Benimki de beni uyandırmasına kızıyorum diye tv açıp sessiz sessiz çizgi film izlerdi. Hatta kendi kendine kase-yulaf-süt alıp kendi kendine tv karşısında kahvaltı yapmaya başlamıştı.
Bir gün arkadaşıyla annesi bizde kaldı. 2,5-3 yaşındaydı. Sabah benim yattığım odaya gelmişler. Çocuk ses yapıyor benimki ona şşşşttt annem uyanınca uykusunu alamıyor çok yorgun oluyor ses çıkarma diyordu sessizce. Arkadaşım da ben de koptuk.
Anne böyle olunca çocuk mecburen öyle oluyor Esra.
Benim hep uyku sorunum vardı ya çocuk için bile sabahın köründe kalkamadım hiç. Bazen okula götürmeye kalkamıyordum. Eşim çocuk okula gidecek diyor ben; boşver bugün gitmesin.
Sonra kendi kendime travmamı çözdüm daha geçen Eylül ayında. O zamandan bu zamana erken uyanıyorum.
En azından aç gezmiyor buna şükrediyorum 
Nabersiniz
