9 yıllık ilişkim 2 ayda nasıl bitti !

Neden yedi acaba?

Öncelikle merak edenler için teşekkür edip bunu cevaplayayım sonra derin bir nefes alıp yazmaya başlayacağım. Cezayı alma sebebimin bu başlıkta polemiğe girmem olduğu ile ilgili mesaj gelmiş.

http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?posts/40093815/


Zannedersem okuyanlar da olmuş, yorum yapmama gerek olduğunu sanmıyorum. Ayrıca insan eliyle idare edilen hiçbir sistemden tam olarak düzgün yürümesini beklemediğimi de eklemek istiyorum.

Benim geyik kısmında bir konuya bir şey yazmam dahi çok ironik mesela ama o kısmı geçiyorum.



Sizin bertaraf etmeniz gereken davranışlarınız yok. Bunu da sevgiliniz anlamamakta kararlı. Hata yapan onlardı. Onun mantıksız ve bahane arayan ailesinin tedirginlikleri bu durumda hiçbir önem teşkil etmiyor, cümle içerisinde dahi geçmemeliydi.


Sizi evinden kovan bir aileyi aramanız için nasıl bir karakterde olmanız gerekir? Sevgiliniz bu cenaze ve hastalık bahanesi bittiğinde ne kullanacak gerçekten merak ediyorum. Bu forumda ağır hasta veya yaşlı insan/akraba görmemiş insan yoktur herhalde, bu kadar kullanıldığını gören varsa bekliyorum.


Sevgilinizin karakteri bu kısımda çok büyük hata veriyor. Çünkü hayır annem de gelecek deseydi tartışabileceğiniz bir durum olurdu ama o dramatize etmeye ve öyle olsa ne olur? demeye bayılıyor ve bunu bilinçli olarak yapıyor. Sandığınızdan daha tehlikeli bir insan olduğunu gözlemlerime göre vurgulamak istiyorum.

Yani kimseyi kırmamak istediği için veya daha ılımlı olduğu için değil, sizi istediklerine yönelik manipüle etmek ve size çıkar yol bırakmamak için böyle konuşuyor.

Gelse ne olur?
Siz sevişirken odaya annesi de odaya girebilir. Girse ne olur? Gerçekten bir şey olmaz sonuçta. Girsin o halde.

bi de o gün gelirse ne olur bilemem de "annem de gelecek" demiyor. "hevesi var, gelse nolur, ne alacağına karışmaz, sadece gelmek istiyor" falan diyor.

Dediğim gibi, annem de gelecek demesi daha iyi olurdu. Şu an aynısını yumuşatarak değil, numara yaparak söylüyor. Hiçbir arguman gelse ne olur? sorusuna karşı koyamaz. Çünkü soruyu soran kişi sorunun cevabını aramıyor, kendi istediğini yaptırmak istiyor. Sizinkini önemsemiyor. Eğer önemsiyorsa gelse ne olur? sorusuna gelirse ben mutsuz olurum diyin, dediniz ve ısrar ediyorsa bir düşünün.

Ve hayır, sizin tek başınıza gitmeniz bunun çözümü değil. Çünkü çözüm değil neden aramalısınız. Neden benim mutluluğumu önemsemiyor da ısrar ediyor şeklinde.


kendi aralarında ne konuşuyorlar ben de bilmiyormuşum. bugün anlattı babasıyla konuşmalarını falan. "ben halletmiştim zaten ama senin de üstüne bi cila atman gerekiyordu" tarzında bi şeyler söyledi.

Babasının terbiyesizliği ve hatası ile ilgili yapması gereken şey babasıyla konuşması ve sizin ''cila'' atmanız değil. Babasıyla konuşması ve babasının sizden özür dilemesi, araması, konuşmaya çalışması.

Gerçekten en çok bu kısmı görememenize inanamıyorum. Halletmiş. Neyi halletmiş? Babasını sizin hata yapmadığınıza ikna etmesi değil, sizi babasının pişman olduğuna babası ile ikna etmesi gerekiyordu.

Bunun dışında tekrar istemeye gelmelerinin imkansızlığını yaşayarak anladığınızı görüyorum.
 

ben önceki mesajlarda "bu yazdıklarım sevgilimin kelimeleri değil ayrıca, ben toparlayıp özetledim.", "sonra nasıl oldu bilmiyorum, kahveler mi geldi aklımıza başka bi konu mu geldi noldu konu değişti.", "alınan her şey aileyle alınır, adetlerinde varmış, ama bizde aileler gelmezler, ben yine de annesinin gelmesini istemiyorum", "geçmişi deşmenin kimseye faydası yok, bundan sonraki davranışları önemli ama bu her şeyi unuttum anlamına gelmiyor", "zaten şu an aileyle hiçbir sıkıntı yok", "çok mahcuplar, hiç olmadığı kadar iyi davranıyorlar", "sevgilim arkamda duracağını söylüyor", kısımlarını boşuna mı yazdım?

 

Boşuna yazmadığınız kesin de, eğer geçmişi deşmenin kimseye faydası yok derken bana sevgilimin hatalarından bahsetmeyin uyarısı yapmadıysanız, söylediklerimle alakasını kuramadım.

Cümle cümle yazmadığınızı tahmin edebiliyorum zaten. Ama sevgilinizdeki tavrı değiştirmiş olabilir misiniz yazarken?

Mesela annem gelse ne olur? demiyor da, ne diyor?
 

"hatalardan bahsetmeyin" değil demek istediğim. evet hata yapıldı ama telafisi için uğraşılıyor şu an. "bu durum neden oldu" yerine, "bu durum nasıl düzeltilir", "bu durum tekrarlanacak mı" kısımlarının daha mühim olduğu kanısındayım.

"annem gelse ne olur" demiyor, "sen ne istersen zaten o alınacak, annem senin giyeceğine karışamaz, biz yine gider seçeriz, ama alırken annem de yanımızda olmak ister" diyor. "senin nişanlığın alınırken senin annen de gelsin" de diyor. "annem gelse ne olur", "ne alacağımıza mı karışacak, sadece yanımızda duracak, ne zararı var" anlamında.
 

Tamam ben son cümlenizdeki anlamın üzerinde durmuştum zaten.

Bakın, ben sadece size şunu sormak istiyorum.

Siz o eve gitmeseydiniz hata telafi edilmeye çalışılacak mıydı aile tarafından?

Çözüm aramanıza yanlış demiyorum, zira kestirip atamayacağınızın farkındayım. Ama nedenler daha önemlidir bunu unutmayın.

Yani mesela sevgiliniz ve ailesi çok mahcupsa, sevgiliniz nasıl ailenizin dedeye uğramaması yüzünden tedirginlikler olduğunu söylemeye cesaret etti?
 
"senin gelinin bana "bana kaynanamdan başkası karışamaz, sen kimsin de bana karışıyorsun, git kendi gelinine karış, kaynanam zaten senin bana karışmana izin vermez" falan dedi bana dedi ama kadının ses tonu bi yüksek ki zaten anlatamam. sürekli bağır çağır kavga edercesine konuşuyor. bi de böyle deyince yemin ediyorum gözüm döndü. "yalan" falan diyecek oldum, benim kayınpeder uyardı, "dur bi bitirsin bakalım ne diyecek" dedi. "ay ben kendi gelinime karışmıyorum sana neden karışayım, ben şaka yaptım" dedi. sonra ben saydırmaya başladım, "hayır öyle demedi böyle dedi şimdi yanlış anlatıyor" dedim, "selamlaşmadan öte muhabbetimiz yok, beni tek sıkıştırıp bunları deyince valla ben şakaymış gibi algılayamadım. "o benim gelinime karışırken iyiydi" deyince, ben "kadın nasıl dolmuş nasıl kinlenmiş" diye düşündüm" dedim, kadının sesine sevgilim çıktı geldi zaten, şakayla karışık "ne diyon sen benim sözlüme, ne karışıyon sen benim sözlüme" dedi, kolunu omzuma attı, "benim sözlüme hiç kimse karışamaz" dedi. "annem senin gelinine ne diyor ki sen benim sözlüme böyle diyorsun" dedi. ondan sonra ortam iyice gerilince "şakadır" falan dediler, "hiç muhabbetim olmayan bi insanın bu şekilde şaka yapacağını ben düşünemedim" falan dedim, "muhatap olmamıştım, benimle böyle konuşamaz" mesajını alttan güzelce yedirdim ama çok sinir oldum gerçekten detayları hatırlamıyorum. sonra sevgilimden anahtar alıp yukarı çıktım. aşağı da çok inmedim. indiğimde de bi şey demedi bi daha. sonra kayınvalidem sevgilime demiş ki "pofuduk çirkef komşunun tavırlarından rahatsız olmuş, ben komşuyla konuşucam, sen de uygun zamanda bunu pofuduğa söyle".

 

Peki sevgilinizle gelince konuşuruz dediğiniz konuları konuşmaya fırsatınız oldu mu?

Yanlış anlamayın bir şey daha merak ediyorum. Kaç günde bir kayınvalidelere gidiyorsunuz? Yalnız dışarı çıkıyor musunuz sevgilinizle?
 

ben o eve gitmeseydim muhtemelen hata telafi edilirdi. bizim olaydan sonra dedesi hastaneye yattı dediğim gibi, kayınvalidemle kayınpederim kendi aralarında bile konuşamamış olabilirler bu konuyu. şu an hala ikisi biraraya gelip konuşamıyor. birkaç güne rahatlarlar. o zaman zaten gelip konuşurlar. evet ben gitmesem de gelip konuşacaklardı bence. benim gitmemle düzelmiş olsa, onların niyetleri direk kesip atmak olsa, bana şu an bu kadar iyi davranmazlar. adam olacak kız'ın dediği gibi, şu an beni cepte görüyorlar, hatalarını telafi etmeseler de olur bu anlayışa göre, ama onlar yine de uğraşıyorlar. "ay alışıyor yavaş yavaş" diye seviniyorlar. "alışmayıp napıcak" gibi bi muamele söz konusu değil.

dedem 3 hafta yattı, ben o 3 hafta annemle hiçbir şey konuşamadım, anlayabiliyorum o yüzden. bu süreçte, annem zaten süreci bildiği için "darlama çocuğu evde olsun" dedi durdu. annem taziyeye gittiğinde kayınvalidemle sarılıp ağladılar mesela, çünkü durumun zorluğunu anlayabiliyoruz.

ailemin dedeye uğramaması meselesi evde biz onlara gittikten sonra konuşulmuş muhtmelen, "onların yerinde biz olsak, bi uğrarız, onlar neden hiç uğramıyor acaba" falan denmiş sanırım. aile arası bi konuşma. sevgilim ne cevap verdi sormadım o an. ama böyledir diye tahmin ediyorum.
 

bazılarını konuştuk, bazı konularda anlaşamadık, tekrar konuşucaz.

kayınvalidemlere bi dün gitmedim. genelde akşama doğru gidiyorum, gece sevgilim bırakıyor. pazar beni bırakıp uçağa yetişti, pazartesi il dışındaydı babamlar da ordaydı onlarla döndüm. salı iki saat kadar oturduk konuştuk, bu gece geçe kaldık, açık yer yoktu, çok sıkışmıştık ayıptır söylemesi ve bazı özel durumlardan ötürü evde olması gerekiyordu, 1 saat kadar konuştuk. bu gece başka bi durum vardı zaten onu konuştuk.


4 kere gittim beni incitecek tek bir mevzu yaşanmadı. ki hani akşama doğru gidiyorum, ben gittiğimde sevgilim henüz gelmemiş oluyor. kayınvalide kayınpederle de yalnız kaldığım oluyor. tek bir olay yok. demek ki onlar da öğreniyor. demek ki onlar da bana uymaya çalışıyor. biri bana bi şey dese hatta, "bunlar böyle kızım, sen onlara aldırma" diyor. "duyma" şeklinde değil, "bunların sülale iki kişi bi koyun yer, sen onların dediğine bakma, ne kadar istersen o kadar ye" minvalinde şeyler.

sevgilime bazı sorularımı sordum. "kapımızı kapatırız, evimizin içine müdahale edemezler, bizim evimizden onlara ne, kim ne karışır, izin vermem, mesafemizi koyarız, seni savunmadığımı nerden biliyorsun" şeklinde cevaplar verdi.

cevaplar çok umurumda değil de, bugün annesinin babasının yanında komşuya atarlanması bence önemliydi.
 
"bu durum neden oldu" yerine, "bu durum nasıl düzeltilir", "bu durum tekrarlanacak mı" kısımlarının daha mühim olduğu kanısındayım.

ikili konuşmaların arasına kaynamak hic tarzım degildir ama söylemeden gecemeyecegim;
problem olayları irdeleyis seklinizde, yani bakış açınızda.

nedeni saptamadan nasıl düzeltilecegini belirlemek güç,
ve arada tek tük kaçsa dahi genel bir çözüm icin olayların ele alış biçiminizin ve şimdiye dek şikayet ettiginiz sorunlarında karşılıklı olarak tavrın degişmesi gerek bence,
böylece tekrarlanma durumuna ilişkin korkularınız da zamanla azalır.

2-3 mesajdır daha sert bir şekilde sizi ve sevgilinizi eleştiriyorum fakat "hak verdim, çözdük" dediginiz konulardaki tezatlıkları nasıl oluyorsa görmüyorsunuz...

sakin kafayla konudan kendinizi soyutlayarak simdiye dek yazdıklarınızı ve yorumları okudunuz mu?
yanıtınız "yorumlarda dogruluk payı olabilir ama seviyorum elimde degil, deneyip görmek istiyorum" ise şimdi ayrılmayı göze alamadıgınız gibi ilerde boşanmakta tereddüt edecekseniz 1degil, 2kez düsünün...
ya da aynı ev icinde sorunları çözme konusunda farklı sekilde davranabileceginize inanıyorsanız gercekten deneyin görün.
ancak bugun gözlerinizi açmazsanız ve yarın aynı noktaya varır iseniz kaybolan yıllarınız ve yıpranmanıza bizden cok siz acırsınız.
 

Komşu kısmına gerçekten giremiyorum çünkü öyle bir ev tahayyül edemiyorum. Komşu geliyor geline sarıyor, sonra böyle dedi diye şikayet ediyor, gelin açıklama yapıyor, sözlüsü gelip savunuyor falan ben pek algılayamadım o kısmı.

Ailenin düşündüğü gibi ben de sizin yavaş yavaş alıştığınızı düşünüyorum. Hatta sevgilinizin de asıl sorunun sizin alışamamanız nedeniyle çıktığına inandığını düşünüyorum. Halbuki kim neye alışıyor, tarikat'a mı kabul ediliyorsunuz, klan'a mı giriyorsunuz, o kısmı pek çözemiyorum.


Anlaşamadığınız konuları merak ettiğim için sormak istiyorum.
 

Malesef Pofuduk, en kibar haliyle, yeni düşmanın hayırlı olsun. Welcome to jungle.
 

valla komşu kısmını ben de anlayamadım, o yüzden bi şey demiyorum.

"alışma" kısmına şöyle cevap vereyim o zaman.

alışmaktan kasıt şu, bugün kayınvalidem misafire börek ısıtıyordu, bana "bir mi yersin iki mi" diye sordu.
ocaktan önce gittiğim dönemlerde "siz bilirsiniz" derdim, bugün "acıktım ben ya iki yerim" dedim. alışmak olarak baktıkları şey bu.

veya bugün küçük teyzenin kızının arkadaşı vardı, böyle kalabalık görünce kız bildiğin tırstı. "ay kıyamam, benim ilk geldiğim zamanki halim değil mi" falan dedim. kız güldü. "bak bu da ilk geldiğinde senin gibiydi, öyle kenarda oturuyordu,konuşmaya falan katılmıyordu, ama yavaş yavaş konuşmaya falan başladı, sen de alışırsın" dediler.

alışmak bu yani. asimile olmak anlamında değil. ben yine bazılarıyla mesafemi koruyorum, ama artık şakalaştığım falan da oluyor.
 

Bana yazdıklarınızdan ilişkinizin merkezinde değilmişsiniz gibi geliyor. İlişkinin merkezinde aile var sanki.

Yani mesela siz bilirsiniz deseniz ne olur hala? Sevgilinizin de, sizin de, ailenin de aileyle olan tavrınızı bu kadar önemsemesini ilginç buluyorum.

Sürekli evlerine gitmenizden de siz o aileye kabul ediliyormuşsunuz gibi bir izlenim ediniyorum. Gerek var mı bu kadar samimiyete gerçekten?
 

nedeni saptadığımızı sanıyordum?

ben çok samimi olmayı sevmiyorum, serinim, onlar da hemen evin kızı gibi davranmamı beklediler, ben geri durdukça üstelediler, onlar üsteledikçe ben geri durdum, ben geri durdukça onlar yanlış anladı. özetle çok zorladılar geri tepti. önyargı ve tepki oluştu bende. şu an biraz daha rahatsam tamamen kendi halime bıraktıklarından. bildiğin doğru düzgün konuşmuyormuşum bile çünkü, öyle diyorlar.

"çözüldü" de demedim ki, "daha konuşulması gerekiyor, aileyle durum iyi gidiyor, şu an sorun sevgilimle ikimizin arasında" dedim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…