- 3 Nisan 2014
- 6.862
- 4.434
- 178
- Konu Sahibi elifbursa86
-
- #1
mrb arkadaşlar bir derdim var sayfasında konu okurken konu açmak nasip oldu malesef, annemi yaklaşık 3 buçuk ay önce kaybettim, annemin kırkı çıkmadan teyzemi kaybettim, ama gerçekten bu kadar zaman içinde hiç bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum. Rahmetlik annem ölmeden önce telefonda konuşurken "ablan beni çok üzüyor çok tersliyor uyar kızım ablanı" diyordu. ben uyarınca da haliyle benide tersliyordu. annem vefat etmeden önce şehir değiştirler. bu arada ben evliyim başka şehirdeyim. ablam tabi gitmek istemiyordu haliyle oraya. alıştığı şehirde kalmak istiyordu ama mecbur gitti.
neyse uzatmayayım, annem vefat ettikten sonra evde ablam, babam ve erkek kardeşim kalıyorlar, abim var onlarla aynı şehirde ama evli. babam beni arar ve aradığında annemden duyduuğum şeyleri babamdan duyar oldum sürekli ve içim çok acıyor. ablam bu şehirden gidip diğer şehre yerleşelim diye baskı yapıyormuş. babamda annemi orada gömdük diye gitmek istemiyor ve annemin beğendiği daha içine yerleşemediği evden kopmakta istemiyor babam. ben ablamla konuştum. yani sen evlenip gidiceksin sonuçta başka şehre olan babamla kardeşime olucak diye söylüyorum ama anlamıyor malesef. ablamın birde atma hastalığı var, babamın tüm yazlık gömleklerini atmış bir tane bırakmış, kravatlarını atmış,ilacını atmış. yine terslemeler devam. babam "kızım artık sen haklısın diyorum alttan alıyorum ama çok üzülüyorum diyor. abimde ablama laf geçiremiyor bu konuda abimide çok tersliyor. abimde dayanamıcam dövücem diye eve gitmiyormuş.
erkek kardeşim ablamı tutuyor. ablamın huyu bu. böyle kabul etmek lazım falan diyor. babamda dört dörtlük değil diyor. ona da ayrı kızdım. babam artık annemsiz hem öksüz hem yetim dedim. babamı hoş görmemiz lazım asıl dedim. yani bu konuda aklım hep babamda. sadece iyi davranılsa...ya aklıma gelmeyenlerde var. bu arada iş yerindeyim geç yazabilirim arkadaşlar
neyse uzatmayayım, annem vefat ettikten sonra evde ablam, babam ve erkek kardeşim kalıyorlar, abim var onlarla aynı şehirde ama evli. babam beni arar ve aradığında annemden duyduuğum şeyleri babamdan duyar oldum sürekli ve içim çok acıyor. ablam bu şehirden gidip diğer şehre yerleşelim diye baskı yapıyormuş. babamda annemi orada gömdük diye gitmek istemiyor ve annemin beğendiği daha içine yerleşemediği evden kopmakta istemiyor babam. ben ablamla konuştum. yani sen evlenip gidiceksin sonuçta başka şehre olan babamla kardeşime olucak diye söylüyorum ama anlamıyor malesef. ablamın birde atma hastalığı var, babamın tüm yazlık gömleklerini atmış bir tane bırakmış, kravatlarını atmış,ilacını atmış. yine terslemeler devam. babam "kızım artık sen haklısın diyorum alttan alıyorum ama çok üzülüyorum diyor. abimde ablama laf geçiremiyor bu konuda abimide çok tersliyor. abimde dayanamıcam dövücem diye eve gitmiyormuş.
erkek kardeşim ablamı tutuyor. ablamın huyu bu. böyle kabul etmek lazım falan diyor. babamda dört dörtlük değil diyor. ona da ayrı kızdım. babam artık annemsiz hem öksüz hem yetim dedim. babamı hoş görmemiz lazım asıl dedim. yani bu konuda aklım hep babamda. sadece iyi davranılsa...ya aklıma gelmeyenlerde var. bu arada iş yerindeyim geç yazabilirim arkadaşlar