9 yıllık ilişkim 2 ayda nasıl bitti !

9 yılda hiç böyle bi durum yaşanmadığı için "haklısınız" diyemiyorum. ilk defa başımıza geliyor, ben de şaşkınım.

ay en son diğer dayının kızını arayıp "hayırdır canım ya ortalık niye karışık" diyeceğim, ortalık asıl o zaman karışacak. veya kayınvalideye "noluyo ya devlet meselesi gibi, neyi çözemediniz, laf yeri gelince bu evin kızı oluyorum da şu an neden ben ihmal ediliyorum" diyeceğim, belki öğrenirim.

yalnız çok cazgır bi kafa yaşıyorum şu an resmen.

Sevgilinize yöneltin sinirinizi. Aile size beyanda bulunmak zorunda değil ki. Çocuğum hadi git sevgilini getir mi diyecekler.

Ya üzülmeyin yalnız evlenme ehliyeti verme yetkisi bana verilmiş olsa sevgilinize vermem.
 
:KK57: Bana bu cümleleri kullanmadığını söyle, yapı farkı deyip geçeyim ama ben şu özel gün muhabbetinde istemsizce patlatırdım bir tane heralde.

Başlatma dayına benim derdim adamın problemi değil, bizim konumuz ne olacak? da diyebilirdim bilemiyorum. En başından bu yana da zaman geçti ayrıca. Hallolmuyor ne demek bi de? Evet, aile meselesi bu tamam ama ortada güncellenen bir şey olmadan sabretmek mümkün değil ki?


"dayısı babasının maaşıyla kiralarını bi güzel ezmiş, üstüne de bi güzel borç yapmış" dedirtmeyecek de ondan. dayının karısı olayı bana "valla borcu varmış, ben de bilmiyordum, onu konuşuyorlar ama ben karışmıyorum" diye anlattı, ben de daha önce kayınpederimin "kiralar nereye gitti" dediğini duydum. teyzelerim para yüzünden birbirlerine girse sanırım ben de ona anlatmazdım. onu ilgilendirdiğini de düşünmezdim zaten. ay ne bileyim empati sıkıntılı bi şey. açıkçası biraz da haftasonunu bekledim çünkü haftaiçleri pek görüşemiyoruz, mesai saatleri esnek çünkü. 6dan önce çıkamıyor ama 9a kaldığı da oluyor, plan program yapamıyoruz o yüzden.
 
Sevgilinize yöneltin sinirinizi. Aile size beyanda bulunmak zorunda değil ki. Çocuğum hadi git sevgilini getir mi diyecekler.

Ya üzülmeyin yalnız evlenme ehliyeti verme yetkisi bana verilmiş olsa sevgilinize vermem.

sinirimi yöneltemiyorum pek, bi dağ başına falan gitmemiz gerekiyor onun için. bi başlarsam mekanda müşteri falan kalmayacak çünkü, bendeki şu an öyle bi sinir. başbaşa kalsak gırtlağına basacak gibi hissediyorum. ama bu haftasonu basacağım artık. yetti beklerken çok sıkıldım. adama işkence edecekmiş gibi hissediyorum yalnız şu an. allahtan görüşmüyoruz, o da var.

ailesine kalsa ona fiil ehliyeti vermeyecek, siz evlenme ehliyetinden bahsediyorsunuz.
 
"dayısı babasının maaşıyla kiralarını bi güzel ezmiş, üstüne de bi güzel borç yapmış" dedirtmeyecek de ondan. dayının karısı olayı bana "valla borcu varmış, ben de bilmiyordum, onu konuşuyorlar ama ben karışmıyorum" diye anlattı, ben de daha önce kayınpederimin "kiralar nereye gitti" dediğini duydum. teyzelerim para yüzünden birbirlerine girse sanırım ben de ona anlatmazdım. onu ilgilendirdiğini de düşünmezdim zaten. ay ne bileyim empati sıkıntılı bi şey. açıkçası biraz da haftasonunu bekledim çünkü haftaiçleri pek görüşemiyoruz, mesai saatleri esnek çünkü. 6dan önce çıkamıyor ama 9a kaldığı da oluyor, plan program yapamıyoruz o yüzden.

Empati sıkıntılı bir şey evet, tek taraflı olan bir çok duygunun hiç bir işe yaramaması haline örnek bir olay bu da. Dayının probleminin detayının seni ilgilendirmediği kısmında hemfikirim, sevgiliyken de, sözlüyken de ve bence hatta evlenirsen de. Ama gel gör ki bu durum haftasonlarına sıkıştırılmanı gerektirmez, ondan; neden beni bugün 20 defa aramadı ilgisi bekler durumunda değilsin.
 
sinirimi yöneltemiyorum pek, bi dağ başına falan gitmemiz gerekiyor onun için. bi başlarsam mekanda müşteri falan kalmayacak çünkü, bendeki şu an öyle bi sinir. başbaşa kalsak gırtlağına basacak gibi hissediyorum. ama bu haftasonu basacağım artık. yetti beklerken çok sıkıldım. adama işkence edecekmiş gibi hissediyorum yalnız şu an. allahtan görüşmüyoruz, o da var.

ailesine kalsa ona fiil ehliyeti vermeyecek, siz evlenme ehliyetinden bahsediyorsunuz.

Ya ailesine kalmaması lazım zaten. Sinirinizi yöneltin derken kavga çıkarmak bir işe yaramaz. Öpüşür barışırsınız.

Önemli olan ''Senin herhangi bir sorumluluğu tek başına taşıyabileceğine inanmıyorum.'' mesajını düzgün bir şekilde iletmek. Gerçi bundan sonra ilişkiye ne olur, o kısmı bilemiyorum.

Evden çıkmamak ne demek, acaba ben başka bir dünyada mı yaşıyorum diye düşündürüyor beni bu konu her 2 sayfada bir.

Yani nasıl çıkmıyor evden? 27 yaşında adamla ailesi arasında nasıl bir ilişki var?
 
Empati sıkıntılı bir şey evet, tek taraflı olan bir çok duygunun hiç bir işe yaramaması haline örnek bir olay bu da. Dayının probleminin detayının seni ilgilendirmediği kısmında hemfikirim, sevgiliyken de, sözlüyken de ve bence hatta evlenirsen de. Ama gel gör ki bu durum haftasonlarına sıkıştırılmanı gerektirmez, ondan; neden beni bugün 20 defa aramadı ilgisi bekler durumunda değilsin.

dayının durumu yüzünden haftasonuna sıkıştırılıyor değilim aslında. askerden döndüğünden beri dedesi ağırdı gerçi, olağanüstü durumlara değinmeden genel konuşayım.

birkaç kere haftaiçi buluşmak için plan yaptık, ama işten kaçta çıkacağı belli olmadığı için "şu saatte şurda" diyemedik. net olarak plan yapamıyoruz. birkaç kere de son anda iş çıktığı için iptal etmek zorunda kaldık. onun işi belli olmadığı için gelip beni evden alması gerekiyor, iş çıkışı da saat 6 gibi dikmen-keçiören arası 1.5 saat sürüyor. bir süre sonra haftaiçi buluşmalarından vazgeçtik. arada yapıyoruz ama yine.

bu durum biraz telefon konuşmalarımızı etkiliyor, o kadar.

şu an tabi ki konuşmamız gerekiyor ama dediğim gibi haftaiçi çok sıkıntılı oluyor. telefonla da zaten çok konuşulmuyor.
 
Ya ailesine kalmaması lazım zaten. Sinirinizi yöneltin derken kavga çıkarmak bir işe yaramaz. Öpüşür barışırsınız.

Önemli olan ''Senin herhangi bir sorumluluğu tek başına taşıyabileceğine inanmıyorum.'' mesajını düzgün bir şekilde iletmek. Gerçi bundan sonra ilişkiye ne olur, o kısmı bilemiyorum.

Evden çıkmamak ne demek, acaba ben başka bir dünyada mı yaşıyorum diye düşündürüyor beni bu konu her 2 sayfada bir.

Yani nasıl çıkmıyor evden? 27 yaşında adamla ailesi arasında nasıl bir ilişki var?

evden çıkamıyor değil, sadece mesafe uzak ve işten çıkma saati belirsiz olduğu için haftaiçi çok buluşmuyoruz şu an. üstteki mesajımda yazdım. haftasonu tabi ki buluşup konuşacağız. o mesajı da iletiyorum, ama düzgün olunca anlaşılmıyor sanırım, ya da ciddiyetini anlamıyor. "neden taşıyamayayım" boyutuna geliyor. anlattığında evet mantıklı geliyor ama bu sıralar icraatte sıkıntı fazla.
 
Yani nasıl çıkmıyor evden? 27 yaşında adamla ailesi arasında nasıl bir ilişki var?

evden çıkamama durumu yok şu an onu tekrar belirteyim. sadece evlerin yeri ters.

pazartesi bi arkadaşı panora'ya çağırdı, bi kahve içip eve gittiler tekrar. onun panora'ya gidip kahve içip eve dönmesi, benim yanıma gelmesinden daha kısa sürüyor.

evden çıkabiliyor yani ama biz buluşmuyoruz. ki bu aralar benim yüzyüze görüşmek gibi bi talebim de olmadı. belki ben de orda hatalı olabilirim.
 
evden çıkamama durumu yok şu an onu tekrar belirteyim. sadece evlerin yeri ters.

pazartesi bi arkadaşı panora'ya çağırdı, bi kahve içip eve gittiler tekrar. onun panora'ya gidip kahve içip eve dönmesi, benim yanıma gelmesinden daha kısa sürüyor.

evden çıkabiliyor yani ama biz buluşmuyoruz. ki bu aralar benim yüzyüze görüşmek gibi bi talebim de olmadı. belki ben de orda hatalı olabilirim.

Bakın evlilik niyetinde olan bir çift olarak birbirinizle olan iletişiminiz net olmalı, değil mi?

Telefonla her şey konuşulmuyor demişsiniz, ancak adam farkında değil niyetinizin. Bu durumda konuşulur yani.

Zaten sizi geçiyorum sevgilinizin genel olarak böyle bir sorunu yok mu? Konuşamadık, görüşemedik, cevap veremiyor vs çok hatırlıyorum bu konuda.

9 yıldır beraberiz demeseniz, birçok etmen yüzünden görücü usulü evlendiğinizi düşüneceğim.
 
Bakın evlilik niyetinde olan bir çift olarak birbirinizle olan iletişiminiz net olmalı, değil mi?

Telefonla her şey konuşulmuyor demişsiniz, ancak adam farkında değil niyetinizin. Bu durumda konuşulur yani.

Zaten sizi geçiyorum sevgilinizin genel olarak böyle bir sorunu yok mu? Konuşamadık, görüşemedik, cevap veremiyor vs çok hatırlıyorum bu konuda.

9 yıldır beraberiz demeseniz, birçok etmen yüzünden görücü usulü evlendiğinizi düşüneceğim.

bazen annemi suçluyorum biliyor musunuz?

"kızım çocuk işten geldi bırak dinlensin, kızım çocuk yorgun bırak uyusun, kızım hastaları var siz sonra da görüşürsünüz, kızım biraz izin ver ailesiyle de ilgilensin" diye diye bu kıvama getirdi beni.

sanki ben çöktüm çocuğun tepesine de kurtarılmaya ihtiyacı varmış gibi davrandı biraz bana. onlar hala bu konuşamamalarımızı normal karşılıyorlar evde durum karışık sıkıntı var diye.

başlarda bencillik edip başkalarına ayırması gereken zamandan çalmış gibi hissediyordum ve bunu istemiyordum, evet aile de önemli çünkü, ama özellikle askerden geldiğinden beri bana hiç zaman kalmadığını görüyorum.
 
bazen annemi suçluyorum biliyor musunuz?

"kızım çocuk işten geldi bırak dinlensin, kızım çocuk yorgun bırak uyusun, kızım hastaları var siz sonra da görüşürsünüz, kızım biraz izin ver ailesiyle de ilgilensin" diye diye bu kıvama getirdi beni.

sanki ben çöktüm çocuğun tepesine de kurtarılmaya ihtiyacı varmış gibi davrandı biraz bana. onlar hala bu konuşamamalarımızı normal karşılıyorlar evde durum karışık sıkıntı var diye.

başlarda bencillik edip başkalarına ayırması gereken zamandan çalmış gibi hissediyordum ve bunu istemiyordum, evet aile de önemli çünkü, ama özellikle askerden geldiğinden beri bana hiç zaman kalmadığını görüyorum.

Ben her türlü sıkıntıda birbirini seven çiftlerin daha çok görüştüğünü düşünüyorum.

Yani görücü usulünde durum da daha farklı oluyor, amaç da farklı oluyor, evlenmek öncelik oluyor.

Yalnız siz her şeyden önce sevgilisiniz. Zaman size göre ayarlanmalı.

Zaten 27 yaşında çocuğum sürekli evde olsa evden atarım diye düşünüyorum ama bu kişisel bir fikir elbette.

Ailenin hastası olması, sorunları olması sürekli neden sevgilinizi bağlasın ki, ya da çalışan bir tek sizin sevgiliniz mi çalışıyor? Diğer insanlar nasıl görüşüyor? Aileniz daha farklı düşünüyor belli ki.
 
Ben her türlü sıkıntıda birbirini seven çiftlerin daha çok görüştüğünü düşünüyorum.

Yani görücü usulünde durum da daha farklı oluyor, amaç da farklı oluyor, evlenmek öncelik oluyor.

Yalnız siz her şeyden önce sevgilisiniz. Zaman size göre ayarlanmalı.

Zaten 27 yaşında çocuğum sürekli evde olsa evden atarım diye düşünüyorum ama bu kişisel bir fikir elbette.

Ailenin hastası olması, sorunları olması sürekli neden sevgilinizi bağlasın ki, ya da çalışan bir tek sizin sevgiliniz mi çalışıyor? Diğer insanlar nasıl görüşüyor? Aileniz daha farklı düşünüyor belli ki.

annem sadece bencilce davranmamamı söyledi durdu, sonu da böyle oldu.

ben çok fazla oldu bittiye getirildiğini düşünüyorum ayrıca. hiçbir şeyi anlayamadım. ailesi sürekli "onu şöyle yaparız bu böyle olur" dedikçe paldır küldür bi şeyler oluyormuş ben hiçbir şey yapamıyormuşum gibi hissettim.

mesela "nerde otururuz" konusuna, askerden dönüp işe girince karar veririz demiştik biz, daha işe girmeden "eski evde oturursunuz" dediler. bizim birkaç alternatif konuşup netleştirmediğimiz şeyleri saydılar geçtiler. bizim kendi aramızda başka konuştuğumuz şeyleri babası bilmeden babama başka taleplerde bulundu. hiçbir şeye müdahale edemedik.
 
bazen annemi suçluyorum biliyor musunuz?

"kızım çocuk işten geldi bırak dinlensin, kızım çocuk yorgun bırak uyusun, kızım hastaları var siz sonra da görüşürsünüz, kızım biraz izin ver ailesiyle de ilgilensin" diye diye bu kıvama getirdi beni.

sanki ben çöktüm çocuğun tepesine de kurtarılmaya ihtiyacı varmış gibi davrandı biraz bana. onlar hala bu konuşamamalarımızı normal karşılıyorlar evde durum karışık sıkıntı var diye.

başlarda bencillik edip başkalarına ayırması gereken zamandan çalmış gibi hissediyordum ve bunu istemiyordum, evet aile de önemli çünkü, ama özellikle askerden geldiğinden beri bana hiç zaman kalmadığını görüyorum.

Ahanda empatim bitti? Anneni suçlayacağına neden baştan bu kadar müdahil senin ilişkine? diye düşünüyorum şu an çünkü. Annelerin her zaman bir fikirleri, söyleyecekleri olur ama hangisine uyup uymayacağımız, hangilerini hiç duymadan ortamdan uzaklaşacağımız bizim elimizde, ben mi çok asiyim, yoo değilim ya.
 
Ahanda empatim bitti? Anneni suçlayacağına neden baştan bu kadar müdahil senin ilişkine? diye düşünüyorum şu an çünkü. Annelerin her zaman bir fikirleri, söyleyecekleri olur ama hangisine uyup uymayacağımız, hangilerini hiç duymadan ortamdan uzaklaşacağımız bizim elimizde, ben mi çok asiyim, yoo değilim ya.

annemin kafa şu şekil, sevgilimin bütün zamanı bana ait değil. ben ondan sürekli zaman talep ederek onu bunaltmamalıyım. ilgilenmesi gereken başka şeylerle de ilgilenmeli.

mesela "hesap ödetme" de derdi. nihayetinde onun da babası çalışıyor, benim de babam çalışıyor. sonra o da çalıştı ben de çalıştım. sözden beri takmıyorum yalnız hesap konusunu. ödüyor.

mantıksız da gelmiyordu aslında, ailesiyle beni dengede tutsun, kimse kimseye ait zamanı çalmasın diye düşündüm. askerden dönene kadar da dengeli gidiyordu. askerden geldiğinden beri ben çok ihmal oldum, sanırım hakkım olanı da talep edemedim.
 
annemin kafa şu şekil, sevgilimin bütün zamanı bana ait değil. ben ondan sürekli zaman talep ederek onu bunaltmamalıyım. ilgilenmesi gereken başka şeylerle de ilgilenmeli.

mesela "hesap ödetme" de derdi. nihayetinde onun da babası çalışıyor, benim de babam çalışıyor. sonra o da çalıştı ben de çalıştım. sözden beri takmıyorum yalnız hesap konusunu. ödüyor.

mantıksız da gelmiyordu aslında, ailesiyle beni dengede tutsun, kimse kimseye ait zamanı çalmasın diye düşündüm. askerden dönene kadar da dengeli gidiyordu. askerden geldiğinden beri ben çok ihmal oldum, sanırım hakkım olanı da talep edemedim.

Hesap ödetme kısmı dinlenilir, sevgilinin zamanı hakkında söyledikleri ise takılmaz bana göre. Ben öyle yaptım en azından, çünkü annemin her dediğini yapsam zaten annemle aynı hayatı yaşardım. Hiç bir dediğin yapmasam da kimbilir ne biçim bir hayatım olurdu. Sonuçta bunca senedir ilişkinin içinde olan sensin, bunaltıp bunaltmayacağını senden başka kimse daha iyi bilemez ki? Ama askerden döndükten sonraki değişim dersen komuta edilme eksikliğini ailesiyle doldurmuş gibi duruyor :/
 
Hesap ödetme kısmı dinlenilir, sevgilinin zamanı hakkında söyledikleri ise takılmaz bana göre. Ben öyle yaptım en azından, çünkü annemin her dediğini yapsam zaten annemle aynı hayatı yaşardım. Hiç bir dediğin yapmasam da kimbilir ne biçim bir hayatım olurdu. Sonuçta bunca senedir ilişkinin içinde olan sensin, bunaltıp bunaltmayacağını senden başka kimse daha iyi bilemez ki? Ama askerden döndükten sonraki değişim dersen komuta eksikliğini ailesiyle doldurmuş gibi duruyor :/

hepsini dinlemedim zaten. ama öyle telefona yapışık gezmezdik pek.

askerden döndükten sonraki durum için ben de bi şey diyemiyorum, hiç anlamlandıramadım ki. kafam durdu yani anlayamadım.
 
demek istediğim o değildi. hani adam oğluna "nerde oturmak istersiniz" demiyor. karısına "burda oturacaklar" diyor. demek istediğim bu. ona da sormuyorlar. yani bizim anladığımız bu.
Burada çok büyük bir sorun yok mu?
Nasıl nerde oturmak istersiniz denmiyor da burda oturacaksınız diye direktif veriliyor? Ve 27 yaşında bir adam birşey söyleyemiyor?? Aklım mantığım almıyor.

Tahminimden daha büyük sorunlarla karşılaşacağınız kesin.
 
Burada çok büyük bir sorun yok mu?
Nasıl nerde oturmak istersiniz denmiyor da burda oturacaksınız diye direktif veriliyor? Ve 27 yaşında bir adam birşey söyleyemiyor?? Aklım mantığım almıyor.

Tahminimden daha büyük sorunlarla karşılaşacağınız kesin.
Burda aslında mesele 27 yaşındaki adamın bişey söyleyememesi değil. Onun isteği sorulmadan anne babanın karar alması.
Pofuduğun sözlüsünün ailesi benim eşimin ailesiyle aynı kafadan hakikaten. Geçen yaz görümcem kızımı severken seneye hep bürlikte tatile gitcez çok güzel olacak dedi. Benim kardeşimde vardı nasıl yani diye sordu. Meğer evli görümcem eşi, kv kp küçük görümce plan yapmış hep birlikte tatile gitcek mişiz. Bizim fikrimiz bile sorulmuyo kendi aralarında gidilcek diyolar. Eşime kesinlikle olmaz dedim. Ne yaptı bilmiyorum açılmadı bi daha konu.
O illa ki bişeyler diyodur ama aile hala ilkokul çocuğu muamelesi yaptığı için evlatlarına çoğu şeyden ortalığa saçılmadan haberi bile olmuyodur eminim..
 
Ne yaptı bilmiyorum açılmadı bi daha konu.

Eşiniz sadece gitmeyeceğinizi söylemekle kalmamış, sizi araya sokup sen ikna et onları dememiş, sonuç olarak da gitmemişsiniz. Olması gereken gibi davranmış yani sizin sadece gitmek istemediğinizi söylemeniz yetmiş. Aile ne yaparsa yapsın, nasıl bir yapıya sahip olurlarsa olsunlar dengeleyici unsur eşle sorun çıkmıyor sonuçta. O yüzden mesele 27 yaşında kendi düşüncesi olmayan, hayatını birleştireceği kişiyle ortak karar alıp uygulamayan adamda :/
 
Eşiniz sadece gitmeyeceğinizi söylemekle kalmamış, sizi araya sokup sen ikna et onları dememiş, sonuç olarak da gitmemişsiniz. Olması gereken gibi davranmış yani sizin sadece gitmek istemediğinizi söylemeniz yetmiş. Aile ne yaparsan yapsın, nasıl bir yapıya sahip olurlarsa olsunlar dengeleyici unsur eşle sorun çıkmıyor sonuçta. O yüzden mesele 27 yaşında kendi düşüncesi olmayan, hayatını birleştireceği kişiyle ortak karar alıp uygulamayan adamda :/
Ben sadece bir örnek verdim size bunun gibi o kadar çok şey oldu ki saymaya kalksam sayamam. Çoğunda da eşim nasıl davranması gerektiğini bilmediği için ben müdahil olmak zorunda kaldım. Soğuk bi yapım olduğu için ben hayır dediğimdr hayırdır kimseye laf söyletmem. Onlarda bana söyleyemiyolar. Ama oğullarına daha cüretkarlar haliyle bir hayırıyla bitmiyo iş.
Ben artık bu durumdan çok sıkıldım eşimede bir daha böyle bir durum olursa ailesine gidip ne düşündüğümü söyleyeceğimi böyle bişey olursada bayramdan bayrama anca görüşürüz dediğim için eşim şuan daha mücadeleci. İlk başlarda işin ciddiyeti pek kavrayamamıştı çünkü. Onunda yaladığı budur..
 
Back
X