Canım dedesinden kalma bir sigara fabrikaları vardı bizimkilerin. Dayısı da orda çalıştı emekli oldu hala işin başında. Dün onunla görüştüler. Bugün sabah dönmüş hemen bir iki yer var sana ayarlayabileceğim diye. Bekliyoruz ondan birşeyler. Bizimki söylemiş dün dayı iş beğenme, yiğenim şimdi onu buraya vermek olmaz ayıp olur diye düşünme ne iş olsa yaparım tütün indirir kaldırırım ağır işlerde bile çalışırım demiş.
Bir de öyle bir şey ki canım biz geçtiğimiz perşembe akşamı özsütte karşılaştık dayısı ve yengesiyle onlarda bizim önümüzden girmişler içeri daha sipariş vermemişlerdi. Bizi görünce masalarına buyur ettiler. Benimde elimde bornoz takımım vardı, ece çeyizlere devam mı dediler evet bitti sayılır artık dedim. Düğün ne zaman dediler. 9 Eylül dedik. Hayırlısı olsun çok sevindik falan dediler. İş durumunu sordu dayısı, bakıyorum dayı gidiyorum görüşüyorum ama olmuyor dedi. Cts'de kayınvalidem ben, bizimki birlikteydik. Annesi de dayını arasak söylesek ya o fabrikada ayarlar bir şeyler yani yapabileceği bir şey varsa mutlaka yapar dedi. Geç olmuştu pazar arayalım dediler. Pazar aramışlar ulaşamamışlar, dün aramışlar elimden geleni yapcam demiş. Bugün sabah da dediğim gibi bir iki yer var ayarlamaya çalışıyorum demiş. Çok sevindim. Ne varsa ailede var yoksa eş dost tanıdık bence bir yaralı parmağı işe yaramıyorlar.