9 yıllık ilişkim 2 ayda nasıl bitti !


evlenemez. allah biraz ah edeni duyuyorsa evlenemez. mutlu olamaz sevemez sıfatından belli zaten.

önüme gelecekse de bi an önce gelsin istiyorum, ciğerim soğumadan, merhamete gelmeden. eyvallah meselesi değil, demir tavında dövülür hesabı.

aile dağıldı sayılır aslında ama daha algılayamadılar, tutuyor işte.
 
annem kendi telefonunu pek umursamaz, babamın telefonunu ortak kullanırlar. babam uzun süredir benimle konuşmuyor demiştim.

aradım az önce, çok çaldı, susmasına yakın babam açtı, misafir varmış annem meşgul yani.
"sen benim telefonlarımı açar mıydın" dedim, "mecbur kaldım" dedi.

bazen gerçekten çok acıyor, bazen gerçekten insan ne için yaşadığını sorguluyor.
 
Ben gerçekten ailene hayret ediyorum, baştaki aileyle cidden zerre alakası yok, başta ailen bu evliliği onaylamıyo ama el mahkûm sen istiyosun diye ses etmiyolar diyodum resim oydu ama meğer evlenmeme/evlenememe durumunda kafayı sıyıracakları için sen bu meselede bu kadar ısrar etmişsin, heralde böyle yani, yoksa normal şartlarda bi kızın 40 kere nisan atacağı yerde yapmadın, ailenin sülalenin huyunu biliyodun çünkü
 

laf yiyeceğimi biliyordum, çünkü laf söyleyen herkese "kendi işinize bakın" minvalinde şeyler söylemiştim, geri dönüş bekliyordum.

iyiydiler aslında ilk başlarda, ama ayrıldıktan sonra aslında ne kadar istemediklerini kustular bi süre, sonra burda hiç inanılmadı ama büyü ortaya çıkınca çok kötü oldu bizim aramız, kapıdaki toprak da kopma noktasıydı.

annem yine ılımlı mesela, "çocuğu mal gibi kullanıp ziyan ettiler ben çok üzülüyorum onun adına ama anası acımamış benim elimden ne gelir" der. babam kesti attı beni.
 
Valla ne dersen de gerektiği gibi yanında olmadılar, ebeveynleriniz konusunda ben ikinize de acıyorum açıkçası, kriz yönetme becerisi sıfır evlat sevgisi küçüktür egodan
 
Üzüldüm be pofuduk. Babanın cevabı içime oturdu.

oturuyor öyle.

hayır bi de "ben evlenicem" diyorum ciddiye alınmıyorum, "ayşe teyzen var olur mu" gibi cevaplar veriyorlar. "arda var olur mu" diyorlar. arda 5 yaşında. "ben ciddiyim" diyorum, "ben nerden bulayım" falan diyorlar. ne istiyorlar anlamıyorum.

ha bugün bi de başka şeyden tartıştık, teyzem var bi tane en bi tane ama, anneme sürekli "bunlar tekrar görüşmeye başlarsa çocuklara zorluk çıkarmayın, kızı telli duvaklı gelin edin" diyor. bugün yine onun konusu açıldı, "benim zaten telli duvaklı gelin olmam artık söz konusu değil" dedim, annem "ikinci evliliğini yapanlar bile gelin oluyor" dedi.

ya hevesi olan giysin ne alakası var kaçıncı evliliği olduğuyla. ben tarlatandır tüldür danteldir öyle şeylere olan hevesimi ilgimi kaybettim.

bazı şeyleri hiç kimse anlamıyor.
 
Valla ne dersen de gerektiği gibi yanında olmadılar, ebeveynleriniz konusunda ben ikinize de acıyorum açıkçası, kriz yönetme becerisi sıfır evlat sevgisi küçüktür egodan

çok güzel harcandık. yalnız kabul et iyi harcandık.

bi de ben bi şey merak ediyorum, senin o arkadaşın benimle tanışmış mı? yani konudan falan bahsettin mi tanıyan biri olarak onun yorumunu merak ettim.
 
Ben hala neden bu konular eşeleniyor onu anlamıyorum,yani bi anne baba her şekilde bertaraf edebilir bu lafları, bizim bi akraba kızı kaçtı, aile nerde olduğunu kimle olduğunu bilmeden 15 gün geçirdi yani kocaya kaçtığını da bilmiyorlar, ölüp bittiler her an bi yerden kızınızın ölüsü bulundu diye telefon alacaklar diye, polislerle ahbap oldular, sonra yan komşu insafa geldi ee işte bizim yigenle kaçtılar dedi, anne baba devreye girdi madem kaçtı oldu olan düğün olacak dediler 1 ayda annesi çılgın ceyiz yaptı kız küçük olduğundan öncesinde hiçbir hazırlık yoktu, telli duvaklı gelin oldu kaçma meselesi hiç açtırılmadi 5 sene evli kaldı çocuğu olmadı ya da korundu bilmiyorum, boşandı geldi, ailesi kızımızın elinin kiri dediler ki oldukça muhafazakar bir aile bunu diyen, şimdi sevgilisi var onunla bi yola girdi
 
çok güzel harcandık. yalnız kabul et iyi harcandık.

bi de ben bi şey merak ediyorum, senin o arkadaşın benimle tanışmış mı? yani konudan falan bahsettin mi tanıyan biri olarak onun yorumunu merak ettim.

Yok hiç kimseye birşey söylemedim bide ben desmeyeyim, ama yıllarca çıktığınıza göre şahsen olmasa da taniyosundur
 

çürük elmayım ben.
 
düşündüm düşündüm yok. tanımıyorum sanırım. ders seçimlerini falan ben yapardım bazen, listeden görmüşlüğüm bile yok.

Benimde can ciğer arkadaşım değil zaten, ankarada doğmuş büyümüş insanların elbet bi yerden bağı çıkıyo seninle de vardır belki ortak tanıdıklar
 
biraz önce arkadaşla konuşuyorduk. evlenicem umurum değil boşanmış çocuklu falan olsa daha iyi hatta dedim.

sonra böyle düşünürken aklıma geldi. evlenmeye evlenirim de evlilik öncesi hazırlıkların hiçbirini istemiyorum. isteme söz nişan düğün olmasın mesela, düzgün bi nikah yeter, gelinlik falan da istemiyorum.

olur mu ki falan diye düşünürken birden sinirim bozuldu ağlamaya başladım. bu bi gün geçecek mi bilmiyorum. uzaktan öyle okuyunca çok basit geliyor belki ama gerçekten çok acı çektim ben. çok zorladılar beni. ilerde bu günleri hatırlayınca gülüp geçeceksin diyorlar ya, 2 yıl oldu ben hala gülemiyorum hala ağlıyorum hala içim paramparça. geçecek mi?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…