- 5 Mart 2015
- 7.196
- 30.506
- 598
- 38
Selam kızlar.bir türlü iyi olamiyorum.acimi unutmaya çalışıyorum ama olmuyor.ben kızımı cok özlüyorum.hic görmedigim kokusunu bile hidsetmedigim kızımı cok cok özlüyorum.sadece bi fotoğrafı var ona bakabiliyorym.o kadar zor bi durum ki.doguma girip bos cikmak hastaneden.bütün hayallerim yarm kaldı.bütün heveslerim kursağımda kaldı.gecen hastanede bi kadnn kucagnda bebek gördüm sordum 3 günlükmüş.kadın ne kadar da mutluydu.o kadar zor bi durum ki.ben de dogum yaptm ama bebegim yok iste.karsi komsumun gelini gelini benden 20 gün önce dogum yapmisti.surekli balkonda bebeginin kiyafeerini görüyorum icim parçalanıyor.yuregim aciyor.hamileligimin son günlerinde onun bebeginin kiyafetlerini görünce bak o bebek dogdu hadi kızım sıra sende demistim karnımı sevmistim.annen de senin cicilerini hazırladı demistim.icim kıpır kıpır olmustu..ama simdi elbiseleri gördükçe ağlıyorm.bebegimin kıyafetlerini sadece bir kez yikadm ve hepsi kaldırdılar.hicbirini giydirmek nasip bile olmadı.gecmiyor acım kızlar gecmiyor.alışaym diyorum ama olmuyor.zaman gecerse alisirim diyorum ama olmuyor hasretim daha da artıyor.kizim yasasaydi artk 2 aylik olacaktı yavaş yavas gülmeye başlayacaktı.her gecen güne sevinecektim kızım büyüyor diye ama simdi her gecen zamana üzülüyorum ve ağlıyorum.