Hanimlar, beni hatirlamayanlar icin yazayim; ben yurtdisinda yasiyorum. Ilk 5 tedavimi Istanbul'da yaptirmistim, Bulent Urman'la basladim, Semra Kahraman ile devam ettim. Ayrica fikir almak icin, Bahceci'ye, Cankat Klinige de gittim. Sorun yumurta azligi ve kalitesi idi. Yani her tedavide 2 tane A kalite embriyo olusuyordu ancak hicbir zaman tutunma olmadi. Bunu da yasimiza bagli olarak, yumurta kalitesizligine bagladilar. 2013'de Turkiye'ye gelip gitmekten vazgectim. burada (Cek Cumhuriyeti) iyi bir doktor buldum ve HER AY denedim. Bir ay ilac destekli, bir ay ilacsiz folikul toplandi. Ilacsiz olan aylarda folikuller hep bos cikti, yani dogal aylarda yumurta yapmiyor vucudum. Ilacli aylarda ise yine A kalite embriyolar, ama tutunma yok. Bu arada yeni bir sorun basladi, endometrium kalinlasmiyordu, en fazla 5.5-6 oluyor ki bu yeterli degil. Doktorlarin hepsi sizin sansiniz %2-5 arasi, denk gelmesi lazim dediler. Bizim sabrimiz tasti, donor yumurta ile bu ise son vermeye karar verdik, ancak o da ise yaramadi, herkeste tutan yumurta bende yine tutmadi. Bunu denemek bile cok zor bir karardi bizim icin, tutmayinca allak bullak olduk. Her iste bir hayir vardir, artik kendi sagligima bakayim, yeter artik israr etmeyelim dedik. Son bir defa yumurta toplattik. Ancak bu sefer farkli olan bir sey vardi. Bir onceki tedavimde (donor yumurta ile olan) endometriyumu hazirlamak icin daha fazla zamanimiz vardi, farkli ilac dozlari uygulandi, ben de Cin caylari ile zaten aylardir endometriyum uzerine calisiyordum. Kalinlik 9-11mm olmustu, daha once hic olmadigi kadar kalindi. Hemen arkasindan kendi yumurtalarimda deneyince, bence endometriyumun daha saglikli olmasi etki etti, embriyom tutundu.
Bu yuzden embriyo dondurmaya ben cok inaniyorum, bu sekilde endometriyumu daha farkli hazirlayabiliyorlar. Bana dondurma yapmadilar hic, zaten az yumurtan var, her seferinde taze yerlestirelim dediler, hic bir doktoru ikna edememistim. Ama neyse, dogru zaman bu zamanmis.
Ben 4 sene denedim, neler neler gecirdim, kan ve gozyasi, saglam bir psikolojiye sahip olmama ragmen ne surundum ne surundum. Bir ara agir depresyona giriyorum galiba dedim, kiyisindan dondum. Gencken hic cocuk dusunmezdim, gec evlenip cok sevince cocuk istedim, tum ailem ve arkadaslarim 'sen basaramadikca israr ediyorsun, birak artik, sagligina bak' diye israr edince, onlara vazgectik dedim, burada her ay denemelere devam ettim. Cok zor olan kararlar vermeye gelmisti sira, mesela donor embriyo, ama onu da denedik. Insanlar tasiyici anne buluyorlar. Bunlar olmazsa evlat edinmek de bir secenek. Yani o yoldan, bu yoldan muhakkak evlat sahibi olacaktik bu sene. Evlat edinmeyi arastirmaya baslamistik. Kendimize sozumuz var; kendi cocugumuz oldugunda dahi muhakkak en az bir tane kimsesiz cocugun sorumlulugunu alip ona sevgi ve destek verecegiz. Bizler cocuk sahibi olmak icin bu kadar uzulur aci cekerken, kimbilir ne caresiz minik bebekler bizim sevgimize muhtac bekliyor.
Benim size diyecegim, kalbinizi ferah tutun, bu cok cok uzun bir surec, ama bitecek, herkes kendi dogru kararini verecek ve o yoldan cocuk sahibi olacak, bir yol kapanirsa obur yolu zorlamak lazim, o da olmazsa baska yolu. Cok yazdim. Hepinize sevgiler, sabirlar, sagliklar olsun.