oyyy oyyyyyyyyy iş yerim son çırpınışlarda bekleme modunda toplu izine çıktık evde oturupta yemek yememeye dayanmak dahada zor ve ben bu diyetle verdiğim 7 kilonun hepsinide geri aldımm
kendime acır haldeyim moralim bozuk 6 aylık hamile bayan gibi duran koca göbeğim ben burdayım diyo yine başlayamıyorum yaaaaaaaaaa şu gaza gelenler nası gelip başlıyosunzu ne olur banada bir hal çareeeeee
(winston mesaj gelmiş özleden ama ben cevap yazamıyorum okuyamdımdaa kilo vermedinmii başkaa çizelgende değişme yokk hadi ne olur sen bariiiii beni kıskandırrr )
Hey hey pes etmek yok

Özel mesajda şunu yazdım; bizim gruna mesaj bırakmıştın ya, başkanla konuşmuştum.Cuma zayıflama yarışmasına katılmak isteyenler diye bir topik var, oraya kendini tanıtan bir yazı yazıyorsun sonra grup başkanları azimli, istekli gördükleri elemanları gruplara davet ediyorlar (eğer yer varsa) Bizim başkan da senden oraya yazmanı istemişti ki davet yollayabilsin.
Diyet olarak bunu tam teşekküllü yapmıyorum ama hayatıma tek tip beslenmeyi soktum bu ara.Mesela 2 gün üst üste yoğurt yedim.Bugün meyve günü yapıyorum, akşama kadar 3 portakal yiyeceğim.Yarın canım et isterse et günü yapacağım.Yani sırasıyla takip etmiyorum (Özellikle patatesli kısmı 5-6 kez yapan biri olarak patatesten imanım gevredi) Mesela sabah canım yumurta mı istedi, bir yumurta haşlıyorum yiyorum, öğle ve akşam da yumurta yiyorum.Yani sırayla yapmıyorum,ama yapıyorum.
Bizim grup perşembe kilo bildiriminde bulunuyor (yarışıyoruz ya) o yüzden sadece perşembeleri değiştiriyorum çizelgemi, ama şu kadarını söyliyeyim şu an 2 kilo daha verdim.Yani boğazı tutup, kaçamak yapmayıp, azıcık da spor yapıldığında elbet gidiyor bacım, moral bozmaya gerek yok.
Motivasyon için neler yapıyorum?
1-Eski zamanların bir fotosunu buz dolabına astım, her mutfağa gittiğimde ya da buzdolabına yaklaştığımda o ince ve zarif halimi görüyorum.
2-46 beden başladığım yolculuğumda 40 beden bir pantalon almıştım, 2 aydır ona girmeye çalışıyorum (3 günde bir deniyorum).İlk zamanlar diz üstüne pantalon çıkmazken, 2 gün önce neredeyse düğmelerini kapatabildim. (Popo kısmı daha erimek istiyor ama en azından zorladım mı 40 bedene girebilir hale gelmişim)
3-Tanıdık, tanımadık herkese annem sağolsun "winston bir diyet yapıyor, 10 kilo vermiş, diğer 10 kiloyu da verebilecek, görseniz tanımazsınız" diye anlatmış, doğal olarak diğer eş,dost-akraba ile görüşeceğim ve rezil olmamak için zayıflayacağım günleri düşünerek yemiyorum.
4-Eşime sürekli masaj yaptırıyorum, o "buranda yağ kalmamış, buran kas olmuş" dedikçe iyice gaza geliyorum.
5-Her sabah mutlaka tartılıyorum ve seviniyorum, eğer yersem ertesi sabah sevinemeyeceğimi bildiğimden daha dikkat ediyorum.
6-Televizyondaki ve sokaktaki ince ve zarif hatunlara bakıp, "onlar yapmışsa ben neden yapamayayım? "diyorum.
Özetle her şey iradeden geçiyor kızlar, sen istemedikçe, moralsiz oldukça kim ne dese bir şey farketmez.Yiyenler, diyet yapmayanlar en azından hafif yesinler.Ben 82 olduğumda diyet yapacaktım, aman sonra yaparım dedim, başladım yapamadım derken 85 oldum sonra 88 derken 90 oldum, ağlayarak diyete başladım.Yani be salak niye 90ı bekliyorsun? 82de başlasaydın neredeyse 10 kilo verip kurtulacakken, bu farkı 20 kilo yaptın, eziyet büyüdü.

O yüzden psikolojinizi hazırlamak, kendinize süre vermek istiyorsanız bekleyin ama bu arada dikkatli beslenin, kilo vermeseniz de almayın en azından.
Hepimize kolay gelsin.