Üzüldüm çok, zamanında çok sevdiğim seve seve koptuğum insanlar oldu...acısını bilirim, ama hergün boğazında bir düğüm yaşamaya çalışmak daha zordur eminim, herkes en kötüsünü yaşadığını iddia etsede ateş sadece düştüğü yeri yakıyor, arkadaşlarımızın hatta ailemizin bile acısını tam olarak anlayamadığımızı düşünürüm, sadece kendi acımızı hisseder onunla ölçüp biçeriz...Hayat çok zor, adı üstünde yalan dünya işte...İmtihanı geçmek önemli, Güzel rabbim sevdiği kullarını en sevdiğiyle imtihan edermiş unutmayalım...
çok haklısın bende birinin sevdiginden ayrıldıgını duyunca degmez üzülme diyordum ama işin iç yüzü oyle degilmiş ateş düştugu yeri yole bir yakıyorki tarifi yok ama dedigin gibi imtihan dünyası sabretmek erdemlikmiş ve sabırla olgunlaşıyor insan musibet lere sabretmenin mukafatını bu dunyada gormasek bile ahirette görecegiz inş
