- 29 Aralık 2010
- 8.416
- 23.878
- 548
- Konu Sahibi esmergizmo
- #281
Abla abla değil imtihan mübarek. Keşke sepetleyebilseniz.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
ALLAH kolaylık versin size, sabret.
Abla abla değil imtihan mübarek. Keşke sepetleyebilseniz.
Cevap verme sen kendine yakışanı yap.konuşsun dursun orda bir iki böyle yap bakar cevap veren yok kavgayı bırakırselam kızlar bu konunun benzeri şeyleri çok açtım ama bu sefer ayrıntı bir şey soracağım. sadece sorduğum soruya odaklanırsanız sevinirim.
sınava çalışıyorum sınav dönemim baya uzadı elimde olmayan sebeplerden. ailemle yaşıyorum, bekar bir öğretmen ablam var aramızda 6 yaş var.
şöyle bir sorunum var; zaten stresli bir dönemdeyim bir de ablam canı sıkıldıkça bana sarıyor. onla kavga etmemeyi başaramıyorum ya, illaaa beni o kavgaya sokmanın bir yolunu buluyor, gittikçe dozu arttırıyor, damarıma basıp, bundan çok yoruldum artık. bir de kavga anında beni çok küçümsüyor, hakaret ediyor, uzun süre etkisinden çıkamıyorum, özgüvenim çok zedeleniyor. bu yüzden hiç kavgaya karışmak istemiyorum aslında.
bu aralar annemle aramız düzeldii, sanırım onu da kıskanmaya başladı beni evde bulduğu vakit, ağlıyor zırlıyor, bağırıyor çok fazla, üstüme gelip bağıra bağıra hakaret ediyor, insan kayıtsız kalamıyor. annemle eski kavgalarımızı hatırlatmaya çalışıyor sanki anneme, tuhaf taktikleri var. çocuk gibi oldu iyice. zaten bu kavga içeren yarışmaları da çok sever ve resmen ordaki taktikleri öğrenir survivor kısmetse olur fanıdır misal. sanki oralardaki taktikleri uyguluyor bana. ben de böyle konularda hiç bilmem ne yapacağımı. ondan zorlanıyorum.
(psikiyatra gidiyorum, sorunumuzun ablamın benim mesleğimi kıskanması olarak buldu. yani değiştirebileceğim bir şey yok maalesef bu konuda)
ne yapabilirim böyle bir şekilde sataşmaya geldiğinde? yani olay kavgaya girmeden nasıl çevirebilirim? bi tavsiyeniz var mı?
Terapiste birlikte neden gitmiyorsunuz?bence daha yararlı olurselam kızlar bu konunun benzeri şeyleri çok açtım ama bu sefer ayrıntı bir şey soracağım. sadece sorduğum soruya odaklanırsanız sevinirim.
sınava çalışıyorum sınav dönemim baya uzadı elimde olmayan sebeplerden. ailemle yaşıyorum, bekar bir öğretmen ablam var aramızda 6 yaş var.
şöyle bir sorunum var; zaten stresli bir dönemdeyim bir de ablam canı sıkıldıkça bana sarıyor. onla kavga etmemeyi başaramıyorum ya, illaaa beni o kavgaya sokmanın bir yolunu buluyor, gittikçe dozu arttırıyor, damarıma basıp, bundan çok yoruldum artık. bir de kavga anında beni çok küçümsüyor, hakaret ediyor, uzun süre etkisinden çıkamıyorum, özgüvenim çok zedeleniyor. bu yüzden hiç kavgaya karışmak istemiyorum aslında.
bu aralar annemle aramız düzeldii, sanırım onu da kıskanmaya başladı beni evde bulduğu vakit, ağlıyor zırlıyor, bağırıyor çok fazla, üstüme gelip bağıra bağıra hakaret ediyor, insan kayıtsız kalamıyor. annemle eski kavgalarımızı hatırlatmaya çalışıyor sanki anneme, tuhaf taktikleri var. çocuk gibi oldu iyice. zaten bu kavga içeren yarışmaları da çok sever ve resmen ordaki taktikleri öğrenir survivor kısmetse olur fanıdır misal. sanki oralardaki taktikleri uyguluyor bana. ben de böyle konularda hiç bilmem ne yapacağımı. ondan zorlanıyorum.
(psikiyatra gidiyorum, sorunumuzun ablamın benim mesleğimi kıskanması olarak buldu. yani değiştirebileceğim bir şey yok maalesef bu konuda)
ne yapabilirim böyle bir şekilde sataşmaya geldiğinde? yani olay kavgaya girmeden nasıl çevirebilirim? bi tavsiyeniz var mı?
Cevap verme sen kendine yakışanı yap.konuşsun dursun orda bir iki böyle yap bakar cevap veren yok kavgayı bırakır
Yazik ben böyle kıskanç insanlara üzülüyorum.3 günlük dünya değer mi?hem de bu öz kardeş olunca daha çirkin.
Canım biran önce sınavını kazanıp tayinin çıkar inşallah.bize durumlardan haber ver unutma
Terapiste birlikte neden gitmiyorsunuz?bence daha yararlı olur
Naçizane bir yorum yapacağım:Tamam ablanız geçimsiz eleştirel bir insan da siz de senelerdir uzmanlığı kazanmak daha doğrusu istediğiniz bölümü kazanmak için uğraşıyormuşsunuz.Belki de sizin bu sürekli ders-sınav stresiniz ailenizle olan ilişkilerin kötü olmasına sebep oldu özellikle ablanızla.Yani bir şeyler olmuyorsa zorlamamalısınız şimdiye kadar pekala puanınızın yettiği size yakın bir branşta çalışmaya başlamanız kendi ayaklarınız üzerinde durmanız gerekirdi.Doktorluk çok zor bir meslek kabul ediyorum bazı şeyleri başarmak için çok çabalamalısınız ancak böyle yıllarca ders modunda olmanız ailenizi bıktırmıştır.Düşünsenize sürekli sınava çalışan stresli bir kardeş ablanız da zaten sinirli kavgacı bir tip ilişkiniz iyice bıçak sırtı oluyor.Bence puanınızın yettiği bir uzmanlık yazın bu kısır döngüden kurtulun.
Bence puanının yettiği yine güzel bir yeri yaz belki de senin için daha hayırlısı olur.Tercihimin benim için hayırlı olsun diye Allaha dua et..Bu sene alabileceğin en yüksek puanı almaya çalış ve tercihini yap.Ailen de gerilip stres oluyodur bir an önce hayat atıl.
Ablan kadrolu öğretmen mi??
Yoksa sözleşmeli mi??
Genelde kadrolu olanlar memleketlerinden farklı bi yere atanıyorlarda..
Ayy çok zor işin bu böyle olmaz sende onun dilinden onu küçümseyerek konuş...
DİNSİZİN HAKKINDAN İMANSIZ GELİR hesabı :)))
Ayy töbe töbe şu anlattıklarınla çok korkuttun beni çok tehlikeli korkunç biri Allah korusun fiziki olarak zarar falan vermese barisözleşmeliydi kadroya geçti. doğu hizmeti yapmadı hiç. o yüzden biraz şımarık. sevgilim gitmeden daha "doğuya gidince yalnız kalcaksın" falan demişti şok olmuştum ben bile öyle olur mu diye endişelenmiyordum hatta sevgilime söylemiştim "ben gelicem sık sık" demişti. ama adamın beynine girmiş ki bu laflar ayrıldık bilmiyorum
ablam hiç evinden ayrılmadı tuzu kuru. ve aileme de çocuk evden ayrılmaz mantığını yerleştirdi. ben başka ilde üniversite (puanım çok yüksekti) istedim beni ikna ettiler. erasmus kazandım beni ikna ettiler gitmedim. başka eve geçmek istedim sınav zamanı çalışmak için bahane çıkardılar. başka evimiz var eşyalı geçeyim diyince ablam kavga çıkartıyor kıskançlıktan falan
yani mahvettiler hayatımı el birliği ile. bu ülkede kadın olmaktan nefret ediyorum. erkek olsam şu an çok başka bi hayatım vardı
onun gibi konuşunca bu kez de kin tutuyor arkamdan iş çeviriyor dolduruyor annemi babamı aramızı açıyor. dirlik bozan diyorum ben ona girdiği evi bozuyor. o varsa evde kavga da var.
Ayy töbe töbe şu anlattıklarınla çok korkuttun beni çok tehlikeli korkunç biri Allah korusun fiziki olarak zarar falan vermese bari![]()
Ay sen yinede büyük konuşma bişey yapamaz diye.. Allah korusun de..valla evet korkunç şeyler yapabilir o yüzden ben de ilgisi benim üzerimden kaysın istiyorum onla savaşmaya enerji harcamak istemiyorum artık evdense kendime odaklanmak istiyorum.
yok fiziki bir şey yapamaz bana güçlü kuvvetliyim bilir evdekiler ondan öyle bir şeyi yapmaya akılları yetmiyor.
ama bir kez babamı üstüme azmettirmeye çalıştı ders çalışmaya sevgilimin evine gidiyordum (o yoktu zorunludaydı) babama "kızın nereye gidiyor merak etmiyor musun sorsana napıyor" diye resmen adamı gaza getirmeye çalıştı. neyse ki geri kafalı bi babam yok ama belli olmaz yani, adamın gözünü açtım da kanmadı. yoksa kendi baş edemedi annemle babamla bana baskı kurmaya çalışıyor. çok tehlikeli gerçekten.
Ay sen yinede büyük konuşma bişey yapamaz diye.. Allah korusun de..
Güzelce karşılıklı konuşsana belki anlar hatasını...
Sen benim en kıymetlimsin bana niye düşmansın falan diye gir duygulu bi konuşma yap belki kalbi azcıkta olsa yumuşar... yada mektupta yazabilirsin...
Onun görebileceği bi yere koy.. annele babanla konuş ona daha çok ilgi göstersinler..
Mesleğinde nasıl bi öğretmen acaba çok merak ettim..
Asla ablan gibi olma... sen yine doğruluğundan dürüstlüğünden ödün verme...valla çok denedim konuşmayı. ama bittim ben de tükendim artık çabalamak istemiyorum. kavga sonrası konuşurdum bak böyle yapmayalım diye annem babamla konuştum bakın bazı huylarını sakıncalı görüyorum insan ilişkileri için diye. mesela yalanı çoktur ben de hiç sevmem yalan söyleyen insanı etrafımda tutmam annem falan bu konuda bile toz kondurmaz ablama. dolayısıyla annem destekçisi olunca böyle gelmiş böyle gidiyor.
mesleğinde nasıl bilmiyorum açıkçası kötü bir şey yaşamadı şimdiye dek. açıkçası dışarıda maske takınıyor, çok kibar şirin tatlı rolüne bürünüyor. geçen gün yemeğe gittik milletin ortasında canım benimmmm diye sarılıyo bana yemekte durduk yere, o kadar yapmacık geldi ki... tuz ekiyordu bi arkadaşı "girlboss'a da hep diyorum ekme diye, bıraktırttım ona da" falan dedi mesela şok oldum :) ben kendi kendime geçen sene biraz tiroid sorunları çıkar gibi oldu çıkmadı şükür o zaman bıraktım tuzu. (ki o sorunlarımı bilmez ailem hiçbirine söylemedim) böyle ufak ufak sürüyle yalanı var. ve bunlar beni sinir ediyor, hep bi kendini olmadığı gibi biri gösterme modunda insanlara.
ben de onun tam aksiyim içim dışım birdir, bu sefer de insanlar beni küçük görüyor. bilmiyorum ya. hayat konusunda kafam çok karışık, şimdiye kadar yolumun doğru olduğuna emindim, ama insanlar bana kötülük yapmaya başlayınca kafam karıştı acaba bu kadar dürüstlük dobralık iyi değil mi, kendimi çok mu küçültüyorum diye düşünmeye başladım. bilmiyorum.
Asla ablan gibi olma... sen yine doğruluğundan dürüstlüğünden ödün verme...
Madem ne yaparsan nafile.. Ozaman salla gitsin ne derse desin he de geç.. yapacak bişey yok, ikinizden biri evlenip gidene kadar çekilmez o ev..
En iyisi görmemek duymamak..
Allah yardımcın olsun...
Bence o ayri eve cikmalisin kafani dinlersin.