Ablamdan nefretttt ediyorum, lütfen okuyun.

Arkadaşlar, lütfenn üşenmeden okuyun çaresiz ve sinirli hissediyorum.
O 23 ben 17 yaşındayım, 18'e daha girmedim. Kendisi çok kavgacı küçüklüğümden hatırlıyorum hem annemle hem babamla fiziksel olarak bile kavga etti biz iyi anlaşırdık ta ki onunla çok yakın olana onu tanıyana kadar. Mart aylarında sorunlarımız başladı çünkü annemle babam hasta babanneme ve ananeme bakmak için onlara ortak bi ev tutup arada orda kalıyorlardı. Bu ablam olacak terbiyesiz ev ona kaldı sandı. Eve erkek mi getirmedi, yanlışlıkla çelik kapıyı mı kırmadı, sigaralar, içkiler.. Ben okuldan gelirdim ev leş gibi kokardı, bana sadece çorba yapardı ondan yemek isteyen de yoktu ama her neyse.. Sonra bir gece her şey koptu annem kapıyı kim kırdı dedi eve dönünce onu söyledim sanki doğru değilmiş gibi bana saldırdı. Annemler evde değildi kan çıktı çok kötü kavga ettik neler yaşadığımı bir tek ben biliyorum, hiç düşünmedi bu kızın ertesi gün okulu var diye. Okula yara bereyle gittim. Ne akla hizmetse annemle babama da hiçbir şey söylemedim. Bizim kavgalar devam ederken atıyorum kendi bana çarpıp kendi kavga çıkarıyordu. Yalnızdık iyice çığrından çıkmıştı. Sonra annemler de öğrendi eve dönünce durumumuzu. Ve temmuza kadar, hiç abartmıyorum sürekli çok büyük şekilde birbirimize girdik. Beni bastırmaya çalıştığını farkedince çok hırçınlaştım annem onun yüzünden tansiyon hastası oldu ve babam iki kere ikimizi de evden kovdu. Ben sonuncu da dedeme gittim. Ona bile bir şeyler buldu yok babam bana taksi parası vermiş o parasızmış, arkadaşlar taktığı şeylere bakın yaşadığımız rezaletin boyutuna nazaran. Tekrar eve döndük ama ben tabi ki barışmadım işte bu tarihe kadar küsüz. Annem ikimize de kurana el bastırdı kavga etmeyin diye bir şey yapamıyorum geberse de kurtulsam amacım kavga etmek değil küslüğün de bir adabı vardır o bunu bilmiyor bir türlü büyüyemedi. En son olay da şu, balkonda sigara içiyor ve koku benim odama doluyor. İki kere buna sesimi çıkarmadım çünkü babam sigara içtiğini bilmiyor ve çok kızar. Bir daha içerse koku bana gelirse ortalığı ayağa kaldırmak için bekliyorum. evdeki varlığı bile beni huzursuz ediyor artık onun gibi bir ablam yok. Annemle babamın rolü ise şöyle, babam sürekli benim arkamda neden bilmiyorum çok savunuyor laf söyletmiyor. Annem de bi onunla bi benimle işte.. Yorum sizin mutsuz hissediyorum..

İlerde ablanizi cok ozleyeceksiniz tabiki oda sizi.

Ablanız tedavi görmeli
Bu yaptıklarından ailenizin suçu var ablanızın değil
Belki zor bi çocukluk geçirdi

Ablanızın kötü alışkanlıkları ve kötü bir arkadaş çevresi varsa bence babanıza söylemeniz gerek. Ne olursa olsun o onların sorumluluğunda belki bir çözüm bulurlar. Söylememekle hata yaparsın. Ama kardeş bu atsan atılmaz, inşallah birgün hatalarını görür.

Babanız otorite sağlayamamış sanki. Ablanın gidişatı fena,Allah yardımcınız olsun

Bence abartmayın balkonda sigara içebilir odanızın camını kapatıverin bi zahmet. Sizde daha ergenlikten çıkamamışsınız. Böyle bir ablam yok dediginize göre. Aranızdaki problemlerin sebebi ne?
Durduk yere böyle kavga edilir mi?
Ayrıca büyüyünce ablanızı çok özleyeceksiniz. Gerçekten abla kardeş olmayı o zaman ögreneceksiniz. Sizde nasıl bir kardessiniz sorgulayın kendinizi. Kız size çorba yapiyormuş. Ondan yemek isteyende yok ya diyorsunuz. Tesekkur etsenize. Hiç yapmayadabilirdi.
Arkadaslariniz vs cagirabilir eve genç insan sonuçta sizde arkadaslarinizi cagirin. Tamam erkek atmasi hic hos degil. Ama bunu duzgunce konusabilirsjniz degil mi.
Ben hu olayları birde ablanız tarafından dinlemek isterdim.
Nasıl bir kardeşlik anlayısınız var ki gebersede kurtulsam diyebiljyorsunuz. Siz kardes olmayi bilmiyorsunuz. Onun kılına zarar gelse ondan çok sizin canınız acır. Bence siz çok haksızsınız. Gidin ablanıza sarılın özür dileyin. Küçuk olan sizsiniz. Ablanızla zıtlaşmak yerine iyi anlaşmayı deneyin.

Seni sevmedim . Ablanın tarafını tutuyorum . Ablan mutlu olsun hep

Sadece tek taraflı ablanız bu kadar kötü olamaz.
Sizin de illa ki sorumlusu olduğunuz tartışmalar vardır.
Yaşlar küçük büyüyünce geçer gençler.

Sigara içiyo olabilir, rahatsız oluyosan odanın kapısını penceresini kapatırsın bidaha içsin de ortalığı ayağa kaldırıyım diye beklemezsin. Kız sana bakıyomuş yemek yapıyomuş kim bilir nasıl delirttin ablanı. Bilmiyorum çok şımarık bi ergen olduğunu düşünüyorum

Ablanız belli ki iyi bir arkadaş çevresi edinenememis.
Aslında onun yaşı da büyük değil.
Bir kere oturup konuşsaniz sanki anlasacakmissiniz gibi geldi.
Ortada bir kıskançlık var belli ama neden olduğunu bilemiyorum tabi.

Bu denli şiddet içeren kavgalar etmeniz hiç kucumsenecek bir şey değil.
Psikolojik yardım almalısınız ikinizde. Iyi gelecektir.

Uzaklaşmanız gerek birbirinizden

Sorun cikarma ergen kiz
Ablanda sorun goremedim
Senin biraz buyumem lazim

İyi geçinin bakıyim

he sen şimdi o 17 yaşinla buyudugunu zannediyorsun oyle mi valla senin gibi ispiyoncu açik arayan kendini birşey sanan bi kardesim olsa ben de acayip gicik olur rahat ettirmezdim yok erkek aliyomuş da sen biraz haddini aşmişsin ona saygisizlik etmişsin o da sana haddini bildirmiş herşeyden once saygili olmayi ogren akraninmiş gibi davranirsan ona hic bi zaman samimiyet kuramazsin saygi her ilişkinin temeli

Kardeşler arasında olur böyle şeyler çok büyütmemek gerek

Şuan sana bunlar çok büyük gibi geliyor ama o senin,sen onun canından kanındansın.Benim de bir abim var.Sürekli kavga halindeyiz.
Sen kötüsün,ben iyiyim ispatındayız sürekli.Sesler yükselir,bazen fiziksele dönüşür,aile bireyleri katılır.Büyür de büyür.Ha sonra ben unuturum o unutur küs bile kalamayız.
Şimdi üniversite için başka şehre gitti nasıl özledim nasıl.Canım abim.
Ablanın özel hayatı kötüyse "küçük" olarak seni dinlemez.Her şeyi de ailene anlatacaksın ki davranışlarının nedenini anlasınlar.
Onun dışında da nefret etme sakın,birinize bir şey olsa en çok siz üzülürsünüz.Bu günler için vicdanınız sızlar.

Ilerde yag bal olursunuz.biz 3 kardesiz yaslarimiz yakin kedi kopek gibi kavga ederdik.
Annem.kusun birbirinize konusmayin derdi cunku iletisim seklimiz kavgaydi.
Ablam evlendi kardesim evlendi suan birbirmizi ozluyoruz hergun telefonda konusmazsak eksiklik hissediyoruz.eski kavgalarimizida anlatip guluyoruz.