- 10 Eylül 2008
- 2.118
- 1.687
- 683
- Konu Sahibi akideciknane
-
- #55.561
Kolay bir hafta diliyorum canım. Tedavinde güzel haberlerini bekliyoruz. Hepimiz için güzel haberler alıp vereceğimiz bir hafta olsun inşallah ...günaydın kızlar, iyi haftalar olsun. ben iş açısından çok yoğun bir haftaya giriyorum. büyük olasılıkla akşamları müsait olduğumda bakabileceğim buraya. aklım sizde olacak. çarşamba kontrolüm var. mutlaka haber veririm durumları size. moraller yüksek tutulacak tamam mı?
Elimizden geleni yapıyoruz canım. Bu uğurda sağlığımızı bile riske atıyoruz. İnanıyorum ki mucizelerden biri, bir gün bizi de bulacak. Diyelim ki olmadı . Eşinin dediği gibi, dünyanın sonu değil. Herkesin çocuğu olacak diye zorunluluk yok. Hoş her isteyenin çocuğu da yok. İlk örnek biz olmayacaz yani. O yüzden , sadece tevekkül .Günaydın. ben bugün yine melankolik ve duygusalım. dün akşam eşim bilgisayarının başında ben de oturma odasındaydım. yanıma geldi ne yapıyorsun dedi. hiiç. dedim canım sıkılıyor, kendimi çok yalnız hissediyorum. bu elin memleketinde tek başımıza kaldık, bebeğimiz de olmuyor. Biz böyle tek başımıza yaşlanacağız diye ağlamaya başladım. Olmazsa olmasın napalım dünyanın sonu değil ya. elimizden geleni yapıyoruz işte. Biz ikimiz varız.çok şükür dedi. dedi ama gel de bana sor.
Artık ne bebekle ilgili bir umudum ne de bir sevincim var. Çocuksuz bir evlilik daha nasıl olabilir bunu tecrübe etmek falan istemiyorum. Çünkü biliyorum bu her ay büyüyecek bir yara olacak bende. Buna alışmak diye bir şey de yok bence. İçinde hep bir yara olarak kalacak bu duygu.İnsanlardan kendini soyutlayacaksın. Özellikle de çocuklu insanlardan.Çünkü her yeni bebek haberi, gördüğün her bebek bu yarayı daha da kanatacak biliyorum. Taa ki sen de bebek sahibi olana kadar...Allah yardımcımız olsun
Kuzum sen hakikaten kötü hissediyorsun. Ben henüz senin gibi hissetmiyorum ki kaç tedavi gördüm.... bebeklilerle de hep göeüşüyorum bebek sevmek en sevdiğim:) soyutlamıyorum da kimseden kendimi. Olmuyorsa olmuyordur... kabullenmek lazım. Herkesin bu süreci aynı şekilde kaldırması beklenemez ama bence kendine yeni uğraşlar mı bulsan acaba... bu konuyu bu kadar düşünüp üzülmemen lazım. Akşamları kurup kurup durmaman lazım. Eşin de bir müddet sonra sıkılabilir adamın kafasına bunları sokmasan daha iyi okur bence. Bulaşıcıdır hisler... o da böyle hissetmeye başlarsa vay halinize... sana nasıl yardımcı olabilirim bilemiyorum...Günaydın. ben bugün yine melankolik ve duygusalım. dün akşam eşim bilgisayarının başında ben de oturma odasındaydım. yanıma geldi ne yapıyorsun dedi. hiiç. dedim canım sıkılıyor, kendimi çok yalnız hissediyorum. bu elin memleketinde tek başımıza kaldık, bebeğimiz de olmuyor. Biz böyle tek başımıza yaşlanacağız diye ağlamaya başladım. Olmazsa olmasın napalım dünyanın sonu değil ya. elimizden geleni yapıyoruz işte. Biz ikimiz varız.çok şükür dedi. dedi ama gel de bana sor.
Artık ne bebekle ilgili bir umudum ne de bir sevincim var. Çocuksuz bir evlilik daha nasıl olabilir bunu tecrübe etmek falan istemiyorum. Çünkü biliyorum bu her ay büyüyecek bir yara olacak bende. Buna alışmak diye bir şey de yok bence. İçinde hep bir yara olarak kalacak bu duygu.İnsanlardan kendini soyutlayacaksın. Özellikle de çocuklu insanlardan.Çünkü her yeni bebek haberi, gördüğün her bebek bu yarayı daha da kanatacak biliyorum. Taa ki sen de bebek sahibi olana kadar...Allah yardımcımız olsun
evet canım. maddi manevi gücümüzün yettiği yere kadar uğraşacağız. allah tez zamanda sağlıklı bir evlet versin hepimize inşallah.Elimizden geleni yapıyoruz canım. Bu uğurda sağlığımızı bile riske atıyoruz. İnanıyorum ki mucizelerden biri, bir gün bizi de bulacak. Diyelim ki olmadı . Eşinin dediği gibi, dünyanın sonu değil. Herkesin çocuğu olacak diye zorunluluk yok. Hoş her isteyenin çocuğu da yok. İlk örnek biz olmayacaz yani. O yüzden , sadece tevekkül .
şu an yeni bir hayal kırıklığı yaşadığım için belkide böyleyim. Aslında çok ta takmıyordum ama...Kuzum sen hakikaten kötü hissediyorsun. Ben henüz senin gibi hissetmiyorum ki kaç tedavi gördüm.... bebeklilerle de hep göeüşüyorum bebek sevmek en sevdiğim:) soyutlamıyorum da kimseden kendimi. Olmuyorsa olmuyordur... kabullenmek lazım. Herkesin bu süreci aynı şekilde kaldırması beklenemez ama bence kendine yeni uğraşlar mı bulsan acaba... bu konuyu bu kadar düşünüp üzülmemen lazım. Akşamları kurup kurup durmaman lazım. Eşin de bir müddet sonra sıkılabilir adamın kafasına bunları sokmasan daha iyi okur bence. Bulaşıcıdır hisler... o da böyle hissetmeye başlarsa vay halinize... sana nasıl yardımcı olabilirim bilemiyorum...
İşte beklediğim cevapevet canım. maddi manevi gücümüzün yettiği yere kadar uğraşacağız. allah tez zamanda sağlıklı bir evlet versin hepimize inşallah.
Yapma canım üzme kendini bu kadar olmayacaksa da olmayacak... bebişli atkadaşalarım hep gençler. Kabullendim diyorum onlar yaşındayken evlenseydim benim de olurdu... hiç düşünmüyorum bile benim bebeğim olmayacak mı diye... arada kendimi kötü hissettiğim oluyor olmuyor değil ama hemen bir tokat atıyorum kendime. İşin gücün var mal gibi oturup ağlıyorsun diye. Bir de işimiz gücümüz eşimiz ailemiz var sağlıklılar öok şükür. Çok üzülünce de Allahın gücüne gidermiş gibi geliyor. Ne kadar kötü durumda olanlar var sen oturmuş ağlıyrpsun dermiş gibi geliyor... sana faydalı olacaksa bu şekilde düşünebilirsin...şu an yeni bir hayal kırıklığı yaşadığım için belkide böyleyim. Aslında çok ta takmıyordum ama...
öyle tabi çok şükür eşimiz, işimiz, ailemiz, sağlığımız var. Ben çok bunaldım sanırım. Bir yıldır Urfadan çıkmıyorum. Bir uzaklaşmak iyi gelecektir.Yapma canım üzme kendini bu kadar olmayacaksa da olmayacak... bebişli atkadaşalarım hep gençler. Kabullendim diyorum onlar yaşındayken evlenseydim benim de olurdu... hiç düşünmüyorum bile benim bebeğim olmayacak mı diye... arada kendimi kötü hissettiğim oluyor olmuyor değil ama hemen bir tokat atıyorum kendime. İşin gücün var mal gibi oturup ağlıyorsun diye. Bir de işimiz gücümüz eşimiz ailemiz var sağlıklılar öok şükür. Çok üzülünce de Allahın gücüne gidermiş gibi geliyor. Ne kadar kötü durumda olanlar var sen oturmuş ağlıyrpsun dermiş gibi geliyor... sana faydalı olacaksa bu şekilde düşünebilirsin...
İnşallah canımöyle tabi çok şükür eşimiz, işimiz, ailemiz, sağlığımız var. Ben çok bunaldım sanırım. Bir yıldır Urfadan çıkmıyorum. Bir uzaklaşmak iyi gelecektir.
Bu kategoride olmak çok zor, kimsenin olduğunu düşünmüyorum. Kendi adıma ben cocuğumun olmasını çok istiyorum. O yüzden durumu kabullenip mücadeleden başka çıkış yolu olmadığını bildiğimden böyle kendimi iyi tutabiliyorum. Eşimi çok seviyorum aramız iyidir ama aslında o benim hedefime ulaşmam için bir araç şu an. Bazılarınız bana kızbilir ama Erkeklerin çoğu bulundupumuz durumu anlamıyor ve yeterinc destek vwrmiyor. O yüzden sadece araç onlar bebek sahibi olmak içib... kimi araba almaktan bhseder kimi iş kurmaktan... sanki bunlar cocuk sahibi olmamamıza yarayacakmış gibi. arada biz üzülünce gelir de avuturlar ama gerçekten işin aslını bilmiyorlar.cocuk olmadan bence tam aile olunmuyor ve ayrıca kadın da güçlü olmuyor... bu yüzden ben kendim için istiyorum cocuğu belki de bu yüzden iyiyim motalim yerinde... bir de bu şekilde bkmak lazım.Bence bu durumu göğüsleyebilenler; eşleriyle sevgi bağı çok kuvvetli olanlar evliliği çok sağlam olup tam anlamıyla duygusal tatmin yaşayanlar.
Kendi adıma ben o kategoride değilim
Ben tamamiyle öyle düşünmüyorum. Muhakkak eşin yeri ayrı çocuğun yeri ayrıdır. Sevgi saygı tabi ki azalmıyor çocuk yok diye çok şükür, ama evlilikte bir monotonluk olmuyor değil.Bence bu durumu göğüsleyebilenler; eşleriyle sevgi bağı çok kuvvetli olanlar evliliği çok sağlam olup tam anlamıyla duygusal tatmin yaşayanlar.
Kendi adıma ben o kategoride değilim
Evet siz şanslı gruptansınız.zaten insanların enerjisinden belli oluyorBu kategoride olmak çok zor, kimsenin olduğunu düşünmüyorum. Kendi adıma ben cocuğumun olmasını çok istiyorum. O yüzden durumu kabullenip mücadeleden başka çıkış yolu olmadığını bildiğimden böyle kendimi iyi tutabiliyorum. Eşimi çok seviyorum aramız iyidir ama aslında o benim hedefime ulaşmam için bir araç şu an. Bazılarınız bana kızbilir ama Erkeklerin çoğu bulundupumuz durumu anlamıyor ve yeterinc destek vwrmiyor. O yüzden sadece araç onlar bebek sahibi olmak içib... kimi araba almaktan bhseder kimi iş kurmaktan... sanki bunlar cocuk sahibi olmamamıza yarayacakmış gibi. arada biz üzülünce gelir de avuturlar ama gerçekten işin aslını bilmiyorlar.cocuk olmadan bence tam aile olunmuyor ve ayrıca kadın da güçlü olmuyor... bu yüzden ben kendim için istiyorum cocuğu belki de bu yüzden iyiyim motalim yerinde... bir de bu şekilde bkmak lazım.
Günaydın. ben bugün yine melankolik ve duygusalım. dün akşam eşim bilgisayarının başında ben de oturma odasındaydım. yanıma geldi ne yapıyorsun dedi. hiiç. dedim canım sıkılıyor, kendimi çok yalnız hissediyorum. bu elin memleketinde tek başımıza kaldık, bebeğimiz de olmuyor. Biz böyle tek başımıza yaşlanacağız diye ağlamaya başladım. Olmazsa olmasın napalım dünyanın sonu değil ya. elimizden geleni yapıyoruz işte. Biz ikimiz varız.çok şükür dedi. dedi ama gel de bana sor.
Artık ne bebekle ilgili bir umudum ne de bir sevincim var. Çocuksuz bir evlilik daha nasıl olabilir bunu tecrübe etmek falan istemiyorum. Çünkü biliyorum bu her ay büyüyecek bir yara olacak bende. Buna alışmak diye bir şey de yok bence. İçinde hep bir yara olarak kalacak bu duygu.İnsanlardan kendini soyutlayacaksın. Özellikle de çocuklu insanlardan.Çünkü her yeni bebek haberi, gördüğün her bebek bu yarayı daha da kanatacak biliyorum. Taa ki sen de bebek sahibi olana kadar...Allah yardımcımız olsun
Son noktasına kadar katılıyorum duygularına. Ama henüz iş işten geçmedi çok şükür umut hala var.Kıyamam Aynı duyguları yaşıyoruz inan bana.. Eşim destek olmaya çalışıyor ama nereye kadar. Ona da üzülüyorum. Eski kıpır kıpır olan eşi yok artık karşısında. Hep bebekle ilgili kafa yoran, beslenen, konu okuyan, doktor araştıran ve giderek panikleşen ve içe kapanan bir karısı oldu. Hep aklımda tek başımıza yaşlanacağımız. Herkesin bize eksik ve acıyarak bakacağı. İkimizden bir can dünyaya getirip, "bak yüzü sana benziyor, elleri bana". "Bak bu huyunu benden almış, şunu senden" diyerek büyütebileceğimiz bir melek olmadan devam edeceğimizi düşünmek gerçekten acı verici. Evlenmeden önce ben hep derdim kız istiyorum diye oda bana hep -sana benzesin derdi ve bende -hayır sana benzesin yada gözleri, teni sana benzesin, boyu bana benzesin falan diye kendimizce ikimizden bir bütün yaratırdık parçalarımızı birleştirerek ve bebeğimizi hayal ederdik.. Ben karnıma yastık koyardım nasıl yakışıyor mu derdim? Gülüşürdük..
Şimdi gülüşmelerimiz azaldı.. En kötüsü bu..
Ama pes etmek yok. Umut biterse, hayatta biter.. Yola devam.
Yapmayın kızlar , etmeyin. Gülüşleriniz de azalmasın keyfiniz de kaçmasın. Haa güne melankolik başlayabilirsiniz , izin veriyorum ama bunu gününüze hayatınıza mal etmeyin. Şükür etmemiz için onlarca sebep var. Bizi böyle beklettiğine göre Allah ın bir bildiği vardır. Bir Mevlana felsefesi der ki: ''Üzülme! Bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı içindir, ya da olmaması gerektiği içindir. '' Geç evlenmiş olmamız da bunun kanıtıKıyamam Aynı duyguları yaşıyoruz inan bana.. Eşim destek olmaya çalışıyor ama nereye kadar. Ona da üzülüyorum. Eski kıpır kıpır olan eşi yok artık karşısında. Hep bebekle ilgili kafa yoran, beslenen, konu okuyan, doktor araştıran ve giderek panikleşen ve içe kapanan bir karısı oldu. Hep aklımda tek başımıza yaşlanacağımız. Herkesin bize eksik ve acıyarak bakacağı. İkimizden bir can dünyaya getirip, "bak yüzü sana benziyor, elleri bana". "Bak bu huyunu benden almış, şunu senden" diyerek büyütebileceğimiz bir melek olmadan devam edeceğimizi düşünmek gerçekten acı verici. Evlenmeden önce ben hep derdim kız istiyorum diye oda bana hep -sana benzesin derdi ve bende -hayır sana benzesin yada gözleri, teni sana benzesin, boyu bana benzesin falan diye kendimizce ikimizden bir bütün yaratırdık parçalarımızı birleştirerek ve bebeğimizi hayal ederdik.. Ben karnıma yastık koyardım nasıl yakışıyor mu derdim? Gülüşürdük..
Şimdi gülüşmelerimiz azaldı.. En kötüsü bu..
Ama pes etmek yok. Umut biterse, hayatta biter.. Yola devam.
Çok güçlü, sabırlı insanlar var, çok kötü şartlarda olup ama hala hayattan, yaşamaktan umudunu kesmeden yaşamaya devam eden. Beden özürlü olup hayata sıkı sıkı tutunan, kötü hastalıklara yakalanıp hala etraflarına ışık saçıp benim umudum var diyen.Son noktasına kadar katılıyorum duygularına. Ama henüz iş işten geçmedi çok şükür umut hala var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?