40 yaş üstü çalışan hanımlar, hadi beni motive edelim.

meredithgrey

2013-2022’de vivelamour ve 2022’deki felidaee’yim.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
7 Kasım 2013
14.758
36.006
598
Herkese merhaba KK’nün güzel kadınları. Aslında buna benzer konuları 2016 senesinde çalışmadığım o dönemde de açmıştım. O dönem kendi işimizi deneyip başarısız olmuştuk üzerine de 15 Temmuz krizi patlamış ve gönülsüz bir işsizlik süreci yaşamıştım. Bu işsizliğim planlı oldu; çalıştığım şirket beni madden ve manen sömürdüğü için çok yoruldum ve 2021 Kasım’da işi bıraktım. 20 senelik üst düzey asistanım ve gerçekten çok yorulmuştum iyi geldi.

Eşim planda olmayan terfiler aldı, elimize bir takım paralar geçti derken geçinebildik. Ama bu bahar böyle gitmez, hazırdan çok yedik, yiyoruz. Ve benim çalışmam gerek. Tahmin ettiğimden fazla teklif alıyorum görüşmek için, bazısı yol yüzünden olmuyor ben de artık biraz seçiciyim iyi bir yer olsun istiyorum. Ve sorun da burada başlıyor 43 oldum bu sene çünkü.

Pandemide eski şirketim evden çalışmaya geçti, yol ve öğle arasına harcadığım vakti evle ilgilenerek ve haftada 1-2 kez ofise giderek düzenimi sürdürdüm. Ama müstakbel işim evden çalışmayabilir , beş gün ofise gitmem gerekebilir. Benim kafamda herşey karman çornan olmuş durumda, nasıl bir düzen kurarım diye düşünüyorum.

Mümkün mertebe evime çok yakın yerlere başvuracağım, evimize gelen ablamızı da her hafta almayı düşünüyorum. Ev kirlenmez ama ütüyü, bazen de yemeği yapar. Eşim evden çalışıyor market, alışveriş vs. o yapar eeee sorun ne diyeceksiniz. Arkadaşlar ben kendimi çok yaşlı hissediyorum Belki de öyleyimdir bilemem dermişim ( Cumartesi gittiğimiz rock konserinde Z kuşağından duyduk da bunu )

Enerjim yetmeyecek, yorulucam, yapamayacağım gibi geliyor. Bunda pandemide evden çalışmanın da etkisi büyük tabii. Ben ofise gidip çalışmayı unuttum. Her gün işe gitmeli tempoyu unuttum arkadaşlar! Nasıl adapte olucam?

Sadece iş nedeyle değil yaşım 40+ olduğundan yediğime içtiğime dikkat etmeye ve yeniden spora gitmeye başladım. Özel hoca ile çalışacağım heralde fark eder enerjim.

Evet ana konuya dönersek yeniden sorayım ben nasıl pandemi öncesine dönerim?
 
Başlarda yorucu gelebilir ancak zamanla illa ki alışacaksınız. Yaştan bağımsız düzen değişince her türlü başta yoruluyor insan, lisede yaz bitip sonra okul başlayınca bile her gün gelir eve uyurdum direkt

43 gayet genç bir yaş, z kuşağını boş verin ben onların yaşındayken 25 yaş bile büyük geliyordu bana Benim annem 50 küsür yaşında ama hala zevkle çalışıyor ve keyfi çalışıyor. Çalışmayınca sıkılıyor tam tersi. Ki işi de masa başı bir iş değil. Siz de halledersiniz canım ne olacak hatta belki daha iyi olur evde oturmaktan.
 

Haklısınız. Annem 68’inde bıraktı çalışmayı ve sıkıldım dedi. Gerçi o muayene usülü hasta oldukça gidiyordu özel sektör gibi değildi ama 68 yani! Ben heralde o yaşta huzurevinde olurum.
 
Z kusagini bosverin ya, benim 18 yasindaki ogrencilerim zamaninda 23 yasindaki Rihanna'ya orta yasli demisti.

39 yasinda cocuk dogurdum, tam ise donecekken pandemi girdi. Pandemiden bir sey anlamadim yani, evde cocuk baktim, sıkılmaya firsatim olmadi. Ise donmek icin can attim. Ilk yil evden calistim, hic sevmiyorum evden calismayi. Cunku bir yandan ders yaparken diger odadan bebegimin aglamasini duyuyordum, ya da yemek yememek icin inatlasmasini. Ne isime ne bebege konsantre olabiliyordum. Gecen sene yuzyuze egitime gectik. Evden cikmak harika bir duygu. Spora da baslamistim, iyi gelmisti. 43 yasin nesi var ki? Siz de yaparsiniz. Insan eve alisinca once cikmak zor gelebilir de hemen alisiyoruz.
 
37 yaşındayım ben de yaşlanmış hissediyorum. Pandemide oldu bana da ne olduysa. Emeklilik hayalleri kuruyorum. İnş. şu emeklilik yaşı düşer
 
Annem 49 yaşinda calişiyor. Eskiye göre biraz daha yavaşladigini söylüyor sadece ama hiç yaşli hissediyorum, enerjim yetmiyor dedigini duymadim aksine bir sure calişmadan evde oturunca duramiyor.
Gecinmeleri icin illa calismasina gerek yok ustelik.
 

Kaygı bozukluğum olduğundan bunları düşünmeme engel olamıyorum malesef. Yani normal olan anneniz zaten benim de annem 68’e kadar çalıştı.
 
yaslilik degilde hamlık diyelim ona bende 33 yasindayim 1 sene ara verdim geri dönmem lazım sahalara okadar hamlamışım ki insanlarla ugrasmak yol is hepsi kabus gibi geldi isi de begenmedim oryantasyon sonunda devam edemeyecegimi haber verip gitmedim tahammülüm kalmamis hic bir seye sabrimin antremana ihtiyaci var yaslandim gibi hissediyorum ama yaslilik degil hamlamak bu 1. ayin sonu da cenavar gibi oluruz işledikce ışıldar sosyalleştikce coşarız.İlk ay multivitamin vb rnerji veren gida takviyelerinden kullanip uyku saatini 1 saat erkene alarak daha kolay atlatabilirsiniz gecis surecini.Aksam isten donuncede dus alip bi 40 dakika sessiz sessiz uzanip rahatlayin.Gün geçtikce zimba gibi oldugunuzu hissedeceksiniz.
 
Kaygı bozukluğum olduğundan bunları düşünmeme engel olamıyorum malesef. Yani normal olan anneniz zaten benim de annem 68’e kadar çalıştı.
Kaygı bozukluğu bende de var. Bu bende gelecek korkusu da yapıyor. O yüzden birikim yapmak zorunda hissediyorum hep. Bu da çalışmama motive ediyor bir bakıma.
 
Siz değil sadece burda da hatta toplumda çok kişi var 50 yaş civarini yaşli dusunen. Biraz da kulturel bir şey galiba.

Ben 80 kuşağıyım, ailem o döneme göre yaşıtlarımın anne babalarından 10 yaş hatta bazısından daha fazla büyüktü. İster istemez 50 yaşlarında onları kaybeder miyim kaygısı yaşıyordum çünkü onların anne babaları da çok gençti ( 15-16’da evlenen kuşak) yani bende kavram kargaşası o zaman başladı. Halbuki DSÖ 50’leri orta yaş kabul ediyor artık.
 

Ne güzel öneriler vermişsiniz çok teşekkür ederim
 
Ben 31 yasindayim ama emeklilik yasim 56 dolayisiyla 40larimi calisarak gecirecegim. Evde 1 haftadan fazla kalsam beni terelelliler basiyor. Biraz suslenip evden cikmak, is arkadaslarimla sosyallesmek, para kazanmak bunlar beni mutlu eden seyler. Siz de calismanizla ilgili sizi mutlu eden seyleri dusunup motive olabilirsiniz.
 
Merhaba,

18 yasimdan beri hem calisip hem okudum. Sosyal fobim, anksiyetem olmasina ragmen simdi baktigimda hep bir insan icine karismisim farkinda olmadan :) covid+ teyzemin hastaligi, vefati derken isimden 3 hafta ayri kaldim ve hasretle kosarak geldim bugun. Bir baslayin gerisi gelir inanin. Isleyen demir gercekten pas tutmuyor.

43 gayet genc bir yas, ergenlerden bagimsiz. Ben 16-17 yasindayken 30 bana yasli gelirdi dusunun!

Hayatta hic birsey kafamizda kurdugumuz kadar kotu olmuyor.
 
Konusu acilmisken bu ara ben suna takiliyorum. Internette mesela google’a Beren Saat yaziyorum, hemen onerilerde su cikiyor: Beren Saat gencligi?! Yahu bu kadin zaten genc? Daha ne gencligi:/

Genc ve yasli algisi gercekten karman corman durumda su an. Gecenlerde bir konu gormustum 26 yasinda kendini yasli hisseden bir kadin tarafindan.
 
Ben açıkçası çalışmama seçeceğimin olmadığını kendime hatırlatıyorum. Evde durunca da insan gerçekten salıyor. Yaz tatilindeyim şu an ve inanın iki kilo aldım. İnsan evde durdukça kitap oku tv izle yemek ye üçgeninden çıkamıyor: daha miskin daha enerjisiz oluyorum sanki. Özetle çalışma hayatı dinçlik veriyor. Ay başında yatan para da huzur veriyor.
Yani emeklilik almaya hak kazanamadan mesela yatan primlere yazık diyorum.
Başka seçeceğimin olmadığını bilmek beni motive ediyor. Yaşa bakmayın bence 60larda da çalışacağız mecbur şimdiden havlu atarsak zor
 
Konu sahibi,20'liklere taş çıkartırız.Doparlan,kendine gel
 
2023’e yaklaştığımız şu günlerde 43 yaşa ileri demek de ne bileyim… Ortaçağ karanlığında değiliz ki. O zamanlar 25 yaş falan doğurmak için bile über geç sayılıyordu mesela, insan ömrü ne kadardı ki.
Motivasyonunuzu kıran şey yaşınızsa bence bir an önce takvime bakın uyuşukluksa o konuda ben de yardıma muhtacım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…