Dediğin gibi ya fazla yiyoruz ya hiç yemiyoruz sonra vucut iyice dengesizleşiyor.
Uzun bir dönem depresyondaydım daha doğrusu depresyondaymışım çünkü kendimi iyi hissetmesemde kabul etmiyordum. O dönem fazla yemek yemek yerine akşama kadar hatta gece geç saate kadar yemek yemiyordum. Birde sabahtan akşama kadar doğru dürüst bişey yapmadan oturup sorunlar yüzünden ağlayıp duruyordum.
En sonunda yine KVnin olağan aşağlamalarından sonra iyice sinirlerim bozuldu ve ben piskologa gitcem demiştim.
Tabi geri kafalıların içinde olunca sen delimisin diye başlamışlardı alay etmeye.
Sonunda kendi piskoloğum olmaya karar verdim

Madem engel oluyorlar o zamanda beni delirtmeyi dengemi bozmayı başaramıyacaklar diye devamlı kendimi terkin ettim. Ben terkin oldukca bir baktım dilimde KVye karşı durmamaya başladı.
O laf soktukca anında şakayla karışık cevap vermeye başladım. Kendi silahıyla vurdum yani




Sonrada hep pozitiv düşünerek ne olursa olsun eşimle yada eşim olmadan ben bu hayatı kaliteli yaşamak istiyorum deyip bişeyler yapmaya başladım kendimce.
Heee şimdiye kadar asla eşim kilomdan dolayı bana laf söylememiştir aksine hep çok güzelsin sağlığın için zayıfladığında da afet olucaksın der.
Kirpide yavrusunu pamucuğum diye sever diyorum her seferinde



Ay ben nerden geldim buraya valla anlamadım


ama silmiyorum okadar yazdım.
Anlatasım varmış




Nitekim hepbirlikte zayıflayacağız dipcik gibi olacağız ondan sonrada kocaları peşimizden tekrar koşturacağızzzzzzz


