- 25 Aralık 2009
- 5.661
- 17.584
- 498
Kızlar Merhaba :)
Önce geçmişi okudum, birkaç gün buradan uzak olunca merak etmiştim, herkeslerin buralarda olduğunu görünce keyiflendim. Ben Pazartesi gününden beri başka bir alemde yaşadığım için gelip gidemedim.
Buraya da yazmıştım Pazartesi günü doktora gideceğim diye. O gün çok bitkindim ama gene de kalktım gittim. Doktorumla 7 yıldır tanışıyoruz, eski bir dostla karşılaşmış gibi hoş beş ettik, alternatif doğum kontrol yöntemlerini konuştuk, rutin muayene etti beni, rahim ağzında polip varmış ama önemsiz bir şey dedi, açıkladı. Sonra da "yeni bir doğum kontrol yöntemi seçmemize gerek yok, en azından bu yakınlarda gerek yok çünkü hamilesin" dedi bana"Şaka yapıyorsunuz değil mi" diye sordum, 1 Nisan'dı o gün çünkü. "Yooo çok ciddiyim" dedi, 6 hafta+1 günlük dedi. Hiç aklıma gelmemiş değildi ama "yok canııııım olmaz öyle şey" diye uzaklaştırmıştım aklımdan. Öyle bir şok oldu ki anlatamam. Beni ilk gördüğünde de "ay seni nasıl özlemişim, hadi 3. bir tane doğur da daha sık görüşelim" demişti. Ben de "bu yaştan ve 2 çocuktan sonra hiç niyetim yok" demiştim. Benim yaşadığım şoku ve başta söylediğim sözler üzerine, "eşinle konuş ne yapacağınıza karar ver, tekrar haberleşelim" dedi.
Aklımda binlerce soru ve şok, neyi düşüneceğimi şaşırdım; "tam çocuklar üyüdü, biraz nefes aldım, hayatıma farklı bir yön çiziyordum"
"bebek büyütmek ne kadar zor ve ben 7 senedir aralıksız çocuk bakıyorum, oğlum 4-kızım 7 oluyor, rahata eriyordum"
"3'ü de ufak 3 çocuğa birden nasıl bakacağım"
"eğitimlerini ve ihtiyaçlarını nasıl karşılacağız"
"bu eve sığmayız, nasıl ne zaman yeni bir düzen kuracağız"
işte böyle bir sürü soru... Bir bebek öyle güzel bir şey ki, onun hayali her şeyi unutturuyor. Ama ben o heyecanı iki defa yaşadığım için bunu bile aklıma getiremedim doğrusu. Allah isteyen ve bakabilecek herkese doğru zamanda versin inşallah. Nankörlük etmek istemiyorum ama hiç beklemiyordum işte. Bir de Mayıs ayında 38 yaşıma gieceğim, yaşımdan kaynaklanan endişelerim de var((
Tüm bunların üzerine aşırı bitkinlik, bulantı ve halsizlik eklenince leyla gibi oldum. Günde 20 saat uyuyorum neredeyse. O kadar kötüyüm ve devamlı hasta gibi hissediyorum ki kendimi bilgisayarın yakınındna bile geçmedim. 3 gündür ne duş aldım ne dışarı çıktım, sadece yatıp uyuyorum. Son 1-2 saattir biraz başımı kaldırabildim hemen sizlere yazdım.
Eşim bu haberi düşündüğümden çok fazla tezahüratla karşıladı. Bırak aldırmak gibi bir şey düşünmeyi davul zurna çalıp herkese duyuacaktı nerdeyse. "Henüz embriyoyu bir görmedi doktor, kimseye bir şey söylemeyelim" dedim ama dinleyen kim? Hemen herkese söyledi
Asumancığım bu durumda ister beni listeden çıkar, ben arada gelip kilomu durumumu bildireyim (bir ara Özlem'in yaptığı gibi) ister fasulyeden bile olsam listede kalayım :) Bana da biraz moral olur belki. Bu sabah itibariyle kilom 81.5, spor hiç yok ne yazık ki
İşte böyleyken böyle arkadaşlarım. Herşeyin hayırlısını diliyoum artık, hala da kendimi alıştırabilmiş değilim, şu 1-2 haftayı atlatıp bulantı ve hasta hissetme durumunu atlatırsam daha kolay alışacağım sanırım :)))
Özlemciğim hayırlı uğurlu olsun işin. Her şey gönlüne göre olur umarım :)))
ayyy bende çok sevindimm hadi hayırlı olsun Allah tamamına erdinsin sağlıklı bir şekilde kucağına almayı nasip etsin canım...bütün saydığın o şeyleri düşünüpte hiç üzme kendini Rabbim nasip ettiyse vardır bir hikmeti...
piştt az bekleyin 60 lı rakamları göreyim bende yapcam bi tane daha....
hatta banu beraber yapaılım kızzzz....
Umut belki bana kızacaksın ama yüzümde kocaman bir gülümseme, valla çok mutlu oldum
bebek böyle işte bazen en sıkıntılı zamanında öğrenir insan...ve yanlış bir zaman diye düşünse bile genede engel olamaz yüzünün gülmesine.....
