- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.643
- 398
Tamam o zaman baska bı yolum var
4 yasındakı cocugun ıstedıgı olmayacak !
aksamları kursa gıdıyor musun buarada?
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
4 yaşındaki oğlum babasıyla yaşamak istiyor-fikirlerinize ihtiyacım var
- Konu Sahibi sererbah
- Başlangıç Tarihi
4 yasındakı cocugun ıstedıgı olmayacak !
aksamları kursa gıdıyor musun buarada?
- 17 Temmuz 2014
- 1.979
- 4.119
- 133
çok sevinirim.. randevumuza daha 1 hafta var.. gideceğimiz pedagog okulda tam zamanlı çalışmıyor haftada bir gün gelip öğretmenlere ve görüşmek isteyen velilere zaman ayırıyor.. haftaa randevu günümüze kadar çocuğu gözlemleyip öğrtmeninden biligler alacakmış.. bizde salı günü gideceğiz görüşmeye.. ama benim kalbim küt kütt..
- 17 Temmuz 2014
- 1.979
- 4.119
- 133
yoo hayır iş çıkışı eve gidiyorum ve yatana kadar onlarla ilgileniyorum..
Göndermenizi öneriyor..
Fakat gönderirken panik olmadan, mutsuz görünmekten kaçınarak göndersin dedi..
Gerçekten istiyorsan kalabilirsin tabi ki babanda desin..
Çocuklar atar yaparlar dedi..
Ve mutlaka seni çok seviyorum ben diye söyleyecekmişsiniz sürekli..
Bu arada az önce de dediğim gibi babayla ilgili yorum yapmanın çok doğru olmadığını söyledi..
- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.643
- 398
Ebru ya dönmezse cocuk
Ebru ya dönmezse cocuk
Ben de sordum :)
Döner dedi..
Tabi ki konu sahibi kendi bildiğini yapacak..
Ben sadece öneride bulundum..
Kendi psikoloğumuza sordum..
Karar onundur.
- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.643
- 398
Yani düşünkü dönmedi
cunku bence sadece sorun babanın evde olması krese gıtmemesı deıgl daha oncekı konuda ananesının ona tokat attıgı meselesıde var. Bence asla boyle bısey yapmasın cocugu asla gondermesın
4 yaşınaki çocuğun isteği kabul edilmez. o tabi kuralların ollmadığı şeyi isteyecek. o yaştaki çocuk anneye ihtiyaç duyar. kaale almayacaksınız elbette dedikllerini
çocuklar neler istiyorda onlar çocuk. ciddiyemi alacağız her isteklerini. doğruyu yetişkinler bilir çocuklar değill
çocuklar neler istiyorda onlar çocuk. ciddiyemi alacağız her isteklerini. doğruyu yetişkinler bilir çocuklar değill
- 17 Temmuz 2014
- 1.979
- 4.119
- 133
barışmayı düşünmüyorum.. fiziksel şiddet biryerlerimi morartacak şekilde yoktu ama duvar diplerine sindirip üzerime yürüme vardı, telefon fırlatma vardı mesela..
senin en görünen yerlerini morartacağım insan içine çıkmaya utanacaksın diye tehditler vardı mesela..
çalışmayan etrafı dolandıran(benide dolandırdı hala borçları ödüyorum) haram lokmayı boğazımıza sokuyordu mesela..
köşeyi döneceğim ve seni istemeyeceğim diye tehditleri vardı mesela... belki morartmadı biryerlerimi ama ben hep hazırda bekledim .. kadın sığınma evlerinin mor çatı'nın telefonlarını kaydettim.. ilk nereye gideceğim çocuklarla o evden nasıl çıkacağımın planlarını yaptım.. yani psikolojik şiddetin dibini yaşadım..
bak ben 2 aylık çocuğu bırakıp çalışıyorum sende gir bi işe çalış dediğimde 'senin namusunla çalıştığını nerden bileceğim ne belli belkide sokaktan getiriyorsundur parayı' demişti. aileside bizi izlemişti çekirdek çitleyerek.
bu iş beynimde ve ruhumda çoktan bitmişti ama çocukları alırım diye tehdit ettiği için boşanamıyordum..
benim için resmen bir kurtuluş savaşıydı..
- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.643
- 398
İşte iyi niyet
neden cocugu mahkemenın gorus gunlerı harıcındede bırakmayı teklıf edıyorsun ne cocuga ne kendısıne.
ben varya o adama cocuk yatılı gondermeyi mi !
Asla bırak onunla yaşaması için göndermeyi
- 17 Temmuz 2014
- 1.979
- 4.119
- 133
ebru çok teşekkür ederim..danıştığın için psikoloğunuza dikkate alacağım pedagogla görüşene kadar beklemede kalayım sonrada inşallah doğru yol neyse ordan gideriz
ya konu sahibine neden dön diyorsunuz. bu adamamı dönecek. yok artık
- 14 Mayıs 2009
- 22.262
- 12.552
- 298
çocuga de diyebilirisn bilmiyorum bu konularda pek fikrim yok, çocuk psikojisi buyugunkundne daha karisik bence
buyuk insan olunca kendimi yzerine koyabiliirim de 4 yasindaki çocuk daha farkli yasiyodur herseyi belki
tek tavsiyem çocugunuza o ani kurtarmak içinde olsa yalan soylemeyin
aksma yatarken babama gidicem dedigind ebi dahaki tatilde bayramda yada iste gorusu ne zamnsa o zaman olacak deyin
sabah tamam gibi yalan sizi daha çok zora sokuyor gordugunuz gibi
Allah kolaylik verisn
yeni dogum yapip bosanmisiniz eminim zor zamnlar geçirmistrsiniz kimse kolay kolay bu nokttaya gelmez
buyyunce sizi anlayacaklar elbetet ama simdi biraz zorlaniyorsunuz tabi
bide bencede babasini iyi gostermzyin, kotulemeyin tabide
yorum yapmayin yani
babasi kendi soylesin seni seviyorum diye seviyorsa
buyuk insan olunca kendimi yzerine koyabiliirim de 4 yasindaki çocuk daha farkli yasiyodur herseyi belki
tek tavsiyem çocugunuza o ani kurtarmak içinde olsa yalan soylemeyin
aksma yatarken babama gidicem dedigind ebi dahaki tatilde bayramda yada iste gorusu ne zamnsa o zaman olacak deyin
sabah tamam gibi yalan sizi daha çok zora sokuyor gordugunuz gibi
Allah kolaylik verisn
yeni dogum yapip bosanmisiniz eminim zor zamnlar geçirmistrsiniz kimse kolay kolay bu nokttaya gelmez
buyyunce sizi anlayacaklar elbetet ama simdi biraz zorlaniyorsunuz tabi
bide bencede babasini iyi gostermzyin, kotulemeyin tabide
yorum yapmayin yani
babasi kendi soylesin seni seviyorum diye seviyorsa
- 29 Ekim 2007
- 2.174
- 1.026
- 698
- 42
- 18 Eylül 2014
- 8.450
- 29.965
- 798
Bu dediklerinizi ben de yaşıyorum boşanmış bir anne olarak
Ben kötü polis, babaları iyi polis
Ben evde sürekli hadi yemek zamanı diyen, ayağına çorap giy diyen, istemediği halde banyo yaptıran, istemediği halde yatıran, ödevini yap diyen, istediği oyuncağı yeteri kadar var diyerek almayan, yemek öncesi abur cubur yemesine izin vermeyen ANNE
Diğer tarafta bunların hepsini yapan BABA, ama sadece haftasonu gören, ödevlerini "boşver kızım annenin evinde yaparsın" diyen, istedikleri her oyuncağı, kırtasiye malzemesini alan, tırnaklarını bile kesmeyen, bana geri getireceği zaman pijamaları ile getiren stresten uzak, eğlenceli baba.
Bundan 2 sene önce büyük kızım bana tavırlı idi, çünkü babaları boşanma sebebi olarak ve ailemizin yıkılması sebebi olarak sürekli beni gösteriyordu. Boşanma davasını ben açtığım için ve geri adım atmadığım için. Ayrıca onunla boşandıktan sonra da barışmaya (yeniden evlenmeye) yanaşmadığım için 2. kez suçluydum. Kızlarıma sürekli benim onları babalarından ayırdığımı, uzaklaştırdığımı, aynı evde yaşama hakkından mahrum ettiğimi söylüyordu.
O dönemde ben de psikolog önerisi ile sömestr tatilinin sadece ilk haftası değil tamamında babalarına yolladım. Vermek istediğim mesaj şuydu: Bakın sizi babanızdan ayırmıyorum. Tüm tatilde kalabilirsiniz. Bu şekilde ayrıca uzun dönem sorumluluklarla da tanışıp hayatın lay lay lom olmadığını göreceklerdi. 2 hafta yetti açıkçası, çünkü neticede bir erkek, 2 çocuğum sorumluluğu ile başa çıkması zordu. Çocuklar da bunu gördü. Daha sonraları da ne zaman babalarına gidip kalmak isteseler kabul ettim.
Benim kendi çocuklarıma verdiğim kesin mesajlardan biri şuydu: Küçük çocuklar anneleri ile yaşar. O yüzden ben sizi bırakamam. Ama büyüyüp babanızla yaşamak isterseniz elbette gidebilirsiniz, ama şimdi küçüksünüz, size benden daha iyi kimse bakamaz, sizi benden daha çok kimse sevemez.
4 yaşındaki çocuğu bırakın biz bile kötü polisle yaşamaktansa hiç bir kuralın olmadığı ve serbestçe yaşayabildiğimiz bir ortamı seçeriz. Çocuğunuzun bunu dile getirmesi çok normal. Ama 4 yaşındaki çocuğun sözü ile hareket etmek hiç normal değil. Mahkemeler bile belli bir yaştan sonra çocuklara soruyor kiminle yaşamak istediğini, 4 yaşındakini direkt anneye veriyor. Çocuğunuzu babaya vermeniz hem çocuğunuz için hem sizin için hata olur.
Aklıma gelen başka bir şey de çocuğunuzun sizin sevginizi test etmeye çalışması. Bu yaşta çocuklar bunu çok sık yapıyor. Yaramazlık yapsam bile annem beni sever mi konusunu çooooooooooooookkkkkkkk sık test ediyor. Bu gibi durumlarda annelere düşen görev: Sen ne kadar yaramaz olursan ol, ne kadar ....... (olumsuz herhangi birşey) olursan ol, sen yine de benim çocuğumsun ve ben seni sonsuza kadar çok seveceğim. Ben büyük kızımla bu şekilde tekrar yakınlaştım ve beni suçlamasından kurtulabildim.
E EBRU 72 'ye katılıyorum, kesinlikle çocuğunuza yalan söylemeyin. Kesinlikle ama kesinlikle. Çocuğunuzun şu anda en az sevgi kadar ihtiyaç duyduğu ikinci bir şey de GÜVENMEK. Sakın güvenini sarsmayın.
Babanı arayalım dediyseniz arayın. Aramayacaksanız ararız demeyin.
Ben sizde kararsızlık ve güvensizlik sezdim sanki. Bence siz kararlı olursanız oğlunuz da bu söyleminden vazgeçecek. Kararlı olacağınız nokta şu: Ben seni asla bırakmam.
Oğlunuzu ikna etmek için de şimdi kreşe gitmesi gerektiğini ama kreş tatil olur olmaz babasına gidebileceğini, yazın kooooskoca bir ay onda kalabileceklerini, bayram gelince gidebileceğini, ayrıca babası ne zaman isterse (haftasonu) ona gidebileceklerini, ama herkesin bir evi olduğunu, onun evinin de sizin olduğunuz yer olduğunu söyleyebilirsiniz. Ben öyle yaptım, zaten babaları bir süre sonra bıkıp bu savaştan vazgeçti.
Ben kötü polis, babaları iyi polis
Ben evde sürekli hadi yemek zamanı diyen, ayağına çorap giy diyen, istemediği halde banyo yaptıran, istemediği halde yatıran, ödevini yap diyen, istediği oyuncağı yeteri kadar var diyerek almayan, yemek öncesi abur cubur yemesine izin vermeyen ANNE
Diğer tarafta bunların hepsini yapan BABA, ama sadece haftasonu gören, ödevlerini "boşver kızım annenin evinde yaparsın" diyen, istedikleri her oyuncağı, kırtasiye malzemesini alan, tırnaklarını bile kesmeyen, bana geri getireceği zaman pijamaları ile getiren stresten uzak, eğlenceli baba.
Bundan 2 sene önce büyük kızım bana tavırlı idi, çünkü babaları boşanma sebebi olarak ve ailemizin yıkılması sebebi olarak sürekli beni gösteriyordu. Boşanma davasını ben açtığım için ve geri adım atmadığım için. Ayrıca onunla boşandıktan sonra da barışmaya (yeniden evlenmeye) yanaşmadığım için 2. kez suçluydum. Kızlarıma sürekli benim onları babalarından ayırdığımı, uzaklaştırdığımı, aynı evde yaşama hakkından mahrum ettiğimi söylüyordu.
O dönemde ben de psikolog önerisi ile sömestr tatilinin sadece ilk haftası değil tamamında babalarına yolladım. Vermek istediğim mesaj şuydu: Bakın sizi babanızdan ayırmıyorum. Tüm tatilde kalabilirsiniz. Bu şekilde ayrıca uzun dönem sorumluluklarla da tanışıp hayatın lay lay lom olmadığını göreceklerdi. 2 hafta yetti açıkçası, çünkü neticede bir erkek, 2 çocuğum sorumluluğu ile başa çıkması zordu. Çocuklar da bunu gördü. Daha sonraları da ne zaman babalarına gidip kalmak isteseler kabul ettim.
Benim kendi çocuklarıma verdiğim kesin mesajlardan biri şuydu: Küçük çocuklar anneleri ile yaşar. O yüzden ben sizi bırakamam. Ama büyüyüp babanızla yaşamak isterseniz elbette gidebilirsiniz, ama şimdi küçüksünüz, size benden daha iyi kimse bakamaz, sizi benden daha çok kimse sevemez.
4 yaşındaki çocuğu bırakın biz bile kötü polisle yaşamaktansa hiç bir kuralın olmadığı ve serbestçe yaşayabildiğimiz bir ortamı seçeriz. Çocuğunuzun bunu dile getirmesi çok normal. Ama 4 yaşındaki çocuğun sözü ile hareket etmek hiç normal değil. Mahkemeler bile belli bir yaştan sonra çocuklara soruyor kiminle yaşamak istediğini, 4 yaşındakini direkt anneye veriyor. Çocuğunuzu babaya vermeniz hem çocuğunuz için hem sizin için hata olur.
Aklıma gelen başka bir şey de çocuğunuzun sizin sevginizi test etmeye çalışması. Bu yaşta çocuklar bunu çok sık yapıyor. Yaramazlık yapsam bile annem beni sever mi konusunu çooooooooooooookkkkkkkk sık test ediyor. Bu gibi durumlarda annelere düşen görev: Sen ne kadar yaramaz olursan ol, ne kadar ....... (olumsuz herhangi birşey) olursan ol, sen yine de benim çocuğumsun ve ben seni sonsuza kadar çok seveceğim. Ben büyük kızımla bu şekilde tekrar yakınlaştım ve beni suçlamasından kurtulabildim.
E EBRU 72 'ye katılıyorum, kesinlikle çocuğunuza yalan söylemeyin. Kesinlikle ama kesinlikle. Çocuğunuzun şu anda en az sevgi kadar ihtiyaç duyduğu ikinci bir şey de GÜVENMEK. Sakın güvenini sarsmayın.
Babanı arayalım dediyseniz arayın. Aramayacaksanız ararız demeyin.
Ben sizde kararsızlık ve güvensizlik sezdim sanki. Bence siz kararlı olursanız oğlunuz da bu söyleminden vazgeçecek. Kararlı olacağınız nokta şu: Ben seni asla bırakmam.
Oğlunuzu ikna etmek için de şimdi kreşe gitmesi gerektiğini ama kreş tatil olur olmaz babasına gidebileceğini, yazın kooooskoca bir ay onda kalabileceklerini, bayram gelince gidebileceğini, ayrıca babası ne zaman isterse (haftasonu) ona gidebileceklerini, ama herkesin bir evi olduğunu, onun evinin de sizin olduğunuz yer olduğunu söyleyebilirsiniz. Ben öyle yaptım, zaten babaları bir süre sonra bıkıp bu savaştan vazgeçti.
- 20 Mayıs 2013
- 30.142
- 19.954
- 248
Dönme tabi, okurken bile kabustu yaşarken ne zordur.
- 23 Ağustos 2012
- 52.472
- En iyi cevaplar
- 1
- 245.068
- 898
P.zevenge bak çok sinirlendim. Çalışıp çocuğa nafaka vereceğine bir de çalışan insana pislik atıyor????
P.şta bak sen en azından çalışıyorsun kardeşim. Evde kocakarı gibi yan yelip yatan p.şta da bakıın hele??? Ona bunları aynen söyleyin. Selamımı da söyleyin itleşmesin edebiyle konuşsun.
Benzer Konular
