Bir başlık açtım . sorunumu üzüntümü ortaya koydum, insanların fikirlerini almak istedim. bu başlığa yazan herkese teşekkür ediyorum .
Ancak bir cümle var ki beni hakikaten düşüncelere daldırdı .
..........."36 yasına kadar bu sevgi boşluğunu nasıl doldurdun"
elbette dolduramadım , bir boşluğu başka birşey asla dolduramaz. düşünüyorum da , çok mu güçlü bir insanım da bu yaşa kadar delirmeden dayanabildim diye
insanlar hayatındaki boşlukları başka bir şeyle doldurabilirler , kimi çok sosyaldir sosyalliğe verir kendini , kimi alış veriş manyağıdır, bir ayakkabı almayı hedefler onu alınca bir süre mutlu olur, kimi insan işinde yükselmeye adar kendini rütbesi yükseldikçe mutlu olur. ama bunların hiçbiri yok bende . kendi halinde vasat bir şekilde işine gidip gelen, fazla yükselme imkanı olmayan bir işte orta karar çalışan , hayatının erkeğini bekleyen biriyim . benim hayatım da böyle ..
Son düzenleme:
daha çok yalnız kaldım. şimdi de kiloluyum diye kaçıyorum bazı ortamlardan. çekiniyorum . kısaca kilolu olmanın iyi bi tarafı yok. çarşıya bile çıkmak istemiyorum. çünkü büyük beden heryerde bulunmuyor. bulunsa da her model güzel durmuyor 
