13 Ocak 2014 den beri buraya girmiyor, bu siteye yazmıyordum, kendime söz vermiştim, bebek konusundan uzaklaşmam lazımdı.
Beni tanımayanlara yada unutanlara hatırlatayım kendimi:) 42 yaşındayım, 1 oğlum var 22 yaşında. İkinci bir hayata başladım ve 2,5 senedir deniyorum. 2 kez Memorial de denedim başarısız, 3 üncüde bir profa gittim, daha gittiğim gün boşuna zaman ve para harcama bu yaştan sonra bu yumurtalarla olmaz, en iyisi donör yumurtaya başvur dedi.. Ben durdum yüzüne baktım ben bu yola baş koydum bu çocuk olacak doktor bey dedim, sen bilirsin dedi.
Ve biz yumurta toplayarak ilerlemeye karar verdik, en son Mayıs ayında 3.üncü toplama ile sadece 3 döllenmiş yumurtamız ile Bahçeci kliniğinde transfer yapıldı, ve transferden sonra öğrendim ki sadece 2 si transfer edilmiş, neyse buna da şükür dedik, ilk denemelerimizde hep 1 transfer yapılmıştı, 2 rakamı 1 den iyi idi. Geçmeyen 12 gün sonunda yine 0.100 betahcg ile sonuç hüsran. Artık ağlamıyordum, ruhsuzlaştım.
Eşime dedim ki bu yaz bebek konusunu kapatalım, zaten yeni bir yere taşınmış yeni işimize odaklanmıştık. Yaz nasıl geçti bilmedim, ama yine her ay gecikirim belki olur diye beklemedim değil, hep bekledim. Yeni taşındığımız yer bahçe içinde idi, her sabah tomurcuklanan çiçekleri meyveleri gördükçe dua ettim allahım herşeye can veren allahım benden esirgeme diye, ne kadar aklımdan çıkartım desem de yalan söylemiş olurum. Yazın sonuna doğru tekrar hastane dr araştırmaya başladım hatta fiyat bile aldım. Bir gece sadece kıbrıs donör forumlarını okudum. Sonra yine dur dedim dur..
Eylül ayında eşime dedim ki uzun bir tatile çıkalım, uzaklaşalım, tatil planımızı yaptık, Kasım ayının son haftasında tatile gittik.. Ben hala doğal yollardan hamile kalırsam uçağa binemezsem o kadar plan yaptık diye aklımdan geçirmiyor değilim hani, ne inanç varmış bende:))
Sonuç olarak daha fazla uzatmayayım, tatil dönüşü acayip bir koşturma ile işe başladık bu arada ben en son 16 Kasım da adet görmüştüm, 26 günde bir görüyordum 13 Aralık da hastalanmam gerekiyordu. 2 gün öncesine kadar geciken adetimi hiç sorgulamadım. Eşimin zoru ile Bebetime diye bir test aldım, 2 gün önce akşam yaptık, test dağıldı birşeyler oldu, 2 çizgi çıktı sonunda ama ben inanmıyorum. Burada birsürü forum okudum bu teste güvenmeyin diye. Sabah kalkıp tekrar test almaya gittim, İstanbul dışındayım 2 eczane var çevrede başka test yok diyorlar. Halim öyle komik ki 2 tane aldım, eve geldim. Eşimi uyandırdım, dedim ki ikimizde idrar testi yapacağız, benim pozitif senin negatif çıkarsa ben bu teste inanırım:) yaptık aynen öyle oldu ben pozitif o negatif:)) anında çıkan çizgiiiiii....
Allahım bu bir şaka mı mucize mi??? Hemen 40 dakika uzaklıktaki ilçe merkezine gittik, devlet hastanesinden başka birşey yok, hemen kadın doğumcuya numara aldık, şansımız iyi gidiyordu, hemen içeri girdim, anlatmaya başladım. Adam bana deli demiştir herhalde, neyse karından ultrasonla baktı ve dedi kiiii........2 kese görüyorummmmmm....... eşiniz de baksın isterseniz.. Ben çığlık atıyorum, ağlıyorummm....
Neyse kan testi de alalım dedi, o 1 saat nasıl geçti size anlatamam. Ve kan testi sonucu 5 haftalık gebeyim:)))
Lütfenn hepinize sesleniyorum ve sonucu aldığımdan beri dualarımdasınız, dualarınızı bırakmayın, inancınızı kaybetmeyin, allah öyle büyük kii, öyle mucizeleri var ki.....
Düşünün bende yaş sorunu eşimde sperm sayısı az ve bizim allah nasip ederse ikizlerimiz olacak......
Bu arada ne yaptın derseniz, sadece doğal beslendim, özellikle yaşadığım yer nedeniyle yaz sonundan beri haftada nerdeyse 3 gün balık yedim. İşimiz nedeniyle uzun ve rahat kahvaltılar edebiliyoruz eşimle.
Sadece Temmuz ayı idi galiba 10 gün soğan kürü yaptım, devamını getiremedim. Hiç jinekologa falan gitmedim. Hıı birde yine işim nedeniyle daha aktif ve hareketli idim. Son yaptığımız tatilin büyüsüne de inanıyorum, 10 gün hiçbirşey düşünmedim, katıldığımız turda şehir şehir gezdik, yürüdük, gerçekten herşeyden çok uzaklaşmıştım.Kafamı boşaltmam çok zordur benim ama bu sefer becerdim, belki yurtdışında olmam sebep oldu bilmiyorum.
Hala şaşkınım ve mucizemin gelip beni bulmasından ötürü çok mutluyum... Burada böyle çok hikaye okudum bir süre sonra gerçekten bunlar hikaye diyip kızıyor, bu mucize neden benim başıma gelmiyor diye isyan ediyordum.
Annem bana derki kalbini bozma, sakin ol, fesatlık yapma. İçini temiz tutarsan istediklerin olur.. Anne sözü dinlemek lazım:)) Biliyorum çok zor ama inanç çok önemli, inanın ne olur, isteyin, tamam geç oluyor, çok çileler çekiyoruz ama oluyor işte...
Çok uzattım dimi:)) Kimselere anlatamadım daha, o yüzden buradan size döküyorum içimi:)) Dualarımdasınız, allah hepimize sağlıklı bebekler nasip etsin..
sevgiyle....