Canım BirGonca
Olan şu ki, ailem gittiğinden beri sessizliği oynuyoruz. Ben yine evliliğimi düşünürken bu sabah baktım ki, o bu süreçte annesine trip atıyor kendince ama bir yandan ailesiyle yatırım planları yapmaya devam edebiliyor. Aslında ona tuhaf gelmiyor. Kuzeniyle evlenseymiş hiç sorun yaşamadığı bir evlilik olacakmış. Sülalesi öyle çünkü bizden önceki kuşaklarına akraba evliliği oldukça fazla.
Onlara bu durum tuhaf gelmiyor ama bana tuhaf geliyor.
Bu sabah gördüm bu düşüncesini. Bildiğimi bilmediği bana söylemediği için işe gitmek üzere mesajlarına baktım gördüm demedim....
Gördüğüm bir şiddet yok. Veya bana saçma psikolojik şiddetine devam etmiyor usul usul eve gelip gidiyor. Henüz 5 gün olacak.
Ben bu süreçte onu izledim,
ilk kez ailem gelip konuşmasına rağmen hala bir adımı yok bana karşı. Yani sorumluluk almıyor. Şu an annesiyle konuşmadığı için benimle iyi olursa vicdan yapacak herhalde.
Ama ben onun ikilemleri arasında daha fazla yaşayamayacağım.
İşin doğrusu, soğudum.
Hepimizim yapısı çok farklı. Ben hayatta kırmaktansa kırılmayı dilemiş bir insanım. Bu yaşadıklarıma verdiğim tepkiler silik veya ezik bir karakterden değil sadece dilediğimi yaşadım. Hee ben bunu eşimden yana dilememiştim elbet, normal insan ilişkilerinde kimseyi kırmak istemezdim.
Bu yüzden burada tepki gösterdiğim insanlar beni kırdıkları için değil kırabilen oldukları içindi.
Ama kimsenin yazma zorunluluğu yok çoğunu iyi niyetli görüyorum.
Yani işin aslı, ben henüz bu sabah eşimin hala yatırım düşünebildiğini gördüm.
Alt katı alırlarsa zaten annesini filan getirir buraya annesi babası kendi evlerini kiraya verirler buranın kredisi ödenir vs.
Asla istemeyeceğim bir hayat.
Bu akşam tekrar canlandıracağım konuyu.
Mutsuzluğa hapsetti beni , bugünleri yaşamak zorunda değilim. İyileştirdiği bir şey yok.
Zaman kaybediyoruz.
Çok iğrenç. O kadar diyeyim. Eşinizin zihniyet bozuk. Kuzeniyle evlense , aileden olunca her dediğine he denilecekti tabi. O yüzden bu yakınma.
. En hayırlı kararları alabilmenizi diliyorum canım
