Dayanamadim geldim zaten :)
Ama bu sefer COK YORGUNUM. 2012'de 7 kere girdim ciktim operasyon odasina. Ruhum yiprandi! Bu sefer cok fena. Dunyanin sonu gelse, ben gitmeye hazirmisim gibi agir bir durumdaydim yani. Hic yakistirmadim kendime simdi, ama durum budur.
Toparlanmam lazim biraz. Bundan oncekilerde pek takmamistim ama bu sefer ikizler geliyor diye cok kaptirmisim kendimi, agir oldu. Ben kotu haberi yalnizken almayi seviyorum, senelerin yalniz yasama aliskanligi, daha kolay oluyor. Bu sefer evde annem babam vardi, agliycam bogazimda dugumleniyor. Onlar uzulmesin diye duzgun davraniyorum falan. Ooof. Ucaga zor attim kendimi. Evime gelir gelmez de, ariza ustune ariza cikardim. Agla agla, bir de esime ne sanssizsin sen, beni buldun, hep benim hatam falan demeler. Daha neler neler. Neyse size yazabildigime gore, benim uzuntum buraya kadar. Biraz zaman gecmeli. Ne yapmak istedigimi bilmiyorum.
Benim genclik yillarimda 2 kurtajim var, pismanliktan ve sucluluktan hala kendimi yedigim. Gecen ay yaptirdigim rahim acma ameliyati bu sebeplerden olabilirmis. Yine derdim depresti, kendimi suclamaya basladim. O ameliyattan sonra estrofem kullanmaya basladim zaten, gunde 3 tane. Progestan her gun 2 ampul de igne yaptirdim. Yine de endometrium kalinlasmadi. Bitkisel kur olmasina cok sevindim, doktor hic bir sey yapilamaz, ilaclarda minimal etki ediyor dedi.
Taze sikilmis nar suyu tavsiyesine, 'nerde bizde o sans' diyorum. Burada nari bulan yemez, nadide meyve diye kurutup masa ustu susu yapar. Iste ilan ediyorum aranizda nar suyu ihracati yapmak isteyen varsa, burda pazar hazir!
Olurda cikarsam depresyonumdan, bitkisellere bakacagim.
Sevgiler.