Arkadaşlar sabah bir kadın doğumcuya tahlillerimi yazdırmak için gittim. 40 yaşında olduğumu ve tüp bebek yaptıracağımı söyledim. Adam bana demediğini bırakmadı. Ne işim olurmuş tüp bebekle, aklımı başıma alamalıymışım. Bu yaşta şansım % 10 lardaymış. Düşük yapmama şükretmeliymişim yoksa özürlü doğururmuşum. Boşuna paranızı oraya buraya saçmayın, artık doğurganlık yaşınız geçti, ya kendiliğinden olurmuş yada olmazsa zorlamayacakmışız. Çok ağlattı çok içim acıdı yaa. Kızdım bende neden umutlarımızı köreltiyosunuz dedim. Bunlar gerçekler diyo, cıda olsa böyle, Para almak için herkes yapıyor ama 10 kişiden 1 kişi hamile dedi. Ben elimden geleni yapmak zorundayım dedim, allahtan umut kesilmez, ama çok kırdı beni.40 yaş üstü hamile kalan birsürü insan var dedim, birsürüde masada kalan, sakat doğuran var dedi. Saat 2 de doktorumla randevum var ama nasıl gideceğimi bilmiyorum.
inanmıyorum yaaaa... bu adam doktor falan olamaz, imkansız yani... ne demekmiş ne işin olurmuş, ona ne ki? böyle adamlar doktor moktor olmamalı, çok sinirlendim... melilayda sakın moralini bozma hayatım, ben 43'üne merdiven dayamış biri olarak söylüyorum 40'ından sonra anne olma olasılığı düşüyor diye bir şey yok, ne kadınlar var 50 yaşında hamile kalıp sapasağlam çocuklar doğuruyorlar... ben doktoruma gidip gelirken 24 yaşında bir kızcağız görmüştüm, kürtaj olacaktı, bebeği gelişmemiş, benim de 3. gebeliğimdi ve yine kaybetmiştim... doktorum bana o kızcağızı örnek verdi, sakın üzmeyin kendinizi dedi, sizden önceki hastam 8. bebeğini gelişim durduğundan kaybetti dedi, sizin daha 3., sakın umudunuzu kaybetmeyin ve denemeye devam edin dedi... bu sözler bana öyle umut verdi ki... şimdi bu benim 5. gebeliğim ve çok şükür bu sefer sağlıklı... sizlerin de sağlıklı bebekleri olacak... ama şunu söylemeden de geçemeyeceğim, ben çok büyük uğraşlar verdim, çeşitli kürler uyguladım, sabırla denedim ve başardım, sizler de başaracaksınız, sadece umudunuzu yitirmeyin lütfen, hatta daha da ileri giderek bir şey daha söyleyeyim, bu bebeğimi inşallah sağlıkla doğurayım 2 sene sonra ikinci bebeğimi bile düşünüyorum, kaldı ki 45-46 yaşında olacağım o zaman... eğer Rabbim verirse neden olmasın? hiç bu tür adamların dediklerine takılmayın ve kulak arkası edin lütfen, kaale alınacak tipler değil bunlar... kendine dikkat et arkadaşım, inşallah sen ve diğer arkadaşlarım anne olacaklar ve burada bayram yapacağız :)
bana zamanı gelince olcak diyeceksiniz biliyorum yada diyenler olacak ben denmeden bişi daha eklicem bizmi zamanı denk getiremiyoruz yani benim kuzenler bebeğin ne zaman gelceğini biliyo da ben mi bilmiyorum. biri evleniyo çocuk istiyo korunmuyo çat kalıyo diğeri hapı lanettayin bırakıyo oluyo öteki kuzenler ikinciyi hadi yapalım diyolar ikiside hamile eeee hani bana hani bana yazık yani bize gelince hımm herşeyin bi zamanı var bekle
zaman ya da değil bilmiyorum alabama'cığım... bence şans bu iş, bizlerin de şansı bu ne yapalım? ama eminim sabrımızın sonunda mutlu olanlar biz olacağız :) böylece daha çok kıymet bileceğiz diye düşünüyorum :)
Eh ne yapalım, sonunda yüzümüz gülecekse buna da amenna

Haklısın canım ya, isyan etmemek mümkün değil gibi geliyor bazen de keşke değiştirebileceğimiz birşey olsa. Bu anlattığın her örnekte şu var; hani hep derler ya 'hiç düşünmediğim ummadığım ay hamile kaldım. Vazgeçmiştim ben bu fikirden, aaaaaaa bi baktım hamileyim". Nasıl oluyor bu kardeşim, bilen beri gelsin anlatsın yani. En az kafama taktığım aşılama idi, onda bile içten içe 'olsa ne güzel olur ha' diyordum, hiç kafama takmamıştım diyemeyeceğim. Yıllardır hayalini kurarım; her sene check-up'a giderim ben, karın ultrasonu çekilirken müjdeyi versinler, ben böyle hazırlıksız filan yakalanayım bu güzel habere filan diye. Ne mümkün kardeşim, bizimki acaba tuttu mu, tüpte mi şu an, yerleşiyor mu? Yok yani, Allah hepimize akıl sağlığı da versin diyorum ben, şu bir aylık tecrübe ile gördüm ki hamilelik de öyle rahat geçirilecek bir dönem değil, endişe, endişe, merak. Allah hepimizin yardımcısı olsun. Eminim bebekleri kucakladığımızda, bu yaşadıklarımızın hiç ama hiçbir önemi kalmayacak
aaaaaaahhhhhhh ahhhhhhhh hiç sorma o endişeleri, önce kese görünecek mi endişesi, hadi gördük, kalp atışlarını görecek miyiz, hadi onu da gördük, sonra ikili, üçlü testler derken hadi amniyosentez, bu da bittikten sonra ay kıpırdadı, ay bugün kıpırdamadı endişesi, niye hareket etmiyor korkusu offffffffffffffffff.... bitmiyor bunlar bitmiyor

kesinlikle sana katılıyorum ki bebişlerimizi kucağımıza aldığımız gün bütün bu yaşanılanlar unutulacak :) Allah herkese yaşatsın inşallah :)
işte zaten benim en çok kafama takılan da bu sonunda güleceksek bak burda üç harf çok önemli "sek" biz bu eki kullanır durumdayız. aynı duyguları bende yaşadım yaşıyorum görünen yaşamaya da devam edeceğim. öyle bir süpriz yaşayacak mıyım? şu an içimde mi? birgün bende bebeğimi kucağıma alacak mıyım? yoksa hiç bu duyguyu yaşamayacak mıyım? ben bu ay hamile kalırsam aşılama yapmasaydım da kalır mıydım? aynen bende aynı düşünüyorum dokuz ay taşıyıp sağlıkla dünyaya getirmek ikinci etap bu etabı geçmekde kolay değil. umarım o günler gelir ve bu günler geride kalır canım inşallah demekten başka çare umudu kaybetmeden yola devam etmekten başka yol yok. ne diyim herkeslere rastgele...
evet eminim ki sizler de yaşayacaksınız bu duyguları, dualarım sizinle :) sonra da bu yaşayacağınız tüm endişeleri ve güzellikleri zevkle sizinle paylaşacağım... pes etmediğiğniz ve umuduğunuzu yitirmediğiniz sürece anne olacağınıza inancım sonsuz :)
Aynen öyle arkadaşım. Ben bu aralar sadece biyolojik saati erken çalan -ya da vaktinde çalan diyeyim- bayanlara gıpta ediyorum. Yani niye 10 sene önce aklımda yoktu ki böyle şeyler. Yine de Allah'a şükür, hiçbirimiz doktordan elimiz boş, kalbimiz kırık dönmüyoruz. Hala umut var bizim için. Eski mesajlarımda da var, aklıma geç düştü ama pes etmek yok vallahi. Birgün benim yumurtalar tükenirse, yumurta donasyonuna kadar gidermişim gibi geliyor. Hem nazlı hem pek kıymetli olacak bizimkiler Allah'ın izniyle. Başka topic'lerde var, insanlar hamile kalınca buluşuyor filan. Belki biz de yaparız yahu. Neticede 20'li yaşlardaki bayanlarla anlaşıyorum ben ama ortak nokta hamilelik olursa, kendimi çok da iyi hissetmem gibi geliyor. Yaşdaş hamilelerle daha keyifli olur sanki bu ortak muhabbet. (Bakınız sohbeti nerelerden taaaaaaaa nerelere sıçrattım). Bu tür hayaller iyi geliyor bana bu aralar. 3 gün önce kürtaj oldum, 2 gece önce hayatımdaki ilk defa rüyamda bir bebek gördüm, ben doğurmuşum, kucağıma verdiler filan. Vardır zamanlamasının da bir manası dedim, bir haftadır hiç hissetmediğim kadar kötü hissettim kendimi ama bu hayaller işte yüzüme bir gülümseme oturtuyor. Biz umut etmeye devam edelim bence. Güzel günler de gelecek.
inşallah rüyan gerçek olacak arkadaşım :) bence de bu güzel bir işaret :)