9 yıllık ilişkim 2 ayda nasıl bitti !


hayır bakın yanlış anladınız. ben demek istedim ki herkesin kendi ailesinde de mutlaka seyretmeye gelen, dedikoducu tipler vardır. akrabadır, atamazsın, satamazsın. ama sözlünle arandaki sorunu da bilsin istemezsin.
 
Şu anda herşeyi masum tarafından algılama isteğindesin çünkü bu kılıfa sokmazsan için içini yiyecek, rahatsız edecek seni. Aptalaşık isimli üye çok açık ve net bir şekilde olanı yazmış sana, sen de görmek istediklerini.
Yüzüğü kendin çıkarıp kendin takmışsın, sevgilinin veya ailesinin ne çıkarırken ne de takarken bir sözlü istekleri olmamış. kalabalık, akrabalar, dedikodu vs gibi şeyleri akıl süzgecine alıp yüzüğünü takma kısmını içine siner hale getirmişsin. Bu böyle devam edip gidecek bundan sonra. Sen içine sinmeyen şeyler olduğu halde onları içine siner hale koymaya çalışacaksın. Nişanlın veya ailesi işini kolaylaştırmayacak. Ayağınla evlerine gitmeni sindir, yüzüğü kendi başına takmanı sindir, nişanlına onun yüzüğünü elinle verip takmasını sağlamanı sindir, babasının benim öyle gelinim yok lafını sindir, evine istediğimiz zaman gelirizi sindir.... Kaldıki onların bizim öyle hazırlık beklentimiz yok zaten gibi cevapları var. Görüşüne saygı duyup senin istediğin biçimde davranmayacaklar, sen onların tavrını içine siner hale koyacak şekilde kendini telkin edeceksin)
Bir uzaklaşma zemini hazırlamış ve yine kendi çabanla bu uzaklığı gidermişsin.. Olan bu aslında... Çünkü biliyorsun ki böyle yapmasan bu iş bitecek.
 
Umarım doğru kararı verirsiniz ve mutlu olursunuz.

Ancak o kararın sizin kararınız olduğuna emin olun.


İyi geceler dilerim


iyi dilekler için teşekkürler.

konuşulan her şeyi yazamadım tabi ki, bana dedi ki "eğer bi kere daha sıkıntı çıkarırlarsa ben "çocuk oyuncağı mı bu, siz daha ne istiyorsunuz, zaten kendi aramızda hiçbir sorunumuz yokken bi kere ayrıldık, kız geldi iyi niyetini gösterdi, yeter artık, daha ne yapsın" derim ben bu saatten sonra. sen yapman gerekenden fazlasını yaptın, artık konuşturmam".

bu benim yaptığım fedakarlığın karşılığı olarak değil ama. ben ailesiyle sıkıntı çıkarmak istemediğimi belirttim. eğer hala sıkıntı varsa sorun onlarda demektir. çok net olarak.

babam benim onunla tartışmama izin verdiği için ben bugün böyleyim. her çocuk benim kadar şanslı olmuyor.
 

sadece ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. hiçbir şey yapmazsam pişman olmak istemiyorum. nedenini merak ediyordum, öğrendim. bundan sonra ne yapacağımı bilmiyorum. dedim ya bi şey yapılacak durum da değil zaten.
benimki biraz da "ben bunu hak etmedim, bunlar benim başıma gelmemeliydi" isyanı sanırım. böyle olmamalıydı.
 
aklıma geldikçe yazıyorum, ekleyeyim madem.

kendileri zaten her fırsatta söylüyor, "çocuklarımızı yerleştirdikten sonra gideriz" diye.

aslında benimkilerin de fikri aynı, o konuda epey muhabbet ettiler hatta. "emekli insanlarız, ankara'da ne yapalım, memlekete döneriz, açık hava, bol gıda sakin sakin yaşarız" diyorlar.

yani ilelebet başımda olacak değiller. gitmeseler de karışmayacaklarını söylüyorlar. sevgilim de "evlenince evimiz ayrı olunca öyle senin korktuğun gibi olmayacak zaten" diyor.

 
Nişan bozulma gibi bir durum yok ortada, ne yapman gerektiğini bilmiyorum diyorsun ama yapıyorsun. Birşeylerin pişmanlığını yaşama endişen değil bu, bitmesinden korkuyorsun. Çünkü biliyorsun ki sen bitirirsen ne nişanlın ne de ailesi dur diyecek.
Gerçekleri tüm çıplaklığıyla üçüncü gözler görür, o acının veya duygu karmaşasının içinde değillerdir çünkü.
Şuanki halin çok insani, bir çoğumuzun da üç aşağı beş yukarı yaptığı şeyler vardır. Uzun vadede mutluluk vermeyecek emin ol ama seni şu acıdan çekip çıkarır. Nişanlınla devam edeceksin. Değer tüm yaptıklarına demeyi çok isterdim, senin için...
 

şu an hiçbir şey bozulamaz zaten. hani bitecekse de evleneceksek de şu an olmaz o. hatta her şey yolunda gitse hiçbir sorun yaşanmasa bile nişan iptal olabilirdi bu durumda.

bitmesinden korkuyorum evet. ben 18 yaşındaydım. şimdi 27 yaşındayım. başka birini tanımadım ki. tanımak istemiyorum ki. tabi ki korkuyorum.

gözüm hiçbir şey görmüyor değil, her şeyin de farkındayım aslında. sadece kabullenemiyorum sanırım. bunlar neden benim başıma geldi ben anlayamıyorum. bunları hak edecek hiçbir şey yapmadım. başka kayınvalide olsa ne bileyim el üstünde tutar beni. ben bunu hak ediyorum ama neden böylesi denk geldi onu kabullenemiyorum.

annesi de diyor ki "aile iyi gün kötü gün içindir. ama sen kendini geri çekersen, gelmezsen, soğuk davranıp güleryüz göstermezsen, bi süre sonra sana gelenler de ayağını çeker, yalnız kalırsınız. oğlum da sen de bu şekilde mutsuz olursunuz. bunu birbirinize yapmayın."

bi diyorum "beni neden böyle kabul etmiyorlar zorluyorlar", bi diyorum "alışayım istiyorlar, beni de dahil etmek istiyorlar, kötü bi şey yok bunda, sadece ben zorlanıyorum."

herkes kendince haklı.
 
Anlıyorum seni...
Yapman gerekeni söylemek haddime değil sadece yapmaman gerektiğini düşündüğüm şeyi yazacağım.
Bir daha bitmesine tam olarak karar vermeden( ayaklarına dahi kapansa senin için bitmiş olmazsa) o yüzüğünü parmağından çıkarma, kendi kendine çıkarır takar kefesine koydurtma.
 

bi kere çıktı diye yenisini aldırmayı düşünüyorum zaten şu an. o kefeye koymaz böylece.
 
Son gelismleri okudum ve diyorum ki hissediyorum ki siz ayrilamazsiniz

Bence siz o aileye alisacaksiniz onlar da size alisacak zamanla
 
Son gelismleri okudum ve diyorum ki hissediyorum ki siz ayrilamazsiniz

Bence siz o aileye alisacaksiniz onlar da size alisacak zamanla

en geç nişan alışverişinde belli olur o. başbaşa gidebiliyorsak olmuş demektir. yok ben yine kendi istediğimi giyemeyeceksem biter. ne kaybederim ki?

önemli olan elbise değil. önemli olan benim ne istediğimin önemsenmemesi.
 

Güzel bir nokta
"Iletisimsizlik" basit gibi gorunen bir kelime ama gercekten iliskileri mahfediyor
Bir de onyargi eklenir genelde iletisimsizlik ve onyargi nin etkisi cok buyuk bence boyle olaylarda. O kadar buyuk yanlis anlasilmalara sebep oluyor ki.

Hepimizin yapmasi gerek sizin de dediginiz gibi nisanliyi/esi aradan cikarip dogrudan iletisime gecmek. Genellikle dogru sekilde ulaklik yapamiyorlar zaten.

Sizin durumunuzun duzelmesine sevindim Rabbim daim etsin.
 

Orta yolu bulursunuz umarim ben nisan alisverisine annem yengem nisanlimin annesi ve yengesiyle gittim hep de benim istediklerim alindi, benden buyuk insanlar olduklari icin de verdikleri tavsiyeleri de kulak ardi etmedim,, kafaya cok takma her seyi
 
Orta yolu bulursunuz umarim ben nisan alisverisine annem yengem nisanlimin annesi ve yengesiyle gittim hep de benim istediklerim alindi, benden buyuk insanlar olduklari icin de verdikleri tavsiyeleri de kulak ardi etmedim,, kafaya cok takma her seyi

ya işte anlayış farkı dediğim şey bu.
ben altı üstü kendime elbise alıcam.
bunu kendim seçemeyecek kadar aptal mıyım?
ve ben normalde de kıyafet alacağım zaman yalnız giderim. çok gezerim zor beğenirim çünkü. önce bakarım seçenekleri belirlerim ondan sonra denerim seçenekleri elerim birkaç gün sonra kararımı verip gider alırım. zorum yani o konuda biraz. sevmiyorum alışverişi. başkasıyla gitmeyi hiç sevmiyorum. istemiyorum yanımda kimseyi ben. buna saygı duymak çok mu zor?
 
sadece 9 senelik emek değil ki mesele
ailesi işin içine girene kadar hiç böyle sıkıntılar yoktu mesele o

Iyi de evlenince aileler hayatinizdan cikmayacak ki? Belki daha cok girecek. Boyledir bu.
Cok iyi niyetlisin, bu yazilarindan bile belli. Örneğin diyorsun ya kv icin herkese tavri bu diye. Herkese tavri bu olabilir, sana bu olamaz.
Evleneceksen de mesafeni korumani, sinirlarini kirmizi cizgilerle ayirip herkese ogretmeni tavsiye ederim.
 

Zor degil haklisin da ama artik iliskiniz iki kisilik de degil aileler giriyor devreye evlilik olunca herkesin gonlunu yapmak da cok zor herkesin hayalleri hevesleri var ogluyla kiziyla geliniyle damadiyla ilgili

Dedigim gibi onlar sana bu konuda anlayis gosterecek mesela sen de onlara baska bir konuda anlayis gostereceksin boyle boyle birbirinize alisacaksiniz
 

inşallah gösterirler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…