- 11 Kasım 2024
- 161
- 70
- 13
- 26
- Konu Sahibi hayalimsenn
-
- #1
Kızlar selamlar
2 gece önce şöyle bi olay yaşadık eşimle.
3 yaşında ki çocugumuz gece yarısı kalkıp karın ağrısından kıvranmaya başladı. Zaten ishali vardı bi haftadır rahatsız ama bu kadar zıplatacak kadar ağrısı yoktu. Her kalktığında 10 dk bu şekilde kıvranıp sonra uykuya dalıyordu. İlk kalktığında hemen kalktım elimden gelen bişey olmadı çok üzüldüm haline eşim de yanımızda arkası dönük uyumaya devam ediyor gibi gözüküyor. Bi iki kere seslendim kalkıp baksana napsak acile mi götürsek falan diye. Oralı olmadı yatmaya devam etti çok sinir oldum. Elimden bişey de gelmiyordu çocuğumla konuşmaya falan çalıştım. Bildiğiniz yatakta zıplıyor ağrıdan. O an elimde ağrı kesici şurup falan da yoktu. Neyse eşime dedim ki apandist falan olmasın bi acile götürsek. Kalktı sinirlice kanser olmasın! Dedi. Kızarak. Sonra yataktan kalktı. Çok üzüldüm destek olmasını beklerdim. Bende kalktım çocuguma ishal şurubu içirdim bi kez daha bu şekilde uyandı. Sonra uyudu sabaha kadar. Ertesi gün eşim bana kızgın ben ona kırgın hiç konuşmadık. Küstüğümde ya da kırıldığımda evimin işlerini yaparım aksatmam. Biraz da rahatsizdım yemeği mi bile yaptım aç kalmasın diye. Ben yiyemedim rahatsız olduğum için. Akşam öyle konuşmadan yattık ertesi gün yine öyle mesafeliyiz. Akşam kendisi yemektensonra geldi beni öptü biraz buzlar eridi. Eski halimize dönmüştük. Ama özür dilemedi kesinlikle kendisini haklı buluyor. Bu sabah kahvaltıdan sonra muhabbet ediyorduk konu buraya geldi. Aslında genel küslüklerden bahsetmeye başladı son zmanlarda bi iki olay daha oldu kalbimi kırmıştı. Böyle her tartışmada kızdığımızda bu kadar uzatıcakmıyız dedi. Evlendiğim ilk 2 sene aşırı yapıcı oldum hep alttan aldım ama şuan o kadar yapamıyorum çok kırılıyorum 4. Senemiz bitti daha iyi tanıyoruz birbirimizi daha dikkatli olmasını bekliyorum. Kırıldığımda ya da kavga ettiğimizde de hiç kötü bişey söylemem. sadece kırgınlığımı belli ederim konuşmam pek odama bile kapanmam öyle. Bende artık daha fazla anlayış beklediğimi artık daha çok kırıldığımı falan söyledim. Birikti bişeyler dedim. Yani kaç yıllık evliyiz ki öyle birikmişlikten bahsediyorsun dedi. Salcakmıyız kendimizi artık falan dedi. İstesemde adım atamıyorum kendimi haklı görüyorsam. O da zatsn herkes kendine göre haklı hep ben adım atyorum diyor. (Bende adım atıyorum ama ben zaten normalde yapıcı biriyim o benim daha çok kalbimi kırıyor genellikle) Neyse sonra konu geçen gece ki olaya geldi. Kesinlikle kendisini haklı görüyor. Ben senden ilgilenmeni bekledim neden öyle yatmaya devam ettin kalkıp bi baksaydın çocuğun hali ne kadar kötüydü dedim. O da sende sürekli çocuğa soru soruyorsun onun yerine kalk bişeyler yap elinden gelen bişey varsa ya d çocuğu rahat bırak uyusun dedi. Bide apandist dememe baya kızmış. Nerde görülmüş 3 yaşında ki çocugun gece bi anda apandistinin patladığı korkutuyosun bizi boşu boşuna dedi biraz da sesi yükselmeye başladı. Bende olmayacak bişey değil ağrısı normal değildi öyle aklıma geldi dedim. Onu kaldırmak için abarttığımı düşünüp kızmış. Ben gerçekten öyle düşündüm kızacağına kalk bizi rahatlat bişeyler yapalım beraber ben anneysem sende babasın dedim falan derken ikimizinde hafiften sesler yükseldi. Öylr yatmasına çok kızdım çocuk ağlarken. Bebekkende öyleydi çok nadiren kalkardı hastalıklarında gece ben ilgilenirdim. Hakkını yemiyim geçen gece de ben çok hastalandım kalktı baktı bana. Ama bakmadığı zamanlarda olmuştu. Bu konuda eksik görüyorum eşimi. söylediği sözlere bu olayı böyle değerlendirmesine çok üzüldüm. Söz arasında bu konuda sana hakkımı helal etmiyorum dedi bende masadan kalkarken bende sana etmiyorum dedim gözlerim dolu dolu kalktım içerde ağladım. Gurbetteyim kızlar ailemi senede bir görüyorum. Daha çok anlayış bekliyorum özünde ilgili bi eş ilgili bi babadır. Muhabbeti güzeldir iyi anlaşırız normalde. Son zamanlarda bazı anlaşmazlıklae üst üste geldi bende her olayda ona karşı soğuyorum. Her tartışmada keşke hiç evlenmeseydim diyorum içimden yüzüne hiç söylemedim böyle. Sevgimin azaldığını hissediyorum ama İlerde pişman olacağım şeyler söylememeye çalışıyorum. Ama iyiyken de çok iyiyz. Hr ay en fazla 1 kere böyle üzüyor beni sürekli kavga etmeyiz. Bilmiyorum ben mi abartıyorum bu konuyu. Sizce kim haklı. Bugun de tatil günümüzdü içine etmiş bulunduk.
2 gece önce şöyle bi olay yaşadık eşimle.
3 yaşında ki çocugumuz gece yarısı kalkıp karın ağrısından kıvranmaya başladı. Zaten ishali vardı bi haftadır rahatsız ama bu kadar zıplatacak kadar ağrısı yoktu. Her kalktığında 10 dk bu şekilde kıvranıp sonra uykuya dalıyordu. İlk kalktığında hemen kalktım elimden gelen bişey olmadı çok üzüldüm haline eşim de yanımızda arkası dönük uyumaya devam ediyor gibi gözüküyor. Bi iki kere seslendim kalkıp baksana napsak acile mi götürsek falan diye. Oralı olmadı yatmaya devam etti çok sinir oldum. Elimden bişey de gelmiyordu çocuğumla konuşmaya falan çalıştım. Bildiğiniz yatakta zıplıyor ağrıdan. O an elimde ağrı kesici şurup falan da yoktu. Neyse eşime dedim ki apandist falan olmasın bi acile götürsek. Kalktı sinirlice kanser olmasın! Dedi. Kızarak. Sonra yataktan kalktı. Çok üzüldüm destek olmasını beklerdim. Bende kalktım çocuguma ishal şurubu içirdim bi kez daha bu şekilde uyandı. Sonra uyudu sabaha kadar. Ertesi gün eşim bana kızgın ben ona kırgın hiç konuşmadık. Küstüğümde ya da kırıldığımda evimin işlerini yaparım aksatmam. Biraz da rahatsizdım yemeği mi bile yaptım aç kalmasın diye. Ben yiyemedim rahatsız olduğum için. Akşam öyle konuşmadan yattık ertesi gün yine öyle mesafeliyiz. Akşam kendisi yemektensonra geldi beni öptü biraz buzlar eridi. Eski halimize dönmüştük. Ama özür dilemedi kesinlikle kendisini haklı buluyor. Bu sabah kahvaltıdan sonra muhabbet ediyorduk konu buraya geldi. Aslında genel küslüklerden bahsetmeye başladı son zmanlarda bi iki olay daha oldu kalbimi kırmıştı. Böyle her tartışmada kızdığımızda bu kadar uzatıcakmıyız dedi. Evlendiğim ilk 2 sene aşırı yapıcı oldum hep alttan aldım ama şuan o kadar yapamıyorum çok kırılıyorum 4. Senemiz bitti daha iyi tanıyoruz birbirimizi daha dikkatli olmasını bekliyorum. Kırıldığımda ya da kavga ettiğimizde de hiç kötü bişey söylemem. sadece kırgınlığımı belli ederim konuşmam pek odama bile kapanmam öyle. Bende artık daha fazla anlayış beklediğimi artık daha çok kırıldığımı falan söyledim. Birikti bişeyler dedim. Yani kaç yıllık evliyiz ki öyle birikmişlikten bahsediyorsun dedi. Salcakmıyız kendimizi artık falan dedi. İstesemde adım atamıyorum kendimi haklı görüyorsam. O da zatsn herkes kendine göre haklı hep ben adım atyorum diyor. (Bende adım atıyorum ama ben zaten normalde yapıcı biriyim o benim daha çok kalbimi kırıyor genellikle) Neyse sonra konu geçen gece ki olaya geldi. Kesinlikle kendisini haklı görüyor. Ben senden ilgilenmeni bekledim neden öyle yatmaya devam ettin kalkıp bi baksaydın çocuğun hali ne kadar kötüydü dedim. O da sende sürekli çocuğa soru soruyorsun onun yerine kalk bişeyler yap elinden gelen bişey varsa ya d çocuğu rahat bırak uyusun dedi. Bide apandist dememe baya kızmış. Nerde görülmüş 3 yaşında ki çocugun gece bi anda apandistinin patladığı korkutuyosun bizi boşu boşuna dedi biraz da sesi yükselmeye başladı. Bende olmayacak bişey değil ağrısı normal değildi öyle aklıma geldi dedim. Onu kaldırmak için abarttığımı düşünüp kızmış. Ben gerçekten öyle düşündüm kızacağına kalk bizi rahatlat bişeyler yapalım beraber ben anneysem sende babasın dedim falan derken ikimizinde hafiften sesler yükseldi. Öylr yatmasına çok kızdım çocuk ağlarken. Bebekkende öyleydi çok nadiren kalkardı hastalıklarında gece ben ilgilenirdim. Hakkını yemiyim geçen gece de ben çok hastalandım kalktı baktı bana. Ama bakmadığı zamanlarda olmuştu. Bu konuda eksik görüyorum eşimi. söylediği sözlere bu olayı böyle değerlendirmesine çok üzüldüm. Söz arasında bu konuda sana hakkımı helal etmiyorum dedi bende masadan kalkarken bende sana etmiyorum dedim gözlerim dolu dolu kalktım içerde ağladım. Gurbetteyim kızlar ailemi senede bir görüyorum. Daha çok anlayış bekliyorum özünde ilgili bi eş ilgili bi babadır. Muhabbeti güzeldir iyi anlaşırız normalde. Son zamanlarda bazı anlaşmazlıklae üst üste geldi bende her olayda ona karşı soğuyorum. Her tartışmada keşke hiç evlenmeseydim diyorum içimden yüzüne hiç söylemedim böyle. Sevgimin azaldığını hissediyorum ama İlerde pişman olacağım şeyler söylememeye çalışıyorum. Ama iyiyken de çok iyiyz. Hr ay en fazla 1 kere böyle üzüyor beni sürekli kavga etmeyiz. Bilmiyorum ben mi abartıyorum bu konuyu. Sizce kim haklı. Bugun de tatil günümüzdü içine etmiş bulunduk.