- 7 Ocak 2013
- 2.417
- 840
- 163
sevgili arkadaşlarım, yoldaşlarım...
çok zorlu bir yolculuğun sonlarına geldiğimiz şu günlerde, sizden ayrılmak bana çok acı veriyor.
topiğe geldiğim günü dün gibi hatırlıyorum... hayır, dün gelmedim, şubatın sonunda geldim
neyse, ne diyordum. topiğe geldiğim gün... 61 kilo idim, ve 50 olmak istiyordum. konuştuğum arkadaşlar da kilolarıyla amansız bir savaşa girmişlerdi. biriken yağlar bir türlü terketmiyordu bedenlerini. çıkmayan zor yağları eritmenin, temizlemenin yolunu bulmuştu da şu temizlik sektörü, bizim çıkmayan şu yağlarımıza hala çözüm bulamamıştı. boğazımınızdan kesmekten başka çaremiz kalmamıştı ama o da çok zordu...
günler geçti... hergün bir öncekinden daha zordu diyete katlanmak. her sabah savaş yeniden başlıyordu. kimi hafta yağlar kimi hafta biz kazanıyorduk... bu amansız savaşın, ezeli rekabetin kazanan tarafı kim olacaktı merakla bekliyorduk... neyse ki, oturup beklemekle savaş kazanılmayacağını, oturarak başarıya ulaşan tek canlının tavuk olduğunu geç de olsa anladık... diyet listeleri oluşturduk, pratik bilgiler bulduk, paylaşımlarda bulunduk. her haftasonu yaptığımız kaçamaklardan sonra her pazartesi bir kere daha vira bismillah deyip dizginleri elimize aldık....
bugün, burada 56 kilo olmanın sevincini yaşarken, sizlerden ayrılmanın üzüntüsünü de yaşıyorum. 50-59 kilo topiği sizler gibi candan olur mu bilemiyorum ama yerim orası diye düşünüyorum.
hepinizi saygıyla selamlıyorum ve öpüyorum
not: masalarınızda duran tabaklardaki pastalar plastiktir, YEMEYİN
çok zorlu bir yolculuğun sonlarına geldiğimiz şu günlerde, sizden ayrılmak bana çok acı veriyor.
topiğe geldiğim günü dün gibi hatırlıyorum... hayır, dün gelmedim, şubatın sonunda geldim
neyse, ne diyordum. topiğe geldiğim gün... 61 kilo idim, ve 50 olmak istiyordum. konuştuğum arkadaşlar da kilolarıyla amansız bir savaşa girmişlerdi. biriken yağlar bir türlü terketmiyordu bedenlerini. çıkmayan zor yağları eritmenin, temizlemenin yolunu bulmuştu da şu temizlik sektörü, bizim çıkmayan şu yağlarımıza hala çözüm bulamamıştı. boğazımınızdan kesmekten başka çaremiz kalmamıştı ama o da çok zordu...
günler geçti... hergün bir öncekinden daha zordu diyete katlanmak. her sabah savaş yeniden başlıyordu. kimi hafta yağlar kimi hafta biz kazanıyorduk... bu amansız savaşın, ezeli rekabetin kazanan tarafı kim olacaktı merakla bekliyorduk... neyse ki, oturup beklemekle savaş kazanılmayacağını, oturarak başarıya ulaşan tek canlının tavuk olduğunu geç de olsa anladık... diyet listeleri oluşturduk, pratik bilgiler bulduk, paylaşımlarda bulunduk. her haftasonu yaptığımız kaçamaklardan sonra her pazartesi bir kere daha vira bismillah deyip dizginleri elimize aldık....
bugün, burada 56 kilo olmanın sevincini yaşarken, sizlerden ayrılmanın üzüntüsünü de yaşıyorum. 50-59 kilo topiği sizler gibi candan olur mu bilemiyorum ama yerim orası diye düşünüyorum.
hepinizi saygıyla selamlıyorum ve öpüyorum
not: masalarınızda duran tabaklardaki pastalar plastiktir, YEMEYİN