İnan o kadar garip bir haldeyim ki şu an sanki hiç çocuğum olmamış, sanki hiç bu duyguyu yaşamamışçasına bebek istiyorum..
kimseye de söyleyemiyorum anneme bile söylemedim çünkü biliyorum kızacak, ben sana çok söyledim neden zamanında yapmadın diyecek, kayınvalidemler, görümcem, eşimin ananesi bile, herkes inan herkes başımın etini yedi, bense asla ben tek çocuk seviyorum onu en iyi şekilde yetiştiricem dedim durdum, inanamıyorum kendime..
Benim doktorumda doğal yolla deneyeyelim olmazsa bakarız çünkü herşeyin normal ve sağlıklı dedi, deneyeceğiz ama bir yandan da yaş ilerliyor, 38 yaşla 40 yaş arası bile uçurummuş bu olayda onu anladım..
Herşeyimiz aynıymış benim eşimde zamanında söyledi yapalım dedi, hatta 3 çocuk istiyordu, inat ettim, arnavut inadı var bende
Şimdi sen istersen ben zaten isterim sana zamanında ne kadar söyledim deyip duruyor ve çok haklı..
Önce biraz deneyip o şekilde tüp bebek mi yapsam? İnan bilmiyorum, bir yandan da acaba Allah vermiyorsa uğraşmamak mı gerek diyorum ama geceleri bebek için dua eder oldum
Noldu bana böyle bilmiyorum
Ayrıca kızım büyürken ben kariyer peşindeydim,
iş hayatımın zirvesinde olduğum için bırakamadım, babannesi büyüttü,
şimdi diyorum bebeğim olsa gönlüme göre büyütürüm, hem daha tecrübeli, çok daha olgunum, anneliğimi doyasıya keyifle yaşarım ama Allah nasip ederse..