- 21 Mart 2011
- 30.279
- 64.505
- 798
Ay iki konuda da sana aynen katılıyorum Banucuğum. İş güç sonuçta diyor ve ne kadar çekiştirsek de bir yerde sineye çekiyoruz.
Depresyon konusunda da sen yazınca emin oldum, çoğunluğu etkileyen bir şey var. Bir ara gene böyle olmuştuk hatırlıyor musunuz? Ay mı dünyaya yaklaşıyordur, başka bir nane mi vardır mevsim sonu olduğundan mıdır bilmem ama herkeste var bir iç sıkıntısı. ben de öyleyim. Sinir de yapıyor bende, çocuklara tahammülüm çok az. Bağırmamak için sürekli kendimi tutuyorum. Devamlı onların kölesi gibi hissediyorum kendimi. İstekleri hiç bitmiyor, resmen emirler yağdırıyorlar. Anne su, anne kakamı yıka, anne bir şeyler yapÇok ama çok kötü bir yoldayım diyet bakımından da. İyice çığrımdan çıktım
![]()
Sanki beni tarif ettin :26:
Eşim bana arada bir yaw bu ne sinir diyince hele iyice sinirleniyorum. Başlıyorum söylenmeye; yok işte ben sinirli değildim sen beni bu hale getirdin demeye

Kendimi hapse atılmış gibi hissediyorum hatta diyorumda hapistekiler bile volta atıyor tek başına ben tuvalete bile tek gidemiyorum diye. Küçük cimcime daha ben tuvalete kalktığımda hemen benimde cişim var diye peşimden koşar

Unutkanlık desen hat safada ama doktor onun için hala bir ilaç vermedi yada en azından bir çare göstermedi.
Bazen bir bardağı bile tezgaha bırakmaları benim yarım saat söylenmeme sebep oluyor



Eşime bile bazen diyorum sen bana iyi tahammül ediyorsun diye



Neyse inşallah hepimiz kendimizi bir an önce toparlarız yoksa durum gerçekten vahim
