- Konu Sahibi akideciknane
-
- #70.421
Biraz uzun yazıcam ama sanırım içimi de dökmek istiyorum.
39 yaşındayım. 30 yaşında çikolata kisti ameliyatı oldum ve 6 ay sonra AMH değerim en dip seviyeye indi. Çikolata kistim sadece 4.5 santimdi. Bugün doktorlar 12 santimi bile ameliyat etmiyorlar rezervleri çok düşüreceği için. O kadar bilinçsizce yattım ki masaya.
Sonra doktorlar yumurta dondur dediler bana, daha evli de değilim. Başladık tedavilere. Ama her tedavide maximum 3 tane gelişiyor ya onlar da ya boş çıkıyor ya da 1 tanesi kaliteli çıkıyor. Bu şekilde 8-9 tedavide anca 4 kaliteli yumurtayı dondurabildim geçtiğimiz 7-8 yılda.
Geçen sene bir anda ateş basmaya başladı. Ben tabi anladım, test yapıldı hemen FSH 94 olmuş. Menopoz dediler ve ben 2 ay kesintisiz ağladım. Ve o ara nişanlanıyorum. Eşime o zaman “menopoz” kelimesini kullanmadan durumu anlatmaya çalıştım. Benim yumurta rezervim az gitgide azalıyor belki hiç bebek sahibi olamaycağım diye.. ama anlamıyor tüp bebek yaparız diyor mesela.. tekrar anlatıyorum yumurta çıkmazsa o da yapılamaz diye ama işte bizim gibi anlamıyor.
Aylarca ateş bastı cyclo ya başladım ve her ay hasta olduğumda doktora gittim yumurta takibi yaptım. Ama artık yumurta toplamayalım döllenmeden dondurursak yaşamazlar yaşınız geçti kaliteleri düşük. Artık evlenin gelin tüp bebek yapalım dediler. En azından bir yumurta olan aylarda cyclo içmedim fazladan hormon almayım diye.. 2-3 ay yumurta oluyor 2-3 ay olmuyor şu an durum bu. Yumurta olmazsa da 10 gün içinde ateş basmaya başlıyor. Korkunç bir döngü. cyclo kullanırken de kendi kendine hamile kalma ihtimali sıfır.. nereden tutsam olmuyor..
2 ay önce evlendim 2019 haziran başı. Eşim bütün durumu biliyor biz evlendiğimizin 15.günü doktora gittik.1 yumurta vardı ilaçla büyüdü kaliteli çıktı. Eşimin de spermleri Allahtan sorunsuz çıktı. Döllendi ama embriyo geç gelişti. 3. Günde 4 hücreli oldu o şekilde dondurdular. doktor orta kalite dedi embriyo için ama bunlar da tutabilir dedi.Yavaş gelişiyor çünkü benim yumurtam kalitesiz işte.
bu arada OPU’da PRP yaptı doktor çok ümitli bir şekilde. 10 hastanın 8 inde işe yarıyor ,, geçen ay senin gibi bir hastama yaptım ertesi ay 4 yumurta ile geldi dedi. 4 yumurta bir mucize benim için tabi ümitlendim ama bu ay doktora gittim yumurta sayım sıfır. Rahim ince. Yine Gonal F başladık 3-4 gün hiç gelişme olmadı ve bana Cycloyu verdi hemen öbür ay gel dedi gönderdi. PRP nin işe yaramadığı %20’lik kesime girmeyi başarmış oldum. Belli olmaz tabi belki ilerili aylarda işe yarar çıkar yumurta.
Dondurulmuş yumurtalarımın yaşı daha genç. 33 yaşında dondurduğum var mesela en genç. Ama onları da ilk etapta harcamak istemiyorum. Ne bileyim onlar da benim sigortam gibi. Bir embriyo transferini şu an yapabildiklerimle deniyim diyorum tabi bilmiyorum iyi bir fikir mi? Ne bileyim kanım pıhtılaşıyodur, rahim de başka bir sorun vardır.. öyle de durumlar beni bulacaksa sigortadaki yumurtalarımı denerken bulmasın dedim.
bizim yaşlarda böyle orta kalite embriyorlar ile hamile kalanlar var mı?
Şimdi öbür ay yine yumurta var mı diye gideceğim. Bir embriyo daha yapabilirsek hayatımda ilk kez transfer yapılacak ve durumu göreceğiz. Bu ay yumurta olmayınca yine ağladım ama toplandım. Zaten artık alışıyorum ağlamaya ve sonra toplamaya. Herhalde son bir yıldır her ay en az 5 kere doktora gidiyorum. Yoruldum da demek istemiyorum bu bir sınav diye düşünmek istiyorum ama eğer bu yolun sonu olumsuz olursa da nasıl toparlarım bilmiyorum kendimi..
Eşim çok bebek istiyor bir yandan da beni üzmemek için napalım olmazsa olmaz ben seni seviyorum biz ikimiz mutlu mutlu yaşarız diyor ama hem çevremizde herkes bebek yapıyor biliyorum onun da en az benim kadar içi gidiyor hem de bunu bana çaktıramıyor üzülmeyim diye. Bir de evlenir evlenmez kendini hastanede buldu o da gerçekten çok şaşkın oldu durumdan. Bu ay hatta denemiyoruz yumurta yok dediğimde neredeyse sevindi sonra deneriz diye. Ben yıllardır bu sürecin içindeyim ama o hiç alışık değil. Onunla da aramız ilk günden gerilsin istemiyorum ama bu tedavileri yapmadan da olmayacak bu iş.
Bir de bize gelip kendi hamile kalış hikayeleirni anlatan , ultrasonda kese resimlerini gösteren arkadaşlarımız var; korunurken hamile kalan bir diğeri ise hadi çocuk yapalım diye karar verip ilk denemede hamile kalan arkadaşlarımız var ki bu süreçte gerçekten onlar için çok sevinsem de bize kamera şakası yapılıyor gibi hissediyorum. tabi bizim durumu bilmiyorlar ama trajik bir durum oldu her ikisinin de hikayeleri bizim için..
bir de herkes eee artık kaç yasındasınız beklemeyin hemen çocuk yapın diyor ya orada gerçekten çıldırasım geliyor..
Neyse uzun oldu ama yazmak istedim. Son noktaya kadar vazgeçmeyeceğim ben… umarım hepimizin yolunun sonu aydınlık olsun bu kadar çektiğimize değsin..
Herkese merhaba,
foruma ilk yazdığım mesajı buldum geçen yaz... önce onu hatırlatmak istedim. çok çok umutsuz olduğum son aylarda foruma da hiç yazmamıştım. şimdi özellikle yazıyorum buradaki herkesle aynı duyguları paylaştığım için ve bu yolun ne kadar zor bir yol olduğunu bildiğim için ve özellikle kimse ümidini kaybetmesin diye.. maximum %5'lik bir şansım vardı ve o tuttu.. şimdi 9 haftalık hamileyim.. haftalarca inanamadım gerçekten..bundan 6 sene önce dondurduğum yumurta 3.gün embriyosu oldu ve de o embriyo tuttu..transfer zamanı bile ve kan testine kadar olan o 12 günde bile hatta testi yaptığımda bile inanamamıstım.. çünkü 10 senedir kist ameliyatları yumurta takibi toplamaya calısmalar sonra menapoz...vs her sey bu kadar zor giderken ilk denemede ve zaten elimde olan topu topu 3-4 yumurta ile hamile kalmak baya umutsuz görünüyordu.. herkesin tek tedavide 7-8 yumurtası cıkarken benim 7-8 yıl uğraşmama rağmen elimde sadece 3-4 yumurta vardı ve kesinlikle devamı yoktu..artık bir tane bile yumurta çıkmıyordu
çok uzatmak istemiyorum sadece sunu yazmak istedim aylar sonra foruma nolur , nolur nolur umutsuzluğa kapılmayın, imkanlarınız elverdiği sürece deneyin deneyin deneyin,, umudunuzu kıracak durumlar olsa da kalkın toparlanın vazgeçmeyin.. bir tane bile yumurta varsa umut vardır.. doktorlar bana senin sansın %5 dedi ve kıbrısı donasyonu önerdiler, evlat edinmeyi önerdiler..3-4 yumurtan var ama bu sayı az dediler.. yüreklendirecek bir konuşma yıllarca duymadım.. bazı ismi çok iyi bilinen doktorlar yüzüme bile bakmadı bana hiç gelme gerek yok dedi..ama denedim.. yıllarca yumurta kovaladım her ay 4-5 kere doktora gittim ateş basarken bile içmediğim vitamin denemediğim kür almadığım hormon kalmadı..ve zamanı gelince mucize beni de buldu çok şükür..belki size de bu hikaye ufak bir umut olur diye yazmak istedim.. bir de kendi kendime söz vermiştim bir gün hamile kalırsam yeniden girip foruma hikayemi anlatacaktım.. çok şükür kısmet oldu.. herkesin hikayesi aynı olmuyor, bizlerin sınavı daha zor yazılmış orası kesin ama 1 yumurta varsa bile umut vardır nolur siz de inanın :)))