- 14 Kasım 2015
- 255
- 236
- 33
- 31
Merhabalar,
Benim 4,5 yıllık ve bitmek üzere olan bir ilişkim var. Karakter olarak çok uyumluyuz o çok hassas biri çok sinirli olmasına rağmen bana karşi her zamn alttan alırdı bende aksine çabuk sinirlenen ve sonra sönen bir insanım. Bu huyum çoğu zaman bitti bitti diye ayrılmaya karar verip bir iki saat içinde pişman olup barışmamızla sonuçlanırdı.Ben liseye başlarken annesini kaybetmiş biriyim ve hep bir kaybetme krkum vardır sevdiğim insanları.bu yzden bitcek ve hep gidicek diye düşünürdüm. Bu huyumdan vazgeçmemi söylerdi her zaman. Aramızda son sene büyük sorun yaratan konu ise bana zaman ayırmayıp arkadaşları ileydi. aradaki dengeyi sağlayamıyordu .Hep zaten paramız yok diye görüşemiyorduk üniversitelerimizin arası uzaktı. Akşamları konuşup msjlaşamayacağımız zaman onlarla olunca sinirleniyordum. O akşamda öyle diyince kendimi değersiz hissettim bitti dedim ağır şeyler yazdım. Ertesi günü bana o gece hastanede olduğunu telaşlanmamam için bana öyle söylediğini anlattı ama ben sakinleşemedim ters konuştum yine. Sonra olanlar oldu. Sen beni bıraktın dedi bir süre piskolojim bozuldu beni yalnız bırak dedi. bir hafta hastanede karaciğer tedavisi görmüş. Geldi istanbula konuştuk buraya ayrılmaya geldim seni görünce neden karşı koyamıyorum bu kadar seviyorum seni dedi. 2 ay üstüme gelme biraz sabret davranışlarına bakim. ben artık üzülmek istemiyorum güvenemiyorum korkuyorum yeniden kırılmaktan dedi. İyi değilim kendimde değilim mantıklı bir karar için önce benim kendimi toplamam gerek üstüme gelme dedi ama giderken bana sarıldı çok iyiydi özlemişti ağladım oda ağladı.2 hafta geçti sınavları var üstüne gitmedim ama yıprandı ilişkimiz diyor biz tekrar denersek daha çok üzülürüz ben artık inanamıyorum. Onca güzel anı yaşadık nasıl insan bir anda bu kdr yorulup yıpranıyor dedi. ben üzülmek istemiyorum tekrar diyor. seviyorum ama sevgide olsa burukluk kırgınlık var diyo hala düşünme aşamasında ama ayrılıktan başka birşey düşündüğünü sanmıyorum. yan yana herşey güzel ama mesafe girince kavgalar başlıyor buda zamanında bişeylerin oturmadığı anlamına gelir diyor. ne desem ikna edemiyorum. ne yapacağımı da bilmiyorum artık.İlişkimizde genelde ettiğimiz kavgalar benim hatalarım yüzünden meydana geldiği için sözlerime inanmıyor. Şuan beni kaybetmekten korkuyorsun o yüzden diyor. Yine aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorum ben artık yıpranmak istemiyorum dedi.Bende denemeye mi beni unutmaya mı gücün var bunu iyi düşün denemeden ne olcağını bilemeyiz dedim. Hayatımızda bir daha hiç böyle sevemeyebiliriz dedim.Sevdiğini ve bana değer verdiğini biliyorum ama keşke daha önce bu kadar anlayış göstersydin belli etseydin. Çok yıprandık dedi.Seviyorum ama korkuyorum ve bu yüzden denemek istiyorum dedi. Süre istedi hala düşünüyor yada sınavları var bitmesini bekliyor konuşmak için. Ne olur bana yardım edin?=(
Benim 4,5 yıllık ve bitmek üzere olan bir ilişkim var. Karakter olarak çok uyumluyuz o çok hassas biri çok sinirli olmasına rağmen bana karşi her zamn alttan alırdı bende aksine çabuk sinirlenen ve sonra sönen bir insanım. Bu huyum çoğu zaman bitti bitti diye ayrılmaya karar verip bir iki saat içinde pişman olup barışmamızla sonuçlanırdı.Ben liseye başlarken annesini kaybetmiş biriyim ve hep bir kaybetme krkum vardır sevdiğim insanları.bu yzden bitcek ve hep gidicek diye düşünürdüm. Bu huyumdan vazgeçmemi söylerdi her zaman. Aramızda son sene büyük sorun yaratan konu ise bana zaman ayırmayıp arkadaşları ileydi. aradaki dengeyi sağlayamıyordu .Hep zaten paramız yok diye görüşemiyorduk üniversitelerimizin arası uzaktı. Akşamları konuşup msjlaşamayacağımız zaman onlarla olunca sinirleniyordum. O akşamda öyle diyince kendimi değersiz hissettim bitti dedim ağır şeyler yazdım. Ertesi günü bana o gece hastanede olduğunu telaşlanmamam için bana öyle söylediğini anlattı ama ben sakinleşemedim ters konuştum yine. Sonra olanlar oldu. Sen beni bıraktın dedi bir süre piskolojim bozuldu beni yalnız bırak dedi. bir hafta hastanede karaciğer tedavisi görmüş. Geldi istanbula konuştuk buraya ayrılmaya geldim seni görünce neden karşı koyamıyorum bu kadar seviyorum seni dedi. 2 ay üstüme gelme biraz sabret davranışlarına bakim. ben artık üzülmek istemiyorum güvenemiyorum korkuyorum yeniden kırılmaktan dedi. İyi değilim kendimde değilim mantıklı bir karar için önce benim kendimi toplamam gerek üstüme gelme dedi ama giderken bana sarıldı çok iyiydi özlemişti ağladım oda ağladı.2 hafta geçti sınavları var üstüne gitmedim ama yıprandı ilişkimiz diyor biz tekrar denersek daha çok üzülürüz ben artık inanamıyorum. Onca güzel anı yaşadık nasıl insan bir anda bu kdr yorulup yıpranıyor dedi. ben üzülmek istemiyorum tekrar diyor. seviyorum ama sevgide olsa burukluk kırgınlık var diyo hala düşünme aşamasında ama ayrılıktan başka birşey düşündüğünü sanmıyorum. yan yana herşey güzel ama mesafe girince kavgalar başlıyor buda zamanında bişeylerin oturmadığı anlamına gelir diyor. ne desem ikna edemiyorum. ne yapacağımı da bilmiyorum artık.İlişkimizde genelde ettiğimiz kavgalar benim hatalarım yüzünden meydana geldiği için sözlerime inanmıyor. Şuan beni kaybetmekten korkuyorsun o yüzden diyor. Yine aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorum ben artık yıpranmak istemiyorum dedi.Bende denemeye mi beni unutmaya mı gücün var bunu iyi düşün denemeden ne olcağını bilemeyiz dedim. Hayatımızda bir daha hiç böyle sevemeyebiliriz dedim.Sevdiğini ve bana değer verdiğini biliyorum ama keşke daha önce bu kadar anlayış göstersydin belli etseydin. Çok yıprandık dedi.Seviyorum ama korkuyorum ve bu yüzden denemek istiyorum dedi. Süre istedi hala düşünüyor yada sınavları var bitmesini bekliyor konuşmak için. Ne olur bana yardım edin?=(
