Bu konuya nerden bu kadar vasifsin diyecek olursanız bunun eğitimini aldik çocuk psilojisini gayet iyi anlıyorum bu nedenle.
Yardimim da dokunsun isterim. Siz sorularıma net cevap verirseniz elimden gelen faydalı bilgileri sizlerle paylaşacağım.

Çocuğunuz konuşabiliyor mu?
Iletişim durumunuz ne aşamada?
Sen ona bir şeyler anlattığında seni ilgilenerek dinliyor ve onaylıyor mu?

Konuşabiliyor ve birlikte çok güzel vakit geçiriyoruz. O hikaye anlatır, ben anlatırım vs vs. Güvenli bağlanma sorunu olmadığından eminim çünkü pedagog birkaç seans iletişimimizi gözlemledi ve ilgi sorunu olduğunu düşünüyor. Kesinlikle benimle ilgili bir korkusu ya da problemi olmadığını söyledi. Diğer cevap yazan arkadaşın da dediği gibi ilgi odaklı sadece. Ama bunu nasıl çözebileceğimi bilmiyorum. Ben ne iş yaparsam yapayım o dikkat çekmek için sıkıntı çıkaracak şeyler yapıyor. Sürekli onunla ilgileneyim istiyor. Nasıl çözebiliriz bilmiyorum.
 
ilgi beklentisi. annecim ben yemek yapmak icin mutfaga gidiyorum sen oyna tamam mi diyorum mesela, tamam diyor. cikiyorum 3 dakika sonra anneeeee nerdesin beni de bekle diye kosa kosa yanima geliyo. napiyosun, ben yapcam diye her isime dahil oluyor. genellikle paylasimci olmak adina birlikte yapiyoruz herseyi. fazla abarttigimi dusunmekle beraber atiyorum sebze dogruyorum bicagin arkasindan da o tutuyor ben kesiyorum o kendi kestigini saniyor inanilmaz mutlu okuyor bak kestim ben yaptim yasasin diye seviniyor, ama her saniye bunu yapma sansimiz olmadigi icin, bazen aaaa hadi sen odana filan diye gonderiyorum. sert ciksr gonderirsem yapmamasi gereken bisey yapiyo (mesela yemek masasina cikiyo) anneeeeeee gel bak diye sesleniyo. orda olmasina panikleyeyim korkup onu yanima alayim diye:) resmen beni tehdit ediyor yani sen bana izin vermezsen bende senin hoslanmayacagin biseyi yaparim diye.

sirf bu yuzden cogunlukla ya isimi gucumu yapmiyor birakiyorum ya da sadece onunla yapabilecegim islere kalkisiyorum.

Sizin çocuğunuz kaç yaşında ve size yardım eden birileri var mı?

Ben tek başıma bakıyorum desem yeridir, eşim geç geliyor ve çok az görüyor. Yakınım akrabam yok bulunduğum yerde. Bu yapışıklılığı buna bağlıyorum ben ama bilemiyorum tabi.
 
Sizin çocuğunuz kaç yaşında ve size yardım eden birileri var mı?

Ben tek başıma bakıyorum desem yeridir, eşim geç geliyor ve çok az görüyor. Yakınım akrabam yok bulunduğum yerde. Bu yapışıklılığı buna bağlıyorum ben ama bilemiyorum tabi.
muhtemelen bizde benzer durumdan boyleyiz. esim o kadar yigun calisiyir ki bu hafta 3 gun eve gelmedi mesela. bir hafta boyunca bazen esim hic gormuyor cocugu. annemler yakin ama memleketteler cogunlukla. ayda bir gorusuyiryuzortalama. cocuk benden baska kimseyi gormuyor.
ben6 ay oncesine kadar calisiyodumo zaman da yapisikti ama daha kucuktu filan. bilemedim
 
muhtemelen bizde benzer durumdan boyleyiz. esim o kadar yigun calisiyir ki bu hafta 3 gun eve gelmedi mesela. bir hafta boyunca bazen esim hic gormuyor cocugu. annemler yakin ama memleketteler cogunlukla. ayda bir gorusuyiryuzortalama. cocuk benden baska kimseyi gormuyor.
ben6 ay oncesine kadar calisiyodumo zaman da yapisikti ama daha kucuktu filan. bilemedim
Anladım, muhtemelen yalnızlıktan bu hale geliyor çocuklar. Kreş düşünüyorum ben.
 
Anladım, muhtemelen yalnızlıktan bu hale geliyor çocuklar. Kreş düşünüyorum ben.
sizin yasiniz gelmis kres icin. bende krese baslamadan bunun bitrcrgine ihtimal vermiyorum. bagimliligi azalmasa bile en azindan evde kendime alan ayirabilirim diye. ben belli sebeplerden bu yil veremedim ama seneye vermem gerekiyor mutlaka dort gozle 36 ayi bekliyorum o yuzden. siz arastirip baslayabilirsiniz
 
ilgi beklentisi. annecim ben yemek yapmak icin mutfaga gidiyorum sen oyna tamam mi diyorum mesela, tamam diyor. cikiyorum 3 dakika sonra anneeeee nerdesin beni de bekle diye kosa kosa yanima geliyo. napiyosun, ben yapcam diye her isime dahil oluyor. genellikle paylasimci olmak adina birlikte yapiyoruz herseyi. fazla abarttigimi dusunmekle beraber atiyorum sebze dogruyorum bicagin arkasindan da o tutuyor ben kesiyorum o kendi kestigini saniyor inanilmaz mutlu okuyor bak kestim ben yaptim yasasin diye seviniyor, ama her saniye bunu yapma sansimiz olmadigi icin, bazen aaaa hadi sen odana filan diye gonderiyorum. sert ciksr gonderirsem yapmamasi gereken bisey yapiyo (mesela yemek masasina cikiyo) anneeeeeee gel bak diye sesleniyo. orda olmasina panikleyeyim korkup onu yanima alayim diye:) resmen beni tehdit ediyor yani sen bana izin vermezsen bende senin hoslanmayacagin biseyi yaparim diye.

sirf bu yuzden cogunlukla ya isimi gucumu yapmiyor birakiyorum ya da sadece onunla yapabilecegim islere kalkisiyorum.
Aslinda anlattiginiz ve dert sandığınız sey tamamen çocuğunuzun cok sağlıklı bir zekaya sahip olduğunun göstergesi. Bunları yapıyorsa ozguveni yüksek , plan yapabilen ve amacina ulaşan bir çocuk var karşınızda. Çocuklar yaramazlık yaparken aslında annelerine şu mesajı verirler : Anlattiklarin beni tatmin etmedi ya da sevgin yetersiz derler. Kizdigimiz zaman agresif davranmaları gayet normal .ileride pasif olmayacağının göstergesi .
Is yaparken git odaya oyun oyna değil de daha ayrıntılı ve onu tatmin edici bir konuşma yapın ya da oyuncaklarını yaninza getirmesine musade edin aşırı uyarıcı dil kullanmaktan kaçının. Çocuğunuz çok zeki ve sevgi dolu bir çocuk.
 
Ilgi isteyen çocuk haklıdır. Yetmiyor olabilir. Sevgi dozunuz belki az kaliyordur biraz daha arttırın derim ve çocuklarınız sizi onaylıyorsa anlattiklariniz ve ilginiz ona yetiyor demektir bu noktayi atlamayın derim
 
Bir çocuk annesinin diğer odaya gidisinde bile rahatsiz oluyor ve arkasından aglıyorsa burda kesin bir guven sıkıntısı vardır. Soruyorsa annem nerde diye ona aciklanmadan gidildiği için bu yolu seçer bu da az da olsa güven problemine yol açar.
Sizin ki tam olarak ilgi beklentisi mi yoksa sizi goremediginde huzursuz olması mi kirmizigitar kirmizigitar
Çocuklar 3 yaşa kadar anne gözden kaybolduğunda terkedildiklerini düşünebiliyorlar. Geri geleceğini bilemeyebiliyorlar, gözden kaybolduğunda onun için anne yok oluyor. Bu sebeple az veya çok rahatsız olurlar. Asıl annenin olmamasından hiç rahatsız olmayan çocuklarda güvenli bağlanma sorunlarından söz edilebilir...
 
Çocuklar 3 yaşa kadar anne gözden kaybolduğunda terkedildiklerini düşünebiliyorlar. Geri geleceğini bilemeyebiliyorlar, gözden kaybolduğunda onun için anne yok oluyor. Bu sebeple az veya çok rahatsız olurlar. Asıl annenin olmamasından hiç rahatsız olmayan çocuklarda güvenli bağlanma sorunlarından söz edilebilir...
Aynen katılıyorum hic aramamasi da bir sorun teşkil ediyor. Burda esas önemli ölçü açıklandığında beklemeyi bilmeli ama anne fazla beklettiyse onu aramalıdır. Gerçek güvenli bağlanma bu şekildedir
 
Merhaba arkadaşlar. 34 aylık bir oğlum var. Birlikte oyun oynayıp kitap okuyoruz. Bunları yaparken sorun yok. Ama anlık herhangi bir iş için yanından ayrılmam gerektiğinde anında koşup peşimden geliyor. İstisnasız sürekli bunu yaşıyorum. Bazen geldiğini farketmiyorum ve arkamı dönünce çarpıp düşüyorum. Kendi başına hiçbir şey yapmıyor, sürekli beni ya da babasını yanında istiyor. Ben yemek veya başka bir iş yapsam onunla ilgilenmediğim için etrafı dağıtıyor. O esnada oyuncaklarını getiriyorum mutfağa oyalansın diye ama yine onları bırakıp bana yapışıyor. Yaklaşık 45 gündür de gündüz uyumamaya başladı. Esniyor deli gibi, çok uykusu var ama yatağa koyunca oyun oynamaya başlıyor. Yanına gidip sarılıyorum ya da benim yatağıma getiriyorum yine uyumuyor. Uyku ihtiyacı olmasa sorun yok ama bu sefer akşam 18.00 edemiyoruz ve her şeyde huysuzluk yapıp ağlıyor. Uyku saatlerinde ve günlük rutinimizde bir değişiklik yok. İki farklı pedagog gördü ve sorun yok dediler. Ama artık dip dibe gezmekten ve uyumadığı için hiçbir şeye vakit ayıramamaktan sinir küpü geziyorum ortalıkta. Ona da kızıp bağırıyorum. Ne yapacağım, bu çocuk neden böyle?
bnm oğlum da bir zamanlar böyleydi. çok iyi anlıyorum canı sıkılmaya başlıyor insanın. kreşe vermeyi düşünyor musunuz. bence kreş sinyalleri vermeye başlamış. Ben oğlumu 25 aylık kreşe verdim (tabi geç konuşmanın da erken vermemde etkisi çok büyük). bu yapılanları kreşe gitmeden önce yapıyordu. şu anda 44 aylık ve sorumluluk sahibi bir birey oldu. yalnız yıkanmaya bile başladı saçını ben yıkıyorum :)

Dört duvar arasında canının sıkılması çok normal ve annesinden başka kimseyi de görmediğinde dolayı ev içinde gayet normal sizi rahat bırakmaması hepsi can sıkıntısından herkes bir dönem bunları yaşıyor. O aylarda odada yalnız kalamama yani korkma hissi oldukça baskın oluyor çocuklarda sizinkinde aşırı diye bir şey söz konusu değildir. Diğer çocuklar da bu süreçten geçiyor içiniz rahat olsun. Bence kreşi bir düşünün derim. Evdeki aktiviteler, dışarıda geçirdiği bir kaç saatlik oyun yetmiyor artık.
 
bnm oğlum da bir zamanlar böyleydi. çok iyi anlıyorum canı sıkılmaya başlıyor insanın. kreşe vermeyi düşünyor musunuz. bence kreş sinyalleri vermeye başlamış. Ben oğlumu 25 aylık kreşe verdim (tabi geç konuşmanın da erken vermemde etkisi çok büyük). bu yapılanları kreşe gitmeden önce yapıyordu. şu anda 44 aylık ve sorumluluk sahibi bir birey oldu. yalnız yıkanmaya bile başladı saçını ben yıkıyorum :)

Dört duvar arasında canının sıkılması çok normal ve annesinden başka kimseyi de görmediğinde dolayı ev içinde gayet normal sizi rahat bırakmaması hepsi can sıkıntısından herkes bir dönem bunları yaşıyor. O aylarda odada yalnız kalamama yani korkma hissi oldukça baskın oluyor çocuklarda sizinkinde aşırı diye bir şey söz konusu değildir. Diğer çocuklar da bu süreçten geçiyor içiniz rahat olsun. Bence kreşi bir düşünün derim. Evdeki aktiviteler, dışarıda geçirdiği bir kaç saatlik oyun yetmiyor artık.

Ben de sizin gibi düşünüyorum ama kafama yatan bir kreş bulamadık. Önümüzdeki ay 3 yaşı bitiyor, kreş için tam uygun zaman. Ama yaz geliyor ve kreşe kapatmaktansa park bahçe gezdirmek mantıklı geliyor. Hem de asıl sorun güvenemiyorum insanlara. Okuduğumuz, izlediğimiz haberler korkutuyor açıkçası. Çalışmıyor olmam vicdanen zorluyor onu kreşe göndermeye. Mantıklı olan kreşe gidip yaşıtlarıyla vakit geçirmesi, ama içim elvermiyor. Belki birçok kişiye saçma gelecek bu durum. Önce kendimi ikna etmem ve bir yerden başlamam lazım.
 
Ben de sizin gibi düşünüyorum ama kafama yatan bir kreş bulamadık. Önümüzdeki ay 3 yaşı bitiyor, kreş için tam uygun zaman. Ama yaz geliyor ve kreşe kapatmaktansa park bahçe gezdirmek mantıklı geliyor. Hem de asıl sorun güvenemiyorum insanlara. Okuduğumuz, izlediğimiz haberler korkutuyor açıkçası. Çalışmıyor olmam vicdanen zorluyor onu kreşe göndermeye. Mantıklı olan kreşe gidip yaşıtlarıyla vakit geçirmesi, ama içim elvermiyor. Belki birçok kişiye saçma gelecek bu durum. Önce kendimi ikna etmem ve bir yerden başlamam lazım.
tedirgin olduğunuz konularda çok haklısınız. Katılıyorum size, ama hayat bazen riskleri almak zorunda bırakıyor. Allah korusun evlatlarımızı, evde de başına gelebilecek şeyler olabilir. Allaha emanetiz hepimiz.

Yazın asıl kreşler daha dolu geçiyor. Bizimkiler geçtiğimiz tüm yaz boyunca yüzmeye gittiler. simit takıp suya girmeyen çocuk artık kolluk ile yüzüyor. kolluklara bu sene gerek bile kalmadan 4 yaşında yüzmeyi öğrenmiş olacak. Bir çok park alanlarına gidiyorlar. İstanbul'da Legoland gibi yerlere götürüyorlar vs. inanın kreş çok dolu geçiyor. İngilizce, almanca öğreniyorlar. Bilmiyorum ben de ilk başlarda tedirgindim ama sonra ailemiz gibi oldular. alıştık bir birimize. Okulda kameralar var heryerde istediğin zaman müdürün odasına gidip izleyebiliyorsun. okulda doğum günü partilerinde çok eğleniyorlar çok güzel geçiyor bizim allaha şükür bir bela, kaza da yaşamadık.
 
X