34 yaşındayım, 20'li yaşlarımı özlüyorum çok yalnız hissediyorum

Merhaba, sizi kendime benzettim. Ankara da yaşıyorum. 37 yaşındayım. Hayatımdaki kişiyle 33 yaşımda tanıştım. Onunla karşılaşana dek de İzmir deki yakın dostumla hayatımızın analizini yapardık. Ben 84 luyum, İzmir deki arkadaşım da 89 lu. Onun da çok yakın zamanda hayatına biri girdi ama çok da emin değil. Yani sizin gibi bizim de hem hayatımız yalnız geçiyordu hem de en yakın dostumla ayrı şehirlerde yaşıyorduk. İnanın; ne olduğunu anlamadan bir anda karşınıza çıkıveriyor birisi. Biz de etrafımızdaki evlileri konuşup sanırım hayata cok geç kaldık diye düşünürdük. Ozlerdik üniversite yillarimizi. Çok yalnızdik. Hele ben! Ankara dayim. Çalıştığım yerde bir tane bile kafa dengim yoktu. İşten çıkar doğru eve giderdim. Hiç ankara da arkadaşım kalmamıştı. Ya evliler, ya şehir dışında ya da yurt dışında.. çok bunalmistim. Ama bir anda değişiyor hayatın ve beklemedigin anda pat diye çıkıyor karşına. Bu arada hobi edinme konusu belki klişe olabilir ama bana göre değil. Bu arada evlilik aşamasında olmama rağmen - kısmet tabi bu isler- bekar arkadaslarla görüşme fobim yok :) arkadaş olabiliriz

ozgefe34 .!.:

Bende aynı ailemi bile göremedim kaç aydır
Ayrıca çok sosyalim de normalde
Her önümüze gelenle denesek bizde bulurduk birşeyler sevmeden beğenmeden bağlanmadan
Zaten derdimiz birini bulamamak da değil, istediğimiz karakterde birini bulamamak, veya bizim beğendiğimizin bizi beğenmemesi

Genişletmek için tıkla...

Ben de sosyalligi seven ama gerek yasadigim gerekse şu an çalıştığım/bulunduğum ortam itibariyle sosyal olma şansı bulamamis biriyim. Yoksa online egitimlere katılıyorum, sehir dışı kurslara katıldım ama yok yani zor geliyor bazı şeyler artık. Ben ailemi 15 aydır görmüyorum 15 ay önce de zaten babamin hastalığının sonlariydi kaybettik, ölüm izni bitince döndüm yani aileyle vakit gecirmekten ziyade hastalik ve cenaze isleriyle gecti vaktimiz

ferayfusun87 .!.:

Merhaba kızlar,son zamanda herşey üst üste geldi dertleşmek istiyorum. Biliyorum bu tarz konular çok açılıyor. Sorun yalnızlık kendimi yalnız hissediyorum karşıma kime çıkmıyor, çalışıyorm yönetici pozisyonunda işyerinde herkes evli ve ben onları gördükçe ezik hissediyorum. Geleceğe yönelik içimde kıpırtıların olduğu, bekar kız arkadaşlarımla kıkırdadığım gezdiğim 20'li yaşlarımı özlüyorum meğer ne güzel günlermiş ne mutluymuşum. Şimdi etrafta tek bekar kız arkadaş kalmadı, herkes evli eşine çocuğuna odaklı yaşıyor. Hayat rutin iş ev ev iş sarmalında işyerinde herkes evli çocuklu . Takılacak biri Yok 20'lerindeki neşe eğlence Yok.

Bi arkadaşım var ama bendeki şans, uzakta yaşıyor. 35 yaşında o da bekar ara ara dertleşiriz karşılıklı yakınırız. Geçen yine konuştuk sosyal medyada 20'li yaşlar akımı vardı foto koymuştu. Bana dedi ki "feray ne gençmişiz ne güzelmişiz o cazibe gitti artık. O yaşlarda evlenmek vardı. Artık yalnızıx alışalım Ümit beslemeyelim" filan dedi içim cız etti. Çünkü bu Benim de ara ara düşündüğüm birşey. 20'li yaşlar başka gerçekten, cilt parlak, saçlar gür, gözler ışıl ışıl Ümit dolu, neşe desen dorukta. Cazibenin, ışıltının yüksek olduğu o yaşlarda bir hayat arkadaşı bulmak çok çok daha olası. Şimdi direksiniz insan 30, 40 hatta 50'lerde de evlenir. Ama nadir oluyor gibi geliyor bana. Son 10 yılda çok düğüne gittim bi tane 40'lı 50'li yaşta kadın yoktu evlenen. 30 'şu yaşlar tek tük vardı onların da ilişkisi 20'lerin sonunda başlamış. Gerçekten 20-30 yaş arasını iyi değerlendirmek gerekiyormuş şimdi anlıyorum. 20'li yaşlarda bir hayat arkadaşı bulan ve hayatın sonuna dek onunla yürüyen kadınlar ne şanslıymış. Ama şanssız olanların karşısına ş...siz çıkıyor 20'li yaşları yiyor. Bana da 20'lerimde öyle bir ş...siz denk geldi maalesef. Şiddet ve aldatma vardı sineye çekemedim ayrıldım ama o evlenmiş çocukları olmuş sosyal medyada gördüm ve benim suçum neydi ben niye mutlu olamadım diye çok üzülüyorum kızlar

Genişletmek için tıkla...

20 yaşındayım herhalde ben de sıkıntı var, neşe 0, ümit 0, cilt yağlı, gözler bayhan'ın gözlerine benziyor ahaha. dua edin bu dönemde 20 li yaşlar da olmadığınıza, daha 35 yaşındaymışsınız gençsiniz

lily86 .!.:

Ben de sosyalligi seven ama gerek yasadigim gerekse şu an çalıştığım/bulunduğum ortam itibariyle sosyal olma şansı bulamamis biriyim. Yoksa online egitimlere katılıyorum, sehir dışı kurslara katıldım ama yok yani zor geliyor bazı şeyler artık. Ben ailemi 15 aydır görmüyorum 15 ay önce de zaten babamin hastalığının sonlariydi kaybettik, ölüm izni bitince döndüm yani aileyle vakit gecirmekten ziyade hastalik ve cenaze isleriyle gecti vaktimiz

Genişletmek için tıkla...

Başınız sağolsun, benimde işlerim pandemi sebebiyle çok azaldı bende katıldım online eğitimlere vs
Yanlız yaşarken birde pandemi olması evde kısıtlanmak çok zor oldu
Neyse evde bile olsak kendimize yatırım yapabiliyoruz
İnşallah hayat arkadaşımız yoldaşımızda geç kalmadan gecelecek ben inanıyorum

Kendine venus .!.:

Merhaba, sizi kendime benzettim. Ankara da yaşıyorum. 37 yaşındayım. Hayatımdaki kişiyle 33 yaşımda tanıştım. Onunla karşılaşana dek de İzmir deki yakın dostumla hayatımızın analizini yapardık. Ben 84 luyum, İzmir deki arkadaşım da 89 lu. Onun da çok yakın zamanda hayatına biri girdi ama çok da emin değil. Yani sizin gibi bizim de hem hayatımız yalnız geçiyordu hem de en yakın dostumla ayrı şehirlerde yaşıyorduk. İnanın; ne olduğunu anlamadan bir anda karşınıza çıkıveriyor birisi. Biz de etrafımızdaki evlileri konuşup sanırım hayata cok geç kaldık diye düşünürdük. Ozlerdik üniversite yillarimizi. Çok yalnızdik. Hele ben! Ankara dayim. Çalıştığım yerde bir tane bile kafa dengim yoktu. İşten çıkar doğru eve giderdim. Hiç ankara da arkadaşım kalmamıştı. Ya evliler, ya şehir dışında ya da yurt dışında.. çok bunalmistim. Ama bir anda değişiyor hayatın ve beklemedigin anda pat diye çıkıyor karşına. Bu arada hobi edinme konusu belki klişe olabilir ama bana göre değil. Bu arada evlilik aşamasında olmama rağmen - kısmet tabi bu isler- bekar arkadaslarla görüşme fobim yok :) arkadaş olabiliriz

Genişletmek için tıkla...

Tabii ki herkes icinde bulundugu duruma göre degerlendirilir sahsen ben Ankara gibi büyük bir sehirde olsam, bir çok istediğim seyi daha rahat yapardım sanirim. Bir ucundan bir ucu 10km olan küçük bir yerde, kurs/sosyal aktivite olmayan sekilde yaşamak daha zor. Mesela ben bir egitmenlik belgesi istiyorum o da sadece sinavi Ankarada olan bir sey :) hayat tabii ki diploma ya da kurstan ibaret degil ama benim gibi sosyalleşmeye ve kendini gelistirmeye meyyal insanlar icin iyi bir alternatif.

uzgunumneden .!.:

20 yaşındayım herhalde ben de sıkıntı var, neşe 0, ümit 0, cilt yağlı, gözler bayhan'ın gözlerine benziyor ahaha. dua edin bu dönemde 20 li yaşlar da olmadığınıza, daha 35 yaşındaymışsınız gençsiniz

Genişletmek için tıkla...

Şu pandemi bitince inşallah gençler gençliklerini yaşar
Daha doğrusu herkes bunaldı, bitse de dünya bi rahatlasa

ozgefe34 .!.:

Başınız sağolsun, benimde işlerim pandemi sebebiyle çok azaldı bende katıldım online eğitimlere vs
Yanlız yaşarken birde pandemi olması evde kısıtlanmak çok zor oldu
Neyse evde bile olsak kendimize yatırım yapabiliyoruz
İnşallah hayat arkadaşımız yoldaşımızda geç kalmadan gecelecek ben inanıyorum

Genişletmek için tıkla...

Valla bilmiyorum bu konudaki umudumu da yitirdim olursa olur olmazsa olmaz modundayim çünkü bu saatten sonra da zor geliyor bir cok sey.
Ben evde durmaktan bunaldim artik üstelik disari cikmam da yasak, evde 4 duvar arasinda bir de is stresiyle uğraşıyorum ruhen cok yiprandim maalesef

lily86 .!.:

Tabii ki herkes icinde bulundugu duruma göre degerlendirilir sahsen ben Ankara gibi büyük bir sehirde olsam, bir çok istediğim seyi daha rahat yapardım sanirim. Bir ucundan bir ucu 10km olan küçük bir yerde, kurs/sosyal aktivite olmayan sekilde yaşamak daha zor. Mesela ben bir egitmenlik belgesi istiyorum o da sadece sinavi Ankarada olan bir sey :) hayat tabii ki diploma ya da kurstan ibaret degil ama benim gibi sosyalleşmeye ve kendini gelistirmeye meyyal insanlar icin iyi bir alternatif.

Genişletmek için tıkla...

Size bir şey söyleyeyim mi? Doğma buyume Ankara da yaşıyorum. İnanın; hayatınızda kafa dengi bir arkadaşınız yoksa istediğiniz şehirde yaşayın; nafile. Büyük şehir dezavantajı söyleyeyim size; menfaate dayalı ilişki çok fazla. Eğer samimi dostluklarıniz varsa kendinizi şanslı azınlıktan hissedebilirsiniz. Tabi benim yalnız olmamin en büyük sebebi çok yoğun bir işimin olması ve iş yerindeki kişilerin asla benimle aynı kafada olmamasıydı.

Herkesin nasibi farklı ve herkes 20 li yaşlarda evlenecek diye birşey yok. Ben de 30 lu yaşlarımda yaşıtım biri ile evlendim. Bu kadar karamsar olmayın.

Kendine venus .!.:

Size bir şey söyleyeyim mi? Doğma buyume Ankara da yaşıyorum. İnanın; hayatınızda kafa dengi bir arkadaşınız yoksa istediğiniz şehirde yaşayın; nafile. Büyük şehir dezavantajı söyleyeyim size; menfaate dayalı ilişki çok fazla. Eğer samimi dostluklarıniz varsa kendinizi şanslı azınlıktan hissedebilirsiniz. Tabi benim yalnız olmamin en büyük sebebi çok yoğun bir işimin olması ve iş yerindeki kişilerin asla benimle aynı kafada olmamasıydı.

Genişletmek için tıkla...

Is yerinde dostluk aramamak lazim ben erkeklerin icinde bos beleş muhabbetin olduğu bir yerdeydim simdi kadin erkek olan bir yerdeyim kizlarla daha yakiniz :) ben de dostluga önem veririm ama bir yerden sonra yakin dostluk kurmak da zor oluyor maalesef

Evli ve çocuklu olanlar da o yaşları özlüyor ve bekar olmayı. Bu hiçbir zaman bozulmayacak, dengesi değişmeyecek bir ikilem. Ben 30lu yaşlarda yapılan evliliklerin daha oturaklı olduğunu görüyorum. Umarım nasıl mutlu olacaksanız ona göre fırsatlar çıkar karşınıza.

Farkında mısın bilmiyorum ama,
Bir daha asla şimdiki kadar genç olmayacaksın.
En güzel yaşlar 30 şu yaşlar aslında.

Ablacım bence yeni ortamlara gir. Yaşın gayet genç, paran da var, enerjin de var gayet güzel zamanlardasın. İstanbulda seninle yaşıt çok sayıda bekar kadın ve erkek var, yaşıtlarının hepsi evli olduğuna katılmıyorum yani. Biraz çevrene çatlat, biraz pandemiden sonra gez toz bence gönlünce biriyle karşılaşırsın.

24 yaşındayım. Temmuz da 25 olacağım. Ankaraya atandım. Ben de çok yalnız hissediyorum. İş arkadaşından çok yakın arkadaş olmuyor. Ailem gidecek bir kaç gün sonra kara kara düşünüyorum yalnız ne yapacağım diye. Pandemi de vurdu zaten bizi yasaklar vs sosyalleşemedik. Ben de 2 yıl önceki üniversite hallerimi özlüyorum

lily86 .!.:

Is yerinde dostluk aramamak lazim ben erkeklerin icinde bos beleş muhabbetin olduğu bir yerdeydim simdi kadin erkek olan bir yerdeyim kizlarla daha yakiniz :) ben de dostluga önem veririm ama bir yerden sonra yakin dostluk kurmak da zor oluyor maalesef

Genişletmek için tıkla...

İş yerinde kadın populasyonumuz fazla aslında :) sadece iki tane erkek var. Ama kıskançlık diz boyu. Hayatta gerçekten tahammül edemediğim tek şey kıskançlık. O yüzden iş yerinde kızlarla daha az anlasiyorum. Erkekler kıskanç değil en azından. Saygı ve mesafe içerisinde erkek çalışanlarla daha iyi anlasiyorum. Ama o da tabi bir yere kadar. Kız arkadaş gibi olmuyor maalesef

Bende 20 li yaşlarımı özlüyorum çok.O zamanlarım ve şu anki aklım olsaydı neler yapmazdım Şöyle düşünün herkes yaşlanacak siz hariç herkes yerinde saymıyor elbette.Evlilik konusuna gelince de bir evlenen pişman bir de evlenmeyen

Mutluluğu evlilikte değil de, anlaşabileceğin benzer kafada biriyle beraber vakit geçirmek artı en onemlisi kendinde ararsan daha kolay olur hayat...Böyle sağa sola imrenince daha da mutsuz olursun bu da senin enerjine yansır ve erkekler daha da kaçar senden

Şu evliliği, çoluk çocuk hikayelerini ne çok gözünüzde büyütüyorsunuz.. 10-15 yıl sonra da cilt kırışıklıkşarınız, sağlık sorunlarınız vb sebeplerle oturup bu yaşlarınızı özleyeceksiniz... İnsan kendi içinde mutlu olmayı beceremezse, ne evlilik ne para ne çocuk hiçbir şey onu mutlu edemez... Bu arada o janjanlı conconlu düğünler fotolar gerçekte mutsuzluktan geberen insan gerçeği ile dolu maalesef....

20 li yaslarda evlenenler cokmu mutlu saniyorsunuz.acin bakin konulara kimi esinden dertli kimi kendi ailesinden kimi esinin ailesinden ne guzel kariyer yapmissiniz kendi ayaklarinizin uzerinde duruyorsunuz.ayrica 3olu yaslar evlenmek icin cokta ideal.Bende 30 lu yaslardayim bir kizim var cok sukur.Ama bir meslegim yok ehliyetim yok bir hobim bile yok.

Ne var su 20li yaslarda ben de onu anlamiyorum. Neyini ozluyorsunuz Allah askina? Akil bir karis havada, ego tavan, tecrubesizlik hat safhada ama herseyi ben bilirim havasi...
40li yaslari daha cok seveceksiniz. 48 yasindayim bu arada. En guzel yaslar...
20li yaslar kendine gelecek hazirlama yaşı. Universite falan...
30lu yaslar hazirladigin gelecegi koruma muhafaza etme, aile kurma, coluk cocuga karisma yasi...
40li yaslar kendini fark etme yasi.. 20 ve 30lardaki hatalarindan payini alip kendi degerinin farkina vardigin en olgun altin yaslarin.
Evliligi gordum anneligi de 30 larimda, bosanmayi da gordum: cok da matah birsey degilmis evlilik. Oyle filmlerdeki gibi hic degilmis. Sevgiliyken seni seven adamin hep yaninda olmasi icin evleniyorsun ya. Beraber yaslanalim hayalleri falan. Gercek hic de oyle olmuyor. Bir bakiyorsun ki sevgili iken o hosgorulu adamlar suyuna kadar ayagina bekliyor senden. O askim askim diyen tiplere sadece hizmetcilik evlilik, iki kucuk sevgi kirintisi gormek icin bir omur ona ve ailesine bedava hizmetcilikten baska birsey degil evlilik. Herkes senden bekler herseyi... cocuk senden birsey ister, ogretmeni bile seni arar, adamlar kanepede elinde kumanda konusmadan oylece bir omur gecirebilir yeterki karni doysun bir de cinsellik kismi hallolsun...o gobegini kasiyan adam senden yemek utu, herseyi bekler. Dort dortluk olman beklenir hep. Anasi gelir bas koseye oturur, her bayram once kimin ailesine gidilecek tartismasi olur. Tatillerde sen deniz kiyisi istersin o anamlara gidecegiz o kadar der. Dogum yaparsin 9 ay karninda tasirsin cocugun adinin ne olacagi bile sana sorulmaz. Daha sayayim mi? Velhasil 30lu yaslar hani evlilik yuva kurma aile cocuk yapma yaslari olarak bilinir ya... hayır efendim 30 lu yaslar herkesi memnun etme yaslarin...
40 li yaslar ise ne herkesi memnun edecegim ya, kimseye yaranamiyorum, yaptim yaptim da ne oldu dedigin, kendi degerinin farkina vardigin, kendini memnun ettigin yaslar...
Ne var 34 unde isen. Panik olacak ne var? Bir sey kacirmadin merak etme.Evliler masallardaki gibi yasamiyor. En fazla senden 10 kat fazla camasir yikamistir.
Evli olunca yalnizligim gececek saniyorsun oyle degil mi? Sorsana buradaki kadinlara... kocalari varken de yalniz hissetmiyorlar mi? En zavalli en yalniz zamanlarimdi benim o 12 yillik evli oldugum zamanlar. Yalnizlik yaninda kimsenin olmamasi degil. Yaninda birileri oldugu halde yalniz hissediyorsan en acisisi o.
Evlilik 20li yaslarda olmuyor sadece. 40-50 sinde evlenenler de var, sevgili olanlar da. Hatta o yaslardaki evlilikler daha saglam oluyor. Cunku iki taraf da ne istedigini biliyor, 20lerdeki gibi sadece seviyorum deyip bazi seyleri gormezden gelip ya da evlenince duzeltirim ben bunu umidiyle gidip hemen o imzayi atmiyor.. o yaslarda insanin ayaklari daha saglam basiyor. Hayattan ne istedigini biliyor.
Konunuzu okudum da icim sisti. Bu kadar umitsiz bu kadar ic karartici misiniz hep? Ne varmis ayol 34 unde....