Hanımlar,
dini yorum yasak, insanların fıtratları, mezhepleri, nikahları, kimseyi ilgilendirmiyor, neden hemen laf söyleme gereği duyuyorsunuz?
Bir anne kızı sevgilisiyle yaşadı ve buna ses çıkarmadı diye niye yargılıyorsunuz? Sizler evlatlarınız böyle yapsa döve döve eve getirip zaptedebileceğinizi mi zannediyorsunuz?
20 yaşında erişkin biri üstelik sizler için mühim olan nikahı da kıymış, sanki evli barklı olunca karnımızda çocukla ortada kalmıyoruz.
Hem herşeyi dine bağlar hemde kader denen şeyi pas geçersiniz, kader kısmet böyleymiş demek zor değil, çokta katı bakmayın bu tip konulara, sonuçta hayat insanı öyle bir yoğuruyor ki asla dediğiniz şeyler bir anda oluveriyor, 20 yıl evvel olsa bu kızı sonuna kadar yargılardım ama şimdi yapamıyorum, evladım var çünkü ve o büyüdükçe yoğruldum, şekillendim.
Konu sahibesi size gelince anladığım kadarıyla anneniz biraz bana benziyor, ani kızan ama sonrasında kızdığına üzülen çocuklarıyla gülüp ağlayan biri, kalbi kırılacaktır ama sizi anlayacaktır, birden söyleyin, üzmekten korkarken üzdüğünüz için kendinizi kötü hissettiğinizi söyleyin, anaların yüreği pamuk gibidir, bağırır kızar belki ağlar ama sizi anlar.