Ablam bosanmak uzere...

Konuyu anlatış tarzınız biraz garip gelmisti ama ben size hak verdim.Benzeri de çevremde yaşandı. Tutarlı bir evlilik yoksa keşke tek çocukla kalsaydı ablanız hem belki çalışma hayatı olurdu. O yönde ilerleseydi keşke. Destek beklemek tamam ama hayatını istediğin gibi rahat şekilde plansız yaşayıp, sonra kardeşinden, anne,babandan büyük fedakarlıklar beklemek de sizlere haksızlık. Plansız gelişen durumlar olsa amenna ama perşembenin gelişi çarşambadan belliymiş
 
Merhaba herkese, direkt konuya girecegim cunku artik icimde tutamiyorum. Ben 3 cocuklu bir ailenin en kucuk kiziyim, guzel okullarda okudum egitimliyim guzel bir sirkette calisiyorum. Benden 13 yas buyuk ablam, 8 yil evvel birini buldu geldi, bu buldugu adam daha ortaokulu bile bitirememis, cahil kultursuz, insanlik nedir bilmeyen, dagdan inme biriydi. Kimisi boyle dedigim icin alinabilir fakat lutfen okumaya devam edin... Ben evlendiklerinde daha lise cagindaydim fakat o zamandan anlamistim asla bize yakismayacak biri oldugunu ama ablam o zamanin evlenme baskisini da hissetti ve hemen bu adamla evlilik karari aldi..Zaten ailesi de bu adamdan kurtulmak istedigi icin cat kapi evimize geldiler vs vs . Bu kismi daha fazla detaylandirmayacagim ve direkt konuya giriyorum. Bu evlilik ailemin uzerine kara bulut gibi coktu. Surekli kavgalar, gecim sikintisi ustune 2 cocuk...Boyle bi adamdan niye cocuk yaparsin ki? Cocuk yapmak icin evlendim demisti zaten ablam... e simdi hem kendi basini hem 2 mazlumun basini hem de bizim basimizi yakmis oldun. Biraz sitemliyim. Bu adamla her kavgasinda ailem yardimci olmaya calisti, ablam 10 ayda 1 mutlaka bi kavgadan oturu bize gelir cocuklariyla bi sure kalir sonra aile buyukleri araya girip konu kapanmaya calisirdi. Ama icten ice biliyordum bu evliligin asla yurumecegini. Son kavgalarinda bu pislik adam ablama siddet uygulamis. Anneme - babama kufurler etmis daha neler neler. Dun aksam telefon caldi, arayan ablam. bagiris cagiris, cocuklar arkada agliyor. Annem babam ben beraber gittik, yine bir konudan tartisma cikmis, ablam polisi bile aramis. Bu adamin ailesi de kendi ogullarindan kurtulmak icin bizim basimiza saldilar zaten hic umurlarinda bile degil yasanilanlar. Benim babam cok sakin bir adamdir, ara bulucu olmak ister fakat dunku siddet olayindan sonra ablam ve cocuklari aldik geldik. cok korkuyorum o haberlerde izledigimiz olaylari tecrube edecegiz diye.Cok sinirliyim tum bu yasananlara, bu adami hayatimdan def etmek istiyorum fakat nasil olacak bilemiyorum. Ablam zaten bosanmak istedigini soyluyordu ama cocuklari icin her defasinda geri dondu o eve. Ben hayat standardini yukseltmeye calisan genc bir kizim, hayatim dolu dolu sevgiyle, neseyle gecsin istiyorum.bu tarz olaylar beni mahvediyor kacip uzaklasmak her seyi geride birakmak istiyorum...Zaten yalniz yasamak en buyuk hayalimdi sanki her sey alt ust oldu, bazen bencilde yaklastigimi dusunup kendimi de hirpaliyorum ama gercekten ben cok mutsuzum. Uzaklasmak istiyorum bu olaylardan. Kendi hayatimi yeni yeni iyilestirip mutlu ve ozgur oldugum doneme gececekken her sey mahvolmus gibi hissediyorum, devam edemiyorum kapana kisilmis hissediyorum....Babamin maddi durumu yok, ben biraz arka cikiyordum, ablam zaten calismiyor. Sizlerin tavsiyeleri neler? Biraz icimi dokmeye, sizlerden tavsiye almaya ihtiyacim var.
Yani ablan uyarmanıza rağmen kendisi seçti ise aslında sonuçlarına da kendisi katlanmalı ama öyle olmuyor aile içinde. Arkadaşınız olsa görüşmezsiniz ama abla canın yarısı. Boşan deseniz sizin düzeniniz bozulacak ama şuan da hergün kavga stres ne zaman arayacak korkusu ile bir düzeniniz yokmuş. Boşanmasa dediğim gibi bu kavgalar bitmez, siz teyakkuzda bekleyeceksiniz ki böyle yaşam çok stresli olur ve bir kere döven bunu artırarak devam ettirir ablanızın sonu da tv de gördüklerinize döner. Bunun yanı sıra birde 2 çocuk var, travmalar içinde büyüyorlar yazık. Zorunda değilsiniz ancak burda maalesef biraz konfor alanınızdan taviz verip, ablanıza sahip çıkmanız lazım. Çok zor biliyorum burda ablan vs diyecekler ama reel hayatta bir süre sonra yaşam zorlaşır ve siz onu suçlarsınız. Bunun önüne geçmek için de ablanızı işe sokun, yeğenlerinize anne babanız bakar sizde durumları onlar toparlayana kadar idare edin belli bir düzen oturunca ayrı eve çıkarsınız
 
4 kere barışan 5.ye de barışır. Herkesin kendi hayatı. Ablanız biraz kendine gelsin. Bir çözüm sunarsa dinler değerlendirirsiniz. Yukarıda yazılmış ablanız çalışsın anneniz torunlara baksın diye. Bence de çok makul. Dolayısıyla ablanız bir çözüm aramadan onun için çözüm aramayın.
 
Merhaba herkese, yorumlarinizi tek tek okudum olumlu olumsuz herkese tesekkur ederim yanimda oldunuz, biraz icimi rahatlattiniz. Dun aileler araya girdi oturup konustular, herkes derdini anlatmis. Ben gitmedim konusmanin yapildigi yere cunku gercekten o stresi kaldiramazdim. Inanir misiniz bilmem ama ben insanlarin enerjisini cok hissedip hemen etkilenen biriyim. Yegenlerimle kaldim annemlerden haber bekledim ama onlar gitmeden once de icim icimi yiyordu. Yegenlenlerime yansitmadim tabii. Her neyse, evet yine baristilar. Ablam ozur dilesin barisirim demisti gitmeden once, keske her sey ozurle hallolsa...Ben cok inanmiyorum bir anda huzurlu mutlu aile tablosu cizilecegine. Ama gercekten bu durum bana oyle bir yuk oldu ki, daha fazla dusunmek istemiyorum cunku icinden cikilmiyor ki.. Bu son olacak mi? Bilemiyorum, korkularim endiselerim devam ediyor mu? Evet. Ablam o eve bugun donecek, peki yine bir aksam aylar sonra o telefon calip yine kavga kiyamet ortalik birbirine girecek mi? Umarim olmaz, umarim. Ben bu surecte kendimi cok ihmal ettim toplarlamaya calisiyorum kendimi de. Belki destek alirim bilemiyorum, ama sunu da farkediyorum hicbir seyi kendi psikolojinizi etkileyecek kadar kendimize dert etmemek lazim, olan oluyor giden gidiyor size travmatik anilar kaliyor..
 
Merhaba herkese, yorumlarinizi tek tek okudum olumlu olumsuz herkese tesekkur ederim yanimda oldunuz, biraz icimi rahatlattiniz. Dun aileler araya girdi oturup konustular, herkes derdini anlatmis. Ben gitmedim konusmanin yapildigi yere cunku gercekten o stresi kaldiramazdim. Inanir misiniz bilmem ama ben insanlarin enerjisini cok hissedip hemen etkilenen biriyim. Yegenlerimle kaldim annemlerden haber bekledim ama onlar gitmeden once de icim icimi yiyordu. Yegenlenlerime yansitmadim tabii. Her neyse, evet yine baristilar. Ablam ozur dilesin barisirim demisti gitmeden once, keske her sey ozurle hallolsa...Ben cok inanmiyorum bir anda huzurlu mutlu aile tablosu cizilecegine. Ama gercekten bu durum bana oyle bir yuk oldu ki, daha fazla dusunmek istemiyorum cunku icinden cikilmiyor ki.. Bu son olacak mi? Bilemiyorum, korkularim endiselerim devam ediyor mu? Evet. Ablam o eve bugun donecek, peki yine bir aksam aylar sonra o telefon calip yine kavga kiyamet ortalik birbirine girecek mi? Umarim olmaz, umarim. Ben bu surecte kendimi cok ihmal ettim toplarlamaya calisiyorum kendimi de. Belki destek alirim bilemiyorum, ama sunu da farkediyorum hicbir seyi kendi psikolojinizi etkileyecek kadar kendimize dert etmemek lazim, olan oluyor giden gidiyor size travmatik anilar kaliyor..
Bu olayın sonunun böyle bağlanacağını adım gibi biliyordum aynı hikaye bu ülkenin her yerinde inan. Sana diyebileceğim tek şey bazı insanlar düzelmez kabullenmez bile isteye gider cefa çekmeye, ablan da bunlardan biri. Yetişkin biri kendi kararını vermiş, lütfen kafaya takma. Benim bir yakınım yemin ederim ablasının bu tarz olayları yüzünden kanser oldu. Allah göstermesin tabii ki benzetmek gibi olmasın. Şimdi olan ona oldu vefat etti, ablası boşandı sonunda ama neye yarar herkesin psikolojisini mahvettikten sonra. Demek istediğim Lütfen kendini ön planda tut, bazen her şeye müdahale edemezsin, hayatını düzene koymaya bak düşünmemeye çalış.
 
Merhaba herkese, yorumlarinizi tek tek okudum olumlu olumsuz herkese tesekkur ederim yanimda oldunuz, biraz icimi rahatlattiniz. Dun aileler araya girdi oturup konustular, herkes derdini anlatmis. Ben gitmedim konusmanin yapildigi yere cunku gercekten o stresi kaldiramazdim. Inanir misiniz bilmem ama ben insanlarin enerjisini cok hissedip hemen etkilenen biriyim. Yegenlerimle kaldim annemlerden haber bekledim ama onlar gitmeden once de icim icimi yiyordu. Yegenlenlerime yansitmadim tabii. Her neyse, evet yine baristilar. Ablam ozur dilesin barisirim demisti gitmeden once, keske her sey ozurle hallolsa...Ben cok inanmiyorum bir anda huzurlu mutlu aile tablosu cizilecegine. Ama gercekten bu durum bana oyle bir yuk oldu ki, daha fazla dusunmek istemiyorum cunku icinden cikilmiyor ki.. Bu son olacak mi? Bilemiyorum, korkularim endiselerim devam ediyor mu? Evet. Ablam o eve bugun donecek, peki yine bir aksam aylar sonra o telefon calip yine kavga kiyamet ortalik birbirine girecek mi? Umarim olmaz, umarim. Ben bu surecte kendimi cok ihmal ettim toplarlamaya calisiyorum kendimi de. Belki destek alirim bilemiyorum, ama sunu da farkediyorum hicbir seyi kendi psikolojinizi etkileyecek kadar kendimize dert etmemek lazim, olan oluyor giden gidiyor size travmatik anilar kaliyor..
Belliydi döneceği zaten ama açıkçası saflığıma yenik düşüp biraz dayanır diye düşünmüştüm. Bir ay dayanamadı kocasızlığa. Anladınız mı şimdi, çalışmak ablanız gibiler için ölüm gibi bişey. Asla bi seçenek olamaz. Baktı kimse beslemeyecek baba evinde, arkasına baka baka döndü.
 
X