- 4 Temmuz 2016
- 2.344
- 4.291
- 133
Huzur içinde uyusun ne kadar içli bi anneniz varmış. Anlattıklarınızdan annenizin çok duygusal biri olduğunu hissettim. Allah size sabır versin.Hepinize iyi geceler.
Annemi 6 sene önce kaybettim. Dramatize etmeden yazmak için gayret edecegim. Annemin bir laptopu vardı. Son zamanlarinda, ben sensiz ne yaparım dediğimde, laptopumu koy karsina benimle konusurmus gibi onunla konus, dertles derdi çünkü laptopunu cok seviyordu, ondan bir parça gibiydi, ben almıştım. Vefatından sonra Laptopunu aldım yanıma ama hiç açmadım, buna cesaret edemedim ta ki düne kadar. Dün teyzem bana bir şey söyleyeceğini ama üzülürüm diye bunca zamandır sustugunu söyledi. Vefatından birkaç gun önce annemin laptopa bir şeyler yazdigini ve yazarken de ağladığını gördüğünü söyledi. Hiç açmadığımi daha doğrusu açamadığımi biliyor. Yen dedi artık bu korkuyu, aç laptopu bak sana ne yazmış.
Laptop yıllardır açılmadığı için açılmaz sanıyordum ama fişe takip düğmeye basınca açıldı. Bir korku, bir telaş! Şifre vardı. Benden şifre koymami istemisti, hatırladım ve girdim. Ekranda abim ve benim saçma bir fotoğrafımız, ne zaman çekmiş bilmiyorum bile.... uzun uzun yazilar, bana, bize... Çocuğun olursa ona beni anlat demiş. İki çocuğum oldu ondan sonra...
Biliyor musunuz, hep kaçıyordum ben o derinlere dalmamak icin. Kaçtım, kaçtım ve hiç dalmamam gereken bir zamanda en dibe daldım. Bütün gün onu dün kaybetmiş gibi ağladım. Yazip rahatlamak istedim... Annem kanserdi. Annenizin kiymetini bilin.
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun. Bir çoğumuz sevdiklerimizin değerini onları kaybetmeden bilemiyoruz maalesef.Hepinize iyi geceler.
Annemi 6 sene önce kaybettim. Dramatize etmeden yazmak için gayret edecegim. Annemin bir laptopu vardı. Son zamanlarinda, ben sensiz ne yaparım dediğimde, laptopumu koy karsina benimle konusurmus gibi onunla konus, dertles derdi çünkü laptopunu cok seviyordu, ondan bir parça gibiydi, ben almıştım. Vefatından sonra Laptopunu aldım yanıma ama hiç açmadım, buna cesaret edemedim ta ki düne kadar. Dün teyzem bana bir şey söyleyeceğini ama üzülürüm diye bunca zamandır sustugunu söyledi. Vefatından birkaç gun önce annemin laptopa bir şeyler yazdigini ve yazarken de ağladığını gördüğünü söyledi. Hiç açmadığımi daha doğrusu açamadığımi biliyor. Yen dedi artık bu korkuyu, aç laptopu bak sana ne yazmış.
Laptop yıllardır açılmadığı için açılmaz sanıyordum ama fişe takip düğmeye basınca açıldı. Bir korku, bir telaş! Şifre vardı. Benden şifre koymami istemisti, hatırladım ve girdim. Ekranda abim ve benim saçma bir fotoğrafımız, ne zaman çekmiş bilmiyorum bile.... uzun uzun yazilar, bana, bize... Çocuğun olursa ona beni anlat demiş. İki çocuğum oldu ondan sonra...
Biliyor musunuz, hep kaçıyordum ben o derinlere dalmamak icin. Kaçtım, kaçtım ve hiç dalmamam gereken bir zamanda en dibe daldım. Bütün gün onu dün kaybetmiş gibi ağladım. Yazip rahatlamak istedim... Annem kanserdi. Annenizin kiymetini bilin.
Üzüldüm.mekani cennet olsun anneciğinin.bazen en dibe vurmuş gibi yana yakıla ağlarsın ama bu bir acını dışa vuruş şeklidir.daha da güç dirayet verir insana.icinin derinliklerinde bastırmaya çalıştığın acın nukseder ağlarsın ve hafiflersin.modunu düşürme oldumu üzülme de.ölümler çok acı malesef ama doğmak gibi hayatın bir gerçeği o da.ölenlerimize rahmet mağfiret dilemek ve metanetli olmaktan başka çaremiz yok ki bu dünyada.seni anladigimi demeye geldimHepinize iyi geceler.
Annemi 6 sene önce kaybettim. Dramatize etmeden yazmak için gayret edecegim. Annemin bir laptopu vardı. Son zamanlarinda, ben sensiz ne yaparım dediğimde, laptopumu koy karsina benimle konusurmus gibi onunla konus, dertles derdi çünkü laptopunu cok seviyordu, ondan bir parça gibiydi, ben almıştım. Vefatından sonra Laptopunu aldım yanıma ama hiç açmadım, buna cesaret edemedim ta ki düne kadar. Dün teyzem bana bir şey söyleyeceğini ama üzülürüm diye bunca zamandır sustugunu söyledi. Vefatından birkaç gun önce annemin laptopa bir şeyler yazdigini ve yazarken de ağladığını gördüğünü söyledi. Hiç açmadığımi daha doğrusu açamadığımi biliyor. Yen dedi artık bu korkuyu, aç laptopu bak sana ne yazmış.
Laptop yıllardır açılmadığı için açılmaz sanıyordum ama fişe takip düğmeye basınca açıldı. Bir korku, bir telaş! Şifre vardı. Benden şifre koymami istemisti, hatırladım ve girdim. Ekranda abim ve benim saçma bir fotoğrafımız, ne zaman çekmiş bilmiyorum bile.... uzun uzun yazilar, bana, bize... Çocuğun olursa ona beni anlat demiş. İki çocuğum oldu ondan sonra...
Biliyor musunuz, hep kaçıyordum ben o derinlere dalmamak icin. Kaçtım, kaçtım ve hiç dalmamam gereken bir zamanda en dibe daldım. Bütün gün onu dün kaybetmiş gibi ağladım. Yazip rahatlamak istedim... Annem kanserdi. Annenizin kiymetini bilin.
Çok üzücü okurken gözlerim doldu.Allah rahmet eylesin Mekanı cennet olsun.Hepinize iyi geceler.
Annemi 6 sene önce kaybettim. Dramatize etmeden yazmak için gayret edecegim. Annemin bir laptopu vardı. Son zamanlarinda, ben sensiz ne yaparım dediğimde, laptopumu koy karsina benimle konusurmus gibi onunla konus, dertles derdi çünkü laptopunu cok seviyordu, ondan bir parça gibiydi, ben almıştım. Vefatından sonra Laptopunu aldım yanıma ama hiç açmadım, buna cesaret edemedim ta ki düne kadar. Dün teyzem bana bir şey söyleyeceğini ama üzülürüm diye bunca zamandır sustugunu söyledi. Vefatından birkaç gun önce annemin laptopa bir şeyler yazdigini ve yazarken de ağladığını gördüğünü söyledi. Hiç açmadığımi daha doğrusu açamadığımi biliyor. Yen dedi artık bu korkuyu, aç laptopu bak sana ne yazmış.
Laptop yıllardır açılmadığı için açılmaz sanıyordum ama fişe takip düğmeye basınca açıldı. Bir korku, bir telaş! Şifre vardı. Benden şifre koymami istemisti, hatırladım ve girdim. Ekranda abim ve benim saçma bir fotoğrafımız, ne zaman çekmiş bilmiyorum bile.... uzun uzun yazilar, bana, bize... Çocuğun olursa ona beni anlat demiş. İki çocuğum oldu ondan sonra...
Biliyor musunuz, hep kaçıyordum ben o derinlere dalmamak icin. Kaçtım, kaçtım ve hiç dalmamam gereken bir zamanda en dibe daldım. Bütün gün onu dün kaybetmiş gibi ağladım. Yazip rahatlamak istedim... Annem kanserdi. Annenizin kiymetini bilin.
İnanın kocaman sarılıyorum size tüm kalbimle. Başınız sağolsun inşallah.Hepinize iyi geceler.
Annemi 6 sene önce kaybettim. Dramatize etmeden yazmak için gayret edecegim. Annemin bir laptopu vardı. Son zamanlarinda, ben sensiz ne yaparım dediğimde, laptopumu koy karsina benimle konusurmus gibi onunla konus, dertles derdi çünkü laptopunu cok seviyordu, ondan bir parça gibiydi, ben almıştım. Vefatından sonra Laptopunu aldım yanıma ama hiç açmadım, buna cesaret edemedim ta ki düne kadar. Dün teyzem bana bir şey söyleyeceğini ama üzülürüm diye bunca zamandır sustugunu söyledi. Vefatından birkaç gun önce annemin laptopa bir şeyler yazdigini ve yazarken de ağladığını gördüğünü söyledi. Hiç açmadığımi daha doğrusu açamadığımi biliyor. Yen dedi artık bu korkuyu, aç laptopu bak sana ne yazmış.
Laptop yıllardır açılmadığı için açılmaz sanıyordum ama fişe takip düğmeye basınca açıldı. Bir korku, bir telaş! Şifre vardı. Benden şifre koymami istemisti, hatırladım ve girdim. Ekranda abim ve benim saçma bir fotoğrafımız, ne zaman çekmiş bilmiyorum bile.... uzun uzun yazilar, bana, bize... Çocuğun olursa ona beni anlat demiş. İki çocuğum oldu ondan sonra...
Biliyor musunuz, hep kaçıyordum ben o derinlere dalmamak icin. Kaçtım, kaçtım ve hiç dalmamam gereken bir zamanda en dibe daldım. Bütün gün onu dün kaybetmiş gibi ağladım. Yazip rahatlamak istedim... Annem kanserdi. Annenizin kiymetini bilin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?