Ablam çocuğuna bakamıyor sürekli annem bakıyor

Cocugunu nasıl ozlemıyor ben ona takıldım.Ben de calısan anneyjm 4 yıldr bır gece bıle bensız uyumadı kzıım.Bu benım hassas cızgım,cocukta aıdıyet duygusu gelısemezmı boyle?Ikılem yasatıyır cocuga bence ablanız.
Evı var ama yok,annesı var ama yok.
 
Benim oğlum o yaşlarda evde yalnız kalıp kendini idare edip bir de ben gelmeden ödevlerini tamamlıyordu, aramız hep çok yakın çok iyi oldu, resmen ailece hayat mücadelesini paylaştık diyebilirim.
Ablanız rahata alışmış , size de çocuğa da üzüldüm açıkçası. Sonra da büyüyünce Z kuşağı bizi dinlemiyor derler.
Ben bekarken yengem çalışmadığı halde çocuğunu bize 7 sene gece gündüz zimmetlemişti ondan gören diğer kardeşler çocuklarını sıraya sokmuşlardı annem de hastaydı kadıncağız, hep ben yardım ettim mecburen.Aklıma geldikçe hala kızıyorum hepsine.
 
Ablanız abartmış ama insan cocuk bakarken yardıma ihtiyac duyuyor bir de nedense annesine guveniyor sadece
Ama cocuk büyümüş bence yaz kursuna gidebilir futbol yüzme tarzı kurslar oluyor ya onlara
Bende çalışıyorum, iki çocuğumu bakıcı ve kreste idare ettikten sonra 3.cocugum epilepsi hastası olunca kimseye güvenmedim annemden rica ettim kabul etti 4 yıl bakti şimdi işten ayrıldım okula başladığında ilgilenebilmek için. Asla yatılı bırakmadım sabah götürüp iş çıkışı aldım, bakıcıya vereceğim parayı kızıyor diye annemin çantalarına sıkıştırdım her maaşımda,bütün gün oğlum orda diye evime ne alırsam orayada aldım sırf yük olmiyayim bu yaşta ugrastiriyorum içim rahat çalışıyorum sayesinde diye elimden gelenin fazlasını yaptım. Böyle anneyi bakmak zorunda gibi davranmak hiç iyi değil diyecegimde, kendi doğurduğu çocuğa acımayan annesini niye düşünsün. Nineler dedeler arada gider torun sever ,bunlar anne baba arada gifip cocuk seviyor hiç umurlarında değil çok üzüldüm çocuğa
 
Akşamları alcak olsalar bile sabah zaten işte oluyorlar sanırım o yüzden yatılı bırakalım diyorlar hepten
Çok üzüldüm çocuk adına ya yavrucak daha sekiz yaşında anne baba başından atmış siz de haklı olarak bıkmışsiniz o bir insan ve bunları hissediyor yaramaz ve söz dinlemezliği bundandır muhtemelen
 
Yalnız bu konuda baba nerde acaba onu da merak ettim bir baba nasıl çocuğunu gece gündüz anneannesinde kalmasına göz yumuyor bunlar karı koca normal değiller bence insan hiç mi özlemez hiç mi çocuğunun eğitimi için bir kursa bir yere göndermez bir gariplik var bu konuda hadi ablanız öyle de eniştenizin de hiç fonksiyonu yok sanırım.
 
Bende çalışıyorum, iki çocuğumu bakıcı ve kreste idare ettikten sonra 3.cocugum epilepsi hastası olunca kimseye güvenmedim annemden rica ettim kabul etti 4 yıl bakti şimdi işten ayrıldım okula başladığında ilgilenebilmek için. Asla yatılı bırakmadım sabah götürüp iş çıkışı aldım, bakıcıya vereceğim parayı kızıyor diye annemin çantalarına sıkıştırdım her maaşımda,bütün gün oğlum orda diye evime ne alırsam orayada aldım sırf yük olmiyayim bu yaşta ugrastiriyorum içim rahat çalışıyorum sayesinde diye elimden gelenin fazlasını yaptım. Böyle anneyi bakmak zorunda gibi davranmak hiç iyi değil diyecegimde, kendi doğurduğu çocuğa acımayan annesini niye düşünsün. Nineler dedeler arada gider torun sever ,bunlar anne baba arada gifip cocuk seviyor hiç umurlarında değil çok üzüldüm çocuğa
Gecmis olsun umarım cocugunuz daha iyi olur şimdi
Elbette bu tarz ekstra durumlarda yardım ederler sene içinde de belki ederler ama yazın da orda durması garip olmuş cidden
Cocuga üzüldüm açıkçası ilerde bunu hep soyleyecek
 
Merhabalar siteyi bir süredir takip ediyordum ve sizinle bir konuyu paylaşmak istedim. Üniyi açıktan okuyorum ve evdeyim o nedenle. 8 yaşında da bir yeğenim var. Yeğenim ilk doğduğu zamanlar ablam bakıcı tutmuştu. Sonra bakıcıdan vazgeçip yine anneme bırakıyordu. Eşi de kendisi de çalışıyor çünkü. Farklı şehirlerdeydik o zaman. Okullar olduğu zamanda okulda bırakıyordu iş çıkışı alıyordu ama şimdi tatil oldu ve yine bize bıraktı. Sürekli annem bakıyor, çocuk da annesiyle babasıyla neredeyse çok vakit geçiremiyor. Beni rahatsız eden şey de annem genç değil 50li yaşlarında artı olarak rahatsızlığı var onlarla uğraşıyor çocuk bakmak istemiyor ama ablam kırılmasın diye de yüzüne söyleyemiyor. Ve çok yaramaz evde her yerde yiyecekler, gece uyumamalar, aşırı ses. Yeğenimi seviyorum ama çocuk seven biri de değilim evde her gün ses, yaramazlık vs. bu yüzden bazen çıkıp geziyorum dışarıda vakit geçiriyorum. Ama anneme üzülüyorum bakmak istemiyor ama ablamı da kırmak istemiyor. Ablamı da seviyorum aramda bir sorun yok ama hem çalışan bir kadın hem de ne diye çocuk yapıyor bakamayacaksa? Bakıcı da tutmuyor. Benim sinirimi bozan şey de çocuk yaramazlık yapınca annem artık sitem ediyor bıktım diyor kendi kendine ve bugün dedim anne yüzüne söyle diye. 1 hafta bakacağım ondan sonra söyleyeceğim dedi. Bir de babaannesi hiç çocuğa bakmadı mesela onlarda kalmadı bile hiç. Çocuğu resmen biz büyütüyoruz. Bu sorumsuzluk değil mi sizce? Hadi ben okuyorum belki anlamıyorum bunun zorluklarını ama sorumsuzluk değil mi bu?
Konunuzda haklılık payınız var ama ben anlatım yegeninizden bahsediş tarzınıza takıldım. Allah'a şükür ki çocuğumun halası da teyzesi de sevgi dolu.
Size gelecek olursak bu kadar dert etmeniz hep sevgisizlikten, küçücük bir canı sevmeye mi çalışsanız üstelik kendi kanınız canınız..
 
benimde 8 yaşında ve 3 yaşında iki kizim var. 3 yaşında olan kreşe gidiyor ama buyukolan okul ve etute biraz ara verdi çünkü sürekli okul ders vs yıprandı cocuk. ablam annemlerle yaşıyor biraz rahatsız (beyin kanaması geçirdi) aklı çıkıyor benim cocuklarima. keşke kalsalar da baksam diye. küçük yaramaz ve söz dinlemez olduğu için onu birakmiyorum ama 8yasindaki kızım yaz tatilinde ağustosa kadar annemlerde kalacak hafta içi. hafta sonları alacağız. ne var yani bir yaralı parmağa merhem olsanız? cocuk buyuk
yemegini yer tuvaletine gider. bana abartıyorsunuz gibi geldi. ablam ya da kardeşim bana öyle bisey söylese daha görüşmem. ne var yani anlaşılan kadının çocuğun bakımı için insana ihtiyacı var. biraz vicdanlı olun o sizin yegeniniz. istemem ki sizin gibi teyzem olsun ya da sizin gibi kardeşim.
 
Benim de kızım çalışıyor 6 yaşında kız torunuma 10 aydır bakıyorum…5 yaşına kadar kendi baktı işini bıraktı…kışın anaokuluna gitti onlar götürdü biz gidip aldık…okullar tatile girince de evleri çok yakın olmasına rağmen çocuk akşamları gitmiyor evim havuzlu bir sitede…gündüz kahvaltı, havuz, duş yemek,evcilik derken zaman geçiyor…tatil girdiğinden beri bütün oyuncaklarını tek tek taşıdı…annesi babası onu gelip alacaklar diye erkenden uyuyor…hafta sonu mecburen aldıklarında ağlayarak görüntülü arıyor gelin beni alın diye🙈…bizim tek torun evde sadece dedesi var…ama annesi üzülüyor gece gelip onunla yatmasını bile istemiyor…ne olacak böyle bilmiyorum…uykusunda defalarca sarılıp anneanneciğim seni çok seviyorum diyor🙈ben de yoruluyorum 60 yaşındayım ama kıyamıyorum…hadi evine git artık demeye…kalbi kırılır diye…böyle bir yol tutturduk bakalım hayırlara çıksın inşallah🤭🤭
 
X