benim açımdan hiç olumlu değil ve buraya yazarsam taşlanacak olan benim.
Dehşet gelişmeleri özelden yazmayı mı tercih edeceksiniz?
Öyle ise konuya cevap yazmamamızı rica edebilirsiniz, ben saygı duyar ve yazmam mesela.
Bundan önceki iki mesajınızdan sevgiliniz ve ailesi ile ilgili her şeyin yolunda olduğu anlaşılıyor.
Taşlayacak olan da muhtemelen benim. Ama bu şekilde sağlıklı fikirler duyamazsınız.
valla ben aileye öncelik verdim, değişken ortadan kalktığında sevgilimin tutumu ne yönde olacak o daha çok önemli gibi geldi.
komşuyla tartışmada da direk kayınvalidemi muhatap alarak konuştum zaten, ki konuyu açan da ben değildim, kadınla yine muhatap olmadım. "ben konuşurum" kısmından da "uzatmasın" değil de, "bi daha öyle davranmaz" anladım.
zaten cümlelerin başına sonuna bakıp aradaki kelimeleri, ekleri konusur gibi yazarken cok dogru yapabilen biri degilim ama simdiye kadar yazdıgım her seyin yine de anlasılır oldugunu sanıyordum : (
artık ciddi ciddi nerede anlatım bozuklugu yapıyorum onu arıyor oldum.
komsuyla muhatap olabilecek tek kişi, öyle bir durumda mustakbel kayınvalideniz olmalı şeklindeydi düşüncem.
"bir daha öyle davranmaz" ın kesinligini kimse veremez,
bunu kastetmiş olsa dahi yine uzatmayın olarak anlıyorum, anlam olarak birbirinden cok kopuk cümleler degil ki...
bu arada taşlama konusuna kendimi tutamayıp sizin birbirinin türevi gibi yaşadıgınız olaylar ve hicbirinin tam olarak netlik kazanmamasına ragmen ilerlemeye calısmanızı gördügüm icin artık daha sert bir sekilde yazmam da dahilse hic problem degil, konudan çekilebilirim...
zaten genel düsüncemin bu yonde oldugunu daha onceden de belirtmiştim.
fakat simdiye kadar size olumsuz elestiriler geldiyse bunların sizin geleceginizi kendinizden daha cok düsündügü icin oldugunu umarım es gecmiyorsunuzdur.
yoksa onca yazılan seyi sadece taşlama olarak alıyorsanız -kendim icin demiyorum- dikkate almamanızın sizin zararınıza olacagını düsünüyorum.
ben sizi anlıyorum da siz beni anlamıyorsunuz sanırım.
komşuyla ben muhatap olmadım zaten? kadın herkesin içinde konuyu açtı bana laf söyledi ama ben kayınvalideme hitaben konuştum? benim o durumda yapabileceğim en doğru şey buydu? komşuyla muhatap olan kayınvalidem, kayınpederim ve sözlümdü? ve onlar da bana arka çıktı?
bakın A aptalasik da aynı şeyi söyledi, sıkıntım sizin yorumlarınız olsa alıntılamam, sorulara cevap vermem, veya yazmamanızı rica ederim. çok zor değil benim için. fikirlerinizin değerli olduğunu sürekli belirtiyorum da zaten.
ama konunun sadece sonunu biliyorum. başını bilsem belki sorun çözülecek veya olay farklı bi boyut kazanacak, bilemiyorum. yarın öğrenmeye çalışacağım.
öncelikle teşekkür ederim,
"taşlanacagım icin yazmıyorum" minvalindeki yanıtınızdan sonra ister istemez kendi açıklamamı yapma geregi duymustum.
konunuzu sabote ediyor gibi gözükmek istemem çünkü.
diger konuya gelince;
bana tuhaf gelen zaten taziyede kavga çıkması ve o sırada herkesin bunu normalmiş gibi karşılaması...
daha başka nasıl anlatabilirim bilmiyorum ki :/
geçmiş gitmiş, ahlanıp vahlanmaya gerek yok, kazandıracagı birsey de yok,
ama bir sonraki adamınızı düsünmeniz icin aynı gecmisi de irdelemeniz gerekiyor diyorum.
genel olarak tavsiyemi yine tekrarlayayım,
kv.niz ile komsunuz arasındaki ikili ilişkinin öznesi de kendileri oldugu gibi sizin ilişkinizdeki asıl muhatabınız ve nedenleri, sonucları degerlendireceginiz kişi eş adayınız.
taşlanacağım için yazmıyorum çünkü bildiğim kadarını yazarsam taşlanırım. önce öğrenmem lazım.
taziyede kavga çıkmasına şaşırmıyorum, onlar da şaşırmadı çünkü anam bu tohatlılarda bi şey var, normal konuşmaları kavga gibi zaten. tanıyanlar onaylayacaktır. ben zamanında yazmıştım, "yatak odasını siyah istedim diye bana bağırdılar" demiştim, meğer bağırmamışlar. o kadın onlardan da beter. 5 dakika konuştu sonra ben kayınvalidemin evine kaçtım görümceme "bi kahve yapalım başım çok ağrıdı" dedim. aşırı değişik bi kadın. ama diğerleri kadını tanıdığı için kavga çıktı diye düşünmediler bence. normal karşılama sebepleri o.
mesela ben şu an diyorum ki "babanın yarın öbür gün saçma salak bi şeye sinirlenip "çıkın gidin evimden" demeyeceğine benim ne garantim var? annen yarın "ben bu kızı istemiyorum" derse senin vazgeçmeyeceğini nerden bilicem?". "demezler, ama deseler de asla seni bırakmam, söz veriyorum, babam da öyle derse oturduğumuzu kar sayar taşınırız" diyor.
yani geçmişte yaşanan bazı sıkıntıların gelecekte de yaşanacak olması durumunda veya evliliğimize müdahale edilmesi durumunda neler yapacağını soruyorum. "izin vermem" diyor, "yasaklarım" diyor.
ilk başta "yapmazlar" dedi mesela, "yaparlar mı diye sormuyorum, yaparlarsa senin ne yapacağını soruyorum" dedim, "yaptırmam" dedi. bilmiyorum, önceden "sen bize gelin geliyorsun, bizim ayrı düzenimiz yok sen bizim düzenimize uyacaksın" diyordu, şimdi "bizim kendi düzenimiz olacak" diyor.
ama ilk dediğini askerden gelince demeye başladığını belirteyim hemen, ben o yüzden ne yapacağımı bilemedim zaten. 9 sene oyalanmış, aldatılmış hissettim. adam 8 ay sonra özüne dönüyor gibi duruyor şu an. terhis olduktan sonra yeterli oryantasyonu anca aldıysa demek ki. veya 3 ay çalışmadı, o ara evde kadınlarla otura otura algıları köreldi de anca açılıyorsa demek ki.
sebebini çok anlayamamakla birlikte, o dönemin çok pis bi dönem olduğunu biliyorum. şu an yavaş yavaş normal davranıyor.
şu an normal diyorsanız öncesi anormaldi...
bize o anormal davranısları savundugunuzu hatırlıyorsunuz degil mi?
ayrıca askerde cok agır seyler görmüs ve hatta bazı seyleri hic kaldıramayacak insanlar olmalarına ragmen sabretmis ve döndüklerinde uyum saglamaları 2günü almış insanlar biliyorum...
askerde ya ondan diline vurmustur veya aldatması normal vb cümleler nasıl mesrulastırılamazsa bence sizin bu anlattıklarınızın karşılıgı da 8 ay olmamalı.
insanın karakteri neyse odur,
baskı altında oldugu dönemlerde veya farklı seylerde yasadıysa stres ile daha gergin, asabi olmasını anlarım fakat bu kadar arabulucuymus gibi gözüküp sürekli karsıya kendi görüsünü alışma adı altında kabul ettirmeye calısmasını şahsen kabul edemem.
hatta o bahsettiginiz askerlikten yeni gelmiş olmanın etkisinin ailesine karsı daha dedim dedik ve mucadeleci biri olması yönünde daha agresifleşmesine yol açmasını, size olan özlemiyle ayrılma ihtimalini hic düsünmemesini saglaması şeklinde olmasını beklerdim...
sizin soru bicimleriniz degisince o da mecburen "annemin dedigi olur" demek yerine farklı cümleler kurmak zorunda kalmıs ancak bu kararlılıgın birazını pratikte de görmeniz gerek.
ayrıca komsuyla olan tartısmada keske size destek cıkması kavgadan cekip cıkarması ile olsaydı, komsuya da mesafeli bir cumleyle iyi günler dileyip konuyu kapatsaydı. şakalarla araya girmesine bile anlam veremedim, normal bir konusma konusu degil ki...
daha fazla birsey demek istemiyorum aslında, çünkü bunca sey yazılmasını gögüslemenize ragmen şimdi sürekli taşlanacagım dediginiz konu gercekten muhim birsey olmalı.
dilerim iyi haberlerle gelirsiniz...
Bu konu bdv de degilmiydi ben mi sastim Allah Allah. Afyonum patlasin anliycim insallah.kayış koptu, 9 yılım ziyan oldu, ben ne aptalmışım gibi şeyler düşündüm ama başlık için hiçbirini seçemedim.
eski konularımı bilen bilir diyerek klasik bir giriş yapayım.
9 yıllık sevgilimle kasımda sözlendik, ocakta ayrıldık.
ayrıldık da denir mi bilmiyorum, "ailem daha bilmiyor, söyleyemedim" diyor. yüzüğünü çıkarmıyor. gelip bohçasını almıyor.
neyse, anlatmak istediğim bu değil.
ya ben ne kadar aptalmışım. ne kadar gerizekalıymışım. benim 9 senem boşa geçmiş.
bi insan bu kadar mı annesinden korkar? bi insan hiçbir kararını nasıl kendisi veremez?
ya sen 26 yaşında adamsın, askerliğini yapmışsın, çalışıp para kazanıyorsun. ne demek "annem seni istemiyor"? sen eşşek başı mısın? annen senin yatacağın, yaşayacağın kadını seçme hakkına nasıl sahip olabiliyor? ya hangi zamandayız?
cidden çok doluyum, düzgün ve sıralı yazamıyorum, 3 ayda 9 yıllık ilişkinin ebesi bellendi. bu kadar söyleyebiliyorum.
anlatsam çok uzun olur çünkü, sıkmak da istemiyorum.
sorumu sormayı unutmuşum editleyeyim: bu ana kuzuluğu benimkine has bi olay mı yoksa erkeklerin geneli böyle mi?
çok soru geldiği için ekleme yapıyorum: annesi beni istemiyor çünkü dışardan kız alıp vermiyorlar. babası annesinin halasının oğlu, teyzesi teyzesinin oğluyla evli, anneannesiyle dedesi amca çocukları...
böyle uzayıp gidiyor. şimdiye kadar akraba olmayan kız almamışlar, akraba olmayana kız vermemişler.
hanları hamamları var çünkü. bölünmeyecek.
konuyu 5 şubat'ta açmışım, 17 mart'ta düzenliyorum.
annesi beni istiyormuş ama benim tavırlarım yüzünden benim onları istemediğimi düşünmüşler. yapı olarak biraz serinim.
"istemiyorum" deme sebebini kısaca yazayım. onlara uğramamız gerekiyordu, saat 5 gibi onlarda olacaktık, yemeği 8e doğru yiyorlar normalde. biz de eve gitmeden yedik çünkü acıktım ve o gün yemeğe kalmayacaktım. yiyip gittiğimi öğrenince bunu "benim gelinim benim evime tok geliyor, benim yemeğimi yemek istemiyor" diye algılamışlar. onlarda gelen misafire yemek yedirmek önemli. bana "gelinim diye bağrıma bastığım insan evimde yemeğimi yemek bile istemiyorsa ne anlamı var, ben gelinimi doyurmaktan aciz miyim" dedi. kendince haklı şimdi ne diyeyim.
bazılarını konuştuk, bazı konularda anlaşamadık, tekrar konuşucaz.
kayınvalidemlere bi dün gitmedim. genelde akşama doğru gidiyorum, gece sevgilim bırakıyor. pazar beni bırakıp uçağa yetişti, pazartesi il dışındaydı babamlar da ordaydı onlarla döndüm. salı iki saat kadar oturduk konuştuk, bu gece geçe kaldık, açık yer yoktu, çok sıkışmıştık ayıptır söylemesi ve bazı özel durumlardan ötürü evde olması gerekiyordu, 1 saat kadar konuştuk. bu gece başka bi durum vardı zaten onu konuştuk.
4 kere gittim beni incitecek tek bir mevzu yaşanmadı. ki hani akşama doğru gidiyorum, ben gittiğimde sevgilim henüz gelmemiş oluyor. kayınvalide kayınpederle de yalnız kaldığım oluyor. tek bir olay yok. demek ki onlar da öğreniyor. demek ki onlar da bana uymaya çalışıyor. biri bana bi şey dese hatta, "bunlar böyle kızım, sen onlara aldırma" diyor. "duyma" şeklinde değil, "bunların sülale iki kişi bi koyun yer, sen onların dediğine bakma, ne kadar istersen o kadar ye" minvalinde şeyler.
sevgilime bazı sorularımı sordum. "kapımızı kapatırız, evimizin içine müdahale edemezler, bizim evimizden onlara ne, kim ne karışır, izin vermem, mesafemizi koyarız, seni savunmadığımı nerden biliyorsun" şeklinde cevaplar verdi.
cevaplar çok umurumda değil de, bugün annesinin babasının yanında komşuya atarlanması bence önemliydi.
nedeni saptadığımızı sanıyordum?
ben çok samimi olmayı sevmiyorum, serinim, onlar da hemen evin kızı gibi davranmamı beklediler, ben geri durdukça üstelediler, onlar üsteledikçe ben geri durdum, ben geri durdukça onlar yanlış anladı. özetle çok zorladılar geri tepti. önyargı ve tepki oluştu bende. şu an biraz daha rahatsam tamamen kendi halime bıraktıklarından. bildiğin doğru düzgün konuşmuyormuşum bile çünkü, öyle diyorlar.
"çözüldü" de demedim ki, "daha konuşulması gerekiyor, aileyle durum iyi gidiyor, şu an sorun sevgilimle ikimizin arasında" dedim.
olay samimiyet değil ki. hani sürekli gitmemdeki amaç bu değil. daha önce de belirttim, bu kadının yemeğini ben babaanneminkinden çok yedim. bu benim görmezden gelebileceğim bi şey değil. ben şu an gelini olduğum için gitmiyorum, sofrasına oturduğum için gidiyorum. gitmeliyim çünkü. ben böyle gördüm. çok gelen giden oluyor, yetişemiyorlar. benim orda yaptığım iş kayınvalideme yaranmak için değil. allah rızası için. dedenin ruhuna.
ilişkinin merkezinde aile yok ama şu an için durumdan dolayı öyle. biraz zaman geçince düzelir.
"siz bilirsiniz" desem hiçbir şey olmaz benim açımdan, ama onların açısından "acıktığında söylemeye çekiniyor" olur. aç kaldığımı düşününce kafayı yiyorlar nedense. bazı insanların bu tip takıntıları var.
Mantık süzgecinizden geçirdiğinizi ve kabullenilebilir kıvama getirmeye çalıştığınızı düşünüyorum şu ' dehşet gelişmeler' hakkında.dehşet gelişmeleri özelden yazmak değil de, buraya yazmak için daha erken. yani ben konunun sonunu biliyorum sadece. o yüzden yoruma açabileceğim bi konu değil şu an. adam akıllı konuşup netleştirdikten sonra yazmayı tercih ediyorum. ben konuyu anlayamamışken çok anlatabileceğimi de sanmıyorum çünkü.
Açıkcası cenaze olabilir gidip gelmende normal tabiki. Ama biraz fazla gidiyosun gibi geldi bana. Siz henüz sözlüsünüz nişan bile yapılmamış.
Ben olsam ilk gün giderim ikinci günde giderim 3. Gün ararım gitmem. Sonuçta onlar zaten kalabalık bi aile. Yardıma ihtiyaç olsa belki gitmen normal olur ama eminim bir sürü genç vardır gyardın edecek.
Adam olacak kızın da dediği gibi bu yakınlığa alıştırırsan sonu zor olur.
Birde şu ev meselesi için bende deneyimimi paylaşayım.
Şimdi benim 20 tl kadar bi altınım var bankada. 34 bin lira kadar bi araba var. İleride ev alırsak peşinat olacak bunlar.
Bi kaç ay önce kayınvalidem şöyle bir cümle kurdu aynen aktarıyorum(babası vefat etti bi kaç ay önce ve tarla kaldı kvdeme):' miras meselesi hallolsun o tarlyı satcam, arabayıda satcaksınız , altınlarıda satcam (benim altınlarımı yalnız) oğlumda kredi çekcek aşağıda bi ev var ben çok beğendim onu alcam hem bizede yakın!'
Cümlenin neresinden tutarsam tutayım elimde kalıyo.
Bir kere ben ona yakın oturmak istemiyorum. 5 ay oturdum illah ettim sonra onlar ev aldılar kurtuldum. Hadi onu geçtim sen benim mihrimi benim rızam olmadan dokunmanın haram olduğu bi şeyle ilgili nasıl kendin karar veriyosun. Benim arabamı nasıl satıyosun? Hepsini geçtim nişanlı olsam ağzımı açıp laf söylemeye belki yüzüm olmaz. Sen benim evime nasıl kendin karar veriyosun?
Şimdi bunların hepsi kavga sebebi. Eşime söyledim haklısın bende yakın ev istemiyorum hallederiz düşünme şimdiden yorum yapma annem bişey derse dedi.
Bende duymamazlıktan geliyorum bu konudaki 'hayallerini' ama hissediyorum büyük bi fırtına kopacak. Kaynanamda ben çok umursuyomuşum gibi vermiyorum tarlayı dicek. Bende vermezsen verme hiç istemedim ki zaten dicem. O bana küsecek. Ben hiç bişey yokmuş gibi davrancam. Sonra kayınbabam kaynanama kızacak o da börek yapıp hiç bişey olmamış gibi bize gelip yine konuşmaya başlıcak. Olan benim ve eşimin sinirlerine olacak...
Bi kaç aya kalmadan kayınbabam ev bakın dicek eşim beni zorla götürüp ev beğendircek bize ev alıncak. Kb kırmamak îçin bizde parayı kabul etcez.
Sonunda yine benim îstediğin olacak ama nasıl olcaka...
bence yine de çok fazla ordasın gibi yani sana davranışları falan değil mesele sevgilinle baş başa olup konuşmanız daha önemli değil mi şu ara, evlendikten sonra da bu kadar sık orda olacaksan git ama evlenirim haftada 1 giderim diyosan şimdiden alıştırma derim
pofuduk sen ciddi ciddi soğuk karakterli biri olabilirdin ki öyle olduğunu söylüyorsun, böyle bi insanın zaten 2 günde can ciğer olmasını beklemek olmayınca bizi istemiyo ya bağlamak saçma, sevgilin bu kız böyle dese onlar sana alışsaydı mesela, böyle sancılı değilde süreç içinde alışma olsaydı
şimdi senin anlatımın resmen alışmaya çabalama şeklinde
sofrasına oturduğun için gidiyosun, evlenince de böyle olacak yani
sofrasına oturduğun herkesin evine gitsen hele ki kendine gitmeliyim diye şart kosuyosun evde hiç oturmaman lazım
Mantık süzgecinizden geçirdiğinizi ve kabullenilebilir kıvama getirmeye çalıştığınızı düşünüyorum şu ' dehşet gelişmeler' hakkında.
Pofuduk pembe pembe görmeye çalışıyorsunuz ama değil... Siz de bundan evlenene kadar yılmayacaksınız. 9 yıl çok uzun süre ama 19-29 yılları ne yaparsınız bilemem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?