Acımı aşamadım.

Çekiyorum ancak kim bana bir sonraki denememde bir daha bu acıyı yaşamayacağımın garantisini verebilir ki. Bunda bile böyle acı çekerken 2.sinde ne hale gelirim bilmiyorum
Yanlış anlamayın ama sağlıklı doğan bebeklerin hatta bizlerin 2 dk sonrasında sağlıklı kalacağımızın garantisi var mı ? Herkesin sınavı farklıdır . Her hamilelikte farklıdır . Endişe etmeniz normal , acı çekmniz normal . Normal olmayan şey geçmişi geçmişte bırakmamak . Ömür çok kısa geçmişe takılmak için . Biraz sevdiğiniz insanlarla vakit geçirin . Hayırlısını dileyin Allahtan . Başka yapacak bir şey tok
 
Başınız sağolsun 😔🙏🏻 bende 9. haftada kürtaj oldum boş gebelik geçirdim ama içimin nasıl acıdığını bir ben bilirim 😔 çok zor tekrarı olmucak gibi geliyor insana fakat alan da rabbim verende isyan etmemek en iyisi teslimiyet vermelisin 🙏🏻ağlamak istiyorsan hergün ağla istersen ağıt yak ama içine atma, karamsar olma bu kendine yapmış olduğun en büyük kötülük olur senin için dua edicem rabbim gönlüne ferahlık versin sabırlar diliyorum biran önce toparlanman dileğiyle 🤲🏻💐🤍
İnşallah rabbim hepimize gönül rahatlığı versin 🥰
 
Ben de ilk bebeğimi kaybettim. Üstüne etrafımdaki bazı insanların çirkin hallerini gördüm. 1 yıl kadar kendi isteğimle korundum çünkü hazır değildim. Onu bile anlamadı kimse. Sadece eşim destek oldu. Çünkü insanlar anlıyorum deseler bile anlamıyorlar. Üzüldüğümü bile belli etmedim. Daha sonra bir evladım oldu. Şimdi ikinciye hamileyim. Deprem bölgesinde berbat bir gebelik yaşıyorum. Çok şükür bir şeyimiz yok gerçi. Şunu anladım ki herkes için her şey kolay elde edilmiyor, olmuyor. Yasımızı yaşadıktan sonra ayağa kalkacak gücü bulmamız lazım. Allah beterinden saklasın 🙏 Tekrar bebeğin olacak inşallah. Onun heyecanı, telaşı derken aklına daha az gelmeye başlayacak.
 
Arkadaşlar merhaba.
Birçoğunuz beni az çok tanıyor, kürtajım. Hamile kalmaya çalışmam. Birçoğuna burda şahit oldunuz. Zorunlu bir kürtaj yaşadım 2.5 ay önce.
Demiştim ki ölmek istedim o an.
Arkadaşlar aşamıyorum. Acım dinmiyor, bazen gülüyorum eğleniyorum yada ben eğlendiğimi sanıyorum. Sonra pıt bir anda ağlamaya başlıyorum. Eşim destekçim. O olmasa zaten bu 2.5ayı bile geçiremezdim. Şuanda benimle beraber hamile kalan üyeleri görüyorum. Cinsiyetleri öğrenmişler, hazırlık yapıyorlar. İçim acıyor. Durup dururken bi an geliyor böyle kalbimi biri tutup parçalamış gibi acıyor. Sebepsiz gözlerim doluyor. Bunlar normal günlük sohbet ortamlarında oluyor. Psikolojik desteği de denedim. Geçecek, yeniden olacak vs vs vs bir ton boş söz.
Mail kutuma arada bakıyorum. Primadan mail geliyor, 20.haftanız kutlu olsun bebeğiniz sağlıkla büyüyor ediyor vs. Ama büyümüyor işte. herşeyden mi acı çeker insan. Çekiyorum, eşime artık yansıtmamaya çalışıyorum. Eşim halimden korkar duruma geldi. Yeniden cesaret edemiyorum. Aynı şeylerden geçmeye korkuyorum. Korunmayı bırakmaya korkuyorum. Bazen de o kadar çok ağlıyorum ki eşime, lütfen diyorum bırakalım korunmayı acım geçmiyor. İçim içimi yiyor. Hamilelik topiğine girdiğimde göğsüm sızlıyor. Buraya defalarca yazdım yazdım sildim. Dedim ki ya insanlar ne acı çekti seninki de acı mı. Sonra dedim evet benimde acı benimde kayıp. Aldığım herşeyi dağıttım. Başkalarına verdim gözüm görmesin istedim. Birtek kalp atışının olduğu ultrasonu atamadım. İçim el vermedi. Allah rızası için, bu kaybı yaşayıp devam edebildiniz mi? Ben devam edemiyorum. Her saniye ölmek istiyorum. Nasıl başa çıkacağım ben bu acıyla?
Canım benim . Yaşadığın acı normal. Aşırıya kaçmadan ağlamak istediğinde ağla. Biraz daha sakinleş öyle korunmayı bırak olmaz mı? Allah insanın acısını yok etmiyor ama ilk günlerdeki gibi de olmuyor ya bence en müthiş yaratılış özelliği. Biraz daha zamana bırak olur mu ve acını yaşa . Seni aşırı kötü etkileyen şeyleri de bir süre kapat karşına çıkmasını engelle
 
Ben de ilk bebeğimi kaybettim. Üstüne etrafımdaki bazı insanların çirkin hallerini gördüm. 1 yıl kadar kendi isteğimle korundum çünkü hazır değildim. Onu bile anlamadı kimse. Sadece eşim destek oldu. Çünkü insanlar anlıyorum deseler bile anlamıyorlar. Üzüldüğümü bile belli etmedim. Daha sonra bir evladım oldu. Şimdi ikinciye hamileyim. Deprem bölgesinde berbat bir gebelik yaşıyorum. Çok şükür bir şeyimiz yok gerçi. Şunu anladım ki herkes için her şey kolay elde edilmiyor, olmuyor. Yasımızı yaşadıktan sonra ayağa kalkacak gücü bulmamız lazım. Allah beterinden saklasın 🙏 Tekrar bebeğin olacak inşallah. Onun heyecanı, telaşı derken aklına daha az gelmeye başlayacak.
Çok teşekkür ederim inşallah Allah razı olsun. Sizde sağlıkla doğumu yapar bidaha böyle büyük acılar yaşamazsınız umarım 🙏
 
Canım benim . Yaşadığın acı normal. Aşırıya kaçmadan ağlamak istediğinde ağla. Biraz daha sakinleş öyle korunmayı bırak olmaz mı? Allah insanın acısını yok etmiyor ama ilk günlerdeki gibi de olmuyor ya bence en müthiş yaratılış özelliği. Biraz daha zamana bırak olur mu ve acını yaşa . Seni aşırı kötü etkileyen şeyleri de bir süre kapat karşına çıkmasını engelle
İnşallah atlatacağız çok teşekkür ederim 🙏
 
Arkadaşlar merhaba.
Birçoğunuz beni az çok tanıyor, kürtajım. Hamile kalmaya çalışmam. Birçoğuna burda şahit oldunuz. Zorunlu bir kürtaj yaşadım 2.5 ay önce.
Demiştim ki ölmek istedim o an.
Arkadaşlar aşamıyorum. Acım dinmiyor, bazen gülüyorum eğleniyorum yada ben eğlendiğimi sanıyorum. Sonra pıt bir anda ağlamaya başlıyorum. Eşim destekçim. O olmasa zaten bu 2.5ayı bile geçiremezdim. Şuanda benimle beraber hamile kalan üyeleri görüyorum. Cinsiyetleri öğrenmişler, hazırlık yapıyorlar. İçim acıyor. Durup dururken bi an geliyor böyle kalbimi biri tutup parçalamış gibi acıyor. Sebepsiz gözlerim doluyor. Bunlar normal günlük sohbet ortamlarında oluyor. Psikolojik desteği de denedim. Geçecek, yeniden olacak vs vs vs bir ton boş söz.
Mail kutuma arada bakıyorum. Primadan mail geliyor, 20.haftanız kutlu olsun bebeğiniz sağlıkla büyüyor ediyor vs. Ama büyümüyor işte. herşeyden mi acı çeker insan. Çekiyorum, eşime artık yansıtmamaya çalışıyorum. Eşim halimden korkar duruma geldi. Yeniden cesaret edemiyorum. Aynı şeylerden geçmeye korkuyorum. Korunmayı bırakmaya korkuyorum. Bazen de o kadar çok ağlıyorum ki eşime, lütfen diyorum bırakalım korunmayı acım geçmiyor. İçim içimi yiyor. Hamilelik topiğine girdiğimde göğsüm sızlıyor. Buraya defalarca yazdım yazdım sildim. Dedim ki ya insanlar ne acı çekti seninki de acı mı. Sonra dedim evet benimde acı benimde kayıp. Aldığım herşeyi dağıttım. Başkalarına verdim gözüm görmesin istedim. Birtek kalp atışının olduğu ultrasonu atamadım. İçim el vermedi. Allah rızası için, bu kaybı yaşayıp devam edebildiniz mi? Ben devam edemiyorum. Her saniye ölmek istiyorum. Nasıl başa çıkacağım ben bu acıyla?
Geçmiş olsun.O topiklere artık girmeyerek baslasaniz bence iyi olur,mailleri engelleyerek vs.Hamile kalabiliyor olmanız büyük nimet,bu gibi olumlu noktalara odaklanın bence.Allah yardımcınız olsun
 
Bebeklerimizi aynı dönem kaybettik seninle o kadar iyi anlıyorum ki. Dün sağlık ocağından yazdılar tetanoz aşısı için gelin zamanı geldi diye düne kadar aslında ara ara iyi oluyor gibiydim dün gece yine ağlama patlaması yaşadım..
Malesef gebelik bölümüne giremiyorum girersem tetikleniyor inanılmaz kötü oluyorum..
 
Bebeklerimizi aynı dönem kaybettik seninle o kadar iyi anlıyorum ki. Dün sağlık ocağından yazdılar tetanoz aşısı için gelin zamanı geldi diye düne kadar aslında ara ara iyi oluyor gibiydim dün gece yine ağlama patlaması yaşadım..
Malesef gebelik bölümüne giremiyorum girersem tetikleniyor inanılmaz kötü oluyorum..
Benide ararlar bugün yarın artık sağlık ocağından. Benim arayıp söylemeye cesaretim yok zaten
 
Geçmiş olsun.O topiklere artık girmeyerek baslasaniz bence iyi olur,mailleri engelleyerek vs.Hamile kalabiliyor olmanız büyük nimet,bu gibi olumlu noktalara odaklanın bence.Allah yardımcınız olsun
Tek tesellim o şuanda. Tedavi gerekmeden hamile kalabildiğimi bilmek şimdilik tek umudum
 
Malesef bu hayatta ölüm acısı kadar zor hiçbir şey yok. Doğmamış olması da hiçbir şey değiştirmiyor siz onu sevdiniz ve hissettiniz. Yeni bebeğe hazır hissetmemek de gayet normal. Öncelikle hamilelik topiklerine girmemeye çalışın. Olanla ölene maalesef çare yok kendinizi suçlu hissetmeyin sizin elinizde olan bir şey değildi. Ben belki anne değilim ama bebek kardeşimi kaybettim onunla anne gibi bağ kurmadım hormonlarım değişmedi ama yaşadığım acıyı üzüntüyü hala aşmış değilim. Zaman verin kendinize. Doğru zamanı gelince bebeğinizi kucağınıza alırsınız umarım.
 
siz bence dr. nuzu tekrar gözden geçirin derim . bu gibi durumlarda düşük ten parça alınıp teste gönderilir .
Doktorum daha ilk gebeliğim olduğu için herhangi bir kontrol gereği duymadı. Sadece kürtaj sonrasında içimde kan pıhtısı oluştu. Bunun içinde pıhtılaşma sorunun olabilir, kendinizi düzelttikten sonra gelin denildi.
 
Çekiyorum ancak kim bana bir sonraki denememde bir daha bu acıyı yaşamayacağımın garantisini verebilir ki. Bunda bile böyle acı çekerken 2.sinde ne hale gelirim bilmiyorum
Nereden başlasam nasıl başlasam bilmiyorum. Yazarken seni, senin yaşadığın acıyı yaşayanları incitirim diye korkuyorum :( Eğer hadsizce yazmışsam bana ağzımın payını ver gıkım çıkmayacak.

Ben hiç böyle bir kayıp yaşamadım, Allah kimseye de yaşatmasın ama kuzucum hayatta neyin garantisi var ki:(
Hayat bile başlı başına bir risk, şu andan sonrasının bile garantisi yok, inşaallah Allah sana evlat sahibi olmayı nasip etsin🙏anne olunca göreceksin ki peş peşe 10 çocuğun dahi olsa hepsi sana teselli mutluluk ama öte yandan ilk kaybını asla unutmayacaksın, acılar unutulmuyor çünkü lakin acıyla yaşamayı, onunla başa çıkabilmeyi öğreniyorsun, kaybın çok yeni o yüzden gülerken ağlaman, bir anın diğeriyle tutmaması normal.

Şu an duyguların çok karışık hem korkuyorsun hem bir kere daha denemek istiyorsun tam hazır değilsin gibi, bu haldeyken hamile kalman ne kadar sağlıklı olur bilmiyorum, uzman desteği alıyormuşsun ama bana göre daha kapsamlı bir destek alman iyi olur gibi sanki.

Gücünü toplayınca da yeniden dene, bebeğin oluyor ama tutunamamış, bu hiçbiri tutunamayacak anlamına gelmiyor, benim yengem 4-5 kere düşük yaptı her seferinde acı çekti üzüldü ama pes etmedi şimdi 30’lu yaşlarında 2 çocuğu var, 4-5 düşük sonrası oğluyla kızına 1 sene arayla hamile kaldı ve sağlıklı gebelikler sonrası sorunsuz doğum yaptı, senin de olacak lütfen inancını yitirme 🙏
 
Bu arada bir kaç terapimde şöyle bir öneri geldi ona bir isim verip ağaç dikmek ruhu olduğu için onu bu hayatta doğada yaşatmak iyi geliyor diye.
Örneğin benden bir kaç ay sonra annem ikiz bebeklere hamile kalmış ve düşük yapmış ben çocukken annem bana anlattı kardeşlerin vardı karnımda ama büyümediler diye tane tane anlattı 5 yaşımdan itibaren kardeşlerimi biliyorum ruhları olduğunu düşünüyorum ve hep iyi geldi bana varlıklarını bilmek.. bizler de kayıp yaşadık ama onu yok saymak yerine ruhunu yaşatmak daha iyi gelir diye düşünüyorum mesela biz isim koymustuk bebeğimiz cinsiyeti belli olmasa bile o isimle hitap ederiz hala onun hakkında konuşurken 🙏🏻 ağaç dikeceğiz inşallah onun adına ruhuna ve bir çocuğum daha olursa onu o ağacı sulamaya hep götüreceğim ❤️
 
Back
X