Ayyy
Alys
bana kızacaklar ama bende senin gibi düşünüyorum.
Gerçi benim ilk çocuğum kızımdı, oyuncak bebeğim arkadaşım gibi büyüttüm.
Markete giderdik tek abur cubur hakkı vardı, ikinciyi istemez gelince buzdolabının üstüne koydururdu yemek sonrası yemek için.
Parka giderdik salıncaktan kaydırağa geçerken seslenir haber verirdi düşün o derece.
Sonra oğlum oldu, koltuk tepelerinden indiremezdim haylazmı haylaz.
Parka giderdik bin bir tembihle verilen sözlerle. Kaydırakların kapalı alanları oluyor ya tırmanıp tepesine otururdu.
Aşağıdan ben yalvarırdım o bana laf yetiştirirdi dondurma vs alırsan inerim diye.
Kaç defa boyum yetmediği için yoldan geçen uzun boylu adamlardan yardım istemişimdir indirin çocuğumu diye.
Çenesi de durmazdı hiç evde ne olsa anlatırdı millete. Bir defasında akşam babası at oldu çocuklar sırtına bindi oyun oynuyorlar.
Bende şakasına binmiştim. Annem ve babamla takside bir yere gidiyoruz bu yine başladı konuşmaya.
"akşam annem babamı at yaptı üstüne çıktı" dedi ben kıpkırmızı oldum nasıl düzelteceğimi bilememiştim.

Şimdi ki uysal yakışıklı ergenim büyüyene kadar kafayı sıyırttırdı bana, hikayelerini yazsam kitap olur.
Ondan sonra tövbe dedim halbuki 3 çocuk hayalimiz vardı eşimle.