ay valla çok sinir oldum ne denir bilmiyorum böyle tiplere ben okurken gerçekten çok sinirlendim bilmyrm senin psikoloji ne hale gelmiştirya kızlar dün başıma neler geldi anlatayım da görün iremin hallerini....
pazar günü akşam saat 7 gibi bi arkadaş aradı bu sene okula gelmişti sonra onu başka bi okula aldılar ben gidicem die biliyodu ya herkes aradı akşam naptın işlerini hallettinmi die konuştuk baya bi.. sonra tuttrdu hadi bize gel ya bu saattte olmaz dedim yok dedi tarif etmeye başladı uzun sürer orası gelmiyim dedim hakkaten 1.5 saatlik bi yol yani biz gelip seni alalım dedi yok ööle olmaz dedim eşiyle de bi kere öğretmenler günü yemeğinde tanışmıştık rahatsızlık vermiyim ben taksiyle gelirim dedim yarı yolu otobüsle giderim filan die düşünüyorum sonra da yaklaşınca taksiye atlar evi bulurum dedim neyse eşime söledim kardeşi vardı yanında onun 4-5 gündür paso 2lere 3lere kadar geziyolar kıbrısta o gezdikçe benimde gezesim geliyo ama yok konu ben olunca nereye gdiyon ne zaman döncen bilmem ne bir sürü soru soru soruuuuu....
bende giyinmiştim de haaa vazgeçtim dedim aradım kızı ben gelemiyorum biraz problm oldu dedim taam dedi
dün bursada kar tatili olunca bana mesaj attı aynı kız.. hadi gel bana dedi bende eşi evde değil die tamam dedim canım sıkkın yazmış bende tamam yettim dedim (geliyorum anlamında) ama herkes uyuyo daha dedi ooo dedim benim gelmem 2 saati bulur dedim tamam o zamna dedi
ben yine de 2 saat sonra evden çıktım 3 3.5 saat olsun arada die.. nasıl kar yağıyoo otobüs bekle bin filan bu arada mesaj attım mesaj ulaşmıyo bi türlü aramaya başladım teli kapalı ama bende bu arada ilerliyorum yani
yanlışbi yerde inmişim onun evine yakın bi yerde oturan bi arkadaş daha vardı onu aradım evin yolunu sordum tekrar bi otobüs ... indim velhasıl evi buldum seslendim aşağıdan tık yok gittim kapısını çaldım annnanesi varmış evde o açtı nerde dedim ee onlar yokki okula gittiler dedi işte o an dellendim ama kadına da bişey demedim
evi tarif eden arkadaş aradı naptın die durumu anlattım hadi bana gel dedi gittim onda kahvaltı filan yaptık beraber hatun arıyo hemde deli gibi bi arıyo bi mesaj atıyo açmadım uzun süre
neymiş efendim uyuyakalmış teli kapamış annanesi de onun gittiğini sanmış bi de tutmuş hadi o arkadaşı bırak gel kahve içelim yok dedim gelmem çok laf da söleyemedim ama umarım anlamıştır sadece kırıldınmı bana dedi kızdım dedim evimde otururken kalkıp sana geliyorum başıma gelene bak dedim
sinirimden dün nete bile girmedim çok bozuldum yaa
Allahtan günün geri kalanı o arkadaş sayesinde biraz toparladımmm
şişti demi kafanız iiiki varsınız içimi döktümmm ohhhh rahatladımmm
ayy al bi densiz münasebetsiz daha öyle denirmi ya çirkin olsa bile denmez ki zaten dila bence çok güzel ve tatlı bi bebek seni kıskanan biri heralde bunu söyleyen akıllı benim kızada diyen olmuştuı bitanede tabi lohusa psikolojisiyle bissürü ağlamıştım manyak gibi benim kızımda ne var diyekizlar siz soyle guzel boyle tatli diyonuzda dila icin gecen arkadasim ne dedi biliyonuzmu gulay sen bir daha dogurma bu seferki maymun cikacak buda cok cirkin dedi:-(
Eki Görüntüle 893207
bende uyandim teyzelerim
kızlar nerdesinizz patlıyca sıkıntıdan nedeyse..
televizyon bozul 2 gündür evde ses seda yok canım çok sıkkın depresyonuma yenisini ekliyorum sanırım.
tutamıyorum kendimi zırıl zırıl ağlıyorıum sabahtan beri,çokk mutsuzum hemde çokkk.
sanki ev bir mezar benim için bende bir ölü..ne kalkıp bi iş yapabiliyorum nedeçocuklarımla ilginiyorum..
ya uyuyorum ya burdayım
hayatım resmen bundan ibaret..evimi gördükçe ruhumu sıkıyorlar sanki..sevmiyorum evi,çok kötü bişey insanın oturduğu evi sevmemesi..
kimseyle konuşmakda istemiyorum,ne yemek yapmak ,ne bulaşık yıkamak hiçç bişey istemiyorum ve işler yığıldıkça yığılıyoe,ben daraldıkça daralıyorum..
offff offfff içimden hiçç bişey yapmak gelmiyor..zaten iyice strese girdim kilo konusunda ..çok üzülüyorum resmen hayatımın en önemli şeyi kilo vermek oldu ve ben başaramıyorum kafamda sürekli bu düşünce atamıyorumda kafamdan,çıldırıcam nerdeyse.
hem mutsuzluğum, hem şişmanlığım hem yalnızlığım el birliğiyle beni yıkmayı başarıyorlar..
şimdiye kadar almadığım alamadığım ne varsa almak istiyorum, kendime sahte mutluklar bulmak istiyorum ,oda olmuyor..
allah kimseyi kalabalığın içinde yalnız koymasın
kızlar nerdesinizz patlıyca sıkıntıdan nedeyse..
televizyon bozul 2 gündür evde ses seda yok canım çok sıkkın depresyonuma yenisini ekliyorum sanırım.
tutamıyorum kendimi zırıl zırıl ağlıyorıum sabahtan beri,çokk mutsuzum hemde çokkk.
sanki ev bir mezar benim için bende bir ölü..ne kalkıp bi iş yapabiliyorum nedeçocuklarımla ilginiyorum..
ya uyuyorum ya burdayım
hayatım resmen bundan ibaret..evimi gördükçe ruhumu sıkıyorlar sanki..sevmiyorum evi,çok kötü bişey insanın oturduğu evi sevmemesi..
kimseyle konuşmakda istemiyorum,ne yemek yapmak ,ne bulaşık yıkamak hiçç bişey istemiyorum ve işler yığıldıkça yığılıyoe,ben daraldıkça daralıyorum..
offff offfff içimden hiçç bişey yapmak gelmiyor..zaten iyice strese girdim kilo konusunda ..çok üzülüyorum resmen hayatımın en önemli şeyi kilo vermek oldu ve ben başaramıyorum kafamda sürekli bu düşünce atamıyorumda kafamdan,çıldırıcam nerdeyse.
hem mutsuzluğum, hem şişmanlığım hem yalnızlığım el birliğiyle beni yıkmayı başarıyorlar..
şimdiye kadar almadığım alamadığım ne varsa almak istiyorum, kendime sahte mutluklar bulmak istiyorum ,oda olmuyor..
allah kimseyi kalabalığın içinde yalnız koymasın
canım sen bildiğimiz depresyondasın. bu konuda kelin ilacı olsa başına sürermiş diyebilirim ancak. ilaç kullanıyodun değilmi aksatmadan kullan canım ilaçlarını. sonrada kafana takmamaya çalış. tabi bu pek mümkün olmuyor malesef. kiloyu da takma ya taktıkça kalıyo biliyosun değimi. biraz egzersiz yapmayı denedinmi canım. hani pilates tarzı bişeler yapsan kilo vermesen de vermiş gibi görünüyon en azından psikolojine iyi geliyo. aslında dur şu sınav geçsin beraber başlayalım ne dersin hem birbirimize biraz destek olmuş oluruz nedersinkızlar nerdesinizz patlıyca sıkıntıdan nedeyse..
televizyon bozul 2 gündür evde ses seda yok canım çok sıkkın depresyonuma yenisini ekliyorum sanırım.
tutamıyorum kendimi zırıl zırıl ağlıyorıum sabahtan beri,çokk mutsuzum hemde çokkk.
sanki ev bir mezar benim için bende bir ölü..ne kalkıp bi iş yapabiliyorum nedeçocuklarımla ilginiyorum..
ya uyuyorum ya burdayım
hayatım resmen bundan ibaret..evimi gördükçe ruhumu sıkıyorlar sanki..sevmiyorum evi,çok kötü bişey insanın oturduğu evi sevmemesi..
kimseyle konuşmakda istemiyorum,ne yemek yapmak ,ne bulaşık yıkamak hiçç bişey istemiyorum ve işler yığıldıkça yığılıyoe,ben daraldıkça daralıyorum..
offff offfff içimden hiçç bişey yapmak gelmiyor..zaten iyice strese girdim kilo konusunda ..çok üzülüyorum resmen hayatımın en önemli şeyi kilo vermek oldu ve ben başaramıyorum kafamda sürekli bu düşünce atamıyorumda kafamdan,çıldırıcam nerdeyse.
hem mutsuzluğum, hem şişmanlığım hem yalnızlığım el birliğiyle beni yıkmayı başarıyorlar..
şimdiye kadar almadığım alamadığım ne varsa almak istiyorum, kendime sahte mutluklar bulmak istiyorum ,oda olmuyor..
allah kimseyi kalabalığın içinde yalnız koymasın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?