Popüler Konu 40 yasından sonra anne olmaya cabalayanlar

Hafif olgunlasmisi guzeldir aslinda..obur turlu sert ve aci oluyor..transferiniz hayirli olsun insallah guzel haberler alirsiniz
 
Sordum hemşireye, biraz yakın yapmışsın birbirine, o yüzden olmuş dedi. Tam 4 parmak koy dedi. Ovusturma, mantığı yok, bırak kendi kendine dagilsin dedi. Zaten ben de ovusturunca morardi.
Acaba benim de mi ondan morardı ,şu an avucumun içi kadar morluk var doktorlarda değişik yönlendiriyor
 
Keşke öyle olsa benim eşimde benden 8 yaş ufak ama ilgisi yok dedi dr sordum malesef kadının yumurtası önemli tabiki sağlıklı bir erkek ol ası önemli ama anne adayının yumurtası önemli... ne güzel yaş 42,5 süpermiş maşallah Allah bağışlasın... kızlar bu gün görüştüğüm bir arkadaşım ortak bir arakadaşımız hamileydi ama olmafı bebek karnında öldü.. şimdi hamile 4. Ay ama baya sornlu gidiyormuş kız işten ayrılacakmış... yani kız genç otuz yaşında böylr hikayeleri duydukça tabi ki üzülüyorum ama yaşa çok takılmıyorum bazen...
 
Offf kızlar biraz konuyu değiştirmek istiyorum bana akıl verin patlamaya hazır bomba gibiyim şu an
Evlenmemden başlıyım 34 yasında eşimle tanıştım dünya iyisi biridir , üst düzey kamu görevlisi vs vs yani benim gibi evde kalma sınırında biri için ideal koca adayı:)evlenme teklifi ettiğinde benden tek bir isteği oldu annesiyle aynı evde yaşamak !!!zor bir karardı adamı seviyorum hayır desem muhtemelen ayrılıcaz,evet dedim ama süreç yine bizi annesi yüzünden ayrılığa götürdü nıkahımıza 10gün kala ayrıldık neyse kısmetmiş 2 sene sonra tekrar barıştık ama şartlar aynı yapıcak birşey yok evlendik,eşim garip bir şekilde annesinden korkan bütün kararlarını önce annesine göre alan,dışarda aslan evde kedi bir adam ilk evlendiğimizde beni de kendine uydurdu annesi nasıl isterse öyle yaşıyor gibi göründük ,herşeyi gizli saklı yalan dolanla yaptık,mesela dışarı çıkıcaz kocam annesine diyemezdi ben karımla yemeğe gidiyorum,ikimizde işyerinde mesaideyiz deyip öyle yapardık yapacağımızı,bir kere ben isyan edecek oldum kayınvalideme bende gezmiyorum benim hakkım yokmu vs atarlanınca kocamın niye böyle davrandıgını anlamaya başladım,zaten adamın ikinci evliliğiyim demekki ilk eşinden tecrübeli ki yalan dolan yürütüyoruz herşeyi,evde zaten her yaptıgına karışır bir eşyanın yerini değiştirsen ertesi gün geri yerine koyar vs anlayacağınız eski dönem kaynanalarından ,sabrımın kalmadıgı bir gün tüm gemileri yaktım ağzıma geleni saydım kadına oda bana tabi,öyle özgüvenli ki bana kocana sor bakalım ben mi sen mi ye kadar götürdü işi:))) neyse ki kocam arkamda durdu bu biraz tırstı eskisi gibi değil ,bu arada evlilik terapistine gitmeye başladık amacım evleri ayırmaktı eşim ne zaman ki artık bu konuda adım atması doğru olanın ayrı evler fikri oldugunu anladı gitmedi terapiste çünkü annesi yıllarca onu baban öldü ben kendimi sana adadım sıra sende mantığıyla büyütmüş!! Tabi ben bu arada stresten iki bebeğimi kaybettim ,şimdi Allah yüzüme baktı gebeyim ama işler daha da zorlaşıyor sanırım bebeklerim ikiz olduğu için işi bırakmak zorundayım yani bu kadınla bütün gün aynı evde hamile oldugumu duydugunda yalandan hayırlı olsun dedi ,ağzı dolu dolu mutlu bile olmadı zaten daha önce kocamla bir kavgasında Allah size çocuk yüzü göstermesin diyebilen bir babaanne adayı ne beklersiniz :)bana bir kere sormadı senin için yapabileceğim birşey var mı diye beni bırak bebekler için bir ihtiyacınız var mı diye bile sormadı ,bir kavgamızda bana düğünde taktığı bütün takıları geri istedi bende verdim geçen bir baktım onları kendi takıyor neyse dedim sabır bu akşam ne göreyim kendine yeni yeni takılar almış misafir geldi bizim ki süslenmeye gitti, sanki kaynanam gelin ben kaynana...kıskandığımdam değil ama yeni bir sürece giriyoruz ben işi bırakıcam iki tane bebek masrafı ben maddi olarak idare edebilecekmiyiz derdindeyken kadın iki maaşıyla sadece kendine altın takı yatırımı yapıyor ve 4yıldır bize bir kere sormadı ev için benimde yapabileceğim birşey varmı ?alın şu parayıda bir eksiğinizi kapatırsınız vs
Şu an kudurmuş vaziyetteyim keşke o yeni takılarını hiç görmeseydim bana nispet yapar gibi takmış takıştırmış sizce bu ne demek ????ne yapmalıyım yok mu sayayım bu durumu ,yada içimde tutmayım saydırıyım mı yine birileri bana akıl versin kontrolü kaybetmek üzereyim((
 
Sakin saydirma çok dolmuşsun ona karşi iyice öfkelendirir seni. Bebeklerine yasatacagin stresi düşün. Gidebilecegi esi dostu bi yakini yokmu biraz sana da bizede degisiklik olur diyip gonderseniz. Yada sen eve uzun sureli kalicak bi yakinini cagir onun rahatsiz olacagi. Sana takilan altinlari gecici olarakmi istemisti oyleyse esin tekrar annesinden istesin. Tek oglu ve kiymetli bebekler olan ikiz torunlari icin bu kadar kayitsiz kalan babaanne hic gormedim demek ki suan oynuyor size karsi sizde esinle sakin ve planli olun. Halen sizinlemi o kismini tam anlayamadim. Ayyy bende neler dusunuyorum halbuki esimin annesiyle bi problem yasamadik bugune kadar. Bu babaannenin bebeklerin konusunda sana yardimci olacagini dusunmuyorum destek degil köstek olur. Eve yatili yardimci alacaginizi soyleyin hem de ayri eve gitmesi icin bi durum olusur
 
Vallahi canım benim o mu bizimle oturuyor ben mi onunla bilemedim :)sonradan gelen ben olduğum için onun evi gibi sanki, halbuki devletin eşime verdiği lojmanda oturuyoruz ama düzeni o kurmuş başlarda beni karıştırmıyordu sonra ben kavgayla falan bazı değişiklikler yaptım neyse altınları benden temelli aldı kendi takıyor zaten eşimde sen vermişsin zaten niye kızıyorsun ki diyor:) gideceği iki tane dayalı döşeli istanbul dışında evi var ama gidersem geri dönemem korkusundanmıdır nedir asla gitmiyor ,eşimle bununla uğraşmak istemediğimiz için gizli gizli gezdik bunu aylarca evden çıkarmadık yinede gitmek istemedi kendi evine ,kimsesi yok gerçi kardeşleriyle bile küsmüş ölüp ölmediklerini bile bilmiyor yani bu başımıza kaldı ölene kadar 77yaşında ama beni gömer hayat enerjisi benden genç:)offf mutlu olmak için birinin ölmesini istemek kötü ama o kadar çaresizim ki ,şaşıyorum kendime üniversite mezunu çalışan bir kadınım ve yaşadığım hayata bak
 
Karsiniza alip konusun herseyi ama planlayin esinle bebeklere yardimci lazim yardimciya oda lazim filan diyin. O kirada olmayan evlere ihtiyaci yoksa ve israrla sizinle kalicaksa yine buyuk ev olsun ve gercekten yardimci olsun katli yada yan yana iki daireye cevirin kapinizin bile ayri olmasi yeter. Eşinize buyuk iş düşüyor baskin konusmayi ikna edici konusmayi esinizin yapmasi lazim
 
Canım günaydın. çok zor bir durum ben de yaşadım. Nişanlıydım gerçi. yaş 22. başımda kavak yelleri, delikanlılık, inatçılık, özgüven işte her ne ise her şey var. annesi de tıpkı kaynanan gibi parmağında oynatmayı çok severdi oğlunu. Başta ben bunu hissetmedim çünkü daha yeni nişanlanmıştık ve beni istiyordu o zamanlar demek ki kadın. Ne zaman ki beni istememeye başlamış (benim haberim yok tabi) kavgalarımız başladı. Ben tabi kayınvalidemle muhatap olmadığım için yada o benimle muhatap olmadığı için yılanın başının o olduğunu bilmiyorum. Sadece nişanlım nişanlılığı kaldıramadı ağır geldi sapıttı diyordum. meğer çomağı sokan oymuş. Her hafta kavga her hafta küslük. artık en sonunda resti çektim. "eeeee başlatma sana da asabiyetine de, ben böyle bir evlilik istemiyorum. her gün bana bu tavırlarla mı geleceksin?. Yol yakınken ayrılalım" dedim. velhasıl ayrıldık. Ben tabi dimdik tutuyorum kuyruğumu:) özgüven nirvana bende. Tamam dedi o da. Velhasıl ayrıldık. aylar sonra tekrar barışmak istediğini söyledi. Kabul ettim deneyelim bakalım dedim. Meğer annesi istememiş beni, o zaman itiraf etti. ya o kız ya biz demişler. o yüzden benden vaz geçmişmiş. Ben de barışmak isteyince, sensiz olamıyorum deyince içten içe kayınvalideyi alt etmişim gibi gururlandım. Velhasıl tekrar görüştüğümüzü annesi öğrendi ve biz yine ayrıldık daha doğrusu o ayrılmak istedi. Tamam ama sakın geri gelme dedim. Gelmez mi geri dönmek istediğini söyledi aylar sonra. Hayır dedim. Sende o anne oldukça biz bir araya gelemeyiz, gelsek te ben sana, artık beni en ufak bir tehditte en ufak bir olumsuzlukta bırakmayacağına dair güvenemem dedim. velhasıl ben acıdan gebere gebere ayrıldık. Çok ağladım ölüyordum acıdan. Hiç böyle bir acı yaşamamıştım. Sanki o ölmüştü, öyle bir yas acısıydı. 3 yıl sürdü bu yasım. tabiki o teyzesinin kızıyla annesinin isteği üzerine ayrıldıktan 1 sene içinde evlendi. evlendikten sonra da çok aradı. haddini bildirince artık aramaktan vazgeçti şükür.Bazen diyorum ki "keşke annesini idare etseydim evlenseydik. Ben annesinin hakkından gelirdim kendimi ezdirmezdim" diyorum ama sonra "iyi ki vaz geçmişim çok şükür" diyorum.
Sen annesi ile oturmayı kabul etmekle büyük bir fedakarlık göstermişsin. ama eşinin de bunu unutmayıp seni bu kararına pişman etmemesi gerekiyordu. Bir anne ve eş arasında kalmak erkek için en zor olanmış.o zaman kalmayacak. o dakka işi çözümleyecek. sen haklısın sen sus, yada sen haklısın sen sus ve böyle davranma diyecek.Her iki tarafa da sen haklısın demekle olmuyor bu işler. O idare etmektir, çözüm orada değildir. Anne kendine çok güveniyor çünkü oğlu da zaten bu güvenini sarsmamış. ne olursa olsun eşinin tarafında olmalı bence bir eş. bence eşinle ciddi ciddi konuş bak böyle böyle diye durumunu, istediklerini, istemediklerini anlat. ve kararlı ol. Senden vazgeçemez inan. Zaten kayınvaliden de bunu bildiği için bu kadar zorluyor şansını. bebeklerden sonra papucunun dama atılacağının, oğlunu az da olsa kaybedeceğinin farkında bal gibi. Ondan bu kışkırtıcı halleri. Bir bahane bulup seni suçlu çıkartmak istiyor. Sakın onunla laf dalaşına girme seviyeni düşürme. o şimdi "aaa karının annene yaptıklarına bak bunlara göz mü yumacaksın" diye kendini mağdur gösterip oğluna buradan yürüyebilir.derhal eşine söyle o konuşsun annesiyle sen muhatap olma. konuşup çözüm bulmazsa sen de uzak davran eşine tavır yap. neyin var derse mutsuzum bu evlilik bazı konularda beni hayal kırıklığına uğrattı de. üzülsün bırak, düşünsün.konuşmazsan ben kendim konuşurum ama bu hiç iyi olmaz de. zaten evliiğinizin ilk zamanlarında ondan gizli iş yapmanız kötü olmuş. alışmalıydı oğlunun eartık evli bir insan olduğuna. sadece kendisine ait bir varlık olmadığına alışmalıydı. üzülecekti, üzülsün senin üzülmenden iyidir. olması gereken bu zaten. senin konumunu kabullenmeliydi önce.
bu durumu çözecek olan sadece eşindir. Şu anki kayınvalidem evimize ilk geldiğinde mutfak eşyalarının yerini kendi düzenine göre ister istemez değiştirmiş. Yerlerini bilemediği için sanırım. Eşime uyarmasını söyledim. Uyarmış benim de haberim yok ne ara söylediyse artık. Bir daha yaşamadık o sorunu sağolsun kayınvalidem de bana bir şey hissettirmedi. eşin de böyle olmalı önce senin huzurun önemli şu an. sen hamilesin biraz naz yap. belki bundan anlar.
Allah yardımcın olsun çok zor.
 
Günaydınn KIZLAR canım öncelikle diyecegim isten niye ayrılıyorsun? devlettesin sanırım ücretsiz izne cıkarsın.annelere cok izinler geldi sakın işten ayrılayım deme.biz evde böyle büyütüldük kadın ayakları üzerinde duracak.ilerde cok ararsın sonra isini.gerekirse 3 yıl ucretsiz izne cık.kayınvaliden neymiş öyle bende kayınpederle yaşıyorum.cok sakindir ancak hasta idare ediyoruz.yani esimde babasıyla oturacağımızi baştan söyledi ben kabul ettim ve iyi bir insandır kayınpeder.esin bizim annelerimizin iyi damat adaylarındanmıs evet ama annesiyle aynı evde yasaması pek cazip gelmedi.bende taktik hiç anlamam baharnaz ve diger arkadasları dinlersin.esin seni anlıyordur onunla konusup yanyana iki daireye gecin cidden.esin daha fazla uzağa annesini bırakmaz 77 yaşında teyzeyi.babam da 76 yaşında.bende evdekileri temizlikle bunaltiyorum.ellerinizi yıkayin falan Esine sıkıntilarını anlatta simdi olmasa da bebekler 1 yaşına gelince ayrilın.aslında sende benim gibi sessiz birisin yoksa kayınvalidenin yaptıklarını yüzüne vururdun ve ipleri de kopartırdın.ama bunu yapacak degerde görmüyorsan o yaşlıdır belki kafasıda pek normal degildir.veya gelinini seni cok kıskanıyor biliyorsun belli ki.bir komsumuzu anlatayım kiskanc kayinvslideyi.komsumuz gelinini cok kıskanırdı ve ayrılsınlar diye yıllarca bekledi.bak o gelini anlatayım.kayiñvalidesiyle hic kötü olmadi.her aksam kayınvalidede aksam yemegi yendi bırakmadığı icin.ilerki yıllarda kayınvalideden uzak güzel bir semtten ev aldılar.sonra kısa zamanda kayinvalideyide oradan yakınlardan ev alindı taşındı.hiç o eski kıskançlıklar kalmadığı gibi iyice yaşlandığı icin (simdi o teyze de 70 küsür yaşlarında) gelini icin elim ayağım diyor.sekreterligini ilaçti ufak tefek her seyi gelinine soruyor. Annem derdi ne kadar sakin bir kız diye.ama eskiden pek yüz vermezdi kayınvalideye anne dedigini de duymazdık.simdi de gayet iyiler.
 
Aaahhhhh bu kadınlaaaaaarrrr, her şey onların başının altından çıkıyor. Aahhhhhh bu erkekleeeeerrr, biraz daha güçlü olun birader. Zor işler valla, bu toplumda nedense her yerde aynı sorun var. Kadınlar, kadınlar, bırakın oğullarınızı kendilerine yeni bir hayat kursunlar, büyüdüler artık, çocuk değiller, size bağımlı hiç değiller, siz de kendi hayatınıza bakın. Kadınlar, kadınlar, siz kocanızla evlendiniz sadece, onu satın almadınız, ailesinden koparamazsınız, koparırsınız ama gönül bağını asla.. İleride boynunuza dolanacaktır o ilmek. Bu ikinciyi neden yazdım? Kardeşimin karısı da bizimle konuşmuyor da sebepsiz yere, benimle, annemle ve babamla. 4-5 yıl oldu. Geçenlerde bir de hamile olduğunu öğrendik, bir bıçak saplandı sanki ilk duyduğumda böğrüme. Çünkü ilk çocuklarını, biricik yeğenimi bu yüzden yeteri kadar göremiyorum. Hala sevgisini veremiyorum, üzülüyorum çok. Bir de üstüne tekrar hamile. Barışma girişiminde bulundum, madem yeni bebek geliyor, buzları eritelim diye. Ama maalesef mesajlarıma cevap vermedi. Doğurdu nisan ayında, gittik hastaneye, hem de dibimdeki hastanede yattı bir hafta, gidemedim. Doğum olduğu gün annem, babam ve ben sığıntı gibi gittik. Odası nerede onu bile bilmiyoruz. Kardeşim bizi kafeye gönderdi, sonra çağırdı gelin dedi. Gördük bebeği, geri kafeye döndük. Hatta orada kadının annesi ve ablası da vardı, Baktık onlar da bizimle konuşmuyor. Bütün suç benim kardeşimde ama elimiz kolumuz bağlı, hiçbir şey yapamıyoruz. Yeğenimi de iki kere 5 dakika falan gördüm. Duygularımı kapattım yeğenlerime karşı, ancak böyle başa çıkabiliyorum çünkü durumla. Ki ben çocukları bu kadar seven, çocuk sahibi olmak için bu kadar çabalayan.. Annem, babam, onlar için o kadar koşturan, maddi, manevi, fedakarlık yapan, seslerini çıkartmayan yaşlı insanlar. Yapılır mu bu yaa, adaletin var mı dünya
 
geçenlerde seni üzen anneme babama yapılanı hazmedemedim ve kavga ettim dediğin mesele buydu sanırım çok zor yaa ne biliim. insan ilişkileri en zor olanı çünkü sürekli değişken. erkek kardeşin sorunu biiyordur muhtemelern size söylemesi gerekiyor aslında. Siz de ona göre davranabilin ama gelin zaten ipleri koparmış sanırım. İnsan kendinden ziyade anne babasına bunların yapılmasına üzülüyor. anlayabiliyorum. İyi ki gelinimiz yok:))
 
Ne denir bilmiyorum. Ama bildiğim bir şey var ki ; iş erkeğe düşüyor. Zaten toplumda bilindik gelin - kaynana tabiri var. İlişkileri her ne kadar iyi olsa da tahmin ederim ki içten içe birbirlerini sevmezler. Buna rağmen gelin kaynana ilişkisi sorunsuz yürüyorsa , bunu korumak adına bir yolunu bulup eşiyle birlikte ortamdan uzaklaşması gerektiğini düşünüyorum. Yani iş er geç gerçek gelin kaynana durumuna dönüşecektir. Bunun önünü almak da, araya mesafe koymakla olur kanımca.
 
Yok yaa, o da başka bir mevzu. Kardeşime rest çekecek cesareti bulamıyorum. Çok konuştum onunla da ama elim kolum bağlı, çocuk var diyip durdu. Üstüne bir çocuk daha yaptı, kaza ile oldu dedi. İnanırsan. Dayımın karısı da konuşmuyor annemle, babamla ve yaşarken de anneannemle konuşmuyordu. Anneannem geçen sene vefat etti. Yine de biz hep iyi davrandık, el üstünde tuttuk, dayımı, çocuklarını, sürekli ağırladık. Sık sık Almanya'dan buraya geldiler (kadın hariç, o geldiğinde başka yerde kaldı) misafir etti annemler, oda verdi, yemek verdi, vs. Onun dışında dayımın buradaki bürokratik işlerine de koşturdular. Dayımın ve çocukların bir dediğini iki etmedik. Anladım ki kafamızı kuma gömüyormuşuz. Geçenlerde kuzen ki aram çok iyiydi geldi İstanbul'a, hepsi buradaydı gerçi. Konu açıldı. Bu arada dayım karısı gelene kadar annemlerde, karısı gelince otelde kalmaya başladı. Yine çağırdı bizimkiler, gelsin, kalsın dediler. Gelmedi. Annem çok üzüldü. Kuzen bana noldu mevzu ne dedi. Ben de, işte, annen annemlerle konuşmuyor ya, o, dedim. Aaaa, ne dese beğenirsin, annemi böyle kabul edeceksiniz! Neee!!! Yok yaaa, çok sinirlendim, kusura bakma, edemeyiz. Annem ne diyorsa haklıdır, sebebi bilmiyorum ama haklıdır, böyle kabul edeceksiniz dedi. O zaman minimum seviyede görüşelim dedim. Biraz tartıştık, çıktım gittim. Ve o aileyle ilişkimi bitirdim. Ve bu olayla sadece ben ve kuzenim değil, kimse birbiriyle konuşmamaya başladı. Bir kadının anlamsız kaprisi, iki ailenin kopmasına neden oldu maalesef. Ben çok üzüldüm, çünkü dayımı severdim, şimdi o ölmüş gibi üzülüyorum, göremem herhalde bir daha diye. Annem, babam çok üzüldü. Başka mevzular da oldu, buruk bir dönemdeyiz.
 
Naptın, Bahçeci'yi arayacaktın?
 
Ne hayatlar var insanların birbiriyle sorunu ne anlamadım ben önceden çok mu iyi niyetliymişim ne kendi kendime derdim ya. Üç günlük dünya neyi sorun ediyorsunuz gül gibi geçinsenize neyi paylaşamıyorsunuz diye ne kadar safmışım bunlar hep milletin yerini bilmediğirden oluyor anne ne demek o kadın onu bilmiyor hırsları egoları var hatta anladığım kadarıyla vicdandan da mahrum oğluna bunu yapacak kadar da merhametsiz ve hamile eşine B Bumeranqqq haline çok üzüldüm allah yardımcın olsun sen eşinin yanında ol işini bırakma psikolojik destek al sana manen destek olacak elbette biri vardır yalnız kalıp kafayı yeme allah aşkına bu kadının ekmeğine yağ sürme strateji geliştir işin çok zor inşallah üstesinden gelirsin eşin belliki annesinin karşısında aciz sen güçlü olmalısın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…